تکه ای از بهشت - خلخال به اسالم

بهشت همینجاست

چهارشنبه ۹۲.۲.۲۵

خیلی پیشترها با علی شاه محمدی ، وبلاگ گامی نزدیکتر به خدا ، هماهنگ کرده بودیم که ما بعنوان راهنما با بچه های گنبد مسیر خلخال به اسالم رو بریم. و حالا الان موقعش بود.

با تاکسی رفتیم میدون آزادی و ترمینال غرب بلیط گرفتیم برای خلخال. علی ( همراه همیشگی سفرهامون ) هم سر موقع اومد و سوار ماشین شدیم و من به نوبه خودم تا خودِ خلخال خوابیدم.

پنجشنبه ۹۲.۲.۲۶

حدود ساعت ۵ صبح بود که رسیدیم خلخال و بچه های گنبد هنوز نرسیده بودن و ما با یکفقره سواری رفتیم اندبیل. انتهای اندبیل یه جایی شبیه به پارک هست که آلاچیق داره. تا رسیدن گنبدیها ۱ ساعتی وقت داشتیم. کیسه خوابهارو درآوردیم و تو خنکای صبح یه خواب خوبی زدیم به بدن. مهدی آتیش برپا کرد و چایی گذاشت. چه لذتی داره از تو کیسه خواب بیای بیرون و چایی بخوری. بالاخره گنبدی ها رسیدن. چقدر لذت بخش دیدن دوباره دوستای خوب : آقای کولف،حسین رزاق زاده،علی شاه محمدی. بعد از حال و احوال و اینا کوله ها رو اناختیم رو دوشمون و راه افتادیم.

بالاخره رسیدیم بالای گردنه.یه بار نشد ما بیایم رو این گردنه و باد نباشه. باز هم باد بود و ما به روی خودمون نیاوردیم و نشستیم صبحانه خوردیم.

کم کم به سمت پایین سرازیر شدیم و شیبهای رو به پایین شروع شد.

وقتی رسیدیم به جنگل باز هم مبهوت زیباییش شدیم. پاییزش یه جور قشنگه،بهارش هم یه جور.

نهار رو همون جای قدیم خوردیم. با این تفاوت که ایندفعه تو روستا کسی بود و مهدی هم طبق عادتش رفت پنیر خرید ازش. خلاصه که نهاری که آورده بودیم تو کوله موند و بجاش نون و پنیر و خیار خوردیم.

کم کم افتادیم تو مسیر جاده و تا ناو بکوب رفتیم.

اینم روستای ناو :

یه خونه گرفتیم و البته خانم خونه خیلی وسواس داشت و تاکید کرد که باید خیلی تمیز تحویلش بدیم. چایی رو در کنار صاحبان با صفای خونه خوردیم و کمی از خاطراتشون تعریف کردن و بعد رفتیم یه سری تو روستا زدیم.

ماست محلی که خریدیم، پنیر محلی که داشتیم، نون محلی هم گرفتیم،از لب رودخونه پونه هم چیدیم و مهدی هم از یکی که داشت سیر میچید چند تا سیر تازه هم گرفت و نشستیم به شام خوردن. همه مجبور شدن حداقل یه دونه سیر بخورن، چون ما داشتیم حسابی سیر میخوردیم. جای همه خالی. عجب شامی بود. نون محلی و ماست و پنیر و پونه و سیر و ... خودم دوباره گشنه ام شد، بهتره زیاد تعریف نکنم.

شب یه گروه از زنجان هم رسیدن و دور هم چند ساعتی رو خوش گذروندیم و بعدش خوابیدیم.

جمعه ۹۲.۲.۲۷

۵ صبح بیدار شدیم و ۶ حرکت کردیم. از روستا اومدیم بسمت پایین و کافه شایان نشستیم صبحانه خوردیم. ( به خدا روم نمیشه بگم چی خوردیم ). صبحانمون تقریبن تموم شده بود که سرپرست تیم زنجان با یک جفت کفش اومد سمتمون. یکی از بچه های ما کفش یکی از بچه های اونا رو اشتباه پوشیده بود. حالا اون بنده خدا با چه سرعتی اومده بود رسیده بود به ما و با چه سرعتی میخواست برگرده خدا عالمه. دو ساعتی از روستای ناو دور شده بودیم. مهدی موتور صاحب کافه رو گرفت و رفت کفش و رسوند و برگشت.

بعد از کافه شایان چند تا دو راهی داره. یکی از دو راهیا رو اشتباه رفتیم.....

نگران نشید ... گم نشدیم ...

هیچوقت فکر نمیکردم یه دوراهی اشتباهی انقدر مسیر و کوتاه کنه. تقریبن ۴ یا ۵ ساعت مسیرمون کوتاهتر شد.

من و مهدی میدونیم که دیگه نزدیک لاکه تاشون شدیم، هی به بچه ها استراحت میدیم ... آقای کولف هم از هول اینکه دیر نرسیم هی میگه نشینید پاشیم بریم. ما هم تو دلمون میگیم : بشین خیالت راحت. یه ساعت دیگه روستاییم.

از عجایب بود. ساعت ۱ بعداز ظهر روستای لاکه تاشون بودیم.

اصلن نمیخوام بگم نهار چی خوردیم. خودتون ببینین:

گنبدی ها با مینی بوس شون ما رو تا دو راهی رشت آوردن و خودشون بسمت لاهیجان حرکت کردن و ما هم که مثل آدم آهنی شده بودیم پلیس راه سراوان سوار یه اتوبوس زپرتی شدیم که جونمون بالا اومد تا رسید کرج.

علی با مترو رفت تهران و ما هم با تاکسی رفتیم خونمون

مرسی از همه بچه هایی که خاطرات خوشی از این سفر برام ساختن.

تکه ای از بهشت - خلخال به اسالم

مطالب مشابه :

مکان های دیدنی شهر دبی

سفر به شمال

گزارش سفر زنجان به ماسوله

ورزشكاران....دلاوران....نام آوران..... مدال نياوران... پيروز باشيد!!!!!!!

سفرنامه شیراز، آسمان خر است و دختر رشتی

تکه ای از بهشت - خلخال به اسالم

یاشار و شروع حرکت برای ایرن شناسی ...

تور بیس کمپ اورست - قله کالاپاتار

آدرس سایت های مختلف 3