جلو آوردن چانه

هماهنگی اجزای صورت و تعادل بین این اجزا باعث زیبا بودن و جذاب تر شدن صورت می شود. وقتی از نیم رخ به چهرۀ یک فرد طبیعی نگاه می کنیم چانه مختصری عقب تر از لب پایینی قرار می گیرد. در بعضی از افراد چانه عقب تر از این حد است. اگر میزان عقب بودن زیاد باشد صورت فرد حالت brid face را پیدا می کند و شبیه چهرۀ پرندگان می شود. دراین افراد نیمه میانی صورت و بینی خیلی جلوتر از سایر اجزای صورت است.

تاثیر وضعیت قسمت های مختلف صورت بر یکدیگر و بخصوص تاثیر چانه و بینی بر یکدیگر انکار ناپذیر است. چانۀ عقب رفته بینی معمولی را بزرگ و بینی بزرگ را بزرگتر از آنچه که هست نشان می دهد و متقابلاً نزد کسانی که بینی بزرگی دارند. چانه عقب تر از معمول دیده می شود. به همین دلیل است که عمل جلو آوردن چانه معمولاً همراه با عمل جراحی زیبایی بینی انجام می شود.

گاهی ممکن است در معاینه چانه عقب تر از حد معمول به نظر برسد امّــا در حقیقت چانه عقب نباشد بلکه فک بالا جلوتر از حد معمول باشد. بعضی مواقع چانه عقب است امّــا وضعیت قرار گرفتن دندانها روی یکدیگر نرمال است. و در افراد دیگری ممکن است تمام فک پایین عقب باشد یعنی دندانهای فک پایین خیلی عقب تر از دندانهای فک بالا باشند.

موارد فوق نشان می دهد که جراح زیبایی علاوه بر دانش کافی و تجربۀ لازم و دید زیباشناسی دقیق باید با ارزیابی وضعیت چانه و در نظر گرفتن ارتباط آن با فک بالا و سایر اجزای صورت و بویژه بینی، مناسب ترین روش درمانی را برای بیمار توصیه نماید.

معیارهایی برای آنالیز اجزای صورت وجود دارد. که جزئیات آن خارج از حوصله مخاطبان عمومی است امّــا در اینجا سعی می کنم به موارد کلی آن اشارۀ مختصری داشته باشم.

خط عرضی فرانکورت:این خط شاخص مهمی برای قرارگیری وضعیت سر به هنگام تهیه فتوگرافی پزشکی است. بر روی عکسنیمرخ خطی عمودی از ناحیه بین دو ابرو به چانه رسم می کنیم. بعضی از جراحان معتقدند در خانم ها بهتر است که چانه کمی عقب تر از این خط عمود باشد. سپس خطی عرضی که بر خط اولیه عمود باشد به گونه ای رسم می کنیم که این خط بالای سوراخ مجرای گوش را به کمی بالاتر از نوک بینی وصل کند. این خط عرضی“خط فرانکورت” نامیده می شود.

عکس نیمرخ پزشکی باید به گونه ای تهیه شود که خط فرانکفورت کاملاً موازی سطح زمین باشد. روش ساده تری نیز برای ارزیابی نحوۀ تهیه عکس نیمرخ وجود دارد و آن این است که چشم ها باید به افقی در سطح خود چشم ها بنگرند یعنی بالاتر و پایین تر را نگاه نکنند بلکه نگاه کاملاً روبرو باشد.

ارزیابی ارتفاع و کشیدگی صورت: بهترین روش برای ارزیابی بلندی و کشیدگی صورت استفاده از قانون ⅓ صورت در رخ است.

همانطورکه در شکل می بینید صورت را می توان به سه قسمت مساوی تقسیم کرد. ⅓ بالایی حد فاصل خط رویش موهای سر تا وسط دو ابرو است. ⅓ میانی از وسط دو ابرو تا زیر بینی و ⅓ پائینی از زیر بینی تا لبه پائین فک پائین را شامل می شود.

بعضی ها با توجه به ریزش مو در آقایان معتقدند در آقایان فقط ⅓ میانی و تحتانی را آنالیز کنیم اما بعضی دیگر معتقدند مبنای بالایی برای ⅓فوقانی صورت، محل شروع عضله فرونتالیس باشد. وقتی بیمار ابرویش را بالا می برد این عضله منقبض می شود و می توان حد فوقانی آن را تعیین و به عنوان مبنا در نظر گرفت.

ارزیابی پهنای صورت: ساده ترین روش برای ارزیابی پهنای صورت، تقسیم کردن صورت به 5 قسمت مساوی در نمای رخ است.

بدین منظور 6 خط عمودی رسم می کنیم به نحوی که صورت به 5 قسمت مساوی تقسیم شود. فاصله هرخط از خط کناری اش به اندازه یک چشم است.

ارزیابی قرینگی اجزای صورت: بدین منظور در نمای رخ خطی عمود از وسط صورت رسم می کنیم. تک تک اجزای صورت نسبت به این خط باید قرینه باشند.

اگر بعد از ارزیابی های لازمه جراح شما به این نتیجه برسد که با تقویت چانه یا جلو آوردن آن بالانس و تعادل اجزای صورت شما بیشتر می شود این مطلب را با شما در میان خواهد گذشت و شما نیز این فرصت را خواهید داشت که درباره جزئیات و مراحل عمل جراحی خودتان با وی گفتگو کنید. خوشبختانه با استفاده از طراحی کامپیوتری شما می توانید میزان جلو آمدن چانه و تاثیر آن بر روی چهرۀ خودتان را مشاهده کنید.

برای جلو آوردن چانه روش های متفاوتی وجود دارد:

الف) تزریق ژل

ب) تزریق چربی

ج) بریدن قسمتی از استخوان چانه و به جلو کشیدن آن

د) گذاشتن پروتز

ژلی که برای برجسته کردن اعضاء بدن منجمله چانه بکار می رود ماده ای مصنوعی است. قوامی شبیه ژلۀ خوراکی دارد. فرمولاسیون آن به گونه ای است که برای بدن بی ضرر باشد. ماندگاری آنها بسته به کارخانه سازنده متفاوت است. این ژلها در سرنگ های انسولین بسته بندی شده، استریل و آماده تزریق هستند. تزریق آنها در مطب قابل انجام بوده، تقریباً بدون درد است و به سهولت انجام می شود. از معایب آن احتمال عفونت و احتمال جابه جایی است.

تزریق چربی نیز روش دیگری برای برجسته کردن چانه است. بدین منظور با بی حسی موضعی چربی از شکم یا ران خود فرد ساکشن می شود. پس از سانتریفیوژ کردن و تخلیص، این چربی در ناحیه چانه تزریق می شود. امتیاز این روش آن است که ماده ای که به چانه حجم می دهد از بدن خود فرد تهیه شده و جسم خارجی نیست. عیب اصلی تزریق چربی میزان جذب بالای آن است به طوریکه پس از 6 ماه میزان زیادی از چربی تزریق شده جذب می شود.
ژنیو پلاستی یا بریدن و جلو آوردن قسمتی از استخوان چانه نیز روش دیگری برای تقویت چانه است. بدین منظور در داخل دهان حد فاصل لب و فک تحتانی برش می دهیم. نسج نرم را از روی استخوان بلند می نمائیم. قسمت پائینی چانه را بریده و به جلو کشیده و در جای مناسب با پیچ های مخصوص ثابت می کنیم. سپس محل برش داخل دهانی را با نخ بخیۀ قابل جذب می دوزیم.

مزیت این روش آن است که از جسم خارجی برای تقویت چانه استفاده نمی شود و چانه را به اندازۀ دلخواه می توان جلو آورد. عیب این روش آن است که احتمال آسیب عصب حسی لب پائین در این حالت بیشتر از روش گذاشتن پروتز است.

استفاده از پروتز برای تقویت چانه و جلو آوردن آن روش مناسبی است. جنس پروتزها و شکل و اندازه و ابعاد آنها متفاوت است و این امر دست جراح را در انتخاب شکل و نوع مناسب برای هر فرد متقاضی جلو آوردن چانه باز نگاه می دارد.

به طور کلی پروتزها از ماده مخصوصی که شبیه پلاستیک فشرده است ساخته شده اند. جنس آنها به گونه ای است که برای بدن ضرری نداشته باشند. این پروتز ها دائمی هستند، جذب نمی شوند و با ضربه نمی شکنند. شکل بعضی از آنها به نحوی است که فقط چانه را جلو می آورد. بعضی دیگر آنوتومیکال هستند یعنی از آناتومی طبیعی چانه پیروی می کنند و نه تنها چانه را جلو می آورند که انحنای طبیعی چانه را نیز پوشش می دهند.

برای گذاشتن پروتز از دو روش می توان استفاده کرد:
الف) از داخل دهان ب) از بیرون
مزیت برش داخل دهانی این است که برش مربوطه روی پوست نخواهد بود و در نتیجه جای اسکار و برشی نخواهیم داشت و عیب آن این است که احتمال عفونت بیشتر از حالتی است که پروتز از طریق زیر چانه کار گذاشته شود.

در روش داخل دهانی، حدفاصل لب و فک تحتانی را برش می دهیم. نسج نرم را از روی استخوان بلند می کنیم. پروتز را در محل خود قرار داده و آن را با نخ بخیه فیکس می کنیم. سپس محل برش داخل دهان با نخ بخیه قابل جذب دوخته می شود.

برای گذاشتن پروتز از بیرون، محل برش بر روی چین طبیعی پوست در زیر چانه خواهد بود. نسج نرم را از روی استخوان بلند کرده پروتز را در محل خود گذاشته و سپس فیکس می کنیم و در نهایت پوست را می دوزیم. خوشبختانه جای این برش بر روی پوست در چین طبیعی گم می شود و معمولاً بعد از التیام زخم، جای این برش قابل رویت نیست.
عمل جراحی برای گذاشتن پروتز با دو روش نیمه بیهوشی و بیهوشی عمومی قابل انجام است. در نیمه بیهوشی علاوه بر اینکه جراح مادۀ بی حس کننده را در اطراف چانه تزریق می کند متخصص بیهوشی نیز از طریق رگ داروهای ضد درد و ضد التهاب را به بیمار تزریق می کند. این داروها بیمار را به خواب عمیق و خوشایندی می برند و امکان جراحی را فراهم می کنند.
نتیجۀ عمل جراحی بلافاصله بعد از عمل قابل مشاهده است. این نتیجه دائمی می باشد. ممکن است چند روز اول بعد از عمل چانه بزرگ به نظر برسد ولی باید در نظر داشت که تورم اضافی در عرض یکی دو هفته برطرف خواهد شد. این عمل کبودی به دنبال ندارد.

بدانید:
1- اگر نحوۀ قرارگیری فک ها روی یکدیگر مناسب نباشد، جلو آوردن چانه چاره ساز نیست بلکه ممکن است لازم باشد عمل جراحی فک انجام دهید در این صورت لازم است با جراح فک و صورت مشورت کنید.

2-متقاضی این عمل بهتر است که در عرض شش ماه گذشته از آکوتان (Accutane) استفاده نکرده باشد. آکوتان احتمال پیدایش کلوئید (گوشت اضافی) در محل برش را افزایش می دهد.

3- از دو هفته قبل از عمل مصرف مسکن هایی مثل بروفن، ایندومتاسین، مفنامیک اسید و ... را قطع کنید. این داروها زمان انعقاد خون را طولانی می کنند.

4 -عمل جلو آوردن چانه عملی زیبایی است و بیمه ها هزینه های آن را پوشش نمی دهند.

5- از فعالیت های فیزیکی سنگین تا سه هفته بعد از عمل اجتناب نمائید.

جلو آوردن چانه

مطالب مشابه :

آدرس مطب اساتید دانشگاه ایران بیمارستان فیروزگر

جلو آوردن چانه

آدرس و تلفن پزشكان متخصص نوار عصب و عضله

بیوگرافی پروفسور سمیعی/برترین جراح مغز واعصاب در تمام دنیا

بیانیه پزشکان تأمین اجتماعی فارس در حمایت از دکتر موسوی

پزشکان فوق تخصص خون وسرطان

حرکات اصلاحی برای افتادگی شانه ها

همه چیز درباره سینوزیت و پاسخ به سوالات