سهره

سهره معمولی

سِهرِه معمولی، نام علمی آن (Carduelis carduelis) است در زبان انگلیسی به آن «فنچ طلایی اروپایی» گویند.

سهره معمولی و ۱۴ سانتی متر طول دارد و با رنگ‌آمیزی زیبا دیده می‌شود و به واسطه رنگ قرمز روشن وسیاه وسفید سر، رگه‌های زرد در بال‌های سیاه رنگ ودمگاه سفید، که در پرواز به خوبی دیده می‌شود، شناخته می‌شود. زیرگونه‌ای از این پرنده که در شرق ایران یافت می‌شود (سهره طلایی سرخاکستری)، فاقد سیاه وسفیدی در سر است و تنها صورتش قرمز است وبقیه روتنه وگلویش یکدست وبه رنگ نخودی خاکستری است. همچنین منقارش کمرنگ، کشیده تر وسنگین تر از سایر سهره‌های طلایی است. پرنده جوان دارای پر وبال خاکستری کمرنگ و سر بدون علامت است وتنها به واسطه نوار بالی، دمگاه سفید و صدایش شناخته می شود. این پرنده در خارج از فصل تولید مثل، در گروه‌های کوچک دیده می شود.این پرنده در باغ‌ها، پارک‌ها، کشتزارها، بوته زارها ودره‌های پوشیده از درخت تا ارتفاع ۲۲۰۰ متری به سر برده و زمستان‌ها در کشتزارها ومزارع باز، علفزارها واراضی مخروبه دیده می‌شود ودر درختان آشیانه می‌سازد. در ایران، زمستان‌ها فراوان است وبه تعداد فراوان نیز تولید مثل می‌کند. پرواز موجی ورقص مانند دارد و پرنده‌ای اجتماعی است. نر و ماده همشکل، پرنده‌ای است با بالهای زرد و سیاه دم سیاه و سفید، صورت سرخ لاکی وپشت قهوه‌ای خاکی که در ناحیه دمگاه به سفیدی می‌گراید پرنده نابالغ سر وسطح پشتی نخودی مایل به خاکستری وبدنی پر از خط و خال قهوه‌ای دارد.

این نوع فنچ صورتی قرمز رنگ و گونه‌های سفیدی وپیشانی سیاهی دارد ودو خط سیاه از آن به دو سوی گردن می‌رود. رنگ پرهای پشت خاکستری ودو بال سیاه بوده ولکه‌هایی زرد بر روی آن دیده می‌شود. پرهای دم سیاه رنگ ولی لبه‌های آن سفید است. بر روی سینه پرنده لکه‌های سفید دیده می‌شود. نر وماده مشابه بوده وپرنده نر خوش نقش ونگار تر است. در پرنده‌های نابالغ بخش‌های بالایی بدن خاکستری ومخطط بوده ولکه‌های قهوه‌ای دارند و صورت به رنگ قرمز نمی‌باشد. قرنیه چشم پرنده به رنگ قهوه‌ای تیره و منقار آن سفید صورتی با لبه‌های خاکستری ورنگ پاها صورتی است و طول آن در حدود ۱۲ سانتی متر است.

گونه ترکی آن ni ediecki در ترکیه، قبرس، خاور دور، شمال عراق تا کوه‌های زاگرس و جنوب ایران وهمچنین در مصر پراکنده‌است و زمستان‌ها به سوی مناطق جنوبی تا صحرای سینا و مصر و شمال جزیره عرب مهاجرت می‌کند. گونه ایرانی آن loudoni در استان آذربایجان وشمال ایران وجنوب دریای خزر زندگی می‌کند و در زمستان‌ها به مناطق میانه عراق وجنوب آن مهاجرت می کند. این پرنده در طبیعت به صورت گروهی زندگی می‌کند که تعداد افراد این گروه‌ها گاهی به صد پرنده بالغ می‌گردد. این پرندگان در طی ماه‌های مه تا ژوئیه به جستجوی غذا و پناهگاه می‌باشد. یک تا دوبار در سال تخم می‌گذارد و لانه خود را در دره‌ها ویا لابه لای درختان کم ارتفاع و کوچک می‌گذارد ودر هر بار ۴ تا ۵ تخم می‌گذارد. این پرنده از پرندگان مهاجر به شمار می‌رود. فنچ طلایی در محدوده گسترده‌ای از اروپای غربی، بریتانیا، تا جزایر قناری و شمال آفریقا تا خاورمیانه و از ناحیه شرق تا ژاپن پراکنده‌است. فنچ طلایی یکی از محبوب‌ترین انواع فنچ در اروپا به شمار می‌رود و این امر به علت رنگ‌آمیزی زیبا و نغمه‌های خوش این پرنده می‌باشد.

سهره سینه سرخ

سهره سینه سرخ نام علمی آن (Carduelis cannabina) است وبه ان فنچ خانگي مي گويند. در ایران، عراق، سوریه وجنوب قفقاز دیده می‌شود و۱۳ سانتی متر درازا دارد. سرخاکستری روتنه بلوطی وپیشانی وسینه قرمز گلی است. پرنده ماده وپرنده جوان فاقد رنگ بلوطی بوده وبا روتنه قهوه‌ای رگه دار دیده می‌شود. این رگه‌ها در سینه وپهلوها نیز وجود دارد. در همه سنین، رگه‌های سفیدی در شاهپرها وپرهای بیرونی دُم دیده می‌شود. منقار خاکستری مایل به قهوه‌ای تیره ومیانه ی گلو خط دار است وحاشیه کمرنگی دور چشم‌ها وروی چانه دیده می‌شود که آن را از سهره کوهی متمایز می‌سازد. پروازش موجی شکل ونامنظم است ودر زمستان‌ها، به صورت جفتی یا گروهی دیده می‌شود. این پرنده در بخش های باز بوته دار یا درختکاری شده، زمین های پرچین دار، کشتزارها وکناره ی تالاب‌ها به سر برده وبه گونه ی گروهی در بیشه‌ها وپرچین‌ها نیز دیده می‌شود و گاهی در علفزارها آشیانه ساخته و زادآوری می‌کند. در ایران بیشتر در شمال باختری(غربی) دیده شده و زادآوری نیز می‌کند.

سهره جنگلی

سِهرِهٔ جَنگَلی (بلبل آوازخوان، خوبیسه، بلبل خمسه، کاه‌سهره) یکی از پرندگان آوازخوان است.

این پرنده از راستهٔ گنجشک‌سانان (Passeriformes)، خانوادهٔ سهرگان (Fringillidae)، جنس فرینجیلا (Fringilla) است. نام علمی آن Fringilla coelebs است. این پرنده بین ۱۴ تا ۱۶ سانتی متر طول دارد. اندازه اش متوسط است. پرنده نر، به واسطه سر آبی خاکستری، روتنه بلوطی، سینه صورتی و دو نوار سفید در بال ها، به آسانی شناخته می‌شود. اندکی شبیه فنچ سر سیاه است، اما در پر و بالش اثری از رنگ نارنجی دیده نشده و دمگاهش نیز سفید نیست. پرنده ماده و پرنده جوان یکساله، بجز دو نوار سفید روی بال ها، پر وبال شان، به طورکلی، قهوه‌ای مایل به خاکستری زیتونی است. هنگام بال زدن غالباً در حالی که بال‌ها بسته است، پروازی موجی شکل دارد. در حال جست و خیز بر روی زمین، به تغذیه نیز می‌پردازد. زمستان‌ها به صورت عبوری، در گروه حرکت می‌کند.

سهره کوهی

سهره کوهی، نام علمی آن (Carduelis flavirostris) است.در زبان انگلیسی به آنTwite می‌گویند. در ترکیه، ارمنستان، جمهوری آذربایجان و شمال ایران دیده می‌شود و ۱۳ سانتی متر طول دارد وشبیه سهره سینه سرخ است اما نوار ابرویی زرد قهوه‌ای یکدستی دارد. گونه‌ها وگوشپرها قهوه‌ای نخودی وگلو نخودی اخرایی بدون خط خط است. در پرنده بالغ دمگاه صورتی است. نژادی که در خاورمیانه دیده می‌شود (brevirostris)، از نژاد اروپایی به واسطه لکه‌های تیره دو طرف سینه، شکم سفید تر وروتنه قهوه‌ای تر متمایز می‌شود. هم چنین دمگاه صورتی رنگش فاقد رگه رگه (تنها در نر) است. زیرگونه brevirostris در شاهپرها ودُمش سفیدی بیشتری دیده می‌شود. منقار، در تابستان، خاکستری ودر زمستان، زرد است. پروازش موجی شکل ونا منظم است. این پرنده در شیب‌های کوهستان‌ها وزمستان‌ها در دشت ودامنه کوه‌ها به سر برده وروی زمین ودر زیر پوشش گیاهی یا روی صخره‌ها آشیانه می‌سازد. در ایران، بومی ودر شمال نسبتاً فراوان است وزمستان‌ها در قسمت‌های شرقی دیده می‌شود.

سهره

مطالب مشابه :

سهره های استان مرکزی

خانواده سهره : سهره معمولی - سهره کوهی - سهره سینه سرخ - سهره بال سرخ - سهره صورتی - سهره دمگاه زرد

سهره

پرندگان مهاجر

تفاوت سیره نر و ماده

خانواده سهره : سهره مغولی - سهره خاکی - سهره گلی - سهره نوک قیچی - سهره دمگاه سفید - سهره نوک بزرگ -

مقدمه و آشنایی با پرندگان آوازخوان و سهره های ایران

عادات و رفتار - مهاجرت - 1

خانواده چکاوک : چکاوک سهره ای - چکاوک سنگلاخ - چکاوک سر دم سیاه - چکاوک هدهدی - چکاوک پنجه کوتاه - چ

نکاتی در مورد پرورش سهره