جغرافياي ديرينه منطقه خليج فارس در دوره هاي مختلف زمين شناسي

جغرافياي ديرينه منطقه خليج فارس در دوره هاي مختلف زمين شناسي

دوره پرمين- بطوريكه از نقشه هم ضخامت دوره پرمين ديده ميشود ضخامت طبقات دولوميتي و آهكي پرمين بنام سازند دالان (خوف در عربستان) بين 1000 تا 2000 پا متغير است و بيشترين ضخامت در تنگه هرمز و ناحيه قشم ميباشد. و حدود قطر و بحرين بين 1000 تا 1500 پا است و تغييرات ضخامت پرمين بعلت رسوبات كم عمق پلاتفوري خيلي كم است و سازند دالان در دوره پرمين در درياي كم عمق بصورت سنگ آهكي دولوميتي رسوب نموده است.
دوره ترياس- در نواحي قشم و شمال بندرعباس پايين رفتگي ادامه داشته و حداكثر ضخامت رسوبات ترياس در شمال بندرعباس ديده ميشود و در ناحيه قطر بطرف شمال و ناحيه شيراز- ضخامت كمتري از ترياس وجود دارد حركات قاره اي و حركات نمكي از ترياس شروع شده است.

دوره ژوراسيك- در دوره ژوراسيك حركات قاره اي و حركات نمكي باعث بالا آمدن منطقه فارس را بوجود آورده است و در دوره ژوراسيك ضخامت كمتري در ناحيه خليج فارس رسوب نموده است ولي در مناطق كويت، بيطرف و شمال عربستان در اثر پايين رفتگي بيشترين ضخامت حدود 4000 پا رسوبات ژوراسيك ديده مي شود .

   دوره كرتاسه- در اين دوره در اثر حركات قاره اي و حركات نمكي ناحيه دالان، بوشهر، كنگان بحرين، قطر و قوار بالا آمده و كمترين ضخامت دوره كرتاسه در اين نواحي ديده ميشود و بر عكس در نواحي سروستان، شيراز، دزفول و لرستان و ناحيه هرمز و عمان در قسمت جنوب شرقي خليج فارس پاييم رفتگي پيدا نموده و ضخامت حداكثر كرتاسه بيش از 8000 پا رسوب نموده است (Fig 6) اولين بالازدگي كوههاي گنبد نمكي در كرتاسه ظاهر شده و از دانه هاي سازند هرمز در سنگهاي كرتاسه ديده شده است.
   دوران سوم- در دوران سنوزوئيك برعكس دوره كرتاسه نواحي دالان، بوشهر، كنگان پايين رفته و رسوبات دوران سوم بيش از 12000 پا ضخامت در اين نواحي رسوب كرده است. در قسمت جنوبي خليج فارس (عربستان، قطر و بحرين) و در شمال خليج فارس نواحي شيراز و سروستان، دزفول و لرستان ضخامت كمتري در دوران سوم رسوب نموده است .
   بطور كلي در تمام دوره ها از پرمين تا اوايل ميوسن درياي كم عمق در تمام منطقه خليج فارس وجود داشته و در اواسط ميوسن دريا پسروي نموده و كم كم رسوبات تبخيري نمك و گچ سازند گچساران و سپس رسوبات دريايي كم عمق و قاره اي آغاجاري رسوب نموده اند.
   سنگ مادر مخازن سنگ مادر ميدان هاي گازي پرمين كه از جمله بزرگترين ميدان هاي گازي روي زمين هستند احتمالاً از شيل سيلورين و سنگ هاي آهكي و دولوميتي پرمين بوده و از قسمت عميق حوزه در اثر و حرارت زياد مواد آلي موجود در رسوبات تبديل به گاز شده و بطرف طاقديسهاي بالشي كه در قسمت بالا آمده پلاتفرم فارس يعني ميدان هاي قطر- پارس- كنگان- نار و بحرين مهاجرت جانبي و اوليه نموده است.
   سنگ مادر مخازن ژوراسيك- سنگ مادر آهكي ژوراسيك را بايستي عميق حوزه رسوبي در طرف شمال خليج فارس و در قسمتهاي شيلي كه از ناحيه مسجد سليمان شروع و بطرف شمال غربي ادامه جستجو نمود مثل شيل سازند سارگلو در مسجد سليمان و امام حسن .

جغرافياي ديرينه منطقه خليج فارس در دوره هاي مختلف زمين شناسي

مطالب مشابه :

سروستان ؟ عسلويه‌اي ديگر در اقليم نفت خيز فارس

تولید زودهنگام 15 هزار بشکه نفت در سروستان شیراز

مقاله(اقتصادی)

آدرس جایگاههای سوخت در سطح کشور--گاز

به مناسبت 26 دی ماه سالروز فرار شاه خائن از ایران اسلامی

اهميت حركات نمكي در تشكيل منابع عظيم نفتي و گازي حوزه خليج فارس

واحد نمک زدايي چشمه خوش به بهره برداري رسيد

اکتشافات مخازن جدید نفتی و گازی در ایران

میادین و مخارن نفتی و گازی موجو در ایران

جغرافياي ديرينه منطقه خليج فارس در دوره هاي مختلف زمين شناسي