سفر خانه خدا با خماری

وقتی خواهر همسرم به من گفت کسانی که تاریخ عقدشان کمتر از یک سال باشد با هزینه خیلی کمتر بدون این که در نوبت باشند از طرف حج و زیارت، به مکه می روند خیلی دلم خواست، با خودم گفتم کاش می شد ما هم می رفتیم شاید امین چشمش به خانه خدا بیفتد و متحول بشود و این مواد مخدر لعنتی را کنار بگذارد.

افسوس که ما حتی برای هزینه خیلی کم هم پول نداشتیم، امین بیکار بود و ما مثل همیشه دستمان خالی بود تا این که یک دوست وقتی وضع ما را دید به من گفت برو ثبت نام کن، هزینه سفرتان را من می دهم، اول تعارف کردم ولی از ته دلم خیلی خوشحال شدم، با عجله به اداره حج و زیارت رفتم، دیدم جلوی درب اتاق رئیس بخش حج عمره زوج های جوان صف بستند، همه مثل من می خواستند ثبت نام کنند، با این تفاوت که همه زوج بودند و من تک.

زوج من در چرت نشئگی بود و من با دلی شکسته و چشمانی پر از اشک منتظر که نوبتم بشود ولی می دیدم هر زوجی که می رود پیش ریئس ناراحت بر می گردد، ناراحت از این که زمان ثبت نام تمام شده و ظرفیت تکمیل شده، وقتی این حرفها را می شنیدم انگار تمام دنیا روی سرم خراب شد، چشمهایم به عکسی روی دیوار بود که آدم های سپید پوش دور کعبه می چرخیدند، خیره شده بود و اشک از چشمهایم بی اختیار حتی بدون خم شدن ابروهایم روی گونه های خسته ام می ریخت.

در دلم با خدا درد و دل می کردم، خدایا من خیلی سختی کشیدم یک سال است که ازدواج کردم اما به اندازه هزار سال پیر شدم، می خواستم بیایم پیشت تا شوهرم را شفا بدهی، خدایا خسته ام، می خواستم بیایم درد و دل کنم شاید سبک بشوم، بیایم چادر خانه ات را بگیرم و قسمت بدهم کمکم کنی و به اندازه تمام غصه هایم گریه کنم.

در همین فکر بودم که با صدای "امرتان را بفرمایید" آقایی که مسئول ثبت نام بود متوجه شدم دیگر کسی جلویم نیست و نوبت من است، گفتم چه بگویم، من هم برای حج ازدواجی آمده بودم که مثل این که تمام شد، همان لحظه یک پسر جوانی آمد، حرف ما را قطع کرد و گفت من همه کارهای ثبت نام را انجام دادم ولی مشکلی پیش آمده و الان نمی توانم به حج بروم، می خواهم انصراف بدهم.

آقای مسئول ثبت نام با خنده به چشم های پر از اشک من، گفت می توانی تا یک ماه دیگر مدارک و پاسپورتت را آماده کنی؟ با خوشحالی گفتم بله و این چنین ما به حج رفتیم اما خیلی سفر سختی بود.

امین دارو نداشت و خیلی درد داشت حتی نتوانست اعمال حج را انجام بدهد، تمام روزها امین خودش را به در و دیوار می کوبید و داد می کشید، خیلی چیزها در این سفر دیدم که شاید در تمام عمرم ندیده بودم، به بهانه سرما خوردگی من را به دکتر می فرستاد تا قرص کودئین برایش بگیرم ولی یک بسته برای یک ساعتش هم نبود.

در این دو هفته خیلی گریه کردم و التماس خدا را کردم، امین را به خانه خدا قسم دادم که وقتی برگشتیم دیگر سمت مواد مخدر نرود ولی امین از فرودگاه مستقیم سراغ مواد مخدر رفت، نگذاشت از قسمش یک ساعت بگذرد و روز از نو، روزی از نو.

فکر کرده بودم امین متحول می شود اما نشد، به امین گفتم امین صدای شکستن استخوان هایم را شنیدم، بس کن، خسته شدم. من فکر کردم که همین که ما به مکه برویم، خدا فقط همان جاست و فقط این طور امین شفا پیدا می کند و نمی دانستم زمانش باید برسد تا این که بعد از یک سال از سفر حج، زمان آن رسید و حالا مسافر من روزهای آخر درمان اعتیادش را در کنگره 60 می گذراند و یک گرم 25 روز است و در طول یک سال سفرش آن قدر متحول شد و به خدا نزدیک شد که احساس می کنم وقتی مکه بود شاید آن قدر خدا را نمی شناخت شاید حتی دوست داشت زودتر به ایران برگردیم تا دوباره مواد مخدر مصرف کند ولی حالا به امین گفتم یک مکه بدون درد و مریضی به من بدهکاری.

نذر کردم انشاالله بعد از رهایی ات از اعتیاد و کمک راهنما شدن، یک بار دیگر به حج برویم ولی این بار در کنار خانه خدا عهد ببندیم تا به همه آنها که روزهای سخت ما را چشیدند کمک کنیم تا لحظه های زیبای امروز ما را تجربه کنند.

نویسنده: همسفر فاطمه

منبع: جمعیت احیای انسانی کنگره 60

سفر خانه خدا با خماری

مطالب مشابه :

ثبت درخواست عمره مفرده زوج های جوان در سامانه

حج عمره زوجین جوان(ثبت نام عمره زوج های جوان از 22 بهمن آغاز میشود)

تازه مزدوجان در حج عمره سهمیه دارند

عمره دانشجویی

دل های عاشق در حرم (زوج های جوان)

ثبت نام عمره 93 زوج های جوان

یه زن با یه بچه ی یک ماهه بر سر دوراهی ماندن یا رفتن ؟؟؟؟؟؟یک داستان واقعی

سفر خانه خدا با خماری