چای سبز نوشیدنی ملی مشرق زمین- فواید مضرات و تاریخچه

شايد بتوان گفت، چاي اين نوشيدني همگاني بر سرسفره و روي ميز بسياري از مردم جهان، در مهماني ها، جشنها و سوگواري‌ها و... به عنوان پيش غذا، پس غذا و گاه غذاي اصلي (چاي شيرين صبحانه ) جاي دارد ، بعد از آب،يكي از ارزان‌ترين و پرطرفدارترين نوشيدني‌هاي جهان به شمار مي‌آيد. حال ببينيم چاي چيست؟ از كجا آمده است؟ چه فايده‌ها يا ضررهايي دارد؟ انواع آن چيست ؟ ونوشيدني‌هاي جايگزين آن كدام هستند؟

تاريخ دقيق استفاده از چاي (به علت قدمت آن) مشخص نيست ولي اصل اين گياه به چين، برمه و تونكن مي‌رسد.

اين گياه علاوه بر چين، درهند، سيلان، ژاپن، اندونزي، ويتنام، تبت،قفقاز و ايران نيز مي‌رويد.

چاي اولين بار در قرن هفدهم توسط هلندي‌ها به اروپا برده شد وبلافاصله مصرف آن همگاني شده و به ساير نقاط جهان رسيد. در ميان اروپاييان،انگليسي‌ها از طرفداران پرو پا قرص اين نوشيدني شرقي هستند.

چاي گياهي است بوته‌اي كه گاهي ارتفاع آن تا 8 متر مي‌رسد. برگ‌هايآن به صورت بيضي شكل، نيزه‌اي و نوك تيز، سفت و سخت هستند.

چيدن برگ‌های سبز و جوان گياه به وسيله دست انجام مي‌گيرد و سپس براي آماده سازي به كارخانه تحويل داده مي‌شود. در كارخانه اين برگ‌هاي جوان و سبز،طي عملياتي، تبديل به چاي سياه مي‌شوند.

اين عمليات عبارتند از: پژمرده كردن، لوله كردن، برشته كردن، تخميركردن، بخار دادن، خشك كردن و بسته بندي كردن.

براي تهيه چاي سبز، برگهاي سبز چاي را كمي برشته كرده و سپس خشك مي‌كنند، به همين دليل چاي سبز، رنگ خود را حفظ مي‌كند.

چاي انواع مختلفي دارد كه نام هر يك به رنگ آن بستگي دارد. مانند:چاي سياه، چاي سفيد، چاي سبز و ... كه هر يك نيز انواعي دارد.

چاي سياه

چاي سياه داراي انواع مختلفي است كه هر نوع آن طرفداران خاص خود رادارد. معروف‌ترين چاي‌هاي سياه جهان عبارتند از:

1ـ چاي چيني: كه بهترين نوع آن چاي دارجيلينگ است و در دشت‌هاي هيماليا مي‌رويد و عطر آن بوي چغاله بادام را به ياد مي‌آورد.

2ـ چاي كاروان: چاي گرم و معطري است كه مقدار تئين آن كم است.

3ـ چاي امپريال: مخلوطي است از چاي و گل ياست كه عطر و طعم دود زده دارد.

4ـ چاي يونان بزرگ: چايي است با برگهاي نوك طلايي زيبا و طعم تند كه مناسب صبح و بعدازظهر است.

5ـ چاي‌هاي فورمز: كه مهمترين آنها «اولانگ بلند»‌نام دارد، داراي طعم بلوطي و مناسب صبحانه است.

چاي هاي هند و سيلاني:

اين چاي‌هاي كه مورد استقبال انگليسي‌ها هستند، عبارتند از:

پگو پرتقالي شكسته: چايي است با برگهاي كوچك با طعمي تند و معطر كهچاي صبحانه و مناسب براي مخلوط كردن با شير است.

چاي قفقازي و روسي: اين چاي داراي عطري لطيف و شرقي (با عطر گلبرگاموت) است كه تركيبي از بو و طعم چاي‌هاي چيني و هندي را دارد.

چاي ايراني:

شايد بتوان گفت، بسياري از چاي‌هاي جهان ريشه ايراني (ايران باستان) دارند. اما امروزه آنچه به عنوان چاي ايراني شناخته مي‌شود، چاي شمال ايران، به ويژه منطقه لاهيجان است. چاي ايراني، (نوع مرغوب آن) در مقايسه با چاي‌هاي خارجي خالص‌تراست، زيرا، براي خوش عطر و طعم كردن آن از مواد معطر استفاده نمي‌شود. اماايرانيان، طبق يك رسم قديمي از برگهاي تازه گل ياس و شمعداني براي معطر كردن چايسنتي استفاده مي‌كردند.

خواص چاي سياه:

چاي، نوشيدني مفيدي براي تصفيه خون از طريق ازدياد ترشحات كليوياست، به هضم غذا كمك مي‌كند. سبب نشاط و بيداري و مانع خواب آلودگي مي‌شود. براينقرس و اسكوربوت نيز مفيد است.

برگ چاي داراي كلسيم، منيزيم، سديم، پتاسيم، آهن، پيگمان‌هايفلاوونيك، بازهاي پوريك، تئوفيلين، ويتامين، كلرفيل، تانن و كافئين است. چاي سياهحاوي مقداري كافئين بوده، اما چاي سبز فاقد آن است، بنابراين چاي سبز آرام بخش‌تراست.

نيكلا لمري (گياه شناس) مي‌گويد: چاي، ضمن دور كردن بخارهاي بدن،حالت نشاط و بيداري به روان مي‌دهد.

مصرف چاي، بعد از غذا به هضم آن كمك مي‌كند، اما براي پيشگيري ازعدم جذب آهن، بهتر است چاي 2 ساعت بعد از صرف غذا نوشيده شود. براي شيرين كردن چاي،عسل بهترين ماده است. علاوه بر آن، شكر سرخ و نبات نيز مفيد بوده و بهتر استبيماران ديابتي از توت استفاده كنند.

چاي سبز

اگرچه چاي سبز، نوشيدني ملي ژاپني‌هاست، اما چيني‌ها نيز ازطرفداران پروپاقرص اين چاي بوده و خود، نوعي چاي سبز توليد مي‌كنند كه عطر تند گیلاس و گل‌هاي ديگر را در خود دارد كه به نام «ماندرن بزرگ ياسي» شهرت يافته است،نوشيدن اين چاي بعد از خوردن غذاهاي چيني بسيار دلچسب است.

چاي سبز، فوايد بسياري دارد. شايد علت آن مربوط به عمل آوري چاي دركارخانه باشد. چاي سبز نوشابه بدون كافئين و به عنوان پيشگيري كننده از حمله قلبي وسرطان شناخته شده است و يك تونيك (تقويت كننده) بسيار مفيد است. اين چاي داراي خاصيت ضد چربي (از هر نوع) و مقوي اعصاب بوده و قدري نيز خاصيت تب بري دارد. چاي سبز، معده را تقويت كرده، ضمن دفع سموم بدن، نفخ معده را نيز برطرف مي‌كند. چاي سبزباعث تقويت حافظه شده و براي افراد افسرده، يك داروي ضد افسردگي است، زيرا نوشيدن چاي سبز باعث نشاط و سر زندگي مي‌شود.

مضرات چاي:

نوشيدن چاي ( از نوع چاي سياه) پر رنگ و غليظ ممكن است براي عده‌اي باعث تحريك اعصاب و يا تپش قلب شود. همچنين نوشيدن چاي پر رنگ براي خانم‌ها احتمال ابتلا به سرطان سينه را افزايش مي‌دهد كه بعدا به آن خواهيم پرداخت.

يكي از شيميدانهاي معروف چيني مي‌گويد: «چيني‌ها هر روز حدود بيست فنجان چاي مي‌نوشند، بدون اينكه ضرري متوجه آنها باشد، زيرا روشي را كه در جوشاندن و دم كردن چاي به كار مي‌برند، سبب مي‌شود، قسمت عمده‌اي از «تانن» مضر آن خارج شود.»

طريقه دم كردن چاي به روش چيني (اين روش، مخصوص دم كردن چاي سياه است.)

ابتدا سماور را از آب صاف ( آب چشمه بهتر است) پر كرده و بجوشانيد.

در مقابل هر فنجان چاي كه مايليد دم كنيد، دو انگشت چاي (مقدارچايي كه ميان انگشت شست و سباب جاي مي‌گيرد)را در قوري ريخته و كمي آب جوش روي آن بريزيد و مدت 2 دقيقه در كناري بگذاريد. پس از 2 دقيقه آب آن را خالي كنيد، زيرااين آب داراي مقدار زيادي تانن است. سپس قوري را از آب جوش پر كرده، 3 الي 5 دقيقه آن را روي سماور بگذاريد تا دم بكشد. اين چاي مقدار زيادي از عناصر مضر خود را ازدست داده است.

معطر كردن چاي:

براي معطر كردن چاي، مي‌توان به آن مقدار گل ياس، گل سرخ، گل بهارنارنج، نعنا، هل، ليموي خشك يا تازه، چند پر زعفران، (بسته به علاقه و ذائقه) به صورت تركيبي و يا به تنهايي اضافه كرد.

نكات ديگري درباره چاي:

بطور كلي؛ چاي فلورايد، پروتيئن، آنتي اكسيدان، آنتي بيوتيك و موادديگري كه به آن اشاره شده است، دارد.همچنين مدر بوده و به خروج سموم از عضلات كمك مي‌كند(از طريق تعريق). چاي محرك سيستم گوش و شنوايي است و براي رفع خستگي، تقويت سيستم اعصاب و در موارد اسهال ، تب برفكي، نقرس، اختلالات كليه (به صورت كمرنگ)،اسيداوريك(به مقدار كم مصرف شود)، تقويت توانايي‌ها و مواردي مانند مسموميت ها،آنفولانزا، سرماخوردگي، سكته قلبي و مغزي( به عنوان پيشگيري؛ كمرنگ) كاربرد دارد.

توجه! اگر در هنگام دم كردن چاي، چند تكه ميخ آهني تميز را در قوريچاي بيندازيد، از سكته قلبي پيشگيري مي‌كند. در ضمن تفاله‌هاي چاي براي رشد موي سرو همچنين تقويت گلها و گياهان به عنوان كود گياهي مفيد است. گفته شده است چاي دم كرده بعد از 24 ساعت توليد سرطان مي‌كند. همچنين دم كردن ليمو عماني با چاي نيزتوليد سرطان مي‌كند!

موارد پرهيز: در موارد عدم جذب كلسيم، پتاسيم و فقر ويتامين و نيزيبوست از خوردن چاي بپرهيزيد. زياده روي در مصرف چاي بپرهيزيد. زياده روي در مصرف چاي باعث ضعف حافظه مي‌شود. مصرف زياد چاي خون را از اسيدي مي‌كند. چاي داغ باعث آفت دهان مي‌شود.

مصرف زياد چاي داغ باعث زخم روده و اثني عشر و بزرگي كيسه صفرا،تپش قلب، آنژين قلبي، فشار خون، سنگ اگزاليك، لكه و زردي دندان، كم خوني، بيماريتتاني، گرفتگي عضلات، سوزش مچ دست و پا، ورم معده و ازدياد گلبولهاي سفيد مي‌شود.مصرف بيش از اندازه چاي موجب لاغري (بر اثر اختلال در متابوليسم بدن) مي‌شود و درصورت زياده روي و مصرف چاي غليط سنگ كليه ايجاد مي‌شود. همچنين اگر چاي بيش از 24ساعت دم بكشد، توليد سم كرده و موجب مسموميت مي‌شود.

لذا توصيه مي‌شود از نگهداري چاي در فلاسك چاي خودداري كرده و براي تامين چاي در سفر و پيك نيك به جاي چاي، آب جوش در فلاسك ريخته و به هنگام نياز ازآنچاي تازه دم تهيه كرده و نوش جان كنيد.

چای سبز نوشیدنی ملی مشرق زمین- فواید مضرات و تاریخچه

مطالب مشابه :

چای با طعم خدا، بالهایت را کجا جا گذاشتی؟ و هر قاصدکی یک پیامبر است/ عرفان نظرآهاری/ نشر افق

برنامه آموزشی سنگنوردی (91.12.04)

26 - استاد حاج محسن حسن زاده مقیمی

چای سبز نوشیدنی ملی مشرق زمین- فواید مضرات و تاریخچه

مهمانپذير كاسپين ماكلوان

فلسفه نخوردن چاي از زبان شيخ بهلول گنابادي

ثبت نام پويان محمدي در باشگاه سايپا

داستان کوتاه

تاریخچه تقلید های استقلال از پرسپولیس تو این 4 سالی که گذشته .