عاقبت عاملین حادثه کربلا توسط مختار

در این مطلب قصد داریم شما را از یکی از نتیجه های قیام مختار که انتقام از قاتلین امام علیه السلام است را تا حدودی باز گو کنیم.

بشارت امام علی علیه السلام به قیام مختار:

مقدس اردبیلی از امام علی علیه السلام نقل می کند که:به زودی فرزندم کشته خواهد شد اما دیری نمی پاید که دلیری از قبیله ثقیف(قبیله مختار) به خونخواهی فرزندم قیام میکند.

دعای امام سجاد علیه السلام در حق مختار:

در روایت است وقتی که سر ابن زیاد در مقابل امام سجاد قرار دادند امام به سجده رفت و ذکری را بر زبان آوردند که معنی آن جمله این بود:حمدو سپاس خداوند بزرگ که انتقامم را ا دشمنانم گرفت و خداوند به مختار جزای خیر دهد.(این جمله خود سندی معتبر بر آئین و مذهب واقعی مختار است و نشان میدهد که مختار لفظاً و قلباًشیعه بوده است یا نه؟.)

زهد مختار:

به گفته بسیاری از یاران و همچنین همسر مختار ، وی همیشه از بابت این که منتقم آل رسول است را روزه می گرفت و می گفت این روزه ها به شکرانه این است که خدا من این لطف بزرگ را در حقم کرد . مختار وقتی که حرمله ،قاتل شیر خوار امام حسین علیه السلام را به هلاکت رساند از اسب پیاده شد و دو رکعت نماز خواند و سجده شکر طولانیی به جا آورد.

در روایت است هنگامی که مختار به منزل حضرت فاطمه علیه السلام میرفت ؛ آن حضرت با اکرام و خوش آمد گویی به استقبال مختار می رفت.

حال شخصی با این اوصاف که ذکر شد ،شخصی که هر وقت به منزل امام علی علیه السلام میرفت حضرت فاطمه علیه السلام با خوش رویی با وی رفتار میکرد ، کسی که امام سجاد علیه السلام در سجده شکر برایش از خدا طلب خیر میکند ، مگر میشود چنین فردی که مورد لطف ائمه قرار گرفته است در جریاناتی که برخی افراد به وی نسبت میدهند ، مقصریا مسبب باشد؟

بر فرض که درست باشد مگر در تاریخ اسلام کم بوده اند کسانی که از کردار گذشته خود ابراز پشیمانی کرده و از بهترین افراد تاریخ اسلام لقب بگیرند.به واقع خیلی سخت است که این همه زحمت را زیر سوال ببریم.

قضاوت با شما.

حال به بازگویی کیفیت قصاص مجرمین صحنه کربلا توسط مختار می پردازیم:

انتقام مقابل به مثل:

اولین گروهی که به فرمان مختار دستگیر و قصاص شدند ده نفری بودند که با اسب بر پیکر پاک امام مظلومان،امام حسین علیه السلام و دیگر شهیدان تاختند.

به این طریق که با میخ های آهنی به زمین کوبیده شدند و به دستور مختار عده ای از سپاهیان با اسب های تازه نعل شده بر روی بدن های آنها تاختند تا وقتی که استخوانهای آنها با زمین یکی شد و به هلاکت رسیدند.

عمر بن سعد بن وقّاص(فرمانده کل لشکر کوفه در کربلا):

پس از دستگیری عمر بن سعد،مختار دستور داد تا عمر بن سعد را با شمشیر پدر عمر به هلاکت برسانند.کهاین کار توسطابو عمرو صورت گرفت.

حفص پسر عمر بن سعد:

بوسیله دو خنجر سر پسر عمر بن سعد از تنش جدا شد.

شمر بن دی الجوشن (فرمانده پیاده نظام لشکر کوفه)

این شخص پلید در صحنه کربلا جنایات بسیاری را مرتکب شد که پس از دستگیری دست و پا بسته بر روی یک شتر لخت به کوفه آورده شد.شمر به دستور مختار توسط فردی از اهلی بصره به هلاکت رسید.به اینگونه که ابتدا این فرد استخوان سینه شمر را شکست و سپس با چاقویی که لبه آن شبیه اره بود سرش را از پشت ، از بدنش جدا کردند.

سنا ابن انس:

او کسی بود که سر امام حسین علیه السلام را از بدنش جدا کرد.این شخص پس از دستگیری ابتدا دست و پایش را قطع کردند و زنده زنده در دیگی که حاوی روغن زیتون در حال جوشش بود انداختند.

خولی ابن یزید اصبحی:

او سر امام حسین را به کوفه برد و قاتل عثمان بن علی و جعفر بن علی علیه السلام بود.اینگونه به هلاکت رسید که اول دست و پایش را قطع کردند و سپس سرش را از تنش جدا کردن و بعد جسدش را سوزاندند.

حرمله بن کاهل اسدی:

او قاتل علی اصغر و عبدالله فرزند امام حسن علیه السلام بود.پس از دستگیری او به دستور مختار قصاب را آوردند،قصاب اول دست و پای حرمله را قطع کرد سپس حرمله را زندهدر آتش انداختند.

حکیم بن طفیل طائی:

او کسی بود که حضرت ابوالفضل العباس را به شهادت رساند و لباس ها ی آن بزرگوار را به غارت برد.وکسی بود که به طرف امام حسین علیه السلام تیراندازی کرد.این فرد پلید به دستور عبدالله بن کامل قبل از رسید به کوفه ، بعد از پاره شدن بدنش با شمشیر به هلاکت رسید.

مره بن منقذ عبدی:

او کسی بود که علی اکبر علیه السلام را به شهادت رساند.این فرد با این که دست راستش شمشیر خورد ولی کشته نشد و فرار کرد و خود را در بصره به مصعب بن زبیر رساند.

بجدل بن سلیم کلبی:

او کسی بود که انگشت امام حسین را برید و انگشتر وی را دزدید.بجدل پس از دستگیری به دستور مختار اول انگشتانش را با تبر بریدند و سپس دست و پایش را قطع کردند که بر اثر خونریزی زیاد هلاک شد.

عمروبن صُبیح:

او کسی بود که به جرم مشارکت در قتل عبد الله فرزند مسلم بن عقیل دستگیر شد.بنا بر روایتی او جزء ده نفری بود که با اسب بر تن کثیفشان تاختند.

زید بن رقاد جهنی:

او عامل شهادت عبدالله فرزند مسلم بن عقیل بود و همچنین در شهادت حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام دست داشت.او را بعد از دستگیری سنگسار کردن و بعد او را در آتش انداختند.

مالک بدّی:

او کسی بود که کلاه امام حسین را به غارت برد و به همین جرم دست و پایش را قطع کردند و به حال خود رها کردن تا هلاک شد.

عبد الله بن دباس:

او کسی بود که محمد فرزند عمار یاسر را کشته بود و به همین جرم کشته شد.

نافع بن مالک:

او کسی بود که با گروهی دیگر آب را بر امام حسین علیه السلام بست.این شخص رانیز به همین جرم گردن زدند.

حارث بن بشیر:

او کسی بود که به حضرت زینب دختر فاطمه علیه السلام تازیانه زد.بعد از دستگیری ، به دستور مختار هزار تازیانه به او زدند و سپس سرش را از بدنش جدا کردند.

عبدالرحمن بن بجلی-عبدالرحمن بن قیس خولانی-عبدالرحمن بن ابی خشکاره-زیاد ابن مالک:

این افراد به جرم حمله به خیمه گاه و غارت اموال اهل بیت امام حسین علیه السلام گردن زده شدند.

قاسم بن جارود:

وی را نزد مختار آوردن و او با صدای لرزان می گفت من در کربلا نبودم اما در جنگ با شما به ابن اشعث کمک کردم.مختار گفت اگر دو شاهد گواهی دهند تو را آزاد میکنم.چهار نفر از حاضرین گواهی دادند که او به بهانه مریضی از

خانه بیرون نرفت.سپس مختار وی را آزاد کرد.این قضیه نشان میدهد که مختار فقط کسانی را که در کربلا شرکت فعال داشته اند را قصاص می کرد.

ابن زیاد:

این فرد به حدی پلید است که به شمارش آوردن آن در حد این پبک نیست.

این فرد پلید که فرد شماره دو حادثه کربلا بود که با رشادت های ابراهیم اشتر قهرمان بزرگ اسلام در دوره خودش ، طی تعقیب و گریزی در ساحل نهر خاذر با ضربه ی شمشیر بدنش از کمر دو نصف شد و به هلاکت رسید.

منبع:

مختار در آئینه تاریخ

نوشته :قربانعلی مهری املشی

عاقبت عاملین حادثه کربلا توسط مختار

مطالب مشابه :

چاووشی سنتی فراموش شده به مناسبت بازگشت حجاج بيت الله

عاقبت عاملین حادثه کربلا توسط مختار

جمله زیبا

ماه محرم و 72 شهدای کربلا