تعریف آموزش های علمی – کاربردی

علل پیدایش و تأسیس دانشگاه جامع علمی –کاربردی ( خاستگاه و جایگاه آموزش های علمی –کاربرد

در کشور ما زمینه های گرایش به سوی ایجاد نظام آموزش های علمی- کاربردی در کنار آموزشهای نظری از زمانی شروع شد که ضعف آموزش نظری در تربیت نیروی انسانی متخصص مورد نیاز بخش های صنعت – کشاورزی و خدمات نمایان شد . کمبود های نظام آموزشی ، هم در نظام متوسطه و هم در نظام آموزش عالی مشهود است .

در مقطع متوسطه تمرکز بر آماده سازی دانش آموزان برای ورود به دانشگاه و تمرکز به آموزش دانش نظری به جای دانش علمی و نا مناسب بودن محتوای برنامه های درسی با نیاز های بازار کار ، از جمله نا کار آمدی فارغ التحصیلان نظام آموزش و پرورش است. در آموزش عالی نیز طراحی آموزشها بر اساس ساختار دانش و نه نیازهای جامعه ، عدم جدیت در ارائه مناسب واحد های علمی ، عدم تناسب محتوای دروس دوره ها و تجهیزات مربوط با ویژگی های بازار کار و ..... باعث عدم کارایی فارغ التحصیلان دانشگاهی شده است مجموعه عوامل فوق سبب شد که مشکلاتی نظیر : اتلاف سرمایه و امکانات کشور ، با کار گیری نیرو های غیر کا رآمد ، عدم تحقق برنامه های توسعه به دلیل کمبود نیروی متخصص و کار آزموده و فاصله داشتن کشورمان از قافله عمل و تکنولوژی نوین و در نتیجه افزایش نیاز به نیرو های متخصص خارجی گریبانگیر کشور شود .

لذا با توجه به مشکلات فوق مسئولان آموزش عالی چاره کار را در اصلاح ساختار ومحتوای آموزش های عالی دیدند . و با توجه به تجارب برخی کشورهای پیشرو در آموزشهای علمی – کاربردی ، این آموزشها را از نظر کمّی گسترش دادند و به منظور افزایش کیفیّت آنها تلاش کردند که این آموزشها در سطح آموزش عالی قانونمند و نهادینه شود . لذا شورای عالی آموزشهای علمی –کاربردی و گروه هشتم شورای عالی برنامه ریزی تحت عنوان گروه تکنولوژی در سال 1369 تاسیس شد . (بعدا به گروه هشتم شورای عالی برنامه ریزی یا علمی –کاربردی تغییر نام یافت ) این شورا تقریباً تمام وزارت خانه های ذی ربط را در امر آموزشهای علمی –کاربردی دخیل نمود . و برای هماهنگ کردن فعالیت های مؤسسات و وزارت خانه های مختلف وقانونمند کردن فعالیت ها آنان ، دانشگاه جامع علمی –کاربردی تاسیس شد . به موجب آن هدف دانشگاه جامع علمی –کاربردی فراهم آوردن موجباتی است که مشارکت سازمانها و دستگاه های اجرایی را در بخشهای دولتی و غیر دولتی برای تربیت نیروی انسانی متخصص مورد نیاز بخش های صنعت – خدمات وکشاورزی جلب نماید . به نظر می رسد نقش و ماموریت دانشگاه جامع علمی –کاربردی به عنوان یکی از دانشگاه های آموزش عالی با هدف ایجاد زمینه مناسب برای فعالیت همه جانبه در گسترش اعتلای دانش ، ارتقای شاخص های کمّی وکیفی و منزلت اجتماعی آموزشهای علمی –کاربردی فعالیت می نماید که رسالت اصلی آن تربیت نیروی انسانی متخصص و کار آمد می باشد

تعریف آموزش های علمی – کاربردی :

آموزش های علمی –کاربردی آموزشهایی است که با هدف ارتقاء و انتقال دانش کار ، ایجاد مهارت ، به هنگام کردن ارتقای معلومات و تجارب شاغلان ، افزایش بهره وری، رشد استعداد های بارز و به فعلیّت در آوردن استعداد های نهفته برای تصدی مشاغل و حرف گوناگون انجام می شود . تا توانایی افراد را برای انجام دادن کاری که به آنان محول می شود به سطح مطلوب برساند .

آموزشهای علمی –کاربردی به دلیل ماهیت طرح و تاکید بر جنبه های کاربردی در آموزش از اهمیت ویژه و استراتژیکی بر خوردار است این نوع آموزش ها در واقع یک نوع مهارت اندوزی بر اساس تقاضای بازار کار است که با ایجاد یک شغل تخصصی باعث بهبود توانایی فردی و تخصصی دانشجویان می شود این نوع آموزشها یکی از عوامل مهم و مؤثر بر توسعه و اثر بخشی کار آفرینی در سطح کشور است .

اهداف آموزشهای علمی –کاربردی :

برای درک توجیه پذیری آموزشهای علمی –کاربردی ، چگونگی ایجاد تقویت اشتغال زایی توسط آموزشهای علمی –کاربردی ، باید اهداف ویژگیهای این نوع آموزش ها مورد بررسی دقیق قرار گیرد . هدف کلی آموزشهای علمی –کاربردی ، ایجاد مهارت و دانش در فرایند تولید ، همراه با اشتغال در راستای توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور است .

مهمترین اهداف و ویژگیهای که صاحب نظران و بنیان گذاران آموزش های علمی –کاربردی برای این نظام تصویر کرده اند عبارتند از:

- در این آموزشها ضمن توجه به مبانی علمی ، برنامه های درسی عمدتاً معطوف ارتقاء و انتقال تجربه و مهارتهای شغلی است . لذا برنامه ریزی درسی این آموزشها از الگوی تجزیه وتحلیل حوزه های شغلی پیروی می کند .

- تعیین هدفها در سایه همکاری مجریان ، مدرسان ، فراگیران و متخصصان آموزش قرار می گیرد .

- دوره های آموزشی در راستای پاسخگویی به نیازهای تخصصی دستگاههای اجرایی و بخش های اقتصادی کشور طراحی و اجرا می شوند .

- در آموزشهای علمی –کاربردی هدف ، تربیت نیروی کار برای یک شغل خاص است به گونه ای که پس از فراغت از تحصیل بتواند در شغل مورد نظر مشغول به کار شود .

- آموزشهای علمی –کاربردی بر تربیت نیروی کار دان و تکنیسن تاکید دارد ، لذا یکی از اهداف اولیه اصلاح و ایجاد تعادل در هرم نیروی انسانی شاغل می باشد .

- آموزشهای علمی –کاربردی باید به کلیه دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی تسری یابد

- آموزشهای علمی –کاربردی می تواند به ایجاد اشتغال کمک کند . انتظار می رود دانش آموخته گان این نظام آموزش نه تنها در یافتن شغل از دانش آموخته گان آموزشهای نظری ، پیشی گیرند ، بلکه یک قدم جلو تر حرکت کرده و خود به اشتغال مبادرت ورزند .

تعریف آموزش های علمی – کاربردی

مطالب مشابه :

گردهمایی نخبگان، استعدادهای برتر و فرهیختگان شهرستان تربت حیدریه

کسب عنوان انجمن علمی- دانشجویی برگزیده در بخش اختراع ، توسط انجمن علمی دانشجویی برق در هفتمین جشنوار

تعریف آموزش های علمی – کاربردی

بیوگرافی استاد سمیه امیرآبادی

معرفی روستای قوزان

نگرش علمی و علوم زیستی

اطلاعیه شماره:(1)-تاريخ‌ ، محل و نحوه‌ توزيع‌ كارت‌ ورود به‌ جلسه‌ آزمون‌ ورودي‌

جدیدترین طرح چادرهای مسافرتی +عکس

دانشگاه‌های وزارت علوم

اولین پادشاه زن درایران بعدازاسلام+عکس