ص دا

ما یک دوست ای داریم که یک صدای رادیویی ِ خسته ی خش دار دارد. از این ها که باید برود اخبار علمی- فرهنگی- هنری بگوید. یا متون ادبی- تاریخی را شمرده شمرده روی یک موزیک ِ کمرنگ(!) بخواند. یا مجری یک برنامه ی زنده ی آخرشبیِ ِرادیو باشد که ما بین ِ پخش ِ نوای سنتور یک چندخطی را دکلمه کند.

مثلاً نُت اصفهان برود که: ( :| )

حالا صدای سنتور برود پایین و دوست جان دکلمه کند که:"

دنیا کوچکتر از آن است که گستره ای را درآن یافته باشی.

هیچ کس اینجا گم نمی شود..." :)))))

بعد نوای سنتور اوج بگیرد با:

بعد مثلاً من بخواهم عین این ندید بدید ها زنگ بزنم به برنامه شان، به قصد اینکه بگویم که شنونده ی برنامه شان هستم، که تشکر کنم، که تهش سفارش ِ تصنیف ِ "بسوی تو" را بدهم.

شماره بگیرم رو به یکی از بروبچه های پُشت صحنه(همان آقای فیلتر کننده ی تماسها!!!) بگویم "فلانی هستم از گیلان" اما آقای فیلتری از بچگانه بودن صدایم انگار کند 5 ساله هستم، بگوید" عموجون کی برات شماره گرفته؟ گوشیو بده به مامانت ببینم...بده به مامان"!!

بعد توی گوشی به دوست بگویند تماس تلفنی قطع شده و برنامه را ببندد.

دوست ساعت 00:55 بامداد را اعلام و شب خوبی را برای شنوندگان آرزو کند و برنامه تمام شود، سرود ملی پخش شود و امواج قطع و صدای خِشش خِشش پخش ! :|

برای قاصدک و صدای رادیویی اش

ص دا

مطالب مشابه :

ویژگی های یک سنتور خوب...

ویژگی های یک سنتور خوب

مصاحبه با استاد پرویز مشکاتیان

اسمانی ترین صدا از رادیو ایران پخش شد

ص دا

جنس مضراب

99 - مقاله سنتور 4

نکاتی چند در مورد مضراب سنتور