همه پوش، همه‌جا پوش، خوش پوش - روانشناسی جنس شلوار خانمها

همه پوش، همه‌جا پوش، خوش پوش

بازار ایران را جین‌های معروف به ترک تصاحب کردند اما فروشندگان جین‌های بالای ۱۵۰ هزار تومان مدعی هستند که جین‌های آنها آمریکایی است و کیفیتی بالاتر از جین‌های ترک دارد. در بازار جهانی نیز شلوار جین وضعیت مشابهی دارند. در خارج از ایران هم می‌توان بین ۲۰۰ تا ۲۰۰۰ دلار شلوار جین انتخاب کرد. قیمت شلوار جین به شرکت طراح و تولیدکننده و مد بودن آن بستگی دارد. وقتی شلوارهای جین لوله‌تفنگی مد می‌شوند، این مدل شلوار جین‌ها قیمت بالاتری نسبت به سایر مدل‌ها و شلوار جین‌های کلاسیک دارند

روانشناسی جنس شلوار خانمها

در دنیای امروز اگر کسی خواست رستم با یک دست اسلحه باشد، بی‌تردید سراغ شلوار جین می‌رود چون در موقعیت‌های مختلف، در محل کار، دانشگاه، پیک‌نیک، سفر، خرید و حتی میهمانی می‌توان با شلوار جین حضور پیدا کرد. شلوار جین پس از ۶۰ سال حضور چشمگیر و پررنگ در میان انواع پوشاک، این روزها تبدیل به یونیفرم موجه و قابل قبولی شده که می‌توان در بیشتر موقعیت‌های کاری و خانوادگی ( به جز عروس ی، مهمانی شب و افتتاحیه نمایشگاه سالانه نقاشی ) پوشید. شلوار جین هر چند به‌طور ثابت وارد سبد خرید خانواده‌ها شده و آمار فروش آنچنانی در سطح جهان دارد ولی فقط نزدیک به ۶۰ سال از کاربرد عمومی و رونق شلوار جین در میان جوانان می‌گذرد. آمریکایی‌ها در سال ۲۰۰۴، ۱۴ میلیارد دلار صرف خرید شلوار جین کردند در حالی که گرایش جوانان و نوجوانان به شلوار جین از سال ۱۹۵۰ میلادی آغاز شد و پیش از آن لباس کار محسوب می‌شد.
● ابتدای جین
جنس شلوار جین از پارچه کتان است و سرچشمه تاریخی آن، شهری در نزدیکی تورین ایتالیا شناخته شده است. در سال‌های ۱۶۰۰ میلادی نیروهای دریایی ایتالیا از این نوع شلوار به عنوان یونیفرم استفاده می‌کردند. شلوار جین در آن زمان پوشاک مناسبی برای سربازان بود که بتوانند در موقعیت‌های مختلف و هوای سرد و گرم بپوشند. پاچه‌های شلوار جین به راحتی بالا می‌رفت تا از باتلاق‌ها عبور کنند و گل‌ولای هم به راحتی از آن پاک می‌شد. در سال ۱۸۵۰ میلادی یک تاجر آلمانی به نام لوی استراوس شلوار‌های جین آبی با نام « لیوایز» را به کارگران معدن کالیفرنیا می‌فروخت. لوی استراوس، موسس لیوایز، مارک مشهور شلوار جین است که هنوز بیشترین بازار جهانی را در اختیار دارد و در تمام دنیا با نام تولیدکننده شلوار جین خوب شناخته شده است. روزی یکی از مشتریان لوی به نام ژاکوب به او پیشنهاد کرد که شلوار جین‌های تازه‌ای تولید کنند. ژاکوب خیاط بود و فهمیده بود که جیب‌های شلوار جین زود پاره می‌شود، به همین دلیل به لوی استراوس پیشنهاد کرد که در جای جیب‌ها و زیپ‌ها میخ‌های مسی بکوبند. با ابتکار ژاکوب نسل شلوارهای جین آمریکایی که شکل و شمایلی شبیه جین‌های امروزی دارند، متولد شد. مصرف‌کنندگان اولیه شلوار جین کارگران کارخانه‌ها بودند. در سال ۱۹۵۰ میلادی جوانان و نوجوانان شلوار جین را به عنوان نماد مبارزه با اجتماع و نوعی بی‌هنجاری انتخاب کردند. در آن زمان پوشیدن شلوار جین چنان بی‌هنجاری‌ای محسوب می‌شد که برخی سالن‌های سینما و رستوران‌ها از پذیرفتن جین‌پوش‌‌ها خودداری می‌کردند. در دهه ۷۰ پوشیدن شلوار جین بیشتر مقبولیت یافت و در دهه ۸۰ یک مد غالب و یک پوشش رایج در آمریکا شد. در طول این مسیر و تا رسیدن به محبوبیت عمومی شلوارهای جین یک تحول عمده داشتند. در نیمه دهه ۶۰ کارخانه‌های بافت کتان با یک تکنولوژی تازه به نام سنگ شور آشنا شدند که با بالابردن استحکام پارچه‌های کتان، بازار جهانی این پارچه‌ها را گسترده‌تر کرد.
● مد جین، جین مد
شلوار جین دنیای مدی متعلق به خودش دارد و هر فصل و هر ماه مدل تازه‌ای از شلوار جین وارد بازار می‌شود و جوان‌های مشتاق مد به سوی شلوارهای تازه رسیده می‌دوند. نخستین مدل‌های شلوار جینی که دوخته شدند، شلوارهای گشادی بودند. با ابتکار کارخانه لیوایز مدل‌های دیگر شلوار جین طراحی و دوخته شدند. هم‌اکنون ۱۵ مدل و فرم ثبت شده و شناخته شده شلوار جین وجود دارد که نمونه‌های آن «بگی»، «بوی کات»، « راسا»، «گشاد» و... هستند. هر سال هم مد تازه، مدل جدیدی از شلوار جین را به جین‌دوستان معرفی می‌کند. مانند برخی لباس‌ها که کلاسیک و همیشه جذاب هستند، مدل کلاسیک شلوار جین هم همیشه مشتریان خاص و فرم شکیلی دارد. یکی از نشانه‌های بارز موفقیت جین در جلب تمام توجه‌ها و تصاحب بازارهای جهانی، توجه بیشتر طراحان لباس به این نوع پوشاک است. تنها طراحان لباس‌های اسپورت و جوانانه مانند لیوایز، تامی هیلفیگر و لاکوست نیستند که به طراحی مدل‌های تازه شلوار جین روی آوردند بلکه در آلبوم طراحان لباس‌های رسمی چون ایوسن‌لورن هم می‌توانیم شلوار جین را ببینیم.
● مردانه یا زنانه
جین با همه اسپورت بودنش از همان ابتدای تاریخ تولدش برای زنان و مردان فرم جداگانه داشت. در دوران جنگ جهانی دوم که بیشتر کارگران از شلوار جین استفاده می‌کردند، تفاوت شلوار جین زنانه و مردانه در محل دوختن زیپ بود. در شلوارهای جین مردانه ، زیپ در جلو دوخته می‌شد و در شلوارهای جین زنانه در طرف راست شلوار. در دهه ۷۰ که شلوار جین از کارخانه وارد جامعه شد، این تفاوت شلوار جین برداشته شد و از آن زمان به بعد و به خصوص با حضور طراحان لباس برش شلوار بود که تفاوت شلوار جین زنانه و مردانه را مشخص می‌کرد. شلوار جین‌های زنانه کمری باریک‌تر نسبت به نمونه‌های مردانه داشتند. در سال‌های اخیر با مد شدن شلوارهای فاق کوتاه دیگر قطر کمر هم فرق شلوار زنانه و مردانه را نشان نمی‌دهد و سایز و ظرافت دوخت گویای زنانه یا مردانه بودن شلوار جین است.
شلوار جین زنانه و مردانه دارد اما سن ندارد. این روزها برای هر سنی از نوزاد تا کهنسال شلوار جین وجود دارد و هر فردی در هر سنی شلوار جین می‌پوشد. شلوار جین لباس هیچ طبقه خاصی نیست و زن و مرد از هر طبقه اجتماعی و با هر درآمدی شلوار جین را به عنوان پوشاک غیررسمی می‌شناسند، می‌خرند و می‌پوشند.
● از یک هزار تا n هزار
تنوع شلوار جین به مدل، طرح و رنگ محدود نمی‌شود. در بازار ایران قیمت شلوار جین نیز هیچ مرزی ندارد. یک خریدار می‌تواند از ۱۰ هزار تومان تا ۲۰۰ هزار تومان شلوار جین انتخاب و خریداری کند، این انتخاب به بودجه خریدار بستگی دارد. 
 ماهور نبوی‌نژاد 
  روزنامه کارگزاران 

در دنیای امروز اگر کسی خواست رستم با یک دست اسلحه باشد، بی‌تردید سراغ شلوار جین می‌رود چون در موقعیت‌های مختلف، در محل کار، دانشگاه، پیک‌نیک، سفر، خرید و حتی میهمانی می‌توان با شلوار جین حضور پیدا کرد. شلوار جین پس از ۶۰ سال حضور چشمگیر و پررنگ در میان انواع پوشاک، این روزها تبدیل به یونیفرم موجه و قابل قبولی شده که می‌توان در بیشتر موقعیت‌های کاری و خانوادگی ( به جز عروس ی، مهمانی شب و افتتاحیه نمایشگاه سالانه نقاشی ) پوشید. شلوار جین هر چند به‌طور ثابت وارد سبد خرید خانواده‌ها شده و آمار فروش آنچنانی در سطح جهان دارد ولی فقط نزدیک به ۶۰ سال از کاربرد عمومی و رونق شلوار جین در میان جوانان می‌گذرد. آمریکایی‌ها در سال ۲۰۰۴، ۱۴ میلیارد دلار صرف خرید شلوار جین کردند در حالی که گرایش جوانان و نوجوانان به شلوار جین از سال ۱۹۵۰ میلادی آغاز شد و پیش از آن لباس کار محسوب می‌شد.
● ابتدای جین
جنس شلوار جین از پارچه کتان است و سرچشمه تاریخی آن، شهری در نزدیکی تورین ایتالیا شناخته شده است. در سال‌های ۱۶۰۰ میلادی نیروهای دریایی ایتالیا از این نوع شلوار به عنوان یونیفرم استفاده می‌کردند. شلوار جین در آن زمان پوشاک مناسبی برای سربازان بود که بتوانند در موقعیت‌های مختلف و هوای سرد و گرم بپوشند. پاچه‌های شلوار جین به راحتی بالا می‌رفت تا از باتلاق‌ها عبور کنند و گل‌ولای هم به راحتی از آن پاک می‌شد. در سال ۱۸۵۰ میلادی یک تاجر آلمانی به نام لوی استراوس شلوار‌های جین آبی با نام « لیوایز» را به کارگران معدن کالیفرنیا می‌فروخت. لوی استراوس، موسس لیوایز، مارک مشهور شلوار جین است که هنوز بیشترین بازار جهانی را در اختیار دارد و در تمام دنیا با نام تولیدکننده شلوار جین خوب شناخته شده است. روزی یکی از مشتریان لوی به نام ژاکوب به او پیشنهاد کرد که شلوار جین‌های تازه‌ای تولید کنند. ژاکوب خیاط بود و فهمیده بود که جیب‌های شلوار جین زود پاره می‌شود، به همین دلیل به لوی استراوس پیشنهاد کرد که در جای جیب‌ها و زیپ‌ها میخ‌های مسی بکوبند. با ابتکار ژاکوب نسل شلوارهای جین آمریکایی که شکل و شمایلی شبیه جین‌های امروزی دارند، متولد شد. مصرف‌کنندگان اولیه شلوار جین کارگران کارخانه‌ها بودند. در سال ۱۹۵۰ میلادی جوانان و نوجوانان شلوار جین را به عنوان نماد مبارزه با اجتماع و نوعی بی‌هنجاری انتخاب کردند. در آن زمان پوشیدن شلوار جین چنان بی‌هنجاری‌ای محسوب می‌شد که برخی سالن‌های سینما و رستوران‌ها از پذیرفتن جین‌پوش‌‌ها خودداری می‌کردند. در دهه ۷۰ پوشیدن شلوار جین بیشتر مقبولیت یافت و در دهه ۸۰ یک مد غالب و یک پوشش رایج در آمریکا شد. در طول این مسیر و تا رسیدن به محبوبیت عمومی شلوارهای جین یک تحول عمده داشتند. در نیمه دهه ۶۰ کارخانه‌های بافت کتان با یک تکنولوژی تازه به نام سنگ شور آشنا شدند که با بالابردن استحکام پارچه‌های کتان، بازار جهانی این پارچه‌ها را گسترده‌تر کرد.
● مد جین، جین مد
شلوار جین دنیای مدی متعلق به خودش دارد و هر فصل و هر ماه مدل تازه‌ای از شلوار جین وارد بازار می‌شود و جوان‌های مشتاق مد به سوی شلوارهای تازه رسیده می‌دوند. نخستین مدل‌های شلوار جینی که دوخته شدند، شلوارهای گشادی بودند. با ابتکار کارخانه لیوایز مدل‌های دیگر شلوار جین طراحی و دوخته شدند. هم‌اکنون ۱۵ مدل و فرم ثبت شده و شناخته شده شلوار جین وجود دارد که نمونه‌های آن «بگی»، «بوی کات»، « راسا»، «گشاد» و... هستند. هر سال هم مد تازه، مدل جدیدی از شلوار جین را به جین‌دوستان معرفی می‌کند. مانند برخی لباس‌ها که کلاسیک و همیشه جذاب هستند، مدل کلاسیک شلوار جین هم همیشه مشتریان خاص و فرم شکیلی دارد. یکی از نشانه‌های بارز موفقیت جین در جلب تمام توجه‌ها و تصاحب بازارهای جهانی، توجه بیشتر طراحان لباس به این نوع پوشاک است. تنها طراحان لباس‌های اسپورت و جوانانه مانند لیوایز، تامی هیلفیگر و لاکوست نیستند که به طراحی مدل‌های تازه شلوار جین روی آوردند بلکه در آلبوم طراحان لباس‌های رسمی چون ایوسن‌لورن هم می‌توانیم شلوار جین را ببینیم.
● مردانه یا زنانه
جین با همه اسپورت بودنش از همان ابتدای تاریخ تولدش برای زنان و مردان فرم جداگانه داشت. در دوران جنگ جهانی دوم که بیشتر کارگران از شلوار جین استفاده می‌کردند، تفاوت شلوار جین زنانه و مردانه در محل دوختن زیپ بود. در شلوارهای جین مردانه ، زیپ در جلو دوخته می‌شد و در شلوارهای جین زنانه در طرف راست شلوار. در دهه ۷۰ که شلوار جین از کارخانه وارد جامعه شد، این تفاوت شلوار جین برداشته شد و از آن زمان به بعد و به خصوص با حضور طراحان لباس برش شلوار بود که تفاوت شلوار جین زنانه و مردانه را مشخص می‌کرد. شلوار جین‌های زنانه کمری باریک‌تر نسبت به نمونه‌های مردانه داشتند. در سال‌های اخیر با مد شدن شلوارهای فاق کوتاه دیگر قطر کمر هم فرق شلوار زنانه و مردانه را نشان نمی‌دهد و سایز و ظرافت دوخت گویای زنانه یا مردانه بودن شلوار جین است.
شلوار جین زنانه و مردانه دارد اما سن ندارد. این روزها برای هر سنی از نوزاد تا کهنسال شلوار جین وجود دارد و هر فردی در هر سنی شلوار جین می‌پوشد. شلوار جین لباس هیچ طبقه خاصی نیست و زن و مرد از هر طبقه اجتماعی و با هر درآمدی شلوار جین را به عنوان پوشاک غیررسمی می‌شناسند، می‌خرند و می‌پوشند.
● از یک هزار تا n هزار
تنوع شلوار جین به مدل، طرح و رنگ محدود نمی‌شود. در بازار ایران قیمت شلوار جین نیز هیچ مرزی ندارد. یک خریدار می‌تواند از ۱۰ هزار تومان تا ۲۰۰ هزار تومان شلوار جین انتخاب و خریداری کند، این انتخاب به بودجه خریدار بستگی دارد. 
 ماهور نبوی‌نژاد 
  روزنامه کارگزاران 

,