کره جنوبی

مساحت کره جنوبی 99392 کیلومتر مربع است. کره جنوبی، آب وهوای قاره ای معتدل و مرطوب دارد. در این کشور هم مانند مناط ایران ، چهار فصل متفاوت وجود دارد.

زبان خط: زبان رسمی و ملی کره جنوبی، زبان کره ای است. دستور زبان کره ای ،بیش از سایر زبان ها به ژاپنی شبیه است. به دلیل روابط طولانی با چین ، از زبان چینی نیز کلماتی به زبان کره وارد شده.

نژاد: کره جنوبی ، مانند کره شمالی، یکی از کشور هایی است که از لحظ نژادی، تقریبا یکدست است. تقریبا نژاد تمام مردم این کشور، کره ایست. مردم کره از نسل اقوام نئولیتی(Neolithic) هستند که حدود هشت هزار سال قبل از میلاد ،از سرزمین اصلی آسیایی شمال شرقی (ناحیه سیبری) شروع به مهاجرت به شبه جزیره کره کرده اند وتا 1500 سال قبل از میلاد در این سرزمین ماندند.

مذهب: حدود 47% از کل جمعیت کره بدون دین مشخص، 29% مسیحی ، 23% بودایی و یک درصد کنفسیوسی، مسلمان یا متعقد سایر ادیان هستند. بودیسم و مسیحیت ، دو مذهب عمده کره جنوبی هستند با اینحال اغلب مردم کره آداب دینی متفاوتی را بر گرفته از مذاهب مختلف است اجرا می کنند.

فرهنگ وآداب ورسوم: اقتدار چند ساله فرهنگ و مکتب کنفسوسی در کره و نیز استعمار ژاپن، بر فرهنگ کره موثر بوده است با نوسازی جامعه و ورود غربی ها به جامعه کره زندگی خانوادگی در کره دست خوش تغییرات پر شتابی شد و جامعه کره به سرعت از سنت های فرهنگی گذشته خویش فاصله گرفت بی همتایی فرهنگ کره در هنر و معماری، زبان و ادبیات،موسیقی و رقص و باور های آنان آشکار است. تفاوت کره ای ها با ژاپنی ها وچینی ها در اخلاق، شخصیت و ظاهر آن هاست مردم کره بسیار خونگرم، مهماننواز، پر تلاش و متواضعند آن ها سخت کار می کنند و از زندگی لذت می برند؛ با همان شور و اشتیاقی که کار می کنند، به تفریح نیز می پردازند. آن ها نسبت به افراد خاص و غریبه ها بسیار متواضعانه رفتار می کنند. نظم و انضباط شدید و احترام به بزرگسالان و اجداد، از خصایص آن هاست برگزاری مراسم عروسی در کره بسیار پر هزینه است و برخی از مردم از عهده انجام کامل آن بر نمی آیند. نام های کره ای، تقریبا به طور ثابت، از سه حرف چینی ساخته شده و با سه هجای کره ای تلفظ می شود. ابتدا نام فامیل می آید و سپس دو نام دیگر که والدین ، روی فرزندان می گذارند. یکی از این دو نام، مشخص کننده تبار آن هاست. حدود 300 نام فامیل از بقیه معروف ترند. خانه های شخصی کره ای، چه قدیمی و چه جدید بیشتر برای محافظت ساکنان آن در برابر هوای سرد طراحی شده اند. این ساختمان ها عموما کوتاهند و اتاق های کوچک با پنجره های کم دارند. در خانه های کره ای اثاثیه منزل بسیار کم است کره ای ها در خانه لباس های سنتی خود را می پوشند، ولی برای بیرون از منزل، بیشتر از لباس های مدل غربی استفاده می کنند. بر طبق سنت، اغلب کره ای ها در اولین روز سال لباس سنتی کره ای می پوشند. در فرهنگ کره آسمان، منبع خشم و مهر است و به دلیل وسعت و روشناییش قابل احترام است، یکی از رسوم عجیب و جالب کره ای ها و ژاپنی ها تعظیم کردن آن ها به یکدیگر است.

جشن ها و تعطیلات:

برگزاری جشن های شاد و دیدنی، یکی از مشخصه های همیشگی زندگی مردم کره بوده است در تقویم های کره ای چند عید مهم وجود دارد که آن ها را به صورت مفصل جشن می گیرند.

تعطیلات رسمی در کره عبارتند از:

جشن سال نو(shinjeoug): اول ودوم ژانویه (11و12دی)

روز قانون اساسی: 17ژانویه(27دی)

روز جنبش اسبقلال(independence day):اول مارس(10اسفند)

روز درختکاری:15آوریل(16فروردین)

روز کودک(children's day):5 می(15اردیبهشت)

روز یادبود(memorial day):6جون (16خرداد)

روز تصویب قانون اساسی(constitution day):17 جولای (26 تیر)

روز آزادی (liberation day): 15 آگوست (24 مرداد)

روز ملی تاثیر جمهوری(national foundation day):3اکتبر(11مهر)

روز کریسمس:25 دسامبر(4دی)

برخی جشن های خانوادگی نیز برای مردم کره اهمیت خاصی دارند؛ این جشن ها عبارتند از:

*پگیل(paegil): صدمین جشن تولد

*تول(tol):اولین جشن تولد

*هو آن گاپ(hwan-gup):شصتمین سال گرد تولد

*کهی(kohi): هفتادمین سال گرد تولد

خوراک:

مواد اولیه اغلب شامل برنج،رشته،سبزیجات،گوشت،غلات،روغن کنجد، نمک،سیر،سس های مختلف، زنجبیل و توفو(tofu)(تکه های مکعبی شکل از مخلوط شیر و سویای منجمد شده)است.سر میز برای هر نفر یک ظرف سوپ و برنج جداگانه می گذازند؛ولی بقیه غذاها را وسط میز قرار می دهند. معمولا از قاشق یا میله های چوبی برای خوردن غذا استفاده می شود برخی غذا های معروف کره ای عبارتند از:

کیمیچی(kimchi): نوعی خوراک تخمیر شده سنتی است که از سبزیجات و ادویه جات گوناگون و البته بیشتر اوقات با نوعی کلم چینی به نام بائچو و فلفل قرمز درست می شود که آن را به صورت غذای فرعی ومکمل با برنج می خورند و مردم کره بر این اعتقادند که کیمیچی باید در هر جایی که یک کره ای حضور دارد وجود دشته باشد.

توک غوک: یک نوع سوپ سنتی که در جشن سال نو تهیه می کنند و عقیده دارند خوش شانسی می آورد. این سوپ، شامل تکه های بزرگ برنج که به صورت باریک و رشته مانند درآمده، تخم مرغ آب پز،گوشت پرادویه، گیاهان دارویی و جلبک است.

سامجی تانگ: یک نوع سوپ دیگر است که مواد اولیه اش مرغ،گیاه جین سنگ(گیاهی از تیره عشقه که ریشه آن مصرف دارویی دارد)است این سوپ در فصل تابستان صرف می شود.

ساندوبو جیگا: نوعی خوراک پر ادویه شامل سبزیجات، غذاهای دریایی، توفو، قارچ، پیاز،چیلی(فلفل قرمز)است.

گالبی: یک نوع غذای کبابی از دنده گوشت گاو یا خوک است با نوعی سس مخصوص همین کباب، به همراه روغن کنجد،سیر،پیاز و چاشنی های دیگر.

بوگلوگی: یک نوع غذای کره ای که ازگوشت کباب شده گاو و انواع ادویه تهیه می شود.

بی بین باپ: نوعی غذا که شامل برنج سفید جوشیده، انواعی از سبزیجات فصل، مثل قارچ، ساقه گل استکانی، کدوی سبز، خیار،جوانه ی سویا، اسفناج وریشه گیاه سرخس است.

پوشاک: زیبایی لباس های سنتی کره ای، در طراحی ساده و هماهنگی رنگ ها و مخلوط لباس های بالاتنه و دامن است که هنبوک لباس سنتی کره جنوبی است که سالیان متمادی زنان و مردان کره ای از آن استفاده می کردند و مناسب با شرایط آب و هوایشان بوده است.

موسیقی: امروزه در کره سه نوع موسیقی وجود دارد: 1)موسیقی به سبک غربی 2)موسیقی بومی 3)ترکیبی از موسیقی غرب و شرقی.

رقص: رقص سنتی و قدیمی کره، شش نوع بوده است شام رقص های شادمان، بودایی، کنفسیوسی، درباری، مردمی، رقص ماسک.

تحصیلات: نظام آموزشی کره مشتمل است بر6سال دوره ابتدایی، سه سال دوره متوسطه و سه سال دبیرستان. سال تحصیلی به دو دوره تقسیم می شود برنامه آموزشی مدارس ابتدایی هشت موضوع اصلی را در برمی گیرد که عبارتند از: اخلاق، زبان کره ای، مطالعات اجتماعی، ریاضیات، علوم، تربیت بدنی ،موسیقی و هنر های زیبا.

در کره 4 نوع موسسه آموزش عالی وجود دارد:

1- کالج ها و دانشگاه های دارای برنامه 4ساله ی کارشناسی( در کالج های پزشکی 6ساله)

2- کالج های دوساله

3- دانشگاه ها وکالج های آموزشی

4- مدارس دیگر؛مثلا کالج های دینی و مدارس دینی

واحد پول: واحد پول کشور کره جنوبی،وون (won)است که با علامت (w) مشخص می شود هر وون، صد جون(jeon)است.

احزاب سیاسی:

1- کنگره ملی

2- حزب دموکراتیک

3- حزب پیشروی آزادی خواه

4- حزب دولت اعتلافی

5- حزب کارگر

6- حزب نوسازی کره

7- حزب ترقی خواه جدید

مراکز خرید:

دانگ داموم: بزرگترین مرکز خرید کره جنوبی است و در خیابان جونگ نوگو در مرکز شهر واقع شده دانگ داموم مرکز خرید و تفریح است و بوتیک های مد و فروشگاه های درجه یک دارد. علاوه بر این فروشگاه های درجه یک دارد و درآن بسیاری از انواع جانوران در آن به فروش می رسد.

اینسادونگ: درمراکز خرید آثار هنری قدیمی و جدید کره از قبیل آثار نقاشی، خطاطی و مجسمه درآن به فروش می رسد. که در خیابان ایسادونگ گیل واقع شده این خیابان بزرگترین بازار فروش اجناس عتیقه وهنری کره است.

نام داموم: یکی دیگر از مراکز خرید شهر سئول در نزدیکی دانگ داموم و در خیابانی به همین نام است این مرکز خرید بزرگترین بازار عمده فروشی شهر سئول است.

ایستاوون: یکی دیگر از مناطق خرید قابل توجه سئول در منطقه یانگ سانگو است که بوتیک ها وفروشگاه های زیادی دارد. رستوران های زیادی در این منطقه هستند که غذای حلال عرضه می کنند ومسجد مرکزی سئول نیز در این ناحیه است و هم چنین هتل های مهم شهر اجناس چرمی را با کیفیت بالا و قیمت منطقی و نیز انواع مختلفی از سوغات های کره را در این مکان می توان پیدا کرد.

نقاط دیدنی: موزه کاخ ملی کره-موزه هنر- زیارتگاه جانگمیو- قصر چانگ دوک کانگ-دروازه دان هامون- پل گوم چونگیو- عمارت شهرداری- ساختمان 63

پارک: دنیای سرگرمی لوته، پارک ملی بوخانسان، پارک تاپ گل، پارک بزرگ سئول، پارک نام سان، شهربازی اورلند، آکواریوم کوایکس، پارک و استادیوم جام جهانی، پارک المپیک سئول.