شعری از حافظ
درد عشقی کشیدم که مپرس زهر هجری چشیدم که مپرس
گشته ام در جهان اخر کار دلبری برگزیده ام که مپرس
ان چنان در هوای خاک درش می رود اب دیده ام که مپرس
من به گوش خود از دهانش دوش سخنانی شنیدم که مپرس
سوی من لب چه میگزی که مگوی لب لعلی گزیدم که مپرس
بی تو در کلبه گدریی خویش رنج هایی کشیدم که مپرس
همچو حافظ غریب در ره عشق به مقامی رسیدم که مپرس
مطالب مشابه :
چند شعر عاشقانه از سعدی و حافظ
Sherhaُُ - چند شعر عاشقانه از سعدی و حافظ - -شعر-ترانه Sher -taraneh khyam-sher-شعر های زیبای
تفاوت های شعر حافظ و سعدی
حافظ و سعدی هر دو از قله های شعر فارسی هستند. این دو که اشعارشان بازتاب فرهنگ ایرانی ـ اسلامی
شعر های ازحضرت حافظ
عاشقانه های رویا - شعر های ازحضرت حافظ - تو را آرزو نخواهم کرد.هیچ وقت! تو را لحظه ای خواهم
شعر بهار حافظ
شعر بهار حافظ. ساقیا آمدن عید مبارک بادت. وان مواعید که کردی مرواد از یادت . در شگفتم که در
حافظ زندانی(خیلی زیاد نیست شعر ولی فک کنم جالب باشه)
شعر های از __ - حافظ زندانی(خیلی زیاد نیست شعر ولی فک کنم جالب باشه) - شعر هایی ____ که گاه گاهی
شعری از حافظ
شعر های عاشقانه از شاعران بزرگ - شعری از حافظ - زیباترین شعرهای عاشقانه از شاعران بزرگ - شعر
شجریان و حافظ
موســــيقی مــا - شجریان و حافظ - موسيقي ايران زمین About Persian Music
شخصیت های شعر حافظ
ادبیات فارسی دوره اول منطقه اسلام شهر - شخصیت های شعر حافظ - گزارش و اطلاع رسانی گروه ادبیات
شعر حافظ
بارون شعر دلتنگی - شعر حافظ - شعر و شعر و فقط قالب های سه
برچسب :
شعر های حافظ