معرفی و نقد بازی ایرانی شمشیر نادر

بازی "شمشیر نادر" سومین مجموعه از سری بازیز های تاریخی Quest Of Persia میباشد که در زمان عرضه مخاطبان بازی های ایرانی را برای دو یا سه روز پشت سیستم های خود نگه داشت و هنوز که هنوز است رؤیای ساخت بازی ایرانی برای کنسولها را در ذهن گیمر های ایرانی نگه داشت. بازی "شمشیر نادر" توسط یک استدیوی تمام ایرانی ساخته شده است و عرضه ی آن به طور کامل بر عهده ی "شرکت پردیس یارانه مهر" است. اولین قسمت از این سری بازی در مهرماه 84 با نام "پایان معصومیت" عرضه شد و نسخه ی دوم هم که "لطفعلی خان زند" نام داشت در اوایل اردیبهشت 87 روانه ی بازار شد. شمشیر نادر هم سومین قسمت از این مجموعه است که به ظهور نادر در ایران و آزاد سازی کشور از دست افغانها توسط او میپردازد. بدون تردید این بازی بهترین بازی عرضه شده تا حتی 3 یا 4 ماه پس از عرضه بود و هنوز هم در کنار بازی هایی چون "میر محنا" ؛ "سیاره ی میترا" و "گرشاسب" بهترین بازی های ایرانی را تشکیل میدهند. "شمشیر نادر" یک بازی اکشن سوم شخص شمشیر بازی است که به قول سازندگان دارای ضربات ترکیبی مختلف است. شما در این بازی با4 کارکتر مختلف بازی میکنید که در نوع خود جالب است! البته بازی فوق به نوبه ی خود ایرادات و اشکالات زیادی دارد که در ادامه ی متن به آنا میپردازیم.

اینجا را کلیک کنید تا این تصویر را در اندازه واقعی آن ببینید.

داستان :

داستان بازی "شمشیر نادر" به طور واضح در ادامه ی سری قبل بازی های Quest of persia یعنی "لطفعلی خان زند" میباشد که از حمله و اشغل ایران توسط افغان ها در پایان دوره ی صفویه آغاز میشود و با صحبت های ارشک با لطفعلی خان زند در کرمان هنگام محاصره ارتش قاجار ادامه میابد. از طرف دیگر پس از ظهور نادرشاه افشار در شهر خراسان و شکست افغانها ؛ نادر به کمک 2 سردار وفادارش یعنی محمد حسن خان قاجار و کریمخان زند افغانها را در اصفهان شکست داده و سپس به سراغ ارتش روسها در شمال کشور میرود. در بین اتفاقات مختلف داستان یکی از کارکترهای بازیباز یعنی ارشک درگیر حوادث مختلف تاریخی شده و در نهایت در شیراز به کمک و آزاد سازی لطفعلی خان زند میشتابد. در کل میتوان گفت که داستان بازی "شمشیر نادر" نقطه ی قوت بازی است و به نظر اینجانب بیشتر مخاطبان بازی جذب همین نکته شده اند. البته داستان بازی هیچ گونه پیچیدگی و ابهامب ندارد و تمام داستان بازی از زبان راوی و یا کارکترهای بازیباز روایت میشود و هیچ ابهامی را برای گیمر نگه نمی دارد که این نکته نمره ی بازی در بخش داستان را کاهش میدهد.

اینجا را کلیک کنید تا این تصویر را در اندازه واقعی آن ببینید.

گرافیک :

گرافیک بازی "شمشیر نادر" شاید فقط در دموی اول بازی در سطح خوب و و شاید بسیار خوب (نسبت به بازی های ایرانی) قرار داشته باشد (البته ساخت دموی اول بازی به طور کامل به یک شرکت انیماتور واگذار شده است و این نشان از این دارد که شرکت بازی ساز توانایی مطلوبی در خلق بازی با گرافیک مطلوب ندارد). به هر حال در بحث گرافیک بازی نمره ی قابل قبولی نمیگیرد. طراحی محیط به شدت و بدون تعصب ضعیف است چون تمام اشیای محیط در طول داستان بازی بارها و بارها (!) تکرار میشوند. شاید کل اشیای محیطی این بازی به رقم 15 یا 20 هم نرسد که فقط و فقط تکرار میشوند. البته گرافیک و طراحی محیط مرحله ی آخر در شیراز یک سر و گردن از سایر مراحل بهتر است(؟؟؟). بافت ها هم آنچنان چنگی به دل نمیزنند ضمنا تصاویر در بسیاری از قسمت ها دارای افت فریم میشوند. این نکته پنهان نمانمد که بازی شمشیر نادر در رنگ بندی هیچ بازی ایرانی را در کنار خود نمیبیند این یک نکته ی مثبت است و میتوان گفت که به فراخور معماری اصیل ایرانی در گذشته رنگ بندی نسبت به سایر موارد بهتر است. کارکتر های بازیباز نسبتا خوب طراحی شده اند ولی میشد خیلی بهتر از اینها رویش کار کرد. برای مثال موها به هبچ وجه به سمت طبیعی شدن نیز نزدیک نشده اند (!) و حرکات لبها به هیچ عنوان با صحبت ها مطابقت ندارند. نور پردازی نه چندان مطلوب و به دنبال آن سایه پردازی نا مناسب از نمره ی بازی در بخش گرافیک میکاهد. در کل میتوان گرافیک بازی "شمشیر نادر" را در حد مطلوب (و نه بیشتر) دانست...

صدا گذاری :

صداگذاری بازی "شمشیر نادر" بیشتر از آنکه قابل نقد باشد خنده آور است !!! صداگذاری بازی بسیار ضعیف و سرشار از نقص است. تقریبا هیچ صدایی برای محیط این بازی تعبیه نشده است و این نکته اولین نقص از میان کمبود های این بخش است. صداهای نا به جا از دیگر ایرادات این بخش است. به طور مثال وقتی در آرامش کامل در حال صحبت کردن با لطفعلی خان زند هستید به ناگاه صدایی می آید که : "دستگیرش کنید! این دفعه دیگه نمیتونی در بری!!!" که شما را برای مدتی شاد و مفرح میکند...صداهای کارکتر ها به هیچ وجه در محیط مناسب گفته نشده است. منظور اینکه مثلا در میدان جنگ که باید صدای کارکتر سرشار از خستگی و ضعف و در عین حال رشادت باشد دوبلر فقط میگوید : "اه! میکشمت!!!" تازه آنهم در فضایی آرام و بدور از اضطراب (!) ... صدای دشمنان نیز خوب نیست و تقریبا همان مشکلات صدای کارکترها را دارد. به علاوه شاید تنها نکته ای که در بخش صداگذاری قابل دفاع باشد موسیقی متن باشد که نسبتا خوب و متناسب با سبک و زمان بازی طراحی شده است.شاید بیش از این درباره ی صداگذاری صحبت کردن گزافه گویی باشد و من نیز از گزافه گویی جدا میشوم..!

اینجا را کلیک کنید تا این تصویر را در اندازه واقعی آن ببینید.

صحنه های بازی ایرانی شمشیر نادر

گیم پلی :

گیم پلی بازی "شمشیر نادر" بدون شک بعد از داستان مهمترین نقطه ی قوت بازی است. انصافا هم سازندگان روی این بخش زحمت زیادی کشیده اند و توانسته اند تا حدی مخاطبان بازی های ایرانی را راضی نگه دارند. ساخت سبک اکشن سوم شخص شمشیر بازی چند سالی است که در ایران رونق گرفته است و شاید بهترین نسخه از چنین بازی هایی همین شمشیر نادر باشد (وقتی شما حرف من را به طور کامل متوجه میشوید که بازی لطفعلی خان زند را بازی کرده باشید. در آن بازی فقط با نگه داشتن کلیک میتوانستید تا مرحله های آخر پیش بروید!!!). انصافا حرکات شمشیری مختلف برای این بازی تعبیه شده است. صحبت از شمشیر شد ؛ این نکته را هم فراموش نکنیم که دفاع ضربات حریف با راست کلیک هیچ تأثیری روی ضربه ی حریف ندارد و فقط باعث میشود که شما زخمی نشوید. (منظورم این است که اگر ضربه ی دشمن را دفاع کنید ضربه دقیقا مثل ضربه هایی است که به شما برخورد میکند و شما را زخمی میکند فقط با این تفاوت که از خون شما کم نمیشود.) اما از بحث شمشیر که فاصله بگیریم گند نکته خدمت شما دوستان گرامی عرض کنم : اول ایمکهچیزی به نام درجات سختی در بازی "شمشیر نادر" وجود ندارد و تمام گیمر ها مجبورند با یک درجه ی سختی بازی را تا آخر پیش ببرند. دوم اینکه یکی از بزرگتزین ضعف های بازی کمتر بودن سرعت دشمن نسبت به کارکتر میباشد که باعث میشود در مرحله ای با هر دشمنی (وبا هر قوم و نژادی!!) به راحتی بتوانید تمامی دشمنان را تا پر شدن نوار خون خود دنبالتان بکشانید! سوم اینکه چیزی به نام پرش در این بازی وجود ندارد. (البته درباره ی این نکته من نه میگویم ضعف است و نه میگویم خوب است. قضاوت با شماست) چهارم اینکه قدرت ضربه ی کارکتر ها (بسته به تجربه ی آنها) با هم تفاوتی نداردکه این ضعف بزرگی است. پنجم اینکه غول ها یا همان باس های پایان بازی اصلا مشکل نیستند و با همان روش ساده ی کشاندن دشمنان به دنبال خود میتوان آنها را کشت. ششم اینکه بازی در بعضی مراحل گیر میکند و اگر مثلا قرار است بشکه ها جلو پای شما خود به خود (!) بترکند این اتفاق نمی افتد و شما مجبورید از اول بازی را انجام دهید.و نکته ی آخر و هفتم اینکه گیم پلی بازی به شدت خسته کننده و تکراری است و تمامی (یا شاید اکثر) مراحل به کشتن دشمنان بسیار زیاد ختم میشود و از اولین لحظه ی آغاز بازی تا مراحل پایانی چیز خاصی (به جز تبر نادرشاه!) به بازی اضافه نمیشود. در کل میتوان گفت که گیم پلی بازی در حد مطلوب و یا شاید خوب در کلیات و متسط در جزئیات قرار دارد که میتواند موقتا مخاطبان را راضی نگه دارد.

نتیجه گیری:

با توجه به تمام تفاسیر بنده هنوز هم معتقدم شمشیر نادر بهترین بازی ایرانی عرضه شده حتی تا 3 یا 4 ماه پس از عرضه است که جا برای پیشرفت بسیار دارد. به شما توصیه میکنم برای یک بار هم که شده مزه ی کشتن دشمنان با بزرگترین پادشاه ایران (یعنی نادر شاه افشار) را بچشید. در پایان هم امیدوارم با پیشرفت روز افزون صنعت بازی سازی در کشورمان شاهد بازی های قوی تر ؛ بهتر و کار شده تری باشیم که این امر فقط و فقط در گروی حمایت میهنان عزیز و شما دوستان گرامی میباشد.

«از بازی ایرانی حمایت کنید تا بازی ایرانی پیشرفت کند»

نمرات نویسنده به این بازی :

1) نمرات بازی با در نظر گرفتن ایرانی بودن بازی و در مقایسه با بازی های ایرانی :

داستان : 9.25 از 10 / گرافیک : 8 از 10 / صداگذاری : 7.25 از 10 / گیم پلی : 8.5 از 10 / میانگین : 8.25 از 10

2) نمرات بازی بدون در نظر گرفتن ایرانی بودن بازی و در مقایسه با بازی های غیر ایرانی :

داستان : 7.5 از 10 / گرافیک : 5.75 از 10 / صداگذاری : 4.5 از 10 / گیم پلی : 6.25 از 10 / میانگین : 6 از

معرفی و نقد بازی ایرانی شمشیر نادر

مطالب مشابه :

راهنمای مراحل بازی شمشیر نادر

تریلر بازی شمشیر نادر

دانلود بازی Metal Slug برای کامپیوتر

اتمام ساخت شمشير نادر

دانلود بازی Red Faction: Guerrilla

معرفی و نقد بازی ایرانی شمشیر نادر

دانلود بازي Velvet Assassin

دانلود ترینر بازی Prototype

دانلود بازی های PSP

دانلود بازی Wolfenstein