بیماری تریکوموناس

این بیماری بیشتر در کبوتران شایع است اما در قناری و سهره نیز ایجاد بیماری میکند

عامل به وجود آورنده این بیماری تک یاخته ای به نام تریکوموناس گالینه (Trichomonas gallinae) می باشد

که معمولاً در محوطه دهان و چینه دان , ایجاد ضایعات نکروتیک می کند. راه معمول انتقال بیماری , از طریق تماس پرنده سالم با تشحات دهان و مدفوع پرنده بیمار است.

تریکوموناسیس یک بیماری بسیار شایع در کبوتر و بصورت تک گیر در قناری می باشد

بیماری انتشار جهانی دارد. اگر چه همه گیر یهای وسیعی از بیماری در ماكیان و بوقلمون، و در پرندگان زینتی از جمله مرغ عشق گزارش شده است اما بیشترین شیوع در كبوتران و قمری ها می¬باشد. در كبوتر به این بیماری شانكر یا كانكر نیز اطلاق می شود

. پرندگان شكاری نیز مبتلا شده و به این بیماری در آنان دهان كف آلود می گویند

بیماری زایی:

جراحات در این بیماری به دلیل اتصال انگل به بافت پوششی در بخش فوقانی دستگاه گوارش و زخمی شدن این نواحی و پر شدن زخم ها با مواد نكروزه ایجاد می شوند.عوارض بیماری عمدتاً به دلیل اشكال در تغذیه به علت ضایعات دهانی و بعضاً خفگی می باشد.
علائم بالینی وآسیب شناسی:

بیماری از شكل خفیف تا كشنده دیده شده است. غشاهای دیفتریایی پنیری از كانونی تا منتشر و عموماً در بخش فوقانی دستگاه گوارش دیده می شوند. گاهی دهان از شدت ضایعات باز می ماند و مایعات در دهان تجمع مییابند، برخی پرندگان آلوده ترشحات آبكی چشم داشته و در مراحل شدیدتر تجمع اگزودا در چشم وجود دارد كه می تواند سبب كوری شود.

وزن پرنده¬ی مبتلا به سرعت كاهش یافته ودر شكل حاد بیماری، پرنده گاهی 8 تا 10 روز بعد از آلودگی می میرد

در كالبد گشائی مری و چینه دان ، ضایعات به صورت زرد ، پنیری، گرد و برآمده با مركز مخروطی دیده می شوند. در پرندگان شكاری بیماری عمدتاً از اسهال زرد رنگ كفی و تلفات تشخیص داده شده است. در هیستوپاتولوژی نواحی نكروز كانونی در كبد و نفوذ سلول های تك هسته ای در اطراف نواحی نكروزه در دهان دیده می شود. بیماری اغلب در كبوتران بالغ فاقد علامت است.

در مرغ و بوقلمون آلوده، افسردگی، ژولیدگی پرها، لاغری، خواب آلودگی، آویزان بودن چینه دان و گاهی تجمع مایعات سبز رنگ در آن دیده می شود. تشخیص از طریق ضایعات، علائم كلینیكی و كالبد گشائی و مشاهده¬ی مستقیم انگل در زیر میكروسكوپ از طریق تهیه اسمیر مرطوب از ارگان های درگیر میسر است.

در قناری در بزرگسالان اسهال بدبو را به همراه دارد

برای پیشگیری از این بیماری،

بالا بردن سطح بهداشت ومدیریت، استفاده ی دوره ای از ضد انگل ها به خصوص در پرندگانی نظیر كبوتر توصیه می گردد. كاهش تراكم تا حد استاندارد نیز قابل توصیه است

درمان بیماری :

از طریق داروهای ضد انگل مترونیدازول mg/kg 50 برای 6 روز و رونیدازول mg/kg 6 تا 10 روزی یك بار تا 6 روز با موفقیت انجام گرفته است

بیماری تریکوموناس

مطالب مشابه :

کفتر

شناخت کبوتر و انواع آن

واکسن آبله ایرانی

ورم روده قناری

بیماری تریکوموناس

کبوتر دمزرد .