پرتاب صحیح، پرتاب دور و شیوه های آن

هنوز مطالب مربوط به ریسه ها کامل نشده اند. اما برای ایجاد تنوع قصد دارم، مابین این مطالب، اعمالی را که ماهیگیر بعد از بستن ریسه انجام میدهد در وبلاگ قرار دهم.

پرتاب صحیح، پرتاب دقیق، پرتاب بیشتر! برای فردی که قصد صید کپور دارد همه اینها با معنی اند. توانایی پرتاب به محلی که احتمال وجود کپور زیاد است، تفاوت مابین صیدی عالی و نا امیدی را رقم میزند. پرتاب صحیح به معنی انجام این عمل به نحوی است که برای ماهیگیر و اطرافیان حداقل خطرات را در پی داشته و نیز صید وی را تضمین کند؛ این نوع پرتاب گام اول برای رسیدن به سایر شرایط پرتاب است. برای انجام پرتاب دقیق و مسافت زیاد ابتدا بایست طریقه صحیح آن را دانست و این کار مستلزم شرایطی است که باید قبل از اقدام به پرتاب رعایت گردند. بنابراین ابتدا بایست موانع انجام پرتاب درست را از پیش روی برداشت. به همین دلیل قبل از پرداختن به این موضوع مواردی چند درباره این مشکلات و نحوه رفع آنها بیان خواهند شد. مطلب حاضر از چندین مقاله به همراه چند فیلم آموزش پرتاب اقتباس شده است که هیچکدام ترجمه محتوایی نشده اند بلکه به ترجمه پیامی اکتفا شده و مطالب بنده نیز در لابلای این مطالب آورده شده است. به هر حال منابع نیز قید شده اند. امیدوارم مفید واقع شود.

بازدیدکنندگان محترم! مطالب این وبلاگ به علت علاقه بنده به ماهیگیری و آموزش روشهای صید کپور بدون هیچ چشمداشتی تهیه می شوند. تنها انتظاری که داشته ام یاد گرفتن بیشتر از شما دوستان عزیز از طریق انتقال تجربیات ارزنده شماست. لطفا در صورت دانستن شیوه های موثر و کاربردی، بنده و خوانندگان وبلاگ را بی بهره نگذارید.

یکی از موانع بزرگ و شایع پرتاب صحیح، بهم پیچیدن نخ در هنگام خروج از چرخ یا عدم خروج صحیح نخ از چرخ میباشد. فعلا ببینیم بهم پیچیدگی نخ چیست و از کجا نشات میگیرد و چگونه از آن اجتناب کنیم؟

زمانی که نخ اصلی در هنگام خروج از چرخ دور خودش چنبره بزند باعث بهم پیچیدن نخ خواهد شد. این کار میتواند نتایجی مانند جمع شدن نخ در نوک چوب شود یا اگر شرایط بدتر شود و نخ به سرعت از چرخ خارج شود میتواند به انسداد حلقه های چوب منجر شود. اما دلیل این امر چیست؟ زمانی که نخ را به روی چرخ جمع میکنیم باید نخ به اطراف چرخ دور بزند. از لحاظ مکانیکی چرخیدن به اندازه زاویه قایمه بدون پیچ خوردن برای نخ غیر ممکن است. یعنی برای هر لایه که نخ دور چرخ جمع شود باید یک پیچ بخورد و در نتیجه زمانی که چرخ پر شود شاید نخمان صدها یا هزاران پیچ خورده است. پس باید ابتدا روشی بدانیم که تعداد پیچ های نخ را روی چرخ کمتر کند. در حقیقت نحوه بستن و پیچیدن نخ به دور چرخ خود حکایتی است. از طرف دیگر چون استفاده از کلاچ نیز تعداد این پیچها را چند برابر میکند صید با کلاچ نیز این وضعیت را وخیم تر خواهد کرد و هر چه ماهی نخ بیشتری را کلاچ کند این اوضاع وخامتش بیشتر می شود. دیگر با افرادی که نخ خالی را هم با کلاچ باز جمع میکنند کاری نداریم. جلوگیر ی کامل از پیچ خوردن نخ محال است اما میتوان مقدار آن را کاهش داد.

این پیچهای نخ مشکلات زیادی را به وجود می آورند. ساده ترین مشکل این است که نخ به صورت حلقوی از چرخ باز میشود و نمیتوان انتظار داشت که این نخ کاملا به بستر دریاچه بچسبد و توجه ماهی را جلب نکند. ممکن است از لایه های پایینی نخ در روی چرخ باز شود و قیامتی به بار آورد که دفع این بلا فقط با تعویض نخ امکانپذیر باشد. گاه آنقدر نخ در حلقه های چوب جمع میشود که ماهیگیران اروپایی نام این حالت را "لانه پرنده" گذاشته اند. اینگونه گره خوردگی نخ ممکن است وزنه و قلاب را با چنان سرعت سرسام آوری به عقب برگرداند که برای ماهیگیر و اطرافیانش خطراتی جدی در بر داشته باشد. اما چگونه این پیچشها را محدود کنیم؟ برای این کار اغلب سه روش پیشنهاد میکنند. 1) استفاده کمتر از کلاچ 2) استفاده از چرخهایی با ماسوره بزرگتر 3) بستن صحیح نخ به چرخ

میتوانید با بستن درست نخ به چرخ مقداری از این پیچشها بکاهید. برای این کار ابتدا بایست مسیر چرخش بازوی چرختان را به دست آورید. بازوی چرخ میتواند در دو مسیر بچرخد. در جهت عقربه های ساعت و خلاف این جهت. اکثر بازوهای چرخها مانند ساعت میچرخند. از جلو به چرختان نگاه کنید. اگر بازو در مسیر عقربه های ساعت می چرخد باید اطمینان حاصل شود که نخ در خلاف این عقربه ها از چرخ خارج میشود. همیشه باید دقت کنیم که نخ را در خلاف جهت چرخش بازو به روی ماسوره جمع کنیم. این یعنی آن ممانعت مکانیکی از درست جمع شدن نخ از بین رفته است. به شکلهای زیر دقت کنید.

چرخهایی که ماسوره ای با قطر بیشتر دارند طبیعتا پیچهای کمتری در نخ به وجود می آورند. چون در این گونه چرخها نخ زیاد با تعداد دورهای کمتری به ماسوره بسته میشود.

اکنون که تا حدودی نحوه جلوگیری از بهم پیچیدن نخ را میدانیم باید ابتدا طرز پرتاب صحیح را فرا بگیریم. سپس پرتاب دقیق و بلند تر را امتحان خواهیم کرد. در زیر بایدها و نبایدهای پرتاب صحیح آمده است:

1- با شانه هایی با حالت کاملا طبیعی رو به محل پرتاب بایستید. چوب را از بالای سرتان به پشت نگه دارید. چوب تقریبا از وسط سر رد شود و قسمت تحتانی چوب محل پرتاب را نشانه گیری کند. البته نباید این قسمت تحتانی بیشتر از قفسه سینه بالا بیاید. ساعد و بازوهایتان را چسبیده به بدن نگه دارید.

سعی نکنید از یک طرف بدن استفاده نموده و بدون نشانه گیری محل مورد نظر با قسمت زیرین چوب پرتاب کنید. آرنجتان را به بیرون باز نکنید. به شکل زیر نگاه کنید.

2- وزنه یا فیدری که استفاده میکنید حدود 30 اینچ (75 سانتی متر) از نوک چوب پایین آمده باشد و تا حد ممکن در لحظه پرتاب ساکن بوده و حرکت پاندولی نداشته باشد.

وزنه یا فیدر نباید خیلی نزدیک به نوک چوب باشد یا به زمین نزدیک باشد. (تصویر زیر)

3- یک نشانه ثابت در محلی دور مانند درخت، سنگ، و... در نظر بگیرید و همیشه مستقیما به سوی آن پرتاب کنید. و همیشه بادهای عرضی را نیز در نظر بگیرید.

نقطه ای در آب را در نظر نگیرید چرا که شاید به درستی و همه دفعات به خاطر نسپارید چون تغییر تابش خورشید و حرکت ابرها نحوه به نظر رسیدن آب را تغییر میدهند.

4- مطمئن شوید که ماسوره چرختان به درستی و تا لبه ماسوره از نخ پر شده باشد و شما به راحتی بتوانید نخ را در حین پرتاب با انگشت اشاره بگیرید بدون اینکه در زیر انگشتتان حرکت کند.

نخ نباید پایین تر از لبه ماسوره باشد. این امر فاصله پرتابتان را کمتر خواهد کرد. ماسوره را بیش از حد از نخ انباشته نکنید. جهش نخ لانه پرنده زیبایی برایتان درست خواهد کرد.

5- از گیره نخ چرختان برای کمک گرفتن در پرتاب برای مسافتی مشخص استفاده کنید. اگر میخواهید مسافت پرتاب قبلی را تکرار کنید در همان نقطه قبلی یک متر نخ بیشتر از ماسوره بیرون بکشید و نخ را به گیره چرخ متصل نمائید. سپس نخ را جمع کنید. به این صورت میتوانید درست به منطقه مورد نظر پرتاب کنید و نخ اضافی از چرخ باز نشود.

بدون استفاده از گیره منطقه بخصوصی را هدف نگیرید. چرا که احتمال پیچش نخ در این صورت بالاست یا اینکه ریسه میتواند به منطقه دیگری برود که گیر کرده و نختان را پاره کند. (به شکل زیر توجه نمایید.)

در اینجا ذکر موضوعی ضروری است. در مطلب مربوط به شناسایی بستر دریاچه و تخمین عمق آب با روش اینکار آشنا شدیم. اما باید بگویم که بعد از یافتن حالت بخصوصی در بستر، مانند قسمتی لجنی، ممکن است به فکر پرتاب به همان نقطه بیفتید. اینجاست که دوباره گیره چرخ به کار می آید. نخ اندازه گیری را به گیره چرخ متصل نموده و نخ را جمع کنید. بیرون از آب در نقطه صاف و مناسبی که نخ گره نخورد نخ را با دست از چرخ عمق یابی باز کنید. نخ چوب اصلی را نیز باز کنید تا با نخ اندازه گیری مساوی شود. حال میتوانید نخ چوب اصلی را به گیره متصل نموده و نخ را جمع کنید. رو به همان نقطه بایستید و پرتاب را انجام دهید.(شکلهای زیر).

اگر در کار شناسایی بستر تازه کار هستید تمرین خود را به صورت زیر شروع کنید. در کناره ها دنبال بافتهای مختلف بگردید و با کشیدن چوب و جمع کردن نخ حالتهای دریاچه و نحوه حرکت نوک چوب در این حالتها را تجربه نمایید.

6- دقت کنید که حلقه های چوبتان در یک مسیر قرار گرفته باشند.

هنگامی که حلقه های نخ در خط مستقیمی نباشند پرتاب انجام ندهید.

اکنون میرسیم به پرتاب بلند:

بازیگران والیبال تلاش زیادی را برای زدن سرویس خوب صرف میکنند. با تمرین و ممارست. اغلب مردم از پرداختن به این موضوع سرباز میزنند چرا که مهارت در پرتاب بلند را کاری سخت میدانند و تا حدودی حق هم دارند. اما تمرین کارها را آسان خواهد کرد.

دیدن کپورها که در مسافتی بیش از 100 متر به هوا میپرند و عدم توانایی در پرتاب به آن نقاط چه حسی به انسان میدهد؟ همیشه به صید در مسافتهای زیاد نیاز ندارید اما اگر دانش و مهارت مربوطه را دارا باشید، حداقل در موارد ضروری میتوانید از آن بهره جوئید.

داشتن چوب و چرخ مناسب برای این کار از ملزومات اولیه پرتاب بلند است. اگر برای خرید یک چوب جدید برای پرتاب بلند اقدام میکنید چوبهای سفت تر را انتخاب کنید. TC چوب در حدود 3 پوند باشد. چرختان دارای دور ماسوره بیشتری باشد. چنین چرخی برای صید در فواصل دور ضروری است. همانطور که در قسمت اول مقاله بیان شد چرخ بزرگتر محسنات زیادی دارد.

نخ تابیده یا منوفیلامنت؟

استفاده از هر دو نوع نخهای تابیده و منوفیلامنت به عنوان نخ اصلی مزایا و معایبی دارد. به علت عدم افزایش طولشان، یکی از مزایای نخهای تابیده انتقال دقیق حرکتهای ماهی است و حال آنکه در حین استفاده از نخهای منوفیلامنت در مسافت دور ماهی میتواند تا 20 سانتی متر و گاه بیشتر طعمه را حمل کند ولی این تحرک به نوک چوب یا بازر منتقل نشود. با نخ تابیده 20 سانتی متر حرکت طعمه یعنی 20 سانتی متر حرکت نوک چوب. همچنین به علت قطر کمتر نخهای تابیده میتوان نسبت به نخهای پلاستیکی چند متر بیشتر پرتاب کرد. ماهیگیران بی تجربه در حین استفاده از نخ تابیده به عنوان نخ اصلی با گره این نخها مشکل زیادی دارند و اغلب نخ بی استفاده میشود. برای جلوگیری از این حالت نکات زیر را در نظر بگیرید. اول از همه یک پرتاب کوتاه فقط به منظور خیس کردن نخ تابیده انجام دهید. یا اینکه میتوانید کمی آب به داخل ماسوره چرخ بریزید. ثانیا هنگام جمع کردن نخهای تابیده فشار یکنواختی داشته باشید. اگر در هنگام جمع کردن پمپ نیز انجام دهید حتما با گره خوردگی نخ مواجه خواهید شد. قبلا در این باره مطلب مفصلی ارائه شده است.

وقتی صحبت درباره مقوله پرتاب باشد قطعا یکی از مهم ترین مسایل توجه به سرب و شکل آن است. سربهای دارای شکل آیرودینامیک بهترین کاربرد را خواهند داشت. اما دقت! وزنه های in-line یا سوراخدار که نخ از وسطشان رد میشود هر چند دارای ظاهر آیرودینامیک هستند، فاصله پرتاب را کاهش میدهند.

مسایل امنیتی

یکی از موارد امنیتی که باید هنگام پرتاب رعایت شوند دقت در عدم پارگی نخ تحت فشار وزن سرب است. باید از لیدر مناسب این کار استفاده شود. قبلا در وبلاگ مطلبی برای این موضوع و چگونگی رفع این مشکل در نظر گرفته شده است لذا از توضیح اضافی خودداری میشود. فقط باید بدانیم در صورت عدم رعایت این مورد امنیتی ممکن ضرر جانی متوجه ما، اطرافیان و ماهیها شود.

موضوع امنیتی دیگر استفاده از دستکش یا محافظ انگشت در حین پرتاب است. زمانی که بعد از طعمه پاشی انگشتان شما نم باشند نخ میتواند برشهای عمیقی در انگشت بوجود آورد. این موضوع بیشتر در حین استفاده از نخهای تابیده اهمیت دارد. و بدترین نتیجه این برش این است که میتواند تمام یک جلسه ماهیگیری را به عذاب تبدیل نماید. چرا؟ چون اغلب پرتابها در ابتدای جلسات ماهیگیری روی میدهند. باید دقت شود که نوعی بیماری ماهیگیران را بخصوص در صورت داشتن زخم تهدید میکند که بسیار خطرناک نیز میباشد. در مورد این بیماری و راههای پیشگیری از آن در گذشته مطلبی در "طبیعت – ماهیگیری" آورده شده است. مراجعه به این مطلب را به دوستان توصیه میکنم.

داشتن چوبی که دسته مناسبی داشته باشد نیز از مولفه های پرتاب موفق و بلند است. چرا که دسته بلند به معنی داشتن بازوی محرک بلند و پرتاب بیشتر خواهد بود دلیل این امر این است که دسته بلند چوب وزن بیشتری از بدن ماهیگیر را به چوب و ریسه منتقل میکند. طول خیلی زیاد این دسته نیز مضراتی دارد. از جمله اینکه بعد از پرتاب و در حین پرواز ریسه به سوی مقصد نگه داشتن وزن چوب دارای دسته بلند کار مشکلی است. از سویی باید مطلبی بگویم که شاید به این موضوع زیاد مرتبط نباشد: دسته بلند چوب کنترل ماهیگیر را نیز بیشتر میکند.

در مورد ریسه های پرتابهای بلند در مطالب گذشته بحث شده و در آینده نیز مورد بررسی قرار خواهند گرفت.

مقالات و تصاویر این نوشته از سایتهای www.gofishing.co.uk - www.carp-fishing-tactics.com - www.gocarping.com - www.anglinglines.com - www.ontariocarpfishing.com - http://ezinearticles.com - www.carp-passion.com و www.carp-in-on.com اقتباس شده اند.

مطالب این وبلاگ به دو صورتند: 1- نوشته های شخصی خودم. 2- ترجمه هایی که توسط خودم انجام می گیرد و منبع آن هم حتما موجود است. تاریخ نشر مطالب هم مشخص است. اخلاق نوشتن را هیچ گاه زیر پا نمی گذارم. استفاده از مطالب وبلاگ با ذکر منبع بلا مانع است.

پرتاب صحیح، پرتاب دور و شیوه های آن

مطالب مشابه :

ریسه ای برای صید کپور از سطح آب با شناور کنترل کننده با ویدئوی عملکرد این ریسه

معرفی پمپ ها و نحوه ی عملکرد آنها

کپورگیر کامل

پرتاب صحیح، پرتاب دور و شیوه های آن

اقتضائات حقوقی افراد با عوض شناور

ماهي سوف (zander )

اقتضائات حقوقی قرارداد با عوض شناور

روش بستن ریسه ای که ماهی آن زنده به نظر برسد