گچیری درست کردن .خصوصیات گچ

2-اندازه ذرات : هر چه ذرات گچ ریزتر باشد سطح ویژه آن بیشتر است و در نتیجه با آب بهتر ترکیب شده و گچ زود گیرتر می شود. 3-درصد آب مصرفی: هرچه درصد آب مصرفی بیشتر باشد زمان گیرش طولانی تر می شود. 4- مواد افزودنی: اضافه کردن موادی مانند کلرید سدیم – گرد آهک شکفته- خاک رس- کلرید کلسیم- سریش و سریشم نجاری باعث افزایش زمان گیرش ملات گچی می شود. نکته: میزان افزایش کلرید سدیم به گچ باید بیش از دو درصد وزنی گرد گچ باشد در غیر این صورت گرفتن ملات گچ تسریع شده و زود گیر می شود. نکته: گچ ساختمانی مرغوب آن است که زمان گرفتن آن زودتر از 8 دقیقه شروع نشود و از 25 دقیقه هم دیرتر نشود. پایان سخت شدن آن نباید زودتر از 20 دقیقه و دیرتر از یک ساعت باشد. گچ گچ از مصالحی است که در صنایع ساختمان‌ سازی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و به علت ویژگیهای آن از زمانهای قدیم در بسیاری از ساختمانهای قدیمی مصرف داشته است. گچ از جمله مصالحی است که به علت خواص خود می تواند از اولین قدم در ایجاد یک بنا که پیاده کردن حدود زمین می باشد تا استفاده به صورت موارد زیر کاربری داشته باشد : آژند(ماده ای خمیری شکل که میان مصالح بنایی را پر می کند و نقش پیوند دهنده دارد جهت تیغه زنی وایجاد طاق ضربی ) اندود(ماده ای خمیری شکل که با استفاده از دست یا ماله بر روی سفت کاری بنا کشیده می شود جهت آستروسفید کاری) آمود( رو کاری یا رو سازی بنا به صورت تزیینات گچ بری)بکار رود

. بطور کلی تا آخرین مراحل کار ونصب سنگ باز هم گچ مورد نیاز است ، حتی در نقاشی ساختمان هم از گچ استفاده می شود. عوامل موثر بر مقاومت توده ی گچی : 1-نوع گچ: نوع گچ و نحوه پختن آن بر مقاومت ملات مؤثر است. 2-درصد آب مصرفی: سخت شدن ملات گچ در جاهای نمناک تا چند ماه طول میکشد و در این مدت مقاومت ملات گچ بتدریج افزایش می یابد. هر چه آب ملات گچ بیشتر باشد زمان گیرش آن افزایش یافته و مقاومت آن بسیار کم می شود. زیرا پس از تبخیر آب در توده گچی ایجاد سوراخ و روزنه های اضافی می کند. 3-گرمای محیط: معمولاً لایه های گچی مجاور با لوله های بخاری یا شومینه پس از مدتی ترک می خورند. زیرا در اثر گرما بطور مداوم منبسط ومنقبض شده و آب خود را بشدت از دست می دهند. علل ترک خوردن گچ کاری 1- اگر در موقع ساخت ملات گچ، مقدار گچی که در آب می‌ریزیم از مقدار معینی کمتر باشد

(درصد وزن آب نسبت به گچ زیاد باشد) بطوریکه گچ نتواند پس از انبساط ، حجم آب مصرف شده در ملات را پر کند، در نتیجه گچ پس از خشک شدن تقلیل حجم داده و می‌ترکد. 2- اگر کلفتی ملاتی که روی دیوار می‌کشیم از 7-8 سانتی متر بیشتر باشد و آنرا در یک نوبت بکشیم، لایه های روی گچ در اثر مجاورت با هوا به ندرت خشک می‌شوند. درحالی‌که هنوز لایه‌های درونی مرطوب هستند و اگر این لایه‌ها‌ هم بخواهند خشک شوند یعنی آب آنها تبخیر شود، ناچاراً باید در سطح گچ کاری، ترکهایی ایجاد شود تا امکان خروج بخار آب لایه‌های زیرین حاصل شود. 3- اگر در فصل سرما و درجات زیر صفر اقدام به گچ کاری بنمائیم و آب ملات گچ ، قبل از انبساط و سخت شدن گچ ، یخ بزند، فعل و انفعالات شیمیایی برای سخت شدن در ملات متوقف می‌شوند. پس از آنکه یخ آب شد، گچ فاسد می‌شود و دیگر به انبساط خود ادامه نمی‌دهند در نتیجه در سطح گچ کاری شده ترک خوردگی مشاهده می‌گردد. 4- بعضی از ترکها در گچ کاری به علل فوق نبوده و در اثر نشستهای ساختمان بوجود می‌آید. این نوع ترکها معمولاً با زاویه 45 درجه نسبت به افق ظاهر می‌شود. انواع گچبری : گچبری شیر و شکری : از گچبریهای اصیل وقدیمی دوران اسلامی است. فرورفتگی وبرجستگی آن بسیارکم حدوداَ 2 الی 3 میلیمتراست. دراکثرخانه های قدیمی یزد دربالای پنج دریها وسه دریها نمونه های خوب آن دیده می شود.نقشهای بالای پنج دریها وسه دریها به دودسته افقی وعمودی تقسیم می شوند که یک درمیان کنارهم قراردارند یعنی یک نقش افقی کناریک نقش عمودی قرارمی گیرد وهمین طورتکرار می شود.این نقشها ریزو ظریف اند وانواع گوناگون دارند که چند نمونه آن به قرار زیراست : 1 – خیزو یا خیزآب : یعنی موج آب که هم به صورت نقش شکسته اجرا می شود وهم گردان وجزو نقش های افقی است.درسرزمین های کویری چون یزد که مردم درآرزوی آب وسبزه وآبشاربودند این نقشها زیاد مرسوم بود. 2- نیژ:خزه:عشقه: (nizh: ashagheh) که نقش گیاهانی است که به درخت می چسبند و رونده اند مثل خزه، پیچک و... 3- غژر یا ژغر = زغر = آبشار 4-برساوشده: خوشه انگوریا گندم درنقشهای عمودی یا نقشهایی ازحیوانات تخیلی چون اژدها وسیمرغ ویا حیواناتی که دردسترسشان بود درترکیب با هم مثل مارولک لک، تازی وآهو...نقش این حیوانات آن قدربرساو شده که شکل واقعی خود را ازدست داده وبه صورت یله وآبستره درمی آمد.( یله اصطلاح فارسی و معادل آبستره Abstract فرنگی است.) ((برساو: استيلیزه: برساب: مثلاَ، برساو شده کوه یک مثلث است برساو شده خورشید یک گل آفتاب گردان است.)) (برساو نیز فارسی است و معادل استیلیزه فرنگی است .) گچ بری با نقش برجسته دراین نوع گچبری، گچ را درزمینه به صورت اندود کار می کردند بعد نقش مورد نظر را روی آن در می آوردند.برجستگی این نوع گچبری بیشتر از شیروشکری است طبیعی است که نقوش گل وبته برای گچبری برجسته و نقوش هندسی برای گچبری شیروشکری مناسب تر بوده است. گچبری زبره (zebreh) : برجستگی این گچبری از نوع گچبری برجسته بیشتر اما از نوع برهشته کم تر است در این گچبری گوشه های نقش بدون مالش وپرداخت کردن کار می شده وگوشه ها تیز بوده اند.لذا گوشه ها، نقش بریدگی وتیزی پیدا می کرد.این گچبری ریزه کاریهای زیادی ندارد وبیشتر در کتیبه های بناهای مذهبی ایران دیده می شود گچ بری برهشته ( هشته = بیرون آمده ): . برجستگی این نوع گچبری نسبت به زمینه زیاد است به طوری که قسمت های گچبری شده برآمده وبیرون زده است.اگر چه سابقه تاریخی گچبری برهشته به پیش از اسلام می رسد، مثلا ُکاخ بیشاپور در دوره ساسانی اما نمونه های آن را می توان در دوره رازی و آذری دید؛ مثل بنای دوازده امام یزد مربوط به قرون چهارم وپنجم هجری یا محراب های قرن هشتم مثل محراب الجایتو مسجد جامع اصفهان و محراب مسجد گلپایگان ، که گچ بری های بسیار نفیسی دارند. گچ بری لکه یا کلوخی : این نوع گچ بری در قرن سیزدهم هجری به دلیل نفوذ هنر مغرب زمین به ایران معمول شد که به نحو زننده ای برجستگی آن زیاد بود و به نام گچبری کلوخی مشهور شد.در کاخ های دوره ناصری گچبری ها بیشتر کلوخی بودند نمونه های آن در کاخ بادگیر تهران (بالای ازاره های ایوان رو به جنوب)و همینطور در کاخ الماس دیده می شود که حتی طرحهای آن نیز ایرانی نیست. گچ بری پته : سابقه گچبری پته به قرن هشتم هجری می رسد.در این نوع گچبری کرباس را آهار می زدند به طوری که مثل مقوا می شد بعد روی آن گچ می کشیدند و روی آن،گچ بری مورد نظر را انجام می دادند. پس از آن کرباس گچبری شده را به صورت آمود روی دیوار می چسباندند.برای چسباندن کرباس روی دیوار علاوه بر چسب از میخ استفاده می کردند.البته سر میخ ها را به شکل های گوناگون مخروطی و... در می آوردند که خود جزء تزیین می شد.نمونه خوب گچبری پته را در زیر گنبد سلطانیه(قسمت های گلابی شکل)می توان دید. به طور کلی گچ بری ها یا به صورت قالبی یا در جا کار می شدند؛که گچ بری پته از نوع قالبی است؛از این نظر که جداگانه ساخته و نصب می شده است. گچ بری مشبک ( توری) : گاهی پنجره ها یا روزن ها را نیز با گچبری درست می کردند،مثلاُ در مسجد شاه ولی تفت، قطعات گچ مثل تور به هم بافته شده که به باریکی یک سنجاق هستند ونمونه ای از شاهکارهایی هنر گچبری محسوب می شوند. شیوه کا ر این گچبری بدین صورت بوده است که گچبر ابتدا لایه ای از گچ را با فاصله حدود 15الی 25 سانتیمتراز زمینه اصلی بوجود می آورد؛و بعد از این که گچ خود را گرفت به طرح اندازی نقش مورد نظر پرداخته ودرمرحله آخر زمینه طرح را خالی می کرد تا طرح مورد نظر را به صورت مشبک بوجود آورد. گچ بری معرق ( تراش ) : روش گچبری معرق همانند کاشی معرق است.

ابتدا ملات گچ رنگی را که از قبل آماده شده روی سطح صافی می ریختند و پیش از آنکه گچ خود را بگیرد آنرا به شکل دلخواه می بریدند سپس قطعات بریده شده از گچ را با رنگ های مختلف و نقوش مورد نظر در کنار هم می چیدند و پشت آن ملات گچ می ریختند تا تمام زمینه کار یکپارچه شود و در نهایت قطعه بدست آمده را بوسیله دوغ آب گچ در محل کار می چسبانند.نمونه این کار در مشهد اردهال کاشان و محراب مسجد میدان ساوه یافت میشود. پیاده کردن نقش،یا نقش اندازی و گرته زنی به این صورت بوده که ابتدا طرح مورد نظر را روی کاغذ رسم کرده و طرح را سوزن سوزن می کردند؛سپس گرد ذغال را داخل کیسه ای پارچه ای ریخته و روی سوراخ ها به کیسه ضربه می زدند تا گرد از سوراخ ها به سطح زیرکاغذ نفوذ کرده و نقش را پیاده کند. گچ بری لایه ای نوع دیگر از گچبری تراش است وبیشتر برای گچبری رنگی که بخواهند به چند رنگ مختلف در آید کار می شود، روش کار بدین صورت است که لایه گچ کشته را در محلی که قبلاً با گچ زنده زیر سازی و صاف شده است، می کشند و لایه های بعد را نیز به همین ترتیب کار می کنند؛ هر لایه رنگ خاصی دارد و بعد با کاردک و ابزار گچبری شروع به در آوردن طرح ها با رنگ های مختلف می کنند،ضخامت هر لایه نباید بیشتر از 1 تا 2 میلیمتر باشد زیرا باعث ترک خوردن لایه گچ می شود. گچبری توپر و تو خالی این اصطلاح برای تکنیکی به کار برده شده که از نظر عمل و تاثیر با گچبری برجسته کاملاً فرق دارد،در این تکنیک طرح تزئینی در سطح صاف به عمق کمتر از2سانتی متر کنده می شود تا در عقب، سطحی به موازات سطح جلو تشکیل دهد و خطوط اصلی طرح یا مستقیم و یا با ضربات مایل که از حیث عمق یکنواخت است کنده و بریده می شود. گچبری کشته بری در ابتدا گچ زبره نیم کش بر روی محلی که بخواهند کشته بری انجام دهند کشیده شده و بعد روی آنرا گچ نرمه می کشند و پس از آنکه این گچ خود را گرفت یک لایه دیگر گچ نرم به قطر 1تا 2 میلیمتر میکشند و پس از گرفتن این گچ که آب آن زیادتر و نرمتر از لایه زیرین بود طرح را روی آن پیاده می کردند و با استفاده از دَم بُر اطراف طرح را خط می انداختند تا به زمینه سفت زیرین برسند. پس از آن بوسیله بومخار قسمت های اضافی را از زمینه جدا می کردند تا طرح کشته بری بدست آید. این شیوه بیشتر در دوره صفوی رایج بود. گچ بری تخمه کن ( تخمه بری ) در برخی از کارهای گچ‌بری مثل کاشی بصورت (لعاب پران) عمل می‌کردند، که این گچ‌بری را تخمه کن می‌گویند یعنی برای تنوع قسمتی از گچ‌بری را که معمولا وسط نقش بوده به اندازه یک عدس می‌پراندند. عمده ماده اصلی برای استفاده در تخمه درآوری،گچ سفید و نرم است که اول بایستی مقدار گچ لازم غربال شده و به یک درجه از نرمی برسد؛ آنگاه بایستی با آب مخلوط شده و خمیر نرم ویکدستی را بوجود آورد؛ سپس خمیر گچ در سطح دیوار مالیده شده و صاف و یکدست می گردد واین زمینه ی کار تخمه درآوری می باشد .این نوع گچبری به سه روش اجرا میشود. نکته مهم دیگر در این تزئین که فرق این تزئین را با نقاشی روی گچ از لحاظ ظاهر مشخص میکند؛ این است که در نقوش تخمه درآوری سایه روشن وجود ندارد در حالی که در نقوش دیگر روی گچ ممکن است سایه پردازی انجام شود. دیگر اینکه از لحاظ استحکام نقوش و ماده بکار رفته شده روی زمینه و ظرافت ، قابل مقایسه با روش های دیگر نیست . دیگر اینکه نقوش آبرنگی روی گچ در اثر مرور زمان ممکن است فرسوده شده و شفافیت خود را از دست دهند؛ همچنین مواد رنگی چسبندگی خود را کم می کنند؛ لذا رنگ در سطح تزئین به خطر افتاده و امکان ریزش و از بین رفتن آن وجود دارد . اما در نقوش تخمه درآوری به لحاظ این که گچ و رنگ در عمق فرو رفته و مجدداً به سطح آمده این عوارض مشاهده نمی شود و هنگام عمل مرمت نیز کار با اصول بهتری انجام می شود. شایان ذکر است که انتخاب مکان مورد نظر برای روش تخمه در آوری مهم است زیرا رطوبت از عواملی است که با گچ سازگاری ندارد و قرار گرفتن محل تزئین در جریان رطوبت هر چند کم باشد به علّت خاصیت مکش رطوبت توسط گچ،اثر را نابود می کند و رنگ ها و گچ پوسیده می شوند. به همین علت یکی از موارد استفاده این تزئین روی سردر ها و مقرنس ها میباشد که احتمال نفوذ رطوبت کم است و یا در بدنه هایی از دیوار به کار میرود که درصد رطوبت آن بسیار ناچیز باشد ویا اصلاً نداشته باشد. آنچه مسلم است این است که بسیاری از نقوش و رنگ ها را میتوان در سطح مورد اطمینان با روش تخمه درآوری به اجرا در آورد و از ظرافت این تزئین نسبتاً با دوام بهرمند گردید. ابزار های مورد استفاده برای اجرای روش تخمه درآوری در تزئین دیوار عبارتند از: انواع کاردک های نوک پهن و نوک باریک،ظرف مخصوص خمیر کردن گچ(استانبولی)،ماله برای صاف کردن سطوح گچ و غربال تنگ بری : در این روش از حفره های گچی به شکل تنگ ها یی در تزئینا ت استفاده می شود.نمونه ها ی این گچ بری را در عالی قاپو اصفهان یا مسجد شیخ صفی اردبیل می توان دید. گره در گچبری : همزمان با بکار بردن گره ها در آجر، کاربرد گره در گچبری نیز آغاز میشود نمونه بارز آنرا میتوان در محراب مسجد جامع فَریومد مشاهده نمود که نفیس ترین نوع گره کاری گچبری است تکنیک های گچ بری : غیرازتکنیک قالب گیری که با استفاده ازقالب تهیه می شد وسپس با استفاده ازخمیرگچ، گچ قالبی را درقسمت مورد نظر می چسباندند، گچبری با تکنیکهای مختلف دیگری صورت می گرفته، که معمولی ترین نوع آن موسوم به کنده کاری یا گچبری عمقی است.دراین تکنیک روش کاربدین صورت است که ابتدا گچ آماده (خمیرگچ) را برای زیرسازی وآماده کردن متن برروی قسمت مورد نظرمی کشند، پس ازآن که گچ خشک شد واصطلاحاَ خود را گرفت، نقش را روی آن انداخته وبا وسایل گچبری ازقبیل دم بر، نقاله، پرگار،بومخواروکاردک ، طرح مورد نظررا می برند. برای نقش اندازی روی سطح گچی می توانند عیناَ نقش را روی سطح گچی آماده بکشند و یا اینکه ازراه "گرته زنی" نقش راروی سطح پیاده می کنند. پنبه آبزنی 1- در عمل گچ‌بری بوجود آمدن زائده‌هایی به نام پلیسه اجتناب ناپذیر می‌باشد. این خلل و فرجها و ناهمواریها توسط پنبه کاملاً نرم و بدون داشتن هر زائده‌ای در پنبه کاملاً خیس و به آرامی ‌بر سطح گچ‌بری کشیده می‌شود. 2-در مواردی که خلل و فرجها و کرموهایی بر سطح گچ‌بری بوجود می‌آید در این حالت گچ کشته سفت با انگشت در محل کرموها کشیده می‌شود، سپس با پنبه خیس بر سطح کرموها کشیده می‌شود که این عمل سبب اصلاح و پرداخت کامل حرکات بریده شده طرح می‌شود. آسیب شناسی گچ : برای پاک کردن نقاشی های نفیس روی گچ ،در گذشته از آمونیاک استفاده می شد که به آن آسیب وارد می کرده است.امروزه بجای آمونیاک از دی متیل فرم آمید استفاده می شود. اگر در گچبری ترک داشته باشیم، درمحل ترک با تزریق پلی وینیل استات + کازئبنات کلسیم ، استحکام بخشی می کنیم. اگر گچبری طبله کرده باشد و مقدار این طبله زیاد باشد، اول روی قسمت طبله شده را برای استحکام یک لایه پارالوئید می کشند و تزئینات را به کمک اهرم هایی نگه می دارند تا فرو نریزند، سپس پشت آن را کاملا تمیز کرده ،فضای خالی را با خرده چوب و چسب و پریمال پر می کنند،بعد تا جایی که امکان داشته باشد و موجب تخریب گچبری ها نشود ،سعی می شود بوسیله همین جک ها و اهرمهای مکانیکی قسمتهای طبله کرده را به جای اولیه خود باز گردانند. گچ و گچبری(2) 2- خاصیت ازدیاد حجم: گچ تنها ملاتی است که در موقع سخت شدن در حدود یک درصد به حجمش اضافه می‌شود و پس از خشک شدن تقلیل حجم پیدا نمی‌کند. با استفاده از این خاصیت است که ما می‌توانیم سطوح وسیعی را با آن اندود کنیم. زیرا این اندود به علت آن که در موقع سخت شدن ازدیاد حجم پیدا می‌کند، کلیه خلل و فرج خود را پر کرده و در آن ترک و شکاف ایجاد نمی‌شود. در نتیجه حشرات نمی‌توانند در آن جا لانه کرده و بالاخره برای اندود داخل اطاقها کاملاً بهداشتی می‌باشد. 3- مقاومت در مقابل آتش سوزی: باتوجه به اینکه گچ سخت شده مانند سنگ گچ دارای دو ملکول آب تبلور می‌باشد، اگر لایه گچ در مقابل حرارت ناشی از آتش سوزی قرار بگیرد، این تبلور در اثر حرارت دوباره از گچ جدا شده و به صورت یک لایه از آب در مقابل آتش قرارگرفته و برای مدت دو تا سه ساعت می‌تواند در مقابل سرایت آتش به فضاهای دیگر، مقاومت نماید. 4- خاصیت اکوستیک بودن گچ: گچ در مقابل ارتعاشات صوتی رفتار مطلوب دارد و تقریباً بین 60 الی 75 درصد این ارتعاشات را به خود جذب نموده و مانع انعکاس آن می‌شود. در نتیجه از ایجاد پژواک جلوگیری می‌کند. این حد جذب ارتعاش برای اطاق‌های زندگی و کلاسهای درس و حتی سالنهای کوچک کنفرانس کافی می‌باشد. البته سالنهای بزرگ اجرا موسیقی و یا تئاتر، می‌باید با وسایل بهتری اکوستیک شوند. 5- ارزانی گچ 6-خاصیت پلاستیک بودن گچ: ملات گچ به علت خاصیت شکل پذیری فوق العاده ای که دارد، با آن می‌توان شکل‌ها ‌و نقشهای زیبایی به وسیله هنر گچ‌بری بوجود آورد و بدین وسیله در فضاهای ساختمان زیبائی مخصوص ایجاد کرد. 7- رنگ گچ: ملات گچ پس از مصرف و خشک شدن سفید رنگ می‌شود و این سفیدی به ساختمان جلوه خوبی می‌دهد. در نتیجه یکی از بهترین اندودهای ساختمان می‌باشد. ((معمولا پس از انجام کار گچبری به منظور جلوگیری از ساییده شدن موتیف های تزیینی از ماده لعابداری نظیر کتیرا و یا نشاسته و حتی شیر استفاده می کردند وآن را بر روی عنصر گچبری ها می مالیدند. یکی از دلایل رنگ شکری گچبری ها همانا مالیدن و یا کشیدن ماده لعابدار بر روی آنهاست. از گل سفید و گل سر شوی یا گیوه و سفیداب هم به جای کتیرا و نشاسته بهره گیری شده است.)) 8- مقاومت گچ :گچ در مقابل نیرو های فشاری 30 کیلو گرم و در مقابل نیرو های کششی 5 کیلو گرم مقاومت می کند، که برای استفاده در ساختمان کافی است. 9- فراوانی : گچ از لحاظ فراوانی در طبیعت در ردیف پنجم قرار دارد و تقریبا در تمام نقاط روی زمین به وفور دیده می شود. نقاط ضعف گچ 1- مقاوم نبودن در مقابل آب:گچ در مقابل آب و رطوبت بسیار ضعیف است.لایه های سفید کاری گچ در مقابل رطوبت طبله کرده و به صورت جدا از هم در دیوار ظاهر می شوند و پس از آنکه رطوبت از بین رفت و محل خشک شد گچ طبله شده به حالت اولیه باز نمی گردد به همین علت از بکار بردن گچ در مکان هایی که با آب در تماس هستند ،مانند سرویس بهداشتی،حمام و آشپز خانه وهمچنین در مناطق شمالی که از رطوبت بالایی بر خوردار است ، باید خودداری کرد. 2- ایجاد خوردگی در فلزات: گچ در تماس با فلزاتی مانند آهن، سرب، روی واکنش نشان داده و تولید سولفات می کند و در نتیجه باعث خوردگی و زنگ زدگی فلز میشود. برای حفاظت فلزات باید قبل از گچ کاری آنها را با رنگ پوشاند. مثلا پیش از ساختن طاق های ضربی تیر های فولادی باید آنها را با رنگ پوشاند یا لوله های سفید آب از گچ دور نگه داشته شوند. انواع ملات های گچی : دوغاب گچ:برای ساختن دوغاب گچ، مانند ساختن ملات گچ عمل می‌ کنند. فقط از آب بیشتری استفاده می‌شود. بطوریکه ملات کاملاً رقیق و روان باشد. از دوغاب گچ برای پر کردن درزهای طاق ضربی استفاده می‌کنند. ملات گچ : این ملات از پاشیدن گرد گچ در آب و همزدن آن ساخته می شود. به این ملات گچ تیز یا دستی نیز گفته می شود.زیرا به سرعت سفت می شود. از این ملات برای اندود کردن دیوار ها و سقف ها و همچنین بعنوان چسباننده قطعات ساختمانی مانند سنگ ،آجر، نصب چارچوب ها و ... استفاده میشود. ملات گچ و خاک :از مخلوط گچ و خاک رس بدست می آید. افزودن خاک رس به این ملات آن را کند گیر و مقرون به صرفه می کند. از این ملات بعنوان اندود و برای طاق های ضربی استفاده می کنند. ملات گچ و ماسه : وقتی خاک رس در دسترس نباشد می توان از ماسه ریز بعنوان پر کننده استفاده کرد. ملات گچ کشته: برای ساختن این ملات ذرات گچ باید بسیار ریز و نرم باشد؛ پس گچ را از الک هایی با سوراخ ریز می گذرانند.سپس به آنها آب اضافه می کنند و آن را ورز می دهند.در این حالت ملات گچ گیرش خود را از دست می دهد و اصطلاحا ملات گچ کشته بدست می آید.این نوع ملات پس از سفت شدن دارای مقاومت فشاری بسیار کمی است و بهمین دلیل برای اندود و سفید کاری مناسب نیست. از آن برای پرداخت نهایی سطوح گچ کاری شده و گچبری ا استفاده کردن

گچیری درست کردن .خصوصیات گچ

مطالب مشابه :

تصویر زمینه لایه باز میلاد امام رضا (علیه السلام)

بنر محراب / یا ایها الذین آمنوا استعینوا بالصبر و الصلاه / ۴ تصویر

دانلود مجموعه پوستر شهادت، دل بریدن از عاطفه ها

آیین نامه جشنواره هنرهای تجسمی

سیستم عامل آندروید چیست ؟

دانلود مداحی گل یاس علی نیلوفری شد - سعید حدادیان

قیروان نماد تمدن اسلامی در شمال آفریقا

گچیری درست کردن .خصوصیات گچ

شیوه جالبی برای گذاشتن عکس در پروفایل فیس‌بوک

کلیسای سانتا صوفیا