تولید خوراک میگو به روش ایرانی

خوراک میگو از ویژگیهای خاصی بر خوردار است چرا که این موجود با سرعت کم خوراک را پیدا می کند و به آرامی آن را جویده و می بلعد و تا زمانیکه خوراک از عطر و بوی مناسب بر خوردار باشد به سراغ آن می رود در غیر اینصورت خاک با خوراک برای میگو تفاوتی نمی کند و با طولانی شد ن زمان خوراک خوردن میگو مواد فرار و ویتامین ها از خوراک خارج و به آب استخر وارد می شود و از طرف دیگرباز بودن و کوتاه بودن طول روده فرصت تجزیه و جذب مواد را کاهش می دهد . همه این عوامل دست در دست هم داده تا تولید خوراک میگو از اسرار خاصی همراه باشد و وجود کارخانه های متعدد در جهان فرصتی را برای دیگران باقی نگذاشتند تا روش دیگری را تجربه کنند . اما این هوش و فراست ایرانی پس از بحران در صنعت میگو مزرعه داران هرمزگانی را به ابتکارهای ستودنی واداشت تا خود را از بحران برهانند . در سال 82 اولین اقدام برای تولید خوراک میگو توسط مزرعه داران هرمزگانی صورت گرفت. نمونه های اولیه خوراکهای تولیدی بسیار بد و نگران کننده بود که خوشبختانه تولید کنندگان بسرعت عیب ها را شناسایی و آن را بر طرف کردند . خوراک های دست ساز میگو در هرمزگان با هیچیک از مقیاسهای تولید خوراک در دنیا انطباق ندارد و خود یک مقیاس جدید است البته نام آن قدری فریبنده بوده و بهتر است نامش را خوراکهای کارگاهی بنامیم تا دست ساز. کمبود نقدینگی موضوعی است که تا به امروز بیش از همه تولید کنندگان خوراک میگو را آزار داده است .

روش تولید خوراک میگوی دست ساز و مشکلات آن

در ابتدا مزرعه داران پس از آسیاب کردن مواد اولیه با آسیابهای چکشی و مخلوط کردن آن در میکسر های نانوایی و افزودن مکمل معدنی ، ویتامینی و روغن ها ، با چرخ گوشت های معمولی آن را به صورت رشته ماکارونی در می آوردند . که پس از خشک کردن در آفتاب آن را کوبیده و در مزرعه مصرف می کردند . تا این مرحله نتیجه چندان رضایت بخش نبود . و با بکار گیری آسیابهای قوی ، میکسر های افقی و دستگا ه های پرس پلت ، تولید خوراک یک جهش بلند داشت و در نتیجه مزرعه داران ، خوراک را با زحمت کمتر و سایز بندی مناسبتر در اختیار داشتند . در این مرحله کسانیکه از مواد مناسب و فرمولاسیون خوب استفاده کردند بازده خوبی هم داشتند و حتی بهتر از تولید کارخانه های داخلی و خارجی بود . مسئله کیفیت مواد اولیه ، کیفیت دستگاه ها و فرمولاسیون خوراک سه مشکل بررسی نشده این مجموعه تولید است . که با آموزش مناسب و در دراز مدت حل شدنی است. در حالیکه پرورش دهندگان هرمز گانی چاره ای جز تولید خوراک دست ساز نمی دیدند شیلات هرمزگان و دامپزشکی از ترس فراگیر شدن بیماری وایت اسپات میگو از توسعه خوراک های به اصطلاح دست ساز جلو گیری کردند . تولید خوراک آبزیان بخصوص میگو بدون نظارت سازمان دامپزشکی بسیار خطر ناک است و سخت گیری سازمان دامپزشکی به علت بی کیفیت خواندن خوراک میگوی دست ساز و اهمیت دادن بیش از حد به خوراکهای کارخانه ای داخلی و خارجی راه را بر توسعه بیشتر این بخش سود اور صنعت میگو بست . میدانیم که خوراکهای کارخانه ای در ایران به علت عدم ثبات تولید میگو همیشه گرانتر از خوراکهای خارجی هستند و مزرعه داران نمی توانند خوراک های ا یرانی را خریداری کنند ومزرعه داران دو راه بیشتر پیش رو ندارند یا خوراک میگوی خارجی را خریداری کنند یا به ساخت خوراک دست ساز میگو رو بیاورند . مقاومت ستودنی فعالان عرصه تولید خوراک دست ساز میگو ، که سازمان دامپزشکی هرمزگان را به مبارزه علمی دعوت کردند موقتا این سازمان را به عقب نشینی وادار کرده است . پیشنهاد سالیا ن گذشته اینجانب ، مبنبی بر سامان دهی کارگاهای خوراک میگو امروز در حال احیاء شدن است امیدواریم این خواسته به واقعیت بپیوندد .

ارزش اقتصادی و بیولوژیکی تولید خوراک دست ساز میگو

طرح تولید خوراک میگو در هرمزگان که به خوراک دست ساز معروف است در واقع یک روش ایرانی در تولید خوراک آبزیان جهان است و در هیچ کشوری با این روش وبا این حجم وجود ندارد و بنا بر گفته کارشناس با تجربه هندی آقای ساهو که از طرف شیلات در سایت تیاب هرمزگان مستقر است « خوراکهای دست ساز و خوراکهای کارخانه ای در بازدهی و تاثیر بر فاکتور های فیزیکو شیمیایی آب استخر یکسان بوده اند » و از طرف دیگر این روش تولید به گونه ای با صنعت پرورش میگو هماهنگ است که با فشارهای زیادی که به آن وارد می شود هنوز از طرف مزرعه داران قابل پذیرش است و روز به روز پاسخ بهتری میدهد. تولید خوراک دست ساز که امسال حجم تولید آن به 3000 تن خواهد رسید یک اتفاق مهم اقتصادی است و این پتانسیل وجود دارد که با توجه به امکانات فعلی و مواد اولیه موجود در هرمزگان تا 6000 تن در سال افزایش یابد ونیازی به واردات خوراک میگو از دیگر کشور ها وجود ندارد.مسئله مهم دیگر اینکه تولید کنندگان خوراک از پودر ماهی درجه1و 2 و 3 موجود در منطقه استفاده می کنند و به واسطه تولید خوراک دست ساز در هرمزگان در سال جاری 3 میلیون دلار صرفه جویی ارزی داشته ایم که این اتفاق مهم فقط با مدیریت مزرعه داران صورت گرفته و طی 6 سال گذشته از ناحیه این تولید ، هیچ اتفاقی برای صنعت میگو رخ نداده است و روز به روز خوراکهای تولیدی از کیفیت بهتری برخوردار می شوند و FCR نمونه های تولیدی اینجانب در سال 1385 برابر 1.1 شد . نا گفته نماند که آزمایشگاه سازمان جهاد کشاورزی هرمز گان د ر خصوص آنالیز مواد اولیه و خوراکهای تولیدی نقش کلیدی در افزایش کمیت و کیفیت این خوراکها داشته است .

پیشنهادات :

1- خوراکهای به اصطلاح دست ساز میگو را به خوراکهای کارگاهی با علامت تجاری تبدیل کنیم .
2- یک طرح پایلوت تولید خوراک آبزیان در هرمزگان تاسیس و به علاقمندان آموزش لازم داده شود .
3- خوراکهای تولیدی این پروژه در طرح های ترویجی سایر استانها استفاده شود .
4- به کسانیکه دوره آموزشی را گذرانده باشند اجازه تاسیس کارگاه خوراک داده شود .
5- تولید خوراک ماهیان سرد آبی و میگوی آب شیرین با همین الگو اجرا شود .

تولید خوراک میگو به روش ایرانی

مطالب مشابه :

تولید خوراک میگو به روش ایرانی

آدرس کارخانجات تولید خوراک ماهی

روشهای بهبود ضریب تبدیل غذایی در طیور

الگوهای اقتصادی در صنعت میگوی ایران

طرح توجیهی کارخانه تولید سرکه

طرح توجیهی کارخانه سوسیس و کالباس

10 پروژه عمرانی در بخش مرکزی میناب به بهره برداری رسید

طرح توجیهی کارخانه گچ

انقلاب پرورش میگو در تایلند

طرح توجیهی کارخانه سیمان