هوبره در استان یزد

جمعيتهاي هوبره طي چند دهه اخير در کل گستره پراکنش خود در حال کاهش بوده اند. در كنار اقدامات حفاظتي در زيستگاههاي اين گونه، «تكثير در حصار» هوبره به عنوان يك راهکار موثر حفاظتي در چند کشور اجرا شده است. اين مقاله در برگيرنده نتايج حاصل از تکثير در حصار آزمايشي اين گونه مي باشد که براي اولين بار در ايران صورت گرفته است. تخمهاي هوبره از زيستگاه جوجه آوري اين گونه درحوزه شهرستان هرات، جنوب استان يزد جمع آوري شده و به دستگاههاي استاندارد تفريخ در مرکز تکثير در حصار هرات منتقل گرديدند. جوجه ها با پروتئين گياهي و سوسک زرد آرد تغذيه شدند. از 9 تخم منتقل شده به دستگاه انکوباسيون 8 تخم با موفقيت تفريخ گرديد. مقايسه متوسط وزن هوبره‌هاي پرورش يافته در حصار در سه سالگي (ماده ها:SE   1318.5±26.5گرم، نرها: 1412.5±27.5 SE گزم)با وزن هوبره هاي زنده گيري شده از طبيعت (ماده ها: 1832.6±37.3 SE گرم، نرها: 2227.4±92.4 SE گرم) اختلاف معني داري را براي هر دو جنس نشان داد (P<0.01) .از طرف ديگر، وزن هوبر ه هاي وحشي نگهداري شده در مرکز تکثير در حصار به مدت يک سال 47.0 SE± 2106.3گرم (در مقايسه با وزن آنها بلافاصله پس از زنده گيري70.8 SE)±1931.3 گرم)افزايش معني داري را نشان داد (P=0.008،paired t=6.4 )محتواي انرژي تخم هوبره براي اولين بار در اين مطالعه  (SD=45.7) 322.8کيلو ژول برآورد گرديد. رابطه رگرسيون خطي بين وزن جوجه و وزن تخمP<0.001)، (R2=0.89 و همچنين بين وزن جوجه و وزن پوسته تخم(P<0.001،R2 =0.87)به دست آمد. از طرف ديگر، تغييرات وزن تخم متناسب با تغييرات ابعاد تخم (طول وعرض) بود. اين پژوهش ضمن فراهم آوردن اطلاعات جديد در مورد زيست شناسي هوبره آسيايي، امکان تکثير اين گونه در ايران را با جيره غذايي تعيين شده تأييد نمود. مشکلات تکثير در حصار اين گونه مورد بحث قرار گرفته است.