همه چیز از یک مصرع شروع شد...

همه چیز از این مصرع شروع شد:

((چشمانم به وسعت یک اقیانوس شور شدند....))


چشمانم

              اقیانوس اشکهایم


                                        بی تابی شعر هایم


                                                                      واژه های تب دارم


     لحظه های نم ناکم


                           پرسه های تنهایم


                                  و کفش هایی که در این کوره راه خستگی امانم را بریده اند


                     

 


                                                

           می شنوی؟  صدای گام های خسته ی من است!

 


                       این جاده تا افق عجیب با کفشهایم خو گرفته است...

 


مطالب مشابه :


خاطرات دوران تحصیل وزیر آموزش و پرورش

( یک معلم ) - خاطرات دوران تحصیل وزیر آموزش و پرورش - ( یک معلم )




خاوران نامه ابن حسام خوسفی ( خاورنامه )

نانوشته های یک معلّم پرورشی خاک من ایران من (یک معلم تاریخ) خاطرات من و همکارام




رباعی!

نانوشته های یک معلّم پرورشی یک عالمه سوژه های برتر (یک معلم تاریخ) خاطرات من و همکارام




یک بغض فرو خورده

نانوشته های یک معلّم پرورشی یک عمر به دنبال تو می گشتم (یک معلم تاریخ) خاطرات من و همکارام




زندگی در ماخونیک را تجربه خواهم کرد...

با خودم می گویم من به عنوان یک معلم پرورشی که نزدیک 20 واحد روان (یک معلم تاریخ) خاطرات من و




حرف های نگفته ی یک نسل!

نانوشته های یک معلّم پرورشی خاک من ایران من (یک معلم تاریخ) خاطرات من و همکارام




مسعود میشنوی؟

نانوشته های یک معلّم پرورشی دیدارمون تا یک ماه بعد که اون خبر (یک معلم تاریخ) خاطرات من و




همه چیز از یک مصرع شروع شد...

نانوشته های یک معلّم پرورشی خاک من ایران من (یک معلم تاریخ) خاطرات من و همکارام




رمضان تمرین (نه گفتن)...

نانوشته های یک معلّم پرورشی. حکایت یک مویز و چهل قلندر حکایت صوفیان است که چهل نفر آنها




عزیزم گفته بودم کور هستم!

نانوشته های یک معلّم پرورشی خاک من ایران من (یک معلم تاریخ) خاطرات من و همکارام




برچسب :