پيدايش عكاسي در جهان - پيدايش عكاسي در ايران

پيدايش عكاسي در جهان - پيدايش عكاسي در ايران

اواخر قرن 18 و اوايل قرن 19 پديده هاي متعدد علمي به جهانيان معرفي شد از جمله كشتي بخار، گاز روشناييف تلگراف، راه آهن و عكاسي . عكاسي در اروپا متولد شد و در آمريكا به تكامل رسيد ژوزف نيسفورني پئس پس از مدتها تلاش و تحقيق توانست در سال 1822 اولين عكس دنيا را به ثبت رساند.
ني ئپس اين عكس را در دهكده اي به نام لودو وارن تهيه كرد. در قرن يازدهم حسن ابن هيثم (دانشمند مسلمان اهل بصره) از اتاقك تاريك براي ديدن ستاره ها و مطالعه خسوف و كسوف استفاده كرد كه عبارت بود از جعبه يا اتاقكي كه فقط بر روي يكي از سطوح آن روزنه اي ريز تعبيه مي شد نور از روزنه عبور كرده تصويري نسبتاً واضح اما وارونه بر روي سطح مقابل تشكيل مي داد.
اگر قطر روزني ريزتر از حد معمول بود شعاعهاي نور در محل روزنه دچار تفرق و در صورتي كه قطر روزنه بيشتر بود نقاط نور تداخل كرده تصويري ناواضح به دست مي آمد.
اين وسيله طي جنگهاي صليبي به اروپا راه يافت لئوناردو داوينچي ضمن شرح خواص اتاقك تاريك آن را كامرا ابسكورا نامگذاري كرد و روزنه ريز آن راپين ... ناميد. نقاشان صفحه اي را روي سطح مقابل روزنه نصب كرده تصويري كه بر روي آن شكل گرفته بود ترسيم مي كردند. آن تصوير بسيار واقعي و از پرسپكتيو صحيحي برخوردار بود.

در سال 1550 ژرم كاردان روزنه اتاقك را به يك عدسي محدب مجهز كرد كه تصويري واضح تر به دست آمد. در قرن 17 آيينه 45 درجه بدان افزوده شد آيينه نور منعكس شده از موضوع را بر روي صفحه اي در داخل اتاقك مي تاباند. بعدها نوع كوچكتري از اين اتاقكها به صورت تاشو ساخته شد كه آن را بر روي ميز يا محلي تخت قرار مي دادند و عدسي آن را رو به موضوع مي گرفتند نور پس از عبور از عدسي به آيينه برخورد كرده آيينه تصوير را به صفحه شيشه اي مات مي رساند. در يكي از روزهاي سال 1727 در آزمايشگاه شولتز شيميدان آلماني بر روي كاغذي آغشته به نيترات نقره و آهك برگ درختي مي افتد شولتز پس از مراجعه به آنجا مي بيند كه كاغذ مثل هميشه سياه شده است وقتي برگ را از روي آن برمي دارد مي بيند محلي كه برگ بر روي آن قرار گرفته بود سياه نشده او مي فهمد كه برگ درخت مانع رسيدن نور به آن قسمت شده اين واقعه باعث آغاز فعاليتهايي براي شناسايي مواد حساس به نور شد. دانشمندان با قراردادن صفحات آغشته به مواد حساس در اتاقك تاريك در تلاش به دست آوردن تصاويري بودند اما نور اتاقك تاريك كافي نبود و تصويرها نيز با قرارگرفتن در معرض نور شديد از بين مي رفتند.

سال 1819 سرجان هرشل انگليسي محلول ثبوت را كشف كرد. اين ماده هيپوسولفيت دو سود نام داشت. او با تركيبي از كلمات (photo) يعني «نور» و (Graphein) يعني «رسم كردن» واژه فتوگرافي (photography) را ابداع كرد. او الفاظ (Negative) منفي، و (postive) مثبت را در مورد تصاوير نيز بكار برد. اولين عكس ثابت دنيا را او بعد از هشت ساعت نور به ثبت رساند. او اين روش را هليوگرافي يا ترسيم به وسيله خورشيد نامگذاريكرد. زمان طولاني نوردهي ناشي از حساسيت بسيار كم ماده حساسي بود كه او ساخته بود.
پس از چند سال بخاپئس كار خود را با (لويي ژاك مانده داگر) ادامه داد. او روشي را به نام (اگرئوتيپ) ناميد. عكاسي براي بسياري از مردم سحر و جادو تلقي مي شد تا حدي كه روزنامه هاي آن زمان اين تصويرها را (آيينه حافظه دار) خواندند. (ويليام هنري فوكس تالبوت) با تهيه تصوير نگاتيو در ابعاد كوچكتر بزرگسازي تصوير در به دست آوردن تصوير پوزتيو يا مثبت دو مرحله اصلي را در ظهور عكس تكميل كرد. يكي از اين تصاوير پنجره اي با شيشه هاي كوچك بود كه او اين روش را كالوتيپ ناميد. شكل ص 16 و ص 17 (ژوزف ولويي) پيش از اين عكاسان براي عكسبرداري از دوربين هاي عظيمي استفاده مي كردند مثل (ماموت كامرا) براي عكسبرداري از يك واگن قطار كه 11 نفر خدمه داشت. اما با اختراع تالبوت فيلمها در اندازه كوچكتر ساخته شدند. كار با روش بزرگسازي تصويرهاي بزرگتر چاپ شدند يكي از عبارات تالبوت اين است كه :‌يك شعاع نورخورشيد ، يك درخت بلوط خشك شده يا يك سنگ پوشيده از خزه مي توانند يك رشته افكار و احساسات و تصورات با شكوه را بيدار كنند.
اين يعني افرادي به قابليتهاي هنري عكاسي فكر مي كردند افراد زيادي زمينه را براي تجارت مساعد ديدند آتليه ها عكاسي گشايش يافت و عكاسي به سرعت گسترش يافت. عكسبرداري با ابزاري به نام (آپلو) صورت مي گرفت با كشف را مولسيون تر) زمان عكسبرداري به 2 تا 3 ثانيه تقليل يافت و مردم با هزينه كم از خود عكس داشتند. با اختراع امولسيون تر حجم زياد و وسايل كوچك شد و عكاس لازم بود كه ماده حساس را ساخته بر روي شيشه اي بمالد و قبل از خشك شدن عكس گرفته شده ظاهر شود كه در تاريك خانه هاي سيار انجام مي شد. نقيصه هايي چون سنگين بودن دوربين و سه پايه و چادر سياه رنگ كار عكاسي را دشوار مي كرد. اما مردم بسيار استقبال مي كردند و نمايشگاه هاي عكس در رقابت با هم بودند با ساختن ماده اي حساس توسط (ريچارد مادوكس) با استفاده از ژلاتين و برومور نقره و ماليدن آن به روي شيشه روش امولسيون ژلاتين دار يا امولسيون خشك به وجود آمد. در اين روش شيشه هاي آماده شده براي عكسبرداري به محلهاي ديگر حمل مي شدند و پس از عكسبرداري به لابراتور برگردانده مي شد نه براي ظهور و ثبوت . زمان عكسبرداري به 25/1 ثانيه تقليل يافت.

عكاسي پيشرفته كرد تا جايي كه به جاي ماده سنگين و شكننده شيشه ابتدا كاغذ و سپس از مواد سلولوئيد براي پايه مواد حساس استفاده شد از اين تاريخ عكاسي مدرن متولد شد با اختراع سينما توسط برادران لومير در سال 1895، فيلمهاي حساس به تمامي طيف خورشيد در سال 1904 بر وسعت كاربردهاي عكاسي افزوده شد.
جرج ايستمن بنيانگذار مؤسسه كداك است كه محصولات متعددي به بازار مصرف روانه ساخت. با پيشرفت روز افزون دستگاههاي متعدد عكاسي كه قابل حمل بودند ساخته شدند اين دوربين ها به شكل كلاه، كيف و وسايلي از اين قبيل بودند.
فيلمهاي رنگي ساخته شده فلاش هاي عكاسي به وجود آمد زمان عكسبرداري كوتاه شد عكاسي در عرصه هاي گوناگون زندگي حضور يافت و جايگاه بسيار مستحكمي در تحقيقات علمي و ثبت وقايع مستند پيدا كرد.

پيدايش عكاسي در ايران

نخستين دستگاه عكاسي كه به ايران آمد به ناصرالدين شاه تعلق داشت او به عكاسي علاقه داشت و عكسهاي بسياري از خود، زنان حرامسرا، سفرها و خاندانش تهيه كرد اولين كساني كه در ايران به عكاسي پرداختند تني چند از فرانسه و اتريش و ايتاليا بود كه در دارالفنون تدريس كردند. اين مدرسه فني بود كه توسط اميركبير براي افسران، مهندسان نظامي و غيرنظامي ،‌پزشكان و مترجمان تأسيس شده بود كه عكاسي نيز در برنامه هاي درسي اين مدرسه گنجانده شد.

عكاسي به نام بلاكويل در سال 1274 همراه هيأتي نظامي به ايران آمد. او به درخواست ناصرالدين شاه براي عكسبرداري از غئله تركمنان به نواحي خراسان عزيمت كرد اما دستگاه هاي عكاسي او از بين رفت و بلاكويل به اسارت تركمنان درآمد.
ژول ريشارد سرتيپ نخستين كسي بود كه در ايران به شيوه داگرئوتيپ عكس چاپ كرد او پس از اينكه به دين اسلام گرويد نام ميرزا رضا خان را براي خود برگزيد.
فوكتي معلم علوم و مهندسي كه سرپرست خط تلگرفا تبريز به تهران بود روش كلوديون را بلافاصله پس از كشف آن در اروپا به ايران آورد.
محدوديت هاي فني عكسبرداري باعث رونق عكسبرداري از بناها و عمارات شد سرهنگ ايتاليايي لوئيچي پشه آلبومي از جالب ترين آثار تاريخي ايران تهيه كرد كه تا آن زمان كسي از آنها عكسبرداري نكرده بود اعزام محصلان دارالفنون به اروپا بحث گسترش عكاسي در ايران شد.
از جمله عكاسان ارنست هولستر، آنتوان سوريوكين، روسي خان و عده اي از ايرانيان بودند. نخستين عكاسان اروپايي به تقليد از اصول و فوم تابلوهاي نقاشي برآمدند و عكاسان ايراني آثار عكاسان اروپايي را سرمشق خود قرار مي دادند.

سؤالات فصل اول

1 – چه كسي اولين عكس دنيا را و در چه سالي به ثبت رساند؟

ژوزف نيسفورني پئس در سال 1822

2- چه كسي توانست محلول ثبوت را كشف كند و اسم اين محلول چه بود و چه واژه اي را ابداع كرد؟
هيپوسولفيت دو سود ماده اي بود كه هرشل به عنوان ماده ثبوت معرفي كرد او با تركيب كلمات (Photo) به معناي نور و (Graphein) به معناي رسم كردن واژه فتوگرافي (Photography) را ابداع كرد.

3 – روش نوين امولسيون ژلاتين دار يا امولسيون خشك چيست؟
اين روش اين امكان را فراهم ساخت كه شيشه هاي آماده شده براي عكسبرداري به محلهاي ديگر حمل شوند و پس از عكسبرداري مجدداً براي مراحل ظهور و ثوبت به لابراتور بازگردانده شوند.

4 – نخستين دستگاه عكاسي كه به ايران آمد به چه كسي تعلق داشت؟
ناصرالدين شاه

5 – ميرزا رضا خان چه كسي بود؟
ژول ريشاردسرتيپ، معلم زبان فرانسه و انگليسي مدرسه دارالفنون ،‌نخستين كسي بود كه در ايران به شويه داگرئوتيپ عكس چاپ كرد وي پس از آنكه به دين اسلام گرويد نام ميرزا رضا خان را براي خود برگزيد.

6 – از عكاساني كه با شور و شوق فراوان از همه جوانب زندگي ايرانيان عكس تهيه كردند نام ببريد؟

ارنست هولستر، آنتوان سوريو كين، روسي خان و عده اي از ايرانيان كه سرآمد آنها عبدالله قاجار بود.

منبع : http://forum.1pars.com/thread478257.html

پيدايش عكاسي در جهان - پيدايش عكاسي در ايران

مطالب مشابه :

یک داستان خوب

طوفان واژه ها

رنگ‌آميزي مناسب خانه را بزرگتر مي‌كند

پيدايش عكاسي در جهان - پيدايش عكاسي در ايران

رمان نفس بارون(4)

رُزا جمالی

دختر ها تو حموم