سفرنامه شمال ترکیه - روز پنجم

سفرنامه شمال ترکیه (دریای سیاه)

روز پنجم

مبدا : ریزه مقصد : ترابزون

صبح ساعت 9 بیدار شدیم و رفتیم برای صبحانه. باید از ریزه آرام و دوست داشتنی خداحافظی می کردیم و به سمت ترابزون می رفتیم. خوبی سفر زمینی اینه که هر لحظه جاهای جدید رو میبینی و تو شهرهای جدید اقامت می کنی. همین که هتل عوض میشه و یه شهر ناشناخته رو میبینی خیلی خوبه. در مورد آک دنیز یا همون ساحل دریای مدیترانه نمی دونم تو پست های قبل توضیح دادم یا نه. ما قبل از شروع این سفر میخواستیم اول بریم به سمت دریای سیاه و بعد بریم به سمت جنوب و شهرهای آدانا و مرسین در ساحل دریای مدیترانه. ولی بعد دیدیم که واقعا اگر این قصد رو داشته باشیم تو این سفر امکان پذیر نیست چرا که ما می خواستیم زودتر از 12 فروردین و شلوغی راه ها برگردیم و از طرفی با این زمان و وقت کم عملا ممکن نبود که به سمت جنوب هم بریم. برای همین جنوب را به فرصتی دیگر موکول کردیم و سعی کردیم از شمال ترکیه و دریای سیاه استفاده کنیم و سفرمون رو بگذرونیم.

بعد از خوردن صبحانه وسایل رو جمع کردیم و اتاق را تحویل دادیم و تا راه بیفتیم ساعت تقریبا 10 بود. برخلاف ترابزون که خیلی شلوغ و پر از ایرانیان و مسافران نوروزی هست ریزه اصلا شلوغ نبود و ما هم جلوی هتل ها و اطراف هیچ ایرانی ندیدیم. در صورتی که ریزه هم زیباست و دور از هیاهوی ترابزون می تونین یکی دو روزی رو اونجا به استراحت بپردازین.

هوا صاف و آفتابی بود و تقریبا گرم. ریزه را ترک کردیم و در جاده ساحلی به سمت ترابزون پیش رفتیم.

در این جاده ماشین های ایرانی و مسافران نوروزی خیلی دیده می شد. همون جوری که گفتم فاصله کمی بین ریزه و ترابزون هست ما قبل از ورود به شهر ترابزون بنزین زدیم. البته با دست و دلی لرزان به دلیل گرانی بنزین در ترکیه!!!! البته ماشین را هم به رایگان شستیم و به سمت شهر رفتیم.

قبل از ورود به شهر و در کنار دریا فرودگاه ترابزون قرار داره که کاملا از جاده دیده میشد. البته من و بام کلی تعجب کردیم چرا که هر گوشه و کناری تک تیرانداز و نیروهای امنیتی بودن. که حتی ما شک کردیم که این فرودگاه نظامی ترابزون هست و فرودگاه عمومی اش نیست.

حالا که بحث فرودگاه ها شد در نوروز شما یک گزینه دیگه هم برای سفر به ترکیه دارید. همون جوری که می دونین اگر بلیط را از قبل نخرید آژانس ها چارتر می کنن و به قیمت وحشتناکی می فروشن و یا حتما باید تور را بگیرید و خلاصه دردسرهایی از این بابت. شما می تونین با ماشین تا اولین شهر و فرودگاه برید و با هواپیما به استانبول و یا جاهای دیگه برید. ما در سفری که در نوروز سال 91 داشتیم همین کار رو کردیم و در فرودگاه ارزروم ماشین را پارک کردیم و با هواپیما به استانبول رفتیم(که سفرنامه اش را به زودی در وبلاگ می ذارم) البته اینم بگم که خیلی ها این کار رو انجام میدن و از نظر نزدن بنزین و رانندگی در مسیر برای کسانی که نمی خوان رانندگی کنن گزینه خوبی هست.

با توجه با سایت بوکینگ و هتل ها دیدیم که اولین هتل که سر راهمون هست هتل Novotel که قیمتش هم مناسب بود . با این توضیح که ما تو سفر زمینی هتل رزرو نمی کنیم. هتل های خوب که تو بوکینگ هم مسافران راضی بودن رو میریم هم اتاق ها رو میبینیم هم چونه میزنیم و در کلیه موارد قیمت ها پایین تر از رزرو از سایت هستش. نووتل قیمتش خوب بود و همون طور که می دونین هتل زنجیره ای و خوبی هست ولی خیلی خیلی از شهر فاصله داشت و با قیمت بنزین ما اصلا نمی خواستیم با ماشین اینور اونور بریم و اینکه جلوش هم پر از ماشین های ایرانی بود و این باعث می شد که هتل تخفیف هم نده. ما اصلا داخلش هم نرفتیم چون بیخودی وقت تلف کردن بود.

ولی در کنار نووتل outlet بزرگ به نام جواهر وجود داشت که ترجیح دادیم بریم و کمی خرید کنیم چون ساعت تحویل اتاق معمولا 2 بعد از ظهر هست و نمی خواستیم معطل بشیم برای گرفتن اتاق. در مورد خرید در ترکیه توضیحی بدم که سعی کنین هر شهری میرین برای خرید به آوت لت اون شهر سر بزنین چون قیمت ها مناسب تر و تنوع بیشتر و معمولا هر مارکی که داره فروشگاهش خیلی بزرگتر از جاهای دیگه هست. خلاصه ما رفتیم برای خرید و خیلی هم بزرگ بود و تمام برند های معروف ترکیه اونجا نمایندگی داشتن و همه حراج های خیلی عالی زده بودن. مخصوصا که فصل تموم شده بود. ما کلی اونجا خرید کردیم و البته خیلی هم به نفعمون بود جوری که کل خرید اون مسافرتمون رو ما از این آوت لت انجام دادیم و با نگاهی به همون برندها تو شهر و دیدن قیمت هاشون برای خرید مجدد هم به اونجا برگشتیم.

بعد از خرید تقریبا ساعت 2 بود که به سمت مرکز شهر راه افتادیم و از روی گوگل مپ یه هتلی را که به نظر خوب بود در نقشه دنبال میکردیم.

ولی از ورودی شهر ترافیک وحشتناکی شروع شد. صدای یه سخنرانی هم میومد که ما حدس زدیم مربوط به همون انتخابات شهرداری ها باشه. ولی پلیس و نیروهای امنیتی همه جا بودن و اکثر مسیرها رو بسته بودن.

تو ترافیک خیلی خیلی بدی گیر کرده بودیم و گوگل مپ هم راهی که نشونمون میداد متاسفانه توسط پلیس بسته بود و به ناچار به همراه ماشین های دیگه وارد کوچه پس کوچه ها می شدیم. دایرکشن گوگل مپ هم بیچاره کاملا قاطی کرده بود. حالا ما هم که شهر رو بلد نبودیم چه برسه به کوچه های تنگ و تو در تو . فقط دنبال بقیه ماشین ها بودیم.

بام گفت به نظر خیلی بیشتر از انتخابات شهرداری باشه. چرا اینقدر امنیتی زیاده؟ همه جا بسته اس؟ اونم از فرودگاه که اونجوری بود. ترابزون شهری است که روی تپه واقع شده و در انتهای تپه به دریا می رسه. کوچه ها خیلی پیچ در پیچ و در بلندی بود. ترافیک وحشتناک بود و راه خلاصی نداشتیم. ساعت تقریبا 4 بعد از ظهر شده بود. یه دفعه متوجه شدیم قضیه چیه. با یه پارچه ها و بنر هایی که دیدیم.

اردوغان اومده بوده به ترابزون و اونجا داشت سخنرانی میکرد. صدای سخنرانی هم میومد. یه دفعه انگار سخنرانی اش تموم شد و خداحافظی کرد و صدای دست زدن و ... اومد.

بام گفت واویلا الان این ترافیک دو برابر میشه و جمعیت تازه میخوان برن. ما باید فرار میکردیم. سریع از طریق بوکینگ هتلی که تو قسمت قدیمی شهر نبود و در واقع محله دور از اونجا و البته تقریبا خوب و باکلاس شهر بود رو پیدا کردیم و با گوگل مپ سریع مسیر را کشیدیم و سعی کردیم از اون قسمت فرار کنیم شانس ما هم این بود که به اون سمت شلوغ نبود هنوز و تمام شلوغی در مرکز شهر و بافت قدیمی بود. خلاصه ما فرار کردیم و رفتیم به سمت اون خیابون که اسمش خیابان فارابی بود.

اونجا انگار نه انگار که سخنرانی و اردوغان در کار بوده. همه با آرامش قدم می زدن و چون نزدیک دانشگاه ترابزون بود پر از کافه های قشنگ بود که دانشجوها اونجا میومدن. که همون جوری که گفتم خیابان ها با شیب به دریا می رسید و در بلندی واقع شده بود. و میشد ساعت ها اونجا نشست و قهوه ای خورد و به دریا نگاه کرد. که اکثرا هم مشغول همین کار بودن. و تقریباً ساعت 5 بود که رسیدیم اونجا و واقعا خیلی خوشحال شدیم که تو مرکز شهر هتل رو نگرفتیم با یه نگاهی به خیابون و اطراف فهمیدیم که جای خیلی خوبیه. ما Aypart هتل رو در نظر گرفته بودیم که تقریبا اوایل اون خیابون بود. همون اول خیلی خوشمون اومد ازش و رفتیم داخل و البته اتاق خالی داشت اتاقهاش هم خیلی عالی و تمیز بود. اتاق با صبحانه رو میگفت 120لیر (اگه اشتباه نکنم) و ما کلی چونه زدیم باهاش که آخرش زنگ زد به رئیسش با تلفن و گفت دو نفر اومدن اینجا و تخفیف میخوان و برای سه شب اتاق رو میخوان که گفتش باشه هتلش خیلی قشنگ بود و همون جوری که گفتم تو یه محله قشنگ و ما هم راضی بودیم.

ترافیک خیلی وقتمون رو گرفت و ما هم که ناهار نخورده بودیم خیلی گرسنه شده بودیم. سریع وسیله همون رو تو اتاق گذاشتیم و زدیم بیرون.

و اولین رستوران که نزدیکمون بود رفتیم داخل. ما آکچابات کوفته سفارش دادیم که خیلی خیلی خوشمزه بود با منوی کامل سیب زمینی و نوشابه و پیاز سوخاری نفری ده لیر شد.

بعد از غذا رفتیم هتل و کاپشن برداشتیم چون هوا سرد شده بود و زدیم بیرون.

انتهای خیابون و سمت دریا دانشگاه بود و بعد از دانشگاه مرکز خرید بزرگ فروم قرار داشت. ما هم رفتیم اونوری. مرکز خرید خیلی بزرگ با سینما و رستوران های متنوع بود. اونجا قیمت ها رو یه نگاهی کردیم و فهمیدیم آوت لت یه چیز دیگه اس. ترجیح دادیم بریم سینما و فیلم Non-Stop را ببینیم.