قارچ عسلی

قارچ عسلی انتشار جهانی داشته و به ویژه در جنگلها، مناطق معتدل .و حاره ای فعالیت دارد و در ایران هم پراکندگی نسبتاً زیاد است. دو عامل رطوبت و حرارت در گسترش قارچ اهمیت ویژه ای داشته و در پیدایش كانون های آلودگی دخالت دارند.

نامگذاری: در ابتدا فقط مرحله رویشی قارچ (ریزومورف) شناخته شده و به اسم R. subterrneaنامگذاری گردید.Agaricus melleus Vahl . Ex Fr. به خاطر کلاهک قارچ. تا تاریخ 1777 عنوان بیماریزایی نداشت سپس بعد از دانستن همبستگی بین این دو به Armillariella وArmillariaتغییر یافت.

علایم:

. اولین علایم بیماری معمولا به صورت كاهش رشد قسمت های هوایی درخت، سرخشكیدگی و زوال عمومی ظاهر میشود. ریشه هایی كه توسط آرمیلاریا آلوده شده اند، دارای صفحات بادبزنی شكل به رنگ سفید مایل به زرد بین پوست و چوب خود هستند. گاهی اوقات ریزومرف هایی به رنگ قهوه ای تیره تا سیاه به ضخامت مغز مداد در سطح ریشه ها قابل مشاهده اند و اصطلاحا به آن بند كفش نیز می گویند. این رشته ها موجب گسترش بیماری شده و در داخل خاك پیشروی نموده و خود را به ریشه درختان سالم می رساند.علائم هوایی مشابه علائم ایجاد شده در اثر سایر بیماری های ریشه است مثل کاهش رشد، کوچکی و زرد شدن برگها و ریزش آنها، خشکیدگی شاخه ها و ضعف عمومی درخت از نشانه های ظاهری بیماری است.پاتوژن موجب مرگ ریشه و پوسیدن آنها می شود. ولی در ناحیه طوقه نیز ممكن است شانكر ایجاد كند كه درصورتی كه دورتادور فرا گیرد مرگ درخت را به دنبال خواهد داشت. تراوش مواد رزینی یا صمغ معمولاُ در تنه درختان مشاهده می شود. زیر پوست درختان آلوده منطقه نكروزه در حد فاصل ناحیه بیمار و سالم مشاهده می شود. برای تشخیص بیماری چنانچه خاك اطراف طوقه عقب زده شود، زیر پوست كه به سهولت كنار زده می شود،ورقه های كرمی رنگ قارچ كه در واقع میسیلیوم های آن می باشد دیده می شود. در اوایل پاییز قارچ های كلاهك دار به رنگ عسلی ممكن در ناحیه طوقه درختان آلوده و یا در اطرافدرختانی كه به تازگی خشك شده اند ظاهر گردد. هر چند قارچهای كلاهك دار عمر كوتاهی دارند ولی كلاهك های چروكیده را تا چند ماه میتوان تشخیص داد.بعضی محققین بر این اعتقادند که مشاهده اوضاع و شرایط اقلیمی و زراعی محیط می تواند به کشف بیماری در یک منطقه کمک کند. خشکسالی، زهکشی نادرست، برگ ریزان درختانی که به بیماری برگی مبتلا بوده اند، کگرم سفید ریشه و نظیر آن از عوامل هدایت کننده و تشدید کننده ظهور بیماری می باشند.

نكته قابل توجه اینكه در باغ های آلوده وجود قارچ عسلی و Rosellinia تواما با هم دیده نشده است و علایم Armillaria زمانی که خشکی و ریزش شاخ و برگ در میان باشد شباهت تامی به نشانه های Rosellinia دارد. برای تمایز این دو در مورد قارچ عسلی پوست اطراف ریشه به آسانی ورقه ورقه شده ناحیه چوب از لایه های سفید رشته های قارچی به حالت بادبزنی وسفیدرنگ می باشد. حال آنکه در مورد Rosellinia علاوه بر رشته ها و ورقه های سفید قارچی بین پوست و چوب رشته های قارچی سطحی و خاکستری متمایل به قهوه ای دیده می شود ه این رشته ها در مشاهده میکروسکوپی به صورت برجستگی های آمپولی شکل هستند. بیماری معمولا به طور موضعی در سطح باغ شیوع می یابد برابر به عمل آمد در اصفهان سالیانه حدود 5-10 درصد درختان میوه موجود بر اثر قارچ عسلی از بین می روند. قارچ عامل بیماری دارای دامنه میزبانی وسیع می باشد ودر ایران تاكنون از روی ریشه درختان: آلو،آلبالو، به، سیب، توت، گلابی، زالزالك، گردو،گوجه، گیلاس، مو، بادام، چنار جمع آوری شده است.

چوبی که محتوی رشته های فعال و در حال رشد این قارچ است دارای خاصیت لومینانس بوده و در تاریکی به وضوح می درخشند. در مرحله آخر حمله قارچ عسلی چوب خشکیده شده و به صورت یک اندام نرم اسفنجی و به رنگ زرد روشن در می آید. این قسمت در مخروطیان مخطط بوده و کاملاُ قابل تشخیص می باشد.در خاک های مناطق حاره و نیمه حاره رشته ها به ندرت در خاک به وجود می آیند که آن را مربوط به درجه حرارت بالا می دانند.

ویژگی های قارچ عسلی

در درختان ایستاده و پا برجا معمولاُ از ناحیه پایه درخت و حتی کمی بالاتر از طوقه تظاهر می کند.کلاهک این قارچ در ابتدا کروی است و سطح فوقانی کلاه جوان مجهز به پوسته های بسیار ظریف به رنگ زرد تیره می باشد. با پیشرفت رشد، کلاه پهن شده و معمولاُ به قهوه ای گرایش پیدا می کند و پوسته ها کم وبیش ناپدید می گردند. وضعیت استقرار تیغه ها شعاعی و در اصطلاحdecurrent هستد یعنی به طرف پایین کشیده شده اند. پایه اندامیست محکم و در قسمت بالا رنگ پریده و در نقاط دیگر زرد متمایل به قهوه ایست. در جوانی دارای انتهایی برآمده و زرد رنگ آست که بعدها خاکستری و سپس سیاه می گردد.این قسمت زبر و خشن بوده و حالت فیبری دارد. محل استقرار حلقه در فاصله کوتاهی( حدود 2 سانتیمتری) زیر تیغه ها می باشد. برآمدگی حلقه کاملاُ مشهود و به رنگ زرد متمایل به سفید و در حاشیه زرد گوگردی است.وجه تسمیه قارچ از همین واژه بوده و واژه Armill در لاتین به معنای دستبند یا بازوبند آمده است.

اسپور قارچ بر روی پایه های بازید و چهار به چهار قابل تمیز می باشند. اسپور تخم مرغی شکل گاهی نوکدار و معمولاُ سفید رنگ هستند.دیوار اسپور و صاف یک لایه است.

گوشت قارچ عسلی نسبتاُ نازک، به رنگ سفید مایل به قهوه ای روشن و تقریباُ بدون بو می باشد.

مبارزه: به طور كلی قارچ عامل بیماری در خاك گسترش و فعالیت دارد مبارزه مشكل می باشد.

1.از آبیاری زیاد خودداری گردد البته تا حدی كه به درخت صدمه نرسد. 2. از بین بردن ریشه های آلوده و ریختن مقداری آب آهك، محلول فرمالین 5 درصذ یا مخلوط آهك و سولفات مس جای آنها 3.برای ضدعفونی خاك اطراف درختان مشكوك به پوسیدگ با سولفات آهن به مقدار 30-40 گرم توصیه شده است. 4.كلرور جیوه به صورت محلول یك در هزار برای ضدعفونی خاك 5.قارچكشهای بنومیل( پودر 50 درصد) و توپسین (پودر 70 درصد) به مقدار 40 گرم در تر مربع، سایه انداز درخت می باشد. 6. برای احداث باغ جدید ذر اراضی مشكوك به آلودگی، ضدعفونی خاك با گاز متیل بروماید به مقدار 50 گرم در متر مربع و در زیر پوشش پلاستیكی توصیه میشود.7. در صورت امكان از رشد گیاهان چمنی در اطراف درخت جلوگیری گردد.

برای خشك نگه داشتن خاك در طول تابستان از گیاهان پوششی مثل سودان گراس یا آفتابگردان استفاده كنید.هرچه خاك خشك تر باشد، سم ( متیل بروماید ) بیشتر درون آن نفوذ خواهد كرد.

قارچ عسلی

مطالب مشابه :

آموزش فرمول رنگ مو (عسلی,زیتونی،….)

دسر شیر عسلی 2 رنگ

رنگ مو

آرایش صورت با پوست سفید ورنگ چشم روشن یا عسلی !

رنگ مو

رنگ عسلی شکلاتی

شکلاتی و هایلایت عسلی

سوالات در مورد رنگ مو

عسلی چای

قارچ عسلی