معرفی آثار کالاتراوا (ترنینگ تورسو)

معرفی برخی آثار کالاتراوا

ترنینگ تورسو (الگو : اعضای بدن)

ساختمان ترنینگ تورسو ، حاصل علاقه ی شدید کالاتراوا به مجسمه سازی است ، هنری که برای کالاتراوا به منزله مطالعه ی علم استاتیک است . کالاتراوا ابتدا مجسمه ترنینگ تورسو را ساخت که در آن « هفت مکعب دور میله ای فولادی چیده شده اند و ساختاری مارپیچ شبیه ستون فقرات بدن انسان ، ایجاد کرده است » . همان طور که معمار در مورد ارتباط مجسمه با برج توضیح می دهد « برج مارپیچ شامل 9 مکعب است که هر کدام شامل 5 طبقه هستند .

...

پایه نگه دارنده مرکزی ، شامل آسانسورهای داخلی و راه پله های ارتباطی ساختمان های مکعب شکل است » . در برج ، بلوک های مکعبی که هر کدام شامل 5 طبقه هستند و در هر کدام از یک تا پنج واحد مسکونی دور تا دور هسته ی قائم مرکزی قرار گرفته است جای مکعب های مجسمه ی اصلی را گرفته اند . در قسمت ستون فقرات ( هسته مرکزی ) فضاهایی برای تسهیلات مشترک ، از قبیل اتاق های مشترک و ورزشگاه تعبیه شده است .این ساختمان به نظر بنده مانند همیشه محاسبات دقیق کالاتراوا ساخت را تا حد زیادی آسان و سریع نموده است .برای مثال ، استفاده از المانهای پیش ساخته برای سازه ی فولادی بیرونی و نمای ساختمان که در معماری امروزه خودمان فقدان آن به عنوان یک روش مدرن سازه ای و نگهدارنده بخشی از وزن ساختمان احساس می شود .

مکان : malmo سوئد

کاربری بنا : برج چند منظوره

سیستم سازه ای : اسکلت بتنی

تعداد طبقات :60 (57 طبقه روی سطح زمین و 3 طبقه زیر زمین)

ارتفاع ساختمان :623/3 فوت مربع یا 14599/5 متر مربع

مجموع زیر بنای تجاری و اداری :45208/4 فوت مربع یا 4199/9 متر مربع

تعداد واحد های مسکونی :140

تعداد آسانسورها : 5 دستگاه

زمان ساخت :2001 تا 2004 میلادی

ترنینگ تورسو به هیجان انگیزترین ساختمان اروپای شمالی تبدیل خواهد شد.این بنا تبدیل رویایی جسورانه به واقعیت است.

یک ساختمان مکعبی شکل و بر انگیزاننده که در برابر دریا و مناظر اطراف قد علم خواهد کرد.این گونه بنا سازی در نوع خود بی نظیر است.احداث چنین ساختمانی راهی نو برای مطرح کردن شهر مالمو به عنوان مکانی جذاب است.

سانتیاگو کالاتراوا، مجسمه سازی و معماری دینامیک را هماره با قدرت مهندسی برای خلق این برج ترکیب کرد.

ترنینگ تورسو یک برج مسکونی و تجاری است که بر اساس دیدگاه تندیس گرایانه و بر مبنای تفکرات سانتیاگو کالاتراوا معمار و مهندس برجسته اسپانیایی خلق شده است.

عملیات ساخت بنای مذکور در منطقه ی Bo 01 شهر مالمو می باشد.این برج با بیش از پنجاه طبقه،بزرگترین اثر معماری کالاتراوا ست که اعتراضی جسورانه نسبت به طراحی بناهی مسکونی محسوب می شود.

یکی از ویژگی های برج،فرم پیچ دار و غیر معمول آن است که به ساکنین این امکان را می دهد تا چشم انداز منزل خود را به محیط پیرامونی،انتخاب کنند.آنان که دید به سمت دریا را از اتاق خواب خود ترجیح می دهند، می توانند آپارتمانی در یکی از طبقه ها برگزینند در صورتی که دیگرانی که مایل هستند چشم اندازی از منظره اطراف داشته باشند، آپارتمانی مشابه در طبقه دیگر انتخاب می کنند.

نکات:

دو مکعب زیرین برج اختصاص به فضا های اداری و تجاری دارید.

یک فضای چشم انداز شفاف در طبقه چهل و یکم بین هشتمین و نهمین مکعب واقع می شود.این ساختمان، بلندترین آپارتمان اروپا می باشد.

برج ترنینگ تورسو از نه مکعب و هر یک با پنج طبقه تشکیل شده است،بالای هر یک از آن ها طبقه ای قرار دارد که مکعب را از دیگری تفکیک می کند.

پیچش نود درجه برج از بالا به پایین،دلیل نام گذاری ساختمان با عنوان turning است.

یکی از بزرگ ترین دستگاه های شمع کوب که از دانمارک خریداری شده و برای فور کندن شمع های فلزی برج در بستر سنگ آهکی مورد استفاده قرار می گیرد.

تقریبا تمامی میل گردهای تقویتی، ضخامتی معادل 32 میلی متر(ضخیم ترین نوع موجود در بازار)

بتن ریزی به مدت 3 روز بدون وقفه ادامه داشت.تقریبا هر یک از دو دستگاه بتن سازی نهصد بار بتن آماده کردند.

شهر «مل مو» در كشور سوئد از جمله شهرهایی است كه برنامه های توسعه بسیار دقیقی در آن اجرا شده است. به طوری كه پس از بررسی های فراوان و دقیقی كه به وسیله معماران و شهرسازان اروپایی صورت گرفت، برج «Turning Torso» (دومین برج بلند قاره اروپا) توسط «سانتیاگو كالاتروا» معمار برجسته اسپانیایی طراحی شد و ساخت آن پس از سه سال در اواخر سال ۲۰۰۵ میلادی به پایان رسید.
با آغاز پروژه ساخت برج ۵۵ طبقه Turning Torso، سوئدی ها به ویژه مردم شهر مل مو بی صبرانه منتظر افتتاح و آغاز به كار این برج ۱۹۵ متری بودند. این برج بلندترین ساختمان مسكونی كشور سوئد است كه در راستای طرح«West Harbour» سوئد ساخته شد. این برج با الهام از حركات طبیعی بدن انسان توسط كالاتروا، ابتدا در قالب یك مجسمه سنگی و سپس در قالب یك معماری hi-tech (تكنولوژی سطح بالا) طراحی شد و اكنون نیز همخوانی كاملی با بافت جدید اطراف خود دارد.
سانتیاگو كالاتروا نقاش، مجسمه ساز و مهندس معمار زبردستی در طراحی ساختمان است كه دوراندیشی او در پیش بینی سیستم سازه برج ها، مهمترین عامل موفقیت او است.
این برج از ۹ مكعب ۵ طبقه تشكیل شد كه این ۹ مكعب با نود درجه چرخش، نمای منحصر به فردی را ایجاد كرده است.

مكعب اول و دوم مخصوص دفاتر اداری- تجاری و بقیه مكعب ها مخصوص واحدهای مسكونی است كه البته سالن های ورزشی، استخر، جكوزی و تالارهای پذیرایی هم جزء آنها است. طرح استثنایی این برج تاكنون دو جایزه ویژه بهترین طرح معماری برج های مسكونی و یك جایزه بهترین طرح سازه بتنی را تصاحب كرده است. از آنجایی كه این برج یكی از ساختمان های معروف جهان است، می بایست امكانات رفاهی مناسبی را هم در اختیار ساكنان خود قرار دهد؛ چرا كه اجاره ۵ هزار یورو به ازای هر متر مربع یك واحد مسكونی یا تجاری این برج امكانات خاصی را هم می طلبد.
تمامی واحدهای این آسمانخراش، تجهیز شده به لوكس ترین مبلمان و وسایل است. ضمن اینكه تجهیزات به كار رفته در واحدهای این برج ساخت شركت های معتبر بوش آلمان و فیلیپس هلند است.
از جمله امكانات رفاهی قابل توجه این برج اداری- مسكونی در اختیار داشتن شبكه كامپیوتری داخلی است كه ساكنان این آسمانخراش به وسیله آن می توانند به تمامی شبكه های كامپیوتری مركز تجاری، خدماتی، تفریحی و... در داخل این برج دسترسی داشته و از امكانات آنها به عنوان عضوی از مجموعه Turning Torso با خدمات ویژه استفاده كنند. در ضمن یك شبكه اینترنت پرسرعت (دو گیگابایتی) و همچنین انشعاب تلویزیون كابلی ویژه این برج هم از امكانات ارتباطی قابل ذكری است كه در اختیار ساكنان Torso است.
جالب اینكه در این آسمانخراش، ساكنان هر واحد می توانند در هر لحظه كه بخواهند به وسیله سیستم مانیتورینگ اختصاصی شان از میزان مصرف آب، برق و سایر انرژی های مورد استفاده مطلع شوند.
گرچه معمار اسپانیایی با همكاری مشاوران خود، یك سیستم منطقی و مقاوم برای طرح این شاهكار معماری های تك در نظر گرفته بود ولی بدون شك اجرای سازه چنین برجی نیازمند تحقیقات و محاسبات علمی پیچیده ای است.
اساس طراحی و سیستم سازه این آسمانخراش براساس نتایج به دست آمده از آزمایش های دشوار «تونل باد» انجام شده روی ماكت این برج در دانشگاه وسترن شهر انتاریو كانادا تعیین و سپس به وسیله مهندسان ارشد سازه طراحی و محاسبه شده است.
طرح نخست، عبارت بود از یك فونداسیون حجیم بتنی به طول ۳۰ متر و ضخامت ۷ متر كه به وسیله ستون های ویژه یی به ارتفاع ۱۸ متر بر پی اصلی این برج قرار گرفته و به پایین ترین سطح آسمانخراش متصل شده است. این ستون ها به منظور مقاومت در برابر فشارهای جانبی زمین توسط تیرهای بتنی به یكدیگر متصل شده اند.
در مركز این فونداسیون استثنایی، یك سازه بتنی لوله یی شكل قرار دارد كه با قطر داخلی ۵/۱۱ متر به عنوان محور و هسته مركزی كل آسمانخراش به ارتفاع ۱۹۵ متر قرار گرفته است.
ضخامت دیواره این سازه لوله یی شكل كه آسانسورها و راه پله این برج را در خود جای داده و تحمل بار اصلی برج برعهده آن است، روی فونداسیون ۴/۳ متر و در بالاترین نقطه برج ۶/۰ متر است.
كف تمامی طبقات برج كه ضخامت سازه یی كمتر از ۳۰ سانتی متر دارد، به صورت یك لوح بتنی یكپارچه به هسته مركزی متصل است.
انتقال نیروی های جانبی وارد بر ساختمان نیز برعهده سازه فولادی ۸۲۰ تنی است كه در گوشه برج قرار گرفته است.
این سازه ساخت شركت های اسپانیایی است و به وسیله شركت دانماركی «Promecon» نصب شده است كه نیروهای جانبی وارده را به واسطه دیوارهای سازه یی طبقات به هسته مركزی منتقل می كند.
در واقع در زیر فونداسیون برج یك صخره سنگی قرار دارد كه بستر بسیار مناسبی برای احداث این آسمانخراش بزرگ است و ستون های استفاده شده در فونداسیون این برج به اندازه ۴ متر در این صخره سنگی فرو رفته اند.
پس از اجرای شبكه ۶۰۰ تنی فولادی فونداسیون، عملیات بتن ریزی پی برج به وسیله تجهیزات تولید شده در دو كارخانه نروژی و در مدت سه شبانه روز پیاپی انجام شد و ۵۱۰۰ مترمكعب بتن در این بخش برج استفاده شد.
نكته جالب در زمینه كنترل دمای این حجم از بتن ها است؛ چرا كه بتن در مدت زمان رسیدن به مقاومت و گیرایش، در اثر فعل و انفعالات شیمیایی، مقداری گرما آزاد می كند كه در چنین شرایطی سرد شدن سطح خارجی و گرم ماندن لایه داخلی موجب ایجاد ترك هایی در بتن می شود و این امر از استحكام و مقاومت نهایی بتن می كاهد. با توجه به ضخامت ۷ متری این فونداسیون، قبل از اجرای طرح مهندسان سازه شرایط بتن ریزی را توسط كامپیوتر شبیه سازی كردند تا شرایط دمای بتن در طول این مدت تحت كنترل باشد.
اجرای هسته لوله یی شكل برج هم توسط قالب های فلزی لغزنده انجام شد، به این صورت كه پس از بتن ریزی هر طبقه از این هسته، این قالب فلزی مركب به وسیله جك های هیدرولیك به طبقه بالا منتقل می شد.
بتن ریزی كف و دیوارهای برج هم پس از اتمام ساخت هر طبقه از هسته مركزی به وسیله قالب های فلزی مثلثی كه در كنار یكدیگر شكل مربع كف را تشكیل می دهند، انجام شد. در عملیات بتن ریزی هسته مركزی هم، در كف طبقات و دیوارهای این برج از تكنولوژی Self- compacting یا بتن خودفشرده شونده استفاده شده كه در این روش نیازی به متراكم كردن بتن ریخته شده به وسیله دستگاه های ویبراتور نیست.
از جمله كارهای حساس و پیچیده ساخت این آسمانخراش، اجرای نمای آن بود كه نیازمند دقت بسیار بالایی بود. نمای ساختمان متشكل از ۲۸۰۰ پنجره و ۳۱۰۰ پانل آلومینیومی است كه در زمان طراحی نما، آزمایش های فراوانی در مورد شیوه به كارگیری آنها انجام شد كه نتیجه آن، ایجاد جداره یی مستحكم در برابر وزش بادهای تند، تبادل حرارت و جلوگیری از نفوذ صدا و رطوبت است. ضمن اینكه نحوه اتصال سازه فولادی به سازه بتنی این برج نیز توسط متخصصان دانشگاه وسترن دانشگاه كانادا طراحی و شبیه سازی شد و با همكاری بهترین متخصصان اروپایی، امریكایی و كانادایی این برج زیبا و استثنایی در سوئد بنا نهاده شد.