گردان قدس - گروهان ایثار

نوشته های زیر بیشتر از آنچه که شبیه به خاطره باشد وصف حالی است از اوضاع واحوال گروهان و بیشتر مفید فایده برای دوستانی است که قرار است تازه وارد پادگان شوند تا سربازان هم دوره .

دلیل نوشتن این مطالب این است که خودم از لحظه ای که متوجه شدم پادگان مالک اشتر افتادم دنبال اخبار و مطالبی از اوضاع واحوال این پادگان بودم چه از طریق دوستان وچه از طریق اینترنت ولی راهنمایی دوستان ناقص ومطالب اینترنت ناقص تر بودند. امیدوارم که مطالب زیر مفید فایده قرار گیرد .

تعیین نفرات گروهان

صبح رروز دوم تمامی سربازان جلوی گروهان به خط شدند تا توسط فرمانده گردان حناب سروان بیات که شخصیتی عجیب و غریب داشت توجیح شوند سپس دستور داد ۹۰ نفر از سربازانی که شب گذشته در گروهان جهاد خوابیده بودند با وسایل به گرهان ایثار بروند . ما ۱۲ نفر برای چهارمین بار جابجا شدیم در واقع ما در هر ۴ گروهان چرخیده بودیم. ساختمان گروهان ایثار انبار استحقاقی بود و تمام استحقاقی سربازها از انجا تقسیم شده بود و حسابی کثیف و نا منظم بود به هر حال آنجا مستقر شدیم و هنوز هم نمی توانستیم مطمئن باشیم که آنجا ماندگار هستیم .کار خوبی که در این دوره انجام دادند جدا کردن افراد راه دور از افراد راه نزدیک بود بین صورت که افرادی که فاصله محل زندگی آنها بیش از ۵ ساعت تا اراک است ( شیراز - آذربایجان - مشهد - بند عباس - کرمان و .......) از افرادی که فاصله محل زندگی آنها کمتر از ۵ ساعت تا اراک است ( اصفهان - اراک - تهران - همدان - کرمانشاه و.)جدا شدند افراد راه نزدیک گردان قدس و مابقی در گردان ذلفقار . گرهان ایثار را ۱۴۴ سرباز لیسانسه تشکیل دادند ( تنها گرهانی بود که سرباز فوق دیپلم نداشت ) که در ۲ آسایشگاه ۷۴ نفری که شامل ۳۷ تخت ۲ طبقه بود تقسیم شدند . کد گردان ما ۲ و کد گروهان ما هم ۲ بود و ما شدیم سربازان ۲-۲

فرمانده گروهان ایثار

در سربازی مسئله ای وجود دارد به نام شانش خدمتی که خیلی مهم است . اگر قرار باشد این مسئله را در مورد خودم بررسی کنم باید اعتراف کنم که در یعضی موارد داشتم و در بیشتر موارد نداشتم . تا اینجا که بایتان تعریف کردم بد شانسی اول قرار گرفتن در نیروی انتظامی بود خوش شانسی اول افتادن در پادگان مالک و در ایام اسفند و فروردین بود که بهترین هوا برای دوران آموزشی است وبد شانسی دوم گرفتار شدن در بند فرمانده گروهان ایثار بود . فرمانده گروهان ایثار ستوان یکم سید مهدی میر طالبی بود که فردی بیخودی منضبط و عشق نظام بود و از همه بدتر فردی تشریفاتی بود برای اینکه از یقیه پادگان متمایز و توی چشم فرماندهان رده بالا باشد و به هر قیمتی خود او و سربازانش نفرات برتر پادگان باشند . هر هفته چندین دستور خرید برای سربارها صادر می کرد تا سربازانش از بقیه متفاوت باشند دستوراتی مثل خرید چفیه - روپوش پوتینو دستکش-سربندسبز-گل برای سر تفنگ-دفتر ۲۰۰ برگ جلدآبی-سفره آبی -پلاستیک برای دمپای - مایع دستشوی - رنگ-لامپ و............

دستیاران فرمانده گروهان ایثار

میر طالبی ۳ دستیار داشت به نامهای استوار یکم ترکاشوند استوار یکم رنجبر و گرهبان سهرابی . سرکار رنجبر بهترین فرد این گروه البته به نظرشخصی من و بعد از رنجبر سرکار ترکاشوند آدم بدی نبود ترکاشوند کمی شخصیتی کمدی داشت و یه کمکی مثل خودمون اهل دودره کردن بود ولی در مقابل رنجبر کارهایش را به درستی انجام می داد و نفر سوم سهرابی بود که به عنوان انباردار گروهان بود و در نظر سربازها شخصیتی محبوبی نبود .

گردان قدس - گروهان ایثار

مطالب مشابه :

توصیه هایی برای سربازان آموزشی مالک اشتر اراک با کد 06 (2)

در مورد پادگان مالک اشتر اراک ناجا

توصیه هایی برای سربازان آموزشی مالک اشتر اراک با کد 06 (7)

پادگان مالک اشتر اراک

توصیه هایی برای سربازان آموزشی مالک اشتر اراک با کد 06 (8)

ماموريت نوروزي

توصیه هایی برای سربازان آموزشی مالک اشتر اراک با کد 06 (4)

توصیه هایی برای سربازان آموزشی مالک اشتر اراک با کد 06 (3)

پادگان آموزشی مالک اشتر اراک : گردان کربلا گروهان جهاد دی 88

گردان قدس - گروهان ایثار