گفت وگو با جوان ترين خلبان زن ايران: ممنوعيت پرواز به خاطر زن بودن!!!

کجا رفتيد؟

رفتم مجمع الجزاير فيليپين. خصوصيات جغرافيايي فيليپين باعث شده که اين کشور يکي از مراکز مناسب براي آموزش پرواز باشد. در آنجا به راحتي مي توانستم به فرودگاه هاي ديگر پرواز کنم. يکي از محاسن پرواز در فيليپين تجربه پريدن در فرودگاه هاي مختلف با ترافيک هوايي زياد است. آن وقت ها با هواپيماي يک موتوره، پايپر 140 و سسنا 172 پرواز مي کردم. گاهي هم با هواپيماي دوموتوره، منتها ساعت پرواز زيادي با آن ندارم.

چرا غيرممکن؟

چون مثلاً در فرودگاه بين المللي مهرآباد معمولاً هواپيماهاي مسافربري و باري پرواز مي کنند و به هواپيماهاي يک موتوره اجازه پرواز نمي دهند.

چند وقت آموزش ديديد؟

13 ماه در مدرسه پرواز آموزش ديدم و در اين مدت مربياني از امريکا و فيليپين ما را آموزش مي دادند. مدرکي که به من دادند هم يک مدرک بين المللي محسوب مي شود. چون مورد تاييد ايکائو بوده و مدارکي که به تاييد ايکائو برسد در تمام کشورها مورد پذيرش است. اما اگر بخواهيد در کشور ديگري استخدام شويد، بايد در آزمون هاي پروازي کشور مقصد هم شرکت کنيد و پذيرفته شويد.

شما وقتي داوطلب استخدام در ايران شديد، مجدداً امتحان داديد؟

بله. برگشتم به ايران و در آزمون سازمان هواپيمايي کشوري شرکت کردم و قبول شدم. الان دو مدرک دارم: يکي از فيليپين و ديگري از ايران.

در فيليپين پيشنهاد کار نداشتيد؟

آنجا به صورت روتين از فردي که فارغ التحصيل مي شود و شرايط لازم براي کار را دارد، دعوت به همکاري مي شود اما من مي خواستم در ايران خدمت کنم.

پس چرا تاکنون در ايران استخدام نشده يي؟

اين پرسش من از مسوولان هواپيمايي ايران و شرکت هاي هواپيمايي است. بعد از تبديل مدارکم اولين جايي که رفتم شرکت هواپيمايي ايران اير بود. آنها اعلام کردند به خلبان نياز دارند. در شرکت نفت، شرکت کيش اير و ماهان هم فرم هاي استخدام خلبان را پر کردم. همه درخواست هايم براي کمک خلباني بود.

برخوردها چگونه بود؟

من بدون هيچ پيش داوري رفتم. اما برخوردهايي که مي ديدم خيلي غيرمنتظره بود چون از قبل مي دانستم يک زن در يکي از شرکت هاي هواپيمايي استخدام شده است. حتي من نزد الهام ، سخنگوي دولت رفتم و ايشان هم استقبال زيادي کردند و نامه يي را براي دکتر حسامي مديرعامل هما فرستادند. بعد از چند وقت که پيگير نامه شدم، کسي جواب درستي به من نداد. فقط اعلام کردند که نامه من به کاپيتان قاسمي معاون عملياتي ايران اير ارجاع داده شده است و من بارها سعي کردم که با ايشان تماس بگيرم اما متاسفانه نه تنها مرا به حضورشان نپذيرفتند بلکه به تماس هاي اينجانب نيز پاسخي ندادند. البته بارها و بارها در مورد موضع گيري سرسختانه ايشان در برابر زنان شنيده بودم. ولله اعلم،

بعد از اين مرحله چه کرديد؟

دي ماه سال گذشته هواپيمايي چابهار آگهي داد که به کمک خلبان نياز داريم و واجدين شرايط مدارک شان را بفرستند، من هم فرستادم، يک ماه بعد ما را دعوت کردند براي امتحان که در محل ساختمان هاي اداري شرکت ايران اير برگزار شد. ما حدوداً 200 نفر بوديم که امتحان داديم اما از اين ميان يکصد نفر را انتخاب کردند. رتبه من زير 100 بود اما هيچ وقت دقيقاً رتبه ها را اعلام نکردند و متاسفانه براي مصاحبه دعوت نشديم.

چرا دعوت نکردند؟

چون زن بوديم.

مگر از اين 200 نفر چند نفر زن بودند؟

4 نفر و هيچ کدام دعوت نشديم. به فاصله يک ماه، هواپيمايي ماهان امتحان برگزار کرد. باز هم ما 4 زن شرکت کرديم. در آن آزمون هم قبول شدم و حتي اين بار با من مصاحبه کردند و رضايت خود را از معلوماتم در مصاحبه اعلام کردند. بعد از سه ماه هيچ خبري نشد. با توجه به تجربيات گذشته ام، رفتم پيش مرعشي نماينده سابق کرمان. وي نامه يي به مهندس عرب نژاد نوشتند که خوب است ماهان اولين خلبان زن را به کار گيرد. به اين نامه هم جواب ندادند. حجت الاسلام زادسر نماينده جيرفت هم ضمن تشويق و حمايت اينجانب نامه يي جهت پيگيري کار من در شرکت ماهان نوشتند. نهايتاً گفتند: «خلباني در ايران براي شما شغل نمي شود. اين کار را فراموش کنيد.»

چرا علت خاصي بيان نکردند؟

به خاطر شرايط موجود. به خاطر تبعيض ناشي از اعمال سليقه. چون هيچ منع قانوني براي استخدام زنان در کادر پرواز وجود ندارد. اگر منع قانوني وجود داشت در زمان ثبت نام در کلاس هاي آموزش خلباني اعلام مي کردند فقط مردان و يا به هيچ وجه اجازه شرکت در آزمون را به زنان نمي دادند چه برسد به آنکه تا مرحله مصاحبه پيش روند.

يعني مسوولان شرکت هاي هواپيمايي به توانمندي زنان براي پرواز اطمينان نمي کنند؟

حتي اين هم نيست. چون اگر اينچنين بود شرکت آسمان يک زن را استخدام نمي کرد. بعد اگر هم اطمينان ندارند چرا اين مساله را قانوني نمي کنند. اساساً اگر خلبان شدن زنان مشکل زا است چرا آن را آموزش مي دهند؟ چرا از اول اعلام نمي کنند؟ خلباني حرفه يي است با هزينه بسيار بالا.

وضعيت استخدام زنان در کادر پرواز در ديگر کشورها چگونه است؟

اگر زنان توانمندي نداشتند امروز شرکت هاي معتبر بين المللي گروه زيادي از زن ها را استخدام نمي کردند.در برخي خطوط هوايي دنيا کاپيتان شدن زنان امري بسيار روتين و عادي به شمار مي آيد در حالي که متاسفانه در ايران ورود يک خلبان زن به شرکت هواپيمايي بسيار دور از ذهن و دست نيافتني است و تنها دليل غيرمنطقي آن تبعيض جنسي است. حتي در بعضي از کشورهاي عربي که زنان حق رانندگي ندارند زنان خلبان حق پرواز دارند. اگر توانمندي فيزيکي زنان از مردان کمتر بود شرکت هاي هواپيمايي مدرن ترين هواپيما هايشان را دست زنان نمي دادند. مسوولان کشور به صراحت اعلام مي کنند هيچ ممنوعيت و مخالفتي براي جذب و به کارگيري خلبان زن وجود ندارد، وقتي مخالفت قانوني نيست آيا اين رفتار جز تبعيض جنسي و اعمال سليقه نام ديگري دارد؟

تا حالابه رفتن به خارج از کشور فکر کرده ايد؟

صد درصد. وقتي ببينم امکان اين وجود ندارد که از تخصصم استفاده کنم، دليلي ندارد بنشينم و حسرت بخورم. من تا آنجا که بتوانم تلاش مي کنم که در ايران استخدام شوم. اگر تلاش هايم به بن بست برسد راهي به جز جست وجوي کار در کشور هاي ديگر برايم وجود نخواهد داشت و با تمام عشقي که براي کار و خدمت در کشور عزيز خودمان ايران دارم مجبور به ترک آن خواهم شد. البته اميدوارم با عنايت مسوولان ارشد کشور مشکلاتم برطرف شود و اين براي کسي که از سن 12 سالگي تاکنون تمام تلاشش را به کار برده است، توقع زيادي نيست.

گفت وگو با جوان ترين خلبان زن ايران: ممنوعيت پرواز به خاطر زن بودن!!!

مطالب مشابه :

خصوصیات - شرایط و هر انچه که درباره ی خلبانی احتیاج داری

گفت وگو با جوان ترين خلبان زن ايران: ممنوعيت پرواز به خاطر زن بودن!!!

چگونه می توانید خلبان شوید.

خلبانان چقدر حقوق می گیرند ؟

خلبان زن در شرکت هواپیمایی نفت ایران + عکس

شرایط و نحوه ی ورود به رشته خلبانی

روشهای دریافت گواهی نامه های خلبانی

شهید خلبان محمد نوژه

چگونه می توانید مهماندار شوید

چگونه خلبان هواپیما شویم ؟