کمال رضایت( بخش نخست)

کمال رضایت نام یکی از داستان های کتاب " اعتراف" دکتر ضیاء الدین نیک نفس است که خواندن آن درروزهای اول ماه مهر خالی از لطف نیست .

فریبرز همکلاسی دوران دبستان دکتر بود که مهندس شده بود و در یکی از شهرها آدم موفقی بود . اسم دکتر را روی تابلو خوانده بود و به دیدنش آمده بود.دکتر در همان نگاه اول او را شناخت.هر چند که نزدیک به پنجاه سال او را ندیده بود.

مثل همان زمان دبستان یک لبخند دائمی بر لبش بود ، اما بدون شیطنت های آن دوران .شیطنت هایی که هر قدر برای همکلاسی هایش شیرین بود و بجز زمانی که کتک می خورد ، حسرتش را می خوردند که چرا شجاعت او را ندارند ، برای ناظم ، معلم و خانواده اش عذاب آور بود.

هیچ نقطه ای بلندتر از آن ، در مدرسه و کوچه و بیابان و کوه و درخت ، نبود که به چشم بر هم زدنی به بالای آن نرسد. در حیاط مدرسه ، صنوبرهای بلندی بود که یک عقاب بر بالاترین شاخه آنها می نشست. تنها او بود که شرط می بست که تا جایی عقاب نشسته است بالا برود و از همان بالا به درخت دیگر برود و پائین بیاید.

رفتن به پشت بام مدرسه و سرشاخه های گردوی حیاط مدرسه که دیگر برای او آب خوردن بود.کفتربازی ، از روی بام مدرسه ، کار هر روزه اش بود. نشانه گیری اش ، با تیر و کمانی که به آن دوشاخه می گفتند حرف نداشت ، سنگ کوچکی در میان چرم دوشاخه ( کوش )می گذاشت ، لاستیک را می کشید ، یک چشمش را می بست و با چشم دیگرش از وسط دوشاخه نگاه می کرد ، سنگ را رها می کرد و گنجشک از بلندترین شاخه هر درختی که نشسته بود ، نقش بر زمین می شد.

بعد از گردو تکانی و جمع کردن محصول ، تک و توک گردوهایی که سر شاخه ها باقی مانده بود ، دانه دانه با دوشاخه او پائین می افتادند و البته گاهی هم لامپ چراغ های کوچه ها را هدف می گرفت و خطا هم نمی کرد.
نشانه رفتن تک تک نقطه های تابلو مدرسه ، از فاصله 30 ، 40 متری فقط از او ساخته بود و بارها بخاطر آن تنبیه شده بود.

روزهای شنبه پس از آن که زنگ مدرسه زده می شد ، از کلاس اول تا ششم ، در شش ردیف ، به صف می شدند و ناظم به بهداشت دانش آموزان رسیدگی می کرد.یک لیوان ، تا هر کسی در لیوان خودش آب بخورد ، یک دستمال ، تا دیگر کسی دماغش را با گوشه کُتش پاک نکند ، یا با دست به زیر نیمکت نمالد ، یک یقه سفید که با دکمه قابلمه ای ، یا سنجاق به کت وصل می شد ، یا توسط مادرانی که با سلیقه تر بودند و حوصله بیشتری داشتند ، به یقه کت دوخته شده بود ، به اضافه تمیزی دست ها ، مورد بازدید ناظم مدرسه قرار می گرفت.

دانش آموزان با یک دست لیوان و دستمال را نشان می دادند و پشت دست دیگر را برای نشان دادن تمیزی ، معمولآ هم دست چپ را که تمیزتر بود نشان می دادند، کسانی هم که شب فرصت نکرده بودند ، با آب گرمی که مادرشان روی چراغ والر آماده کرده بود ، دست هایشان را کیسه بکشند ، قبل از زنگ ، لب جوی آبی که از جلو مدرسه می گذشت ، می نشستند ، یخ ها را می شکستند و با سنگ بجان دست ها می افتادند ، تا کتک نخورند.

علاوه بر این تکالیف ، یک تکلیف دیگر نیز بر وظایف دانش آموزان اضافه شد و آن آوردن رضایت نامه از والدین بود که بر اساس بخشنامه جدید این کار باید صورت می گرفت و والدین روی یک ورق کاغذ می بایست رضایت خود را از اخلاق و رفتار دانش آموز در خانه بنویسند .

دبستان خسروی

نشسته از راست : نصرت ا...فرخی ـ امین کمالیان ـ فریدون هرندی ـ بدیع سالاری ـ ایرانمنش

ردیف دو از راست : حسن شهریاری ـ مهدی شهابی ـ سعید رستگاری ـ مرحوم محمد کاشانی

ایستاده از راست : جواد اخلاقی ـ مرحوم مهدی برومند

کمال رضایت( بخش نخست)

مطالب مشابه :

ده شهر در جهان که در سال 2011 م دارای آب و هوای برتر بوده اند

دانلود کتاب بیولوژی کمپبل و سولومون

شهر روانسر(سراب رسیدن به کمال)

کمال الدین پیر موذن

کمال‌الدین مرعشی

جویبار در مازندران ، المپیکی ترین شهر جهان محسوب می شود

کمال رضایت( بخش نخست)

دانلود فایلها و اسناد معرفی شهر نایین

زندگینامه کمال سلیمی نامزد انتخابات شورای شهر

نماینده مردم سوادکوه، قائم شهر و جویبار در گفتگو با کمال نیوز(آمل)