توبه و گریه حضرت آدم بر امام حسین علیه السلام

توبه

توبه بنده محفوف و پیچیده به دو توبه از خدا است و در بین آن دو قرار مى ‏گیرد:

1- اگر بنده بخواهد از لجن ‏زار گناه نجات یافته و توبه کند، محتاج به این است که خداوند چنین توفیقى به او بدهد و اعانت و رحمت خود را شامل حال او بسازد تا او موفق به توبه گردد.
2- اگر بنده موفق به توبه شد، تازه باز محتاج به یک توبه دیگرى از خداست و آن این است که باز خداوند به رحمت و عنایتش به سوى بنده رجوع کند و رجوع او را بپذیرد.
پس توبه بنده وقتى قبول شود، بین دو توبه از خداوند قرار گرفته است همچنانکه آیه «ثُمَّ تابَ عَلَیْهِمْ لِیَتُوبُوا» (توبه/118) بر این معنا دلالت دارد.

گریه حضرت آدم بر امام حسین علیهما السلام

سيد علي بهبهاني صاحب کتـاب درالثـمـین در ذیل این آیه شریفـه نقـل مـى کند؛ که چـون خـداى متعال اراده فرمود توبه آدم را بپذیرد پرده از جلو چشم آدم برداشته شد و در ساق عرش اسامى خمسه آل عبا را مشاهده کرد و آنها را بر زبان راند و از جبرئیل پرسید: اینان کیستند؟

جبرئیل آنها را مـعـرفـى کرد و سپس گفت خدا را به این اسامى بخوان تا توبه ات را بپـذیرد، آدم پـرسید چگونه بخوانم ، جبرئیل گفت : بگو یا حمید بحق محمد، یا عالى بحق على ، یا فاطر بحق فاطمة ، یا محسن بحق الحسن و (یا قدیم الاحسان) بحق الحسین ، و منک الاحسان .
وقـتـى جبرئیل نام حسین را برد قلب آدم على نبینا و آله و علیه السلام شکست و اشکش جارى شد، گفت : برادرم جبرئیل چرا هنگامى که نام پنجمى را بر زبان جارى نمودم قلبم شکست و اشکم جارى شد؟
جبرئیل گـفـت : براى این فـرزندت مصیبتى روى مى دهد که مصائب در پیش ‍ آن کوچک و حقیرند.
آدم گفت : اى برادر آن مصیبت چگونه است ؟
جبرئیل گـفـت : یقتل عطشانا غریبا وحیدا فریدا لیس له ناصر و لا معین (( او را با لب تشنه مى کشند در حالى که غریب و بیکس و تنها است و یار و یاورى ندارد ))
ولو تـراه یا آدم و هو یقـول : وا عـطشاه وا قـله ناصراه حتـى یحول العطش بینه و بین السماء کالدخان ، فلم یحبه اءحد الا باسیوف و شرب الحتوف فیذبح ذبح الشاة من قفاه و ینهب رحله اءعداوه و تشهر راسه و رؤ س انصاره فى البلدان و مـعـهم النسوان کذالک سبق فـى عـلم الواحد المـنان فـبکى آدم و جبرئیل بکاء التکلى .
(( و اگر ببینى اى آدم او را در آن روز که مى گوید: واى از تشنگى و کمى یار و یاور و تـشنگـى چـنان بر او غـلبه کند که آسمـان به چـشمـش تـیره و تـار آید مثل اینکه دود فاصله شده است پس هیچکس او را یارى نکند مگر با شمشیر که بجانش افتند و او را مـانند گـوسفند ذبح کنند و سرش را قفا ببرند و دشمنان پس از کشتن اموالش را غـارت نمایند و سرهاى او و یارانش را شهر به شهر و دیار به دیار بگردانند و زنانش را اسیر نمایند.
و این چنین در علم خداى واحد منان گذشته است .
سپس آدم و جبرئیل گریستند مانند زنى که فرزندش مرده باشد.

http://www.askquran.ir/showthread.php?t=29695&p=508967

توبه و گریه حضرت آدم بر امام حسین علیه السلام

مطالب مشابه :

تصاویر زیبا از حرم مطهر امام حسین (ع)

1553- زیباترین جملات درباره کمک به دیگران

یاران امام زمان کربلاییند

گلچین زیباترین نواها از دیگر مداحان

فرازهایی از زندگی حضرت ابوالفضل العباس(ع) - حضرت ابوالفضل , درس های عاشورا -الله - مذهبی - اهل بیت -

تفسیر موضوعی قرآن کریم

توبه و گریه حضرت آدم بر امام حسین علیه السلام

نمونه سوالات