کاشت، داشت و برداشت توت فرنگی

مراحل کاشت توت فرنگی

[تاریخ فروردین ۲۷, ۱۳۹۳] ~ در شاخه مقاله, کاشت

کاشت، داشت و برداشت توت فرنگی

کشت توت فرنگی

مقدمه

توت فرنگی گیاهی علفی چند ساله , متعلق به خانواده گل سرخیان و بومی جنگلهای اروپاست که گونه وحشی آن دارای گل و برگ های کوچک میباشد و از قرن چهاردهم به سبب خواص دارویی آن معرفی شده است .

رقم های موجود از تلاقی بین گونه های مختلف به دست آمده اند .

در صورت کاشت صحیح, اجرای مراقبت های لازم و انتخاب رقم های مناسب میتوان تا بیست تن در هکتار محصول برداشت کرد . نشاء را باید از موسسات مورد اطمینان تهیه و دقت نمود که آلوده به بیماری های گیاهی به ویژه بیماری های ویروسی نباشد .

موقعیت و آب و هوا

به علت زود بار ور شدن گل های توت فرنگی در بهار باید بوته ها در جایی کاشته شوند که سر مایی دیر رس بهاره به آنها صدمه نزند.

زمین مورد استفاده برای کاشت باید رو به جنوب باشد چون زودتر گرم می شود .

این گیاه به آب فراوان احتیاج دارد مخصوصا در دوره رسیدن میوه , در غیر این صورت میوه ها کوچک باقی میمانند .

زمان کاشت

توت فرنگی را از اواخر پاییز که در حال نیمه خواب است تا اوایل بهار قبل از بیدار شدن گیاه از خواب میتوان جابجا نمود و در محل دیگری کاشت . بنا براین کاشت پاییزه و بهاره آن امکان پذیر است .

در صورتی که کاشت پاییزه باشد محصول تابستان سال آینده به دست می آید و اگر گیاه در بهارو قبل از بیدار شدن از خواب زمستانه کاشته شود گل هایی که چند هفته بعد از کاشت روی بوته ظا هر میشود , بهتر است چیده شوند تا گیاه قوی شود .

این بوته ها در بهار سال بعد گل داده و در تابستان میتوان از آنها محصول برداشت نمود. جوانه های گل در فصل پاییز به کوتاه شدن طول روز به وجود می آیند ولی به علت سرمای زمستانه , گل ها تا فصل بهار ظاهر نمی شود .

مشخصات بوته

گیاهی که برای کاشت انتخاب می شود باید عاری از هر نوع مرض ودارایی ریشه های قویی و سالم باشد و ( رنگ ریشه ها روشن باش .(

ریشه توت فرنگی افشان , ظریف و سطحی است و بیشتر در عمق ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر خاک فعالیت می کند .

نوع خاک

خاک های سبک شنی با مواد غذایی فراوان و زهکشی خوب مناسب کاشت توت فرنگی است .

عملیات تهیه زمین

اوایل پاییز یا بهار, زمین را شخم و دیسک زده و سپس ازکود های حیوانی و شیمیایی و مقدار ۱۰ تن درهکتار کود حیوانی پوسیده با خاک مخلوط کرده و تاکید بر آزمایش خاک به مقدار ۱۰۰ -۸۰ کیلو ازت خالص در سه مرحله , ۱۵۰-۱۰۰ کیلو پتاس خالص و ۸۰-۶۰ کیلو فسفر در هکتار استفاده می شود سپس با نحر کن جوی های به عرض ۴۰ سانتی متر و پشته های به عرض ۸۰ سانتی متر ایجاد می کنند .

در سال اول قبل از کاشت , کود فسفر و پتاسه و نصف مقدار کود اوره قبل از دیسک زنی به خاک داده می شود و بقیه کود اوره قبل از گلدهی و بعد از برداشت محصول در دو نوبت به خاک افزوده شده و سپس آبیاری میشود .

طریقه کاشت

در موقع کاشت خاک باید مرطوب باشد و بلافاصله بعد از کاشت , مزرغه را آبیاری کردو کاشت بوت ها در خاک خشک سبب از بین رفتن تعدادی از آنها می شود . هنگام کاشت باید تمام برگ های پیر بوته های توت فرنگی را قطع کرد و ریشه ها را از هم جدا نمود , سپس اقدام به کاشت کرد . اگر گیاهی زیاد عمق کم کاشه شود بوته به علت خشکی زیاد صدمه می بیند.

معمولا بوته ها را به فاصله ۴۰ سانتی متر از یکدیگر در روی پشته ها می کارند و به طور تقریبی تراکم بوته در هکتار طبق روش بالا حدود ۳۱۲۵۰ بوته برآورده می شود .

مراقبت های لازم بعد از کاشت

۱- پوشاندن خاک به وسیله کاه یا خاک اره موجب می شود که میوه با خاک به طور مستقیم تماس نداشته باشد و رطوبت خاک نیز به خوبی حفظ شود .

۲- آبیاری حداقل هفته ای یک بار و به طریق جوی پشته ای صورت گیرد .

۳- کنترل به موقع بیماری ها آفات و علف های هرز

۴- قطع ساقه های رونده در زمان فصل رشد برای جلوگیری از ظریف شدن بوته های مادری .

برداشت و بسته بندی توت فرنگی

برداشت میوه بهتر است در مواقعی از روز که هوا خنک تر است صورت گیرد و میوه های چیده شده را باید بلافاصله درجای خنکی قراردهید.

بهتر است میوه را همراه با کمی از دم برداشت کرده تا موقع برداشت به میوه فشاری وارد نیایید . به علت آسیب پذیری شدید میوه , باید آن را در جعبه های کم عمق بسته بندی نمود و در حین حمل و نقل کاملا مراقب آنها بود

تاریخچه توت فرنگی

توت فرنگی میوه ای نسبتا جدید است که تا ۲۵۰-۳۰۰ سال قبل به این شکل امروزی وجود نداشت و بیشتر موارد استفاده دارویی داشته است. در قرن چهاردهم در فرانسه توت فرنگی های وحشی از جنگل به زمین زراعتی منتقل شد و از آن به عنوان یک گیاه اهلی استفاده گردید. در جنگلهای شمال ایران توت فرنگی وحشی بطور فراوان یافت می شود. بنظر می رسد که اولین رقم اصلاح شده در زمان صدارت اتابک اعظم از فرانسه به ایران آمد و به نام اتابکی خوانده شد.

مشخصات گیاه شناسی و ارقام موجود توت فرنگی: توت فرنگی از جنس فراگاریا (Fragaria) و گونه رژا (Resea) بوده که امروزه از گونه های شیلنسیس (Chilensis) و ویرجینیا (Virginia) و هیبرید بین ایندو یعنی اناناس (ananasae) استفاده زراعی می گردد.

عموما گیاهانی علفی باساقه های رونده یا استولون هستند.برگها مشتمل بر سه برگچه خشن و کرک دار برنگ سبز تیره بوده که در برخی از ارقام شفاف می باشند. ساختمان گل شامل ۵ گلبرگ سفید که در قسمت تحتانی خود به یک زائده کوچک متصل است، کاسه گل شامل ۵ کاسبرگ سبز رنگ بوده که در قسمت تحتانی تقریبا به یکدیگر جوش خورده می باشند. تعداد کاسبرگها در برخی از ارقام زراعتی ممکن است بیش از ۵ عدد باشد. پرچمها به تعداد ۲۰ عدد یا کمی بیشتر یا کمتر است. مادگی به تعداد زیاد و بصورت مارپیچی بر روی نهنج قرار گرفته است و در مجموع و همراه با نهنج فرم نسبتا کشیده ای را تشکیل می دهد. مادگی از فندقه های جدا از یکدیگر که هر کدام دارای تخمدان با شکل راست و کوتاه می باشد تشکیل شده است. در هر تخمدان یک تخمک وجود دارد و در واقع بذر به تعداد فندقه ها تولید می شود. گل در واقع دو چنسه و پس از تلقیح گلبرگها ریزش کرده و نهنج بتدریج رشد و گوشتی شکل می گیرد و میوه بمرور زمان آبدار شده و از حالت اسیدی به قندی تبدیل می شود. اگر لقاح ناقص باشد تعداد فندقه ها محدود و چه بسا تقارن میوه حفظ نمی شود.

ارقام توت فرنگی به گروه ارقام بهاره یعنی بوته هایی که در سال یکبار میوه می دهند و ارقام چهار فصله که در سال بیش از یکبار میوه می دهند، تقسیم می گردند. مهمترین ارقام بهاره عبارتند از گورلا، آلیسو، تیوگو، رد گانتلت، اسیتا، کاتس کیل، فرسنا

ارقام چهار فصله

این ارقام بسیار قوی الرشد و خزنده بوده و از اواخر اردیبهشت تا اواخر تابستان و گاهی اوایل پاییز میوه می دهند. میوه ها ریز و به تعداد زیادتری در هر بوته تولید می شوند. ارقام چهار فصله مانند: استرا، هومی جنتو می باشد.

ازدیاد توت فرنگی

ازدیاد بطریق جنسی و غیر جنسی صورت می گیرد.

الف) ازدیاد جنسی: ازدیاد توت فرنگی بوسیله بذر مخصوص ارقامی است که طبیعتا تولید ساقه رونده نمی کنند و یا ارقامی که ساقه های رونده کمی دارند و همچنین جهت تولید ارقام جدید از روش ازدیاد بذری استفاده می شود.

ب) ازدیاد غیر جنسی: در ازدیاد غیر جنسی که تقسیم بوته خوانده می شود بوته هایی را که خوب رشد کرده و قوی هستند پس از خارج کردن از زمین به چند بوته کوچکتر که هر کدام دارای مقداری ریشه می باشند تقسیم کرده و سپس آنها را در محل اصلی نشاء می کنند. در این روش باید از بوته های سالم پایه های مادری استفاده گردد. روش ازدیاد از طریق ساقه های رونده بدین صورت می باشند که پس از ریشه دار شدن ساقه های رونده در تابستان از بوته مادری جدا و در محل سایه نشاء کرده و سپس در فصل پاییز بوته های انتخابی را به زمین اصلی انتقال می دهند

شرایط خاک و شرایط محیطی رشد توت فرنگی

توت فرنگی گیاهی است که در خاکهای مختلف تقریبا سازگار است با این وجود خاکهای عمیق نرم با بافت شنی رسی را ترجیح می دهد. بهترین ph مناسب برای توت فرنگی ۵/۵ تا ۵/۶ می باشد. اگر میزان آهک خاک از حد مجاز بیشتر باشد عارضه کلروز یا زرد شدن برگها بروز خواهد کرد. از لحاظ آب و هوا در شرایط مرطوب و شرایط نسبتا گرم محصول دهی مناسب خواهد داشت. در شرایط گرم و مرطوب باید آب کافی در اختیار گیاه قرار گیرد و همچنین ارقام مقاوم به گرما انتخاب گردد. در ارتفاع ۴۰۰ تا ۸۰۰ متری از سطح دریا می تواند رشد مناسبی داشته باشد. نیمه مقاوم به سرما بدون پوشش کاه و کلش می تواند تا ۵- درجه سانتی گراد را تحمل نماید ولی با پوشش ویژه تا -۱۸ درجه سانتی گراد را متحمل است. از نظر نیاز سرمایی جزء گیاهان کم نیاز به سرما تقسیم بندی می شود بطوریکه در ۲۰۰ تا ۴۰۰ ساعت دمای کمتر از ۷ درجه سانتی گراد نیاز سرمایی و ناچیز آن منتفی می گردد.

سطحی بودن ریشه ها که معمولا تا عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی متری خاک توزیع می گردد گیاه را حساس به کم آبی می کند. جهت تولید محصول بهاره باید از ارقامی استفاده گردد که طالب روزهای کوتاه و نیاز دمایی پائین تری باشند تا گل انگیزی و محصول دهی آنها بخوبی انجام گیرد.

در ارقام ۴ فصله روز کوتاهی یا روز بلندی و همچنین پائین بودن و بالا بودن درجه حرارت زیاد مطرح نیست و این گروه از توت فرنگیها معمولا در شرایط مختلف براحتی گل می دهند.

پیش رس کردن توت فرنگی: توت فرنگی طبیعتا از میوه های نوبرانه و از اولین میوه های است که در بهار به بازار عرضه می شود. در حالت معمولی و در مناطق معتدل زمان برداشت میوه در اواخر اردیبهشت ماه تا اوایل تیر است ولی امروزه با فن آوری های خاصی می توان زمان رسیدن میوه را به جلو انداخت. به عبارت دیگر می توان با استفاده از وسائل و امکانات امروزی اقدام به پیش رس کردن و تولید توت فرنگی خارج از فصل نمود و عرضه توت فرنگی را مدت طولانی تری ادامه داد . البته هزینه های اضافی که برای پیش رس کردن ایجاد می شود به علت قیمت بیشتری که محصول نوبرانه دارد جبران خواهد شد.

پیش رس کردن توت فرنگی در گلخانه: مطمئن ترین وسیله برای پیش رس کردن استفاده از گلخانه است. مشکل استفاده از گلخانه در درجه اول هزینه سنگین احداث گلخانه و نیاز به تخصص و تجربه کافی برای کشت توت فرنگی در گلخانه است.

برای این منظور می توان نشاء توت فرنگی را ابتدا اواسط تیرماه تا اوایل شهریور در خزانه انتظار کشت کرد و ۵-۷ کیلوگرم در هر صدمتر مربع از کودهای کامل ازت – فسفر – پتاس به نسبت ۱۷ – ۱۲ – ۱۲ به عنوان کود پایه به زمین خزانه دارد. پس از تولید ریشه های قوی در نشا بوته ها شروع به ایجاد ساقه های رونده می نمایند. با سرد شدن هوا بوته ها تحت تاثیر نور و درجه حرارت پائین قرار گرفته و گل در آنها تشکیل می شود. در آبان و آذر بوته ها را به گلخانه حمل کرده و در بستر کاشت به فاصله ۳۰ تا ۲۵ سانتی متر کشت می نمایند.

در گلخانه نیز مقدار ۵-۳ کیلوگرم کود کامل شیمیایی در ۱۰۰ متر مربع به بستر داده می شود. درجه حرارت گلخانه را ابتدا روی ۸ – ۱۲ درجه سانتی گراد تنظیم کرده و با افزایش شدت نور درجه حرارت را نیز زیاد می کنند و به ۱۵ – ۲۰ درجه سانتی گراد می رسانند. البته می توان درجه حرارت را به ۸ درجه سانتی گراد کاهش داد. بلافاصله پس از کاشت بایستی به اندازه کافی آبیاری نمود. در آبیاری توت فرنگی گلخانه ای باید دقت شود که زمین بطور یکنواخت مرطوب گردد. به منظور جلوگیری از خطر پوسیدگی میوه در اثر رطوبت زیاد باید گلخانه را به موقع تهویه کرد و بوسیله حرارت خشک رطوبت زیادی را کاهش داد. برای انجام عمل گرده افشانی و تلقیح بهتر گلهای توت فرنگی در گلخانه می توان برای هر۱۰۰۰ متر مربع سطح زیر کشت یک کندوی زنبور عسل در گلخانه قرار داد.

بوته توت فرنگی را در کجا بکارید

بوته توت فرنگی تقریباً در همه نوع خاکی، از شن سبک گرفته تا خاک رس سنگین، رشد میکند. خاک خیلی خیس باعث میشود که گیاه دچار مریضی شده و بپوسد. بهترین خاک برای توت فرنگی خاک برگ و خاکی است که به راحتی آب را عبور دهد و در جایی باشد که آفتاب کامل به آن بتابد و در معرض باد نباشد.

گیاه توت فرنگی را میتوان در فضای بیرون از منزل، از اوائل تیرماه تا اواخر تابستان کاشت. اگر بوته آن دیرتر کاشته شود، باید میوههای آن برای سال اول چیده شود.

به منظور آماده سازی خاک برای کاشت، آن را شخم بزنید و تمام علفهای هرز را با دست کنده و مقداری کود به خاک اضافه کنید.

هر گیاه را در یک خط به فاصله ۳۵ سانتیمتر از دیگری قرار دهید و در فاصله عرضی، بین هر بوته ۷۵ سانتیمتر فضا در نظر بگیرید و در پایان به خوبی آنها آبیاری کنید.

برای اینکه حلزون به گیاه شما نزند، پای گیاه را با ساچمه، سنگریزه و یا پوست تخم مرغ پر کنید.

هر بوته توت فرنگی میتواند برای ۵ تا ۶ سال میوه دهد، با این وجود پس از ۲ سال گیاه توانایی اصلی خود را از دست میدهد و در معرض انواع امراض و آفتها قرار میگیرد؛ به همین خاطر عموماً بوته توت فرنگی را بعد از ۲ سال میوه دهی از خاک بیرون میکشند.

نکاتی در مورد کاشت

به طور مرتب بین ردیفهای بوته ها و پای خود بوته را به طور کج، بیل بزنید. برای جلوگیری از خورده شدن میوه ها توسط حیوانات، میتوانید روی بوته ها را با توری بپوشانید. از اوایل خرداد ماه در زیر بوته ها کاه یا پوشال بریزید تا از رشد علفهای هرز و همچنین تماس میوه ها با زمین جلوگیری شود. کاه جو بهترین گزینه است، چون هم نرمتر و هم انعطاف پذیرتر از انواع دیگر کاه میباشد. اگر به کاه دسترسی ندارید، میتوانید از صفحه های پلی اتیلن استفاده کنید.

میتوانید زمان میوه دهی گیاه را طولانی تر کنید. برای این کار در اواخر زمستان بوته ها را بپوشانید. میتوانید از پوشش های پلی اتیلن استفاده کنید. در این روش گیاه ۲ الی ۳ هفته زودتر میوه میدهد.

نکته مهم هنگام کاشت گلدانی توت فرنگی در داخل منزل آن است که توت فرنگی و انواع توت های بوته ای برای باروری در سال بعد باید حتما یک دوره سرمای زمستان را بگذراند. به این منظور میتوانید بوته خود را برای چند هفته به داخل حیاط یا بالکن منزل برده، سپس به داخل باز گردانید.

چگونه توت فرنگی را در سبد رشد دهید

روش کاشت در سبد متضمن این است که میوه های گیاه توسط کرمها و حلزونها خورده نمیشوند. برای این منظور در یک سبد ۵ الی ۶ گیاه را بکارید و در فصل بهار که فصل رشد گیاه است، آنها را هر روز آبیاری کنید. از زمان گل دادن بوته ها تا زمان برداشت محصول، هر ۱۰ روز یکبار بوته ها را با مواد تقویت کننده پتاسیمی مانند مواد تقویت کننده گوجه فرنگی غذا دهید. همان بوته ها میتوانند برای سال آینده نیز میوه دهند؛ با این وجود تعویض بوته ها باعث میشود محصول بهتری برداشت کنید.

چگونه برداشت کنید

بسیار مهم است که میوه های رسیده را به سرعت برداشت کنید تا از خراب شدن آنها بر روی بوته جلوگیری کنید. بوته ها را در زمان برداشت محصول، یک روز در میان بررسی کنید. زمانی که میوه های توت فرنگی کاملاً قرمز شده باشند، رسیده اند. بهترین شرایط آب و هوایی برای برداشت، آب و هوای خشک میباشد. به آرامی میوه ها را به همراه ساقه سبز آنها جدا کنید یا ببرید. توجه داشته باشید که اینکار باید بسیار با آرامش و لطافت صورت گیرد تا بوته ها آسیبی نبینند.

مراقبت های نهایی

پس از برداشت میوه ها، کاه یا پوشالهای ریخته شده در پای بوته ها را جمع آوری کرده، سطح خاک را تمیز نموده و برای سال آینده آماده کنید.

برگ های پیر شده را کنده، فقط تاج گیاه و برگهای جوان آن را باقی بگذارید. این کار باعث میشود که نور خورشید به مرکز گیاه برسد که باعث تقویت بوته ها و در نتیجه محصول بهتر در سال آینده میشود.

بوته ها را با مواد تقویت کننده و آب فراوان تغذیه کنید.

توری گذاشته شده بر روی بوته ها را برداشته تا پرندگان، حشرات اطراف آنها را بخورند.

گسترش و تکثیر

به راحتی میتوانید تعداد زیادی از بوته های توت فرنگی را تکثیر کنید. این گیاه در فصل رشد، رونده هایی را روی سطح خاک به وجود میآورد که میتوان با روش خواباندن از آن گیاه دیگری ساخت. این شاخه ها را میتوانید به زمین متصل کنید؛ البته نباید آنها را از بوته اصلی جدا کنید. این عمل را باید در ماه های تیر و خرداد انجام داد. به مرور زمان این شاخه ها تبدیل به یک بوته کامل میشود که برای شما محصول به بار میآورد.

DAMKADE

کاشت توت فرنگی در گلدان

پرورش توت فرنگی کار ساده ایست و هر کسی می تواند آن را پرورش دهد و قیمتی گزاف برای خرید آن پرداخت نکند. شما در دو فصل بهار و پاییز می توانید توت فرنگی بکارید. توت فرنگی با روشی موسوم به رانر زیاد میشود. یعنی بوته های جــدید را که ریشه دار باشند در محل مورد نظرتان میکارید. در نتیجه امکان بیمار بودن بوته ها زیاد است. دقت کنید که بوته بیمار را نخرید. لکه برگی، سفیدک پودری، پوسیدگی سیاه ریشه جزو مهمترین بیماریهای توت فرنگی است که نشانه های بارزی هم دارند. مثلا لکه های روی برگ و سفیدک های روی ساقه و برگ.

بهتر است در هر گلدان تنها یک بوته بکارید مگر اینکه از گلدانهای مستطیلی شکل دراز استفاده کنید که بتوانید بین هر دو بوته ۴۰ سانتیمتر فاصله بگذارید. هر جایی که گرما و خورشید مناسب داشته باشد، برای قرار دادن گلدان توت فرنگی شما خوب است. توت فرنگی ها به دنبال مکانی مناسب و معتدل برای زندگی سه تا چهار ساله خودشان هستند. پس آن را از آنها دریغ نکنید. توت فرنگی ها دوست ندارند تابستانهای بسیار گرم و خشک را تحمل کنند.درجه حرارت مناسب برای پرورش توتفرنگی بین ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتیگراد است. البته توتفرنگی سرما را هم تحمل میکند و در برابر آن نیمه مقاوم است. در زمستان اگر روی بوته های توت فرنگی تان را بپوشانید تا دمای ۱۸- درجه سانتیگراد را تحمل میکنند.

برای کود گلدانتان بهتر است از ترکیبی از کودهای کمپوست مخصوص باغ، برگ یا زباله های سبز بازیافت شده استفاده کنید و تا عمق ۱۵ سانتیمتری خاک گلدانتان (از بالا) را با آن بپوشانید. بوته ها به خوبی درون خاک جای دهید و مطمئن شوید که جوانه برگها هم تراز با خاک است.

معمولا پرورش توت فرنگی، به ویژه وقتی جنس بوته های آن مرغوب باشد، بسیار آسان است. در ابتدا تنها کافی است علفهای هرز را از خاک خارج کنید، اما وقتی میوه ها شروع کردند به در آمدن، حواستان به حشرات و آفت ها هم باشد.مهمترین نکته در پرورش توت فرنگی این است که خاک گلدان آن را مرطوب نگه دارید. البته باید حواستان هم باشد که به طور ناگهانی حجم زیادی از آب را پای گلدان نریزید.اگر گلدانتان را روی بالکن قار میدهید، وقتی میوهها در آمدند، پیش از اینکه رنگی به خود بگیرند، روی آنها را با پلاستیک بپوشانید. این کار آنها را از گزند پرندهها در امان نگه میدارد.

هر وقت توت فرنگیتان دورتادورش قرمز شد، یک روز به آن وقت بدهید و آن وقت آن را بچینید. این فرصت یک روزه آنها را شیرین تر، آبدارتر و خوش عطرتر میکند. وقتی زمان باردهی بوته ها تمام شد، باز هم حواستان باید به بوته باشد. شاخه های زائد را بزنید و تنها برگهای کوچک را باقی بگذارید. از لخت شدن بوته تان نترسید. برگها دوباره رشد خواهند کرد. خاک گلدان را تقویت کنید. برای تقویت خاک میتوانید از همین برگهای خود بوته که جدا کرده اید یا کودهای کمپوستی استفاده کنید. منبع:بیتوته

توت فرنگی fraisiers، گیاهیست دائمی ، دارای برگ های مرکب و گل های سفید رنگ به صورت تک تک و یا خوشه ای می باشد .

این گیاه که به عنوان یک نوع میوه مصرف می گردد چون شرایطی مشابه سایر سبزیها دارد ، به عنوان یک نوع سبزی که از میوه آن استفاده میشود در این بحث گنجانیده شده است .

توت فرنگی از نظر گیاه شناسی به دو نوع تقسیم می گردد :

۱) توت فرنگی دانه ریز و یا چهار فصل .

۲) توت فرنگی دانه درشت .

در نوع دانه درشت دو جور وجود دارد که عبارتند از :

الف ) توت فرنگی دانه درشت یک فصل : که در بهار میوه می دهد .

ب ) توت فرنگی دانه درشت دو فصل : که دو نوبت یکی در بهار و دیگری در تابستان میوه می دهد .

۱) توت فرنگی چهار فصل :

این گیاه دارای دانه های ریز ولی بسیار معطر می باشد و در باغات و منازل کاشته می شود .

۲) توت فرنگی دانه درشت :

همانگونه که از نام آن مشخص می گردد دارای دانه های درشت و آبدار می باشد و کاشت آن در باغات و منازل مرسوم است .

طرز تکثیر آن مانند انواع دیگر توت فرنگی ، توسط تقسیم ریشه انجام می گیرد .

● آب و هوا و خاک :

این گیاه در هر آب و هوا و خاکی کشت می شود .

ولی بهترین خاک برای کشت آن خاکی است که رطوبت را در خود نگهدارد .

بمنظور پیش رَس کردن توت فرنگی fraisiers از زمین های سبک آفتاب رو استفاده می شود .

این گیاه احتیاج به آبیاری مرتب دارد و همچنین چون این گیاه زمین را ضعیف می سازد بایستی وسیله دادن کود کافی به زمین آن را تقویت نمود .

● روش کاشت :

کشت و تکثیر توت فرنگی fraisiers ، وسیله تقسیم ریشه انجام می گیرد .

باین ترتیب که در بهار از بوته توت فرنگی fraisiers ، ساقه های بلندی خارج می شود و در محلی دورتر از بوته مادر روی خاک ریشه کرده و مانند بوته مادر ایجاد یک بوته جدید می کند .

اگر این بوته های جدید را جدا ساخته و در نقاط دیگر بکارمد میوه آن از همان نوع میوه بوته مادری خواهد بود .

هر بوته توت فرنگی fraisiers در سال چندین بوته جدید و مشابه خود ایجاد میکند که به فاصله ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر از بوته مادر در زمین قرار گیرند .

این بوته های جدید برای کشت توت فرنگی fraisiers استفاده می کنند .

اگر فاصله مناسب بین بوته ها رعایت نشود ساقه ها در هم پیچیده و برداشت محصول و همچنین وجین کردن علف های هرز را مشکل می سازند .

زمانی که بوته جدید در خاک ایجاد ریشه کرد بایستی ارتباط آن را با بوته مادر قطع نمود تا موجب ضعیف شدن بوته مادر نگردد .

به این منظور کافیست که ساقه را که تنها ارتباط بین بوته جدید است قطع گردد .

کشت توت فرنگی fraisiers وسیله بذر نیز ممکن و مقدور می باشد .

ولی بجز در مواردی که بخواهند نوع جدیدی از این گیاه را بدست آورند از کشت بذر استفاده نمی کنند .

زیرا کاشت و تکثیر این گیاه وسیله بذر گران تمام می شود و همچنین به آسانی کشت و تکثیر به وسیله تقسیم ریشه گیاه نمی باشد .

کاشت، داشت و برداشت توت فرنگی

مراحل کاشت توت فرنگی

مطالب مشابه :

هرس درختان میوه معتدله

هرس درخت سیب:

لیست سموم جدید و سموم پرمصرف در ایران (2)

اصول و نحوه كاربرد سموم در خاك

تغذیه گیاه از جزء تا کل (قسمت اول)

آشنایی اجمالی با علف کش های مهم

روش‌های هرس كردن :

نقش آهن در خاک

کاشت، داشت و برداشت توت فرنگی