مقررات کار در مالزی

مقررات کار در مالزی

وزارت منابع انسانی بعنوان اصلی ترین بخش دولت در خصوص کار در مالزی میباشد که وظیفه بسیار مهم و اساسی تنظیم روابط کار و همچنین نظارت بر حسن اجرای قوانین آن در بخش های مدیریت کار، کودکان و کار، بیکاری ،ساعات کار ،امنیت و سلامت شغلی را عهده دار میباشد. برای انجام هرچه بهتر این وظایف وزارت منابع انسانی از دیگر منابع دولتی و بخشهای خصوصی(نمایندگان کارفرمایان و کاگران و سندیکاهای مربوطه) کمک میگیرد و از نظرات تخصصی آنها استفاده میکند.

انجمن کارفرمایان مالزی (MEF) سازمان مرکزی بخش خصوصی در مالزی میباشد که در سال ۱۹۵۹تاسیس گردیده و در سال ۱۹۷۷نام این سازمان به انجمن شورای کارفرمایان مالزی تغیر نام پیدا کرد (MECA).

وظیفه اولیه و اساسی این سازمان ترفیع و حفاظت از حقوق و نیز تشویق کارفرمایان در راستای بهبود و توسعه حوزه کاری میباشد. انجمن اتحادیه های صنفی مالزی (MTUC) مهمترین نماینده صنف و سازمانی کارگری در مالزی میباشد که در سال ۱۹۶۱تاسیس گردیده و یکی از قدیمی ترین اتحادیه صنفی در مالزیست که حدود بیش از نیم میلیون عضو از بخشهای مختلف دارد.

در کشور مالزی قانون مربوط به حقوق و دستمزد بیان میکند که ساعات کار نباید بیش از ۸ساعت در روز و یا ۴۸ساعت در هفته باشد و هر هفته کاری باید شامل یک روز استراحت کامل باشد. از طرفی دیگر نیز از هیچ کارگری نمیتوان درخواست کار بیش از ۱۲ساعت بکنند مگر در شرایط خاص و بیشترین اضافه کاری قابل قبول و مجاز ۱۰۶ساعت در ماه میباشد، مگر اینکه مدیر کل بخش کارگری موافقت کند برای اضافه کاری بیشتر بر اساس نامه کتبی دستگاه مربوطه کارگران زن میتوانند حداکثر دوماه برای مرخصی زایمان استفاده نموده بشرطی که نیاز آنها به بیش از ۲ماه با تایید پزشک باشد درصدی از حقوق انها پرداخت خواهد شد.

شرایط اشتغال نیروی کار خارجی :

سیاست دولت مالزی اعطای فرصت های شغلی به نیروی کار محلی است , لذا دولت تلاش میکند تا نیروی خارجی سهم زیادی در افزایش تولید ملی نداشته باشد. با این وجود دولت مالزی نیاز به نیروی کار خارجی را نمی تواند نا دیده بگیرد. بیش از دو میلیون نفر کارگر خارجی ( قانونی و غیر قانونی) در مالزی بکار اشتغال دارند کارگران اندونزیایی ، نپالی، هندی، ویتنامی، بنگلادشی بیشترین تعداد کارگر در این کشور را دارند، دولت مالزی بنا به نوع کار الویت هائی را برای برخی از کارگران این کشورها قائل شده است. بطور کلی کشور مالزی به نوعی بدنبال کاهش و کنترل بیشتر کارگران خارجی است.

اشتغال از طریق ثبت شرکت:

ثبت شرکت و اخذ ویزای اقامت تجاری یکی از راه های اشتغال برای خارجیان و کسب اقامت در مالزی است با ثبت شرکت ۲الی ۳سال اجازه اقامت فراهم می شود که برای ۲الی ۳بار و یا بیشتر قابل تمدید است. برای ثبت شرکت و اخذ اقامت می بایست حداقل یکصد هزار دلار سرمایه را به مالزی منتقل شود. یکی دیگر از راه های ثبت شرکت کسب نمایندگی یک شرکت ثبت شده در کشور مبداء است که ضرورتی برای سرمایه گذاری نیست ولی باید هزینه های خود را از شرکت مادر در کشور خود تامین نماید و اجازه کسب درآمد در مالزی را مگر در شرایط خاص ندارد. که از این روش معمولاً برای کسب اقامت استفاده می کنند.

ویزای کار: منظور از ویزای کار ویزائی است که یک فرد متخصص و یا غیر متخصص ( کارگر) خارجی جویای کار با داشتن آن مجاز است در یک موسسه یا شرکت مشغول بکار شود. ویزای کار در مالزی توسط کارفرما و پس از طی یک دوره آموزشی برای جویای کار درخواست می شود کارفرما باید مالیات مربوط به اشتغال را نیز پرداخت نماید. شخص جویای کار نمی تواند شخصاً این نوع ویزا را درخواست کند بلکه باید توسط کارفرما انجام شود. شرایط کار برای اتباعی که در مالزی مجوز اقامت ندارند بسیار مشکل است. و توصیه می شود که با ویزای توریستی و سفر های توریستی نباید به کار در مالزی مبادرت نمود.

ویزای کار اشکال مختلفی دارد:

ویزای اشتغال حرفه ای: Employmant pass (professional Visa)

شرکت های خصوصی متعلق به افراد خارجی و یا شرکت های مالزیائی می توانند از خارجیان برای گروه مشاغل تخصصی و حرفه ای زیر درخواست ویزا نمایند این ویزا می تواند برای مدت دو سال اعتبار داشته باشد.

پست های کلیدی: مدیریت عالی شرکت ها ، مسئولیت مراقبت از منافع شرکت و سرمایه گذاری، مسئولیت تعیین سیاسیت ها و اهداف شرکت

مسئولیت های اجرائی: مدیریت میانی پست های تخصصی، تجارب علمی و حرفه ای مورد نیاز، تخصص های عملی در مورد مشاغل مورد نظر، مسئولان اجرای سیاست های شرکت و ناظر بر کارکنان رده پائین

سمت های غیر اجرائی: تخصص های بالا و مهارتهای فنی مربوط به مشاغل خاص مانند: طراح صنعتی، مبلمان و لباس، قالب ساز و جوشکار حرفه ای و …

ویزای مشاغل کارگری:

این ویزا اختصاص به کارگران خارجی غیر متخصص و نیمه ماهر دارد مدت آن یکساله و قابل تمدید است. ویزای این نوع مشاغل به کشورهای خاصی مانند اندونزی، هند، نپال، بنگلادش و… داده میشود. که بطور عمده شامل بخش های زیر است.

الف – تولیدات صادرات محور: این بخش تمامی تولیدات صادرات محور را که بیش از %۵۰تولیدات آن برای صادرات باشد را در بر می گیرد.

ب- تولیدات غیر صادرات محور: شامل صنایع وابسته به چوب , صنایع مبلمان ,صنایع وابسته به لاستیک , صنایع وابسته به پلاستیک , صنایع فرآوری مواد غذایی , صنعت مواد ساختمانی , صنعت آهن و فولاد و صنایع معدنی , صنعت سرامیک , صنعت نساجی , صنعت کفش , مهندسی و صنعت ساخت و صنعت سنگهای معدنی و قیر . دو شرط برای بکار گیری نیروی کار خارجی در زمینه صنایع غیر صادرات محور وجود دارد: کل فروش شرکت در سال دو میلیون رینگیت و بیشتر باشد یا حد اقل سرمایه پرداخت شده شرکت بیش از ۱۰۰,۰۰۰رینگیت باشد .

ج- بخش کشاورزی و صنایع وابسته :

شامل بخشهایی از قبیل محصولات کشاورزی , مواد غذایی , پرورش گل , دامپروری , آبزیان

د- بخش ساخت و ساز و ساختمان

ه- بخش خدمات :

فقط شامل کارگر رستوران در سراسر کشور به عنوان آشپز وکارگر عمومی (ظرفشور , نظافت چی) میشود. کارگران خارجی به عنوان پیشخدمت , صندوقدار , حمل کننده بار در بنادر و فرودگاهها , خدمات خانگی شستشوی لباس و باشگاه گلف (به استثنای پادو در باشگاه گلف) نمیتوانند کار کنند.

ویزای مرتبط ( Referred visa ):

ویزاییست که توسط کار فرما از دفاتر مهاجرت مربوطه در خواست گردیده و از سوی نمایندگی های مالزی در خارج از کشور با صدور آن موافقت شده است . مدارک مورد نیاز برای درخواست referrd visa عبارتند: از ۱- نامه درخواست کار فرما ۲- اصل وکپی نامه وزارت کشور, نامه بخش مهاجرت مالزی (در مورد جابجایی محل کار) ۳- سپرده ضمانت یا ضمانت نامه بانکی معتبر برای ۱۴ماه ۴- فرم کامپیوتری مشخصات کاری ۵- گواهی سلامت از وزارت بهداشت کشور مبدا و تایید شده در وزارت بهداشت کشور مالزی ۸- فرم درخواست referrd visa .

هزینه های صدور referrd visa با مالیات یک ساله آن برای بخشهای تولید و ساخت و خدمات در حدود ۱۳۰۰رینگیت میباشد .

مراحل درخواست ویزای مرتبط( Referred vis )

» درخواست باید شخصا توسط متقاضی , شرکت ویا کارفرما انجام شود لذا ارائه درخواست توسط کارگذار یا واسطه مجاز نمی باشد و رد خواهد شد

» در خواست ها باید با استفاده از فرم KDN/PA2/98و ارسال آن به آدرس Immigration Department of Malaysia ارسال شود.

» درخواست جایگزینی برای کارگران خارجی فقط در صورت بازگشت به کشور یا فوت کارگر و تنها برای بخشهای تولیدات صادرات محور (ساخت و ساز و مجموع کاشت، محصولات کشاورزی ,غذایی , پرورش حیوانات اهلی , گل و آبزیان) و بخش خدمات ( نظافتچی رستوران, باربر , کارگر خانه , شستشوی لباس , پادوی زمین گلف , جزایر تفریحی بجز پینانگ) .

مالزی قوانین سختگیرانه ای نسبت به اتباع افغانستان دارد و متاسفانه حتی با داشتن ویزا در فرودگاه دیپورت میکند مگر اینکه حامی شما از قبل هماهنگی های لازم را کرده باشد . در حال حاضر سفارت مالزی در تهران به هیچ عنوان ویزا صادر نمیکند .

مقررات کار در مالزی

مطالب مشابه :

استخدام در دبی

کاریابی در خارج

مهاجرت پرستاران مجرب/ استقبال خارجیها از بکارگیری ایرانیها

کار بانوان در خارج از منزل

گزارش مهر از سوء استفاده شرکت های کاریابی در خارج از کشور

برنامه های جدید اعزام نیروی کار به خارج

بازار کار رشته ی ریاضی در خارج

مقررات کار در مالزی

اشتغال به کار در مدارس ایرانی خارج از کشور

شغل های دانشجویی در خارج از کشور