مهندسی ارزش چیست ؟
مهندسی ارزش به عنوان یکی از راهکارهای مناسب در شناسایی فرصت های بهبود طراحی و اجرای پروژه ها است. با بکارگیری تکنیک مهندسی ارزش این امکان فراهم می شود که به صورت تیمی ، با یک دید خلاق و در محدوده زمانی کوتاه ، ابعاد مختلف پروژه را بررسی کنند که در نهایت ظرفیتهای بهبود کیفیت ، کاهش هزینه و کاهش زمان اجرا شناسایی شوند .
هدف مهندسی ارزش :
هدف مهندسی ارزش ازمیان برداشتن یا اصلاح هر عاملی است که موجب تحمیل هزینه های غیر ضروری می شود. بی آنکه آسیبی به کارکرد های اصلی و اساسی سیستم وارد آید. دستور کار مهندسی ارزش،بهبود مداوم طراحی و اجرا است.
تعریفمهندسی ارزش :
تلاشی سازمان یافته است که با هدف بررسی و تحلیل فعالیت های طرح در مراحل طراحی، اجرا، بهره برداری و نگهداری انجام می شود. این بررسی با استفاده از تجارب، ابتکارها و خلاقیت های متخصصان در جهت تحلیل کارکرد سیستم ها، عوامل ، تجهیزات ، تأسیسات، به منظور دستیابی به کارکردهای پیش بینی شده با کمترین هزینه و با حفظ و یا ارتقای کیفیت و قابلیت انجام می شود. به بیان دیگر مهندسی ارزش مجموعه ای از چند روش فنی به منظور بازنگری و تحلیل اجزای کار و استفاده از خلاقیت ها و روش های تحلیلی سیستمی برای بهینه سازی طرح است، مهندسی ارزش مجموعه روش های نظام یافته و کاربردی برای تشخیص و بررسی فعالیت های یک خدمت و یا محصول و انجام آنها با حداقل هزینه است.
زمان شروع کار مهندسی ارزش:
مناسبترین زمان شروع کار مهندسی ارزش قبل از اجرای طرح و پس از انجام حدود 20 تا 25 درصد کارهای طراحی (مرحله دوم) است. البته برای طرح هایی مانند سد و تونل و تصفیه خانه های آب و فاضلاب که در ارتباط مستقیم با طبیعت هستند به علت کسب اطلاعات دقیق تر در حین اجرا و یا طرح هایی که مطالعات آنها بهنگام نشده، لازم است در مرحله اجرا نیز مهندسی ارزش اعمال گردد.
برنامه کاری مهندسی ارزش:
برنامه کاری مهندسی ارزش ارایه ای از رویکردها و عملکرد لازم برای بدست آوردن جواب بهتر و مؤثر برای مسأله می باشد. برنامه مهندسی ارزش شامل هفت فاز به شرح ذیل می باشد :
1- فاز عمومی 2- فاز اطلاعات 3- فاز عملکرد 4- فاز خلاقیت 5- فاز ارزیابی 6- فاز بررسی و توسعه 7- فاز توصیه
1) در طول فاز عمومی روند را با سازماندهی نیروی کار، مشخص نمودن تصمیم گیرنده، انتخاب محدوده کار، تخصیص عملکرد به هر کدام از اجزا و جهت دهی به کار گروهی سامان می دهند.
2) در فاز اطلاعات مسأله به اشکال خاص تجزیه می شود، از کلی گویی پرهیز می گردد، تمامی اطلاعات مربوط دقیق و معنی دار جمع آوری می شود تا در تصمیم گیری کمک نماید.
3) فاز عملکرد مشتمل بر کلیه تلاش هایی است که برای ارزش صورت می گیرد. عملکردهای اصلی و فرعی تعریف می شوند.
4) در فاز خلاقیت، روش های خلق ایده های جدید بکار گرفته می شود. این روش برای خلق انبوهی از ایده ها در رابطه با محصولات، فرآیندها، روش ها و غیره برای رسیدن به عملکرد و یا عملکردهای تعریف شده بکار می رود.
5) در فاز ارزیابی، ذهن قضاوت گرا به فعالیت وادار می شود. عقاید و ایده هایی که در فاز خلاقیت ایجاد گردید تصفیه ، اصلاح و ترکیب می گردد تا پیشنهاد مورد نظر حاصل شود.
6) ایده های خلاقی که در بالا تصفیه، ارزیابی و مقایسه شد. در فاز تحقیق و بررسی در معرض تجدید نظر قرار می گیرند. با کمک گرفتن از مشاورین صنعتی استفاده از استاندارد های ملی که مورد استفاده قرار می گیرد منجر به راه حل های منطقی، عملی با هزینه پایین می گردد.
7) در فاز اجرا جنبه هایی از قبیل چه چیز احتیاج است؟ (منابع، بودجه، زمان، افراد، کمک و غیره) مورد نظر قرار گرفته و پس از تأیید تصمیم گیرنده مراحل اجرایی اتخاذ می شود.
اصول بنیادی مهندسی ارزش :
1- بهره گیری از کارشناسان چند تخصصی برای اعمال تغییرات.
2- تکمیل تدریجی تغییرات از طریق مطالعه و بررسی عینی کار.
3- بهره گیری از یک منطق اساسی برای طرح پرسش ها.
4- برنامه ریزی انجام کار.
در چه پروژه هایی مهندسی ارزش توصیه می شود:
ü پیچیدگی بالا (تعدد عوامل )
ü هزینه بالا ( پروژه های بزرگ )
ü تکرار پذیری بالا
ü فاصله زیاد بین طراحی و اجرا
ü ریسک بالا
مهندسی ارزش با ارائه راهکارهای نو ، ابتکارها ، خلاقیتها و استفاده از تجربه ها، نتایج سودمندی را در زمینه های بهبود کیفیت و صرفه جویی به عنوان دو عامل بسیار اساسی در پی داشته است. تجربه جهانی نشان می دهد که هر واحد هزینه برای مهندسی ارزش 15 تا 30 واحد صرفه جویی در پی دارد. از آنجا که در کشور ما طرح های مختلف و متنوعی در حال اجرا می باشد که اعتبارات زیادی را به خود تخصیص می دهند، لزوم بکارگیری مهندسی ارزش و تهیه دستورالعملی برای کاربرد آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در مهندسی ارزش فرض بر این است که هزینه هر طرح را می توان با مقایسه گزینه های محتمل در هر فعالیت و انتخاب گزینه بهینه ، با حفظ کیفیت و کارایی به حداقل رساند. با توجه به آمارهای سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور متوسط عمر پروژه های عمرانی در ایران 2/9 سال است . 27درصد ناقص اجرا می شوند . 28درصد در مرحله بهره برداری دارای اشکال هستند . کشور سالانه بدلیل فقدان نظام ارزیابی و بهره برداری مناسب و کارا معادل 1650 میلیارد ریال متحمل زیان می شود . زیان ناشی از تاخیر در راه اندازی طرح های ملی در سال 1379 معادل 4600 میلیارد برآورد شده است
مطالب مشابه :
QFD چیست؟
qfd چیست؟ در حین فرایند طراحی، افزایش بهره وری، کیفیت و دانش مهندسی و تغییرات کمتر
مدیریت کیفیت - حلقه های کنترل کیفیت چیست؟
مهندسی مجدد چیست حلقه های کنترل کیفیت چیست؟ فردای مهندسی صنایع و مدیریت صنعتی
مدیریت كیفیت چیست؟
وبلاگ تخصصی مهندسی مدیریت كیفیت چیست؟ - و بازیافت را می توان از عوامل کیفیت
شش سیگما چیست؟
مهندسی صنایع شش سیگما چیست؟ - یک متدلوژی بهبود مستمر کیفیت است که با کاهش تغییرات ذاتی
مدیریت کیفیت چیست؟!
انجمن علمی مهندسی صنایع کوثر بجنورد - مدیریت کیفیت چیست؟! - مهندسی صنایع امروز تبديل به يكي
ایزو چیست ؟
پاتوق مهندسی صنایع - ایزو چیست ؟ استاندارد های ایزو و کیفیت چیست
مهندسی ارزش چیست ؟
مدیریت و مهندسی - مهندسی ارزش چیست ؟ را در زمینه های بهبود کیفیت و صرفه جویی به عنوان دو
«مدیریت کیفیت جامع (TQM) چیست؟»
ایران مکانیک - «مدیریت کیفیت جامع (tqm) چیست؟» - مهندسی مکانیک ساخت و تولید
مهندسی صنایع چیست؟
مدیریت و برنامه ریزی - مهندسی صنایع چیست؟ - راهی بسوی تغییر
برچسب :
مهندسی کیفیت چیست