اسم نوزاد
1. نام نیکو گذاشتن؛
2. نام‌گذاری پیش از ولادت؛
3. سنت اهل بیت(ع) در نام‌گذارى؛
4. برترین نامها و حق برخی از آنها؛
5. نامهای نکوهیده؛
6. دلیل نهی بعضی از نامها.
نام نیک گذاردن
امام کاظم(ع) می‌فرماید: «کسی خدمت پیامبر رسید و گفت: ای پیامبر خدا حق این فرزند بر من چیست؟ فرمود نام او و تربیت او را نیکو گردانی و او را در جایگاه تربیتی نیکویی قرار دهی». (حکمت‌نامه جوان، ص 97)
حضرت ابی‌الحسن(ع) می‌فرمود: «نخستین نیکی پدر به فرزند خود این است که او را به اسم خوبی نام‌گذاری کند. البته مراقب باشید، اسم خوبی روی فرزند خود بگذارید». (مصطفی وژدانى، حدیث تربیت کودک از سخنان گهربار چهارده معصوم(ع)، تهران، ص 138)
نام‌گذاری پیش از ولادت
از امام علی(ع) نقل می‌کنند:
بر فرزندانتان، پیش از آنکه زاده شوند، نام بگذارید و اگر نمی‌دانید دخترند یا پسر، آنان را به نام‌هایی که هم برای پسر است و هم برای دختر بنامید؛ زیرا فرزندان سقط شده شما، اگر روز قیامت در حالی با شما دیدار کنند که نام بر آنها نگذاشته باشید، به پدر خود می‌گوید: «چرا بر من نام ننهادى؟» پیامبر خدا(ص) نیز محسن (فرزند سقط شده زهرا(س)) را پیش از آنکه به دنیا بیاید، نام نهاده بود».
سنت اهل بیت(ع) در نام‌گذارى
در سنن الترمذى، به نقل از عمرو بن شعیب، از پدرش و او از جدش نقل می‌کنند: «همانا پیامبر خدا(ص) به نام‌گذاری کودک در روز هفتم تولد و برگرفتن موی از او و عقیقه کردن، فرمان داد».
برترین نامها و حق برخی از آنها
پیامبر خدا(ص): «بهترین نامها، عبدالله و عبدالرحمان و نام‌هایی است که دلالت بر بندگی خدا دارند».
رسول اکرم(ص): «آگاه باشید که بهترین نامها، عبدالله و عبدالرحمن، حارثه و همام است».
پیامبر خدا(ص): «هرگاه فرزند را محمد نام نهادید، او را گرامی بدارید و در مجلس برایش جا باز کنید و کار او را زشت مشمارید».
پیامبر اکرم(ص): «هرگاه کسی را محمد نام نهادید، او را زشت مشمارید و با چهره در هم با او روبه‌رو نشوید و او را نزنید. مبارک باد خانه‌ای که در آن محمد باشد و مجلسی که در آن محمد باشد و هم‌سفرانی که در آنها محمد باشد».
در حدیثی از امام حسین(ع) نقل شده است که فرمود: «اگر صد فرزند داشتم، دوست می‌داشتم که همه آنها را علی بنامم». (اصول کافى، ج 6، ص 19، ح 7)
رسول خدا(ص): «هیچ خانه‌ای نیست که نام محمد در آن باشد، مگر آنکه خداوند روزی آنها را بسیار می‌کند. پس هرگاه آنان را [محمد] نامیدید، آنان را نزنید و دشنام ندهید».
پیامبر خدا(ص): «هیچ خانواده‌ای نیست که نام پیامبری در آن باشد، مگر اینکه خداوند فرشته‌ای را برایشان برمی‌انگیزد تا آنان را از هنگام نماز صبح تا شب تقدیس کند».
امام صادق(ع): «کسی خدمت پیامبر رسید و گفت: «ای پیامبر خدا فرزندی برایم زاده شده است، او را چه بنامم. فرمود: او را به محبوب‌ترین نام نزد من بنام: حمزه».
امام کاظم(ع): «به خانه‌ای که در آن، مردی به نام یکی از اسم‌های محمد، احمد، على، حسن، حسین، جعفر، طالب، عبدالله یا زنی به نام فاطمه باشد، فقر وارد نمی‌شود».
امام باقر(ع): «درست‌ترین نامها آن است که به بندگى خوانده شود و برترین آنها نام پیامبران است».
(مراد ازبندگي نام‌هایی است که با پیشوند عبد شروع می‌شود، مانند: عبدالله، عبدالرحمن، عبدالهادى . حکمت‌نامه جوان، صص 99 105)
نامهای نکوهیده
پیامبر خدا(ص): «فرزندانتان را حَکَم و ابوالحکم ننامید؛ زیرا تنها حکم (داور) خداوند است».
رسول خدا(ص): «شهاب نام نگذارید؛ زیرا شهاب نامی از نامهای دوزخ است».
رسول اکرم(ص): «پسرت را یسار و رباح و نجیح و افلح نام نگذار».
رسول اکرم(ص): «بدترین نامها ضرار، مُرّه، حرب و ظالم است».
امام باقر(ع): «همانا منفورترین نامها نزد خداوند، حارث، مالک و خالد است».
در مجمع الزوائد، به نقل از عبدالرحمن بن ابی‌سبره آمده است: «من و پدرم نزد پیامبر خدا رفتیم. حضرت به پدرم فرمود: این فرزند توست؟ او گفت: آرى. فرمود: نامش چیست؟ گفت: حباب. فرمود: او را حباب ننام؛ زیرا حباب، شیطان است، بلکه او را عبدالرحمن بنام». (حکمت‌نامه جوان، ص 107)
دلیل نهی بعضی از نامها
برخی از روان‌شناسان بر این عقیده هستند که: اسم‌های بد و لقب‌های ناشایست، انگیزه حقارت می‌شود و همچون لباسی آلوده، در همه عمر سبب آزار روانی می‌گردد، زندگی را برای انسان ناگوار می‌کند، سرشکستگى، شرم و تحقیر پدید می‌آورد... و عقده‌های روانی و احساس حقارت ایجاد می‌کند. (راهنمای خانواده: راز شاد زیستن و خوشبختی در کانون گرم خانواده، ص 173)
پیامبر خدا(ص): «نامهای مبارک و نافع و بشیر و میمون را ناخوش می‌دارم تا اینکه گفته نشود: مبارک، آنجاست؟ بشیر، آنجاست؟ میمون، آنجاست؟ و در پاسخ گفته شود نه».
در سنن ابی داوود، به نقل از محمد بن عمرو بن عطاء آمده است: زینب دختر ابوسلمه، از او پرسید: دخترت را چه نامیدى؟ گفت: او را برِّه (نیکوکار) نامیدم. گفت: پیامبر خدا(ص) از این نام نهی کرد. من بره نامیده شده بودم که پیامبر خدا(ص) فرمود: خودتان را نستایید. خداوند به اهل نیکی آگاه‌تر است. گفتند: او را چه بنامیم؟ فرمود: او را زینب بنامید.
نام‌گذاری در اخلاق اسلامى
با دقت در نامهای بزرگان اسلام می‌بینیم تقریباً همه اسم‌ها با معنای خاص و با هجای مناسب هستند، مانند محمد، احمد، على، حسن، حسین و...
اسلام به نام‌گذاری اهمیت می‌دهد و این کار را از وظایف مهم یک پدر و مادر می‌داند. اسلام معتقد است نامها در تکوین شخصیت انسان تأثیری شگرف و انکارناپذیر دارند. نام نیکو می‌تواند انگیزه نیکوکاری و گرایش به‌سوی الگوهای مطلوب را در فرد ایجاد کند و نام‌گذاری‌های تحقیرآمیز و نکوهیده ممکن است به گرایش‌های منفى، انزوا، انتقام و پرخاشگری منجر شود.
نام و صدا زدن در قرآن
شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که بعضی وقت‌ها لقب‌هایی روی فرزندان یا حتی نزدیکان شما می‌گذارند که وقتی طرف را به این اسم صدا می‌کنند، شاید اعتراض نکند، اما ناراحتی را می‌توانید از چهره‌اش ببینید.
صدا زدن و چگونه صدا زدن و نامی که با آن، کسی را صدا می‌زنیم، می‌تواند زمینه‌ساز الفت و محبت یا کدورت و دشمنی باشد. خداوند هم به این نکته توجه دارد و در آیه 11 سوره حجرات خطاب به مؤمنان و کسانی که ایمان آورده‌اند، چند چیز را ممنوع می‌کند: 1. استهزاء؛ 2. بدگمانى؛ 3. غیبت؛ 4. تجسس؛ 5. لقب‌های زشت. خداوند، مسلمانان را با این خطاب موظف می‌کند که از این رفتارها دوری کنند؛ چون اسلام در پی ساختن جامعه اسلامی است و عقیده دارد جامعه زمانی آرمانی و مطلوب می‌شود که معیارهای اخلاقی در آن رعایت شود و اینها را جزئی از معیارهای اساسی یک جامعه می‌داند.
صدا زدن با لقب‌های زشت، با تمسخر فرق دارد. خیلی وقت‌ها برخی از لقب‌ها و نام‌هایی که برای دیگران می‌گذارند، برای مسخره کردن و سرزنش کردن است. این می‌تواند هشداری برای والدین باشد؛ چون گام اول برای گذاشتن لقب‌ها و اسم‌های زشت، تصمیم والدین هستند.
بیشتر لقب‌ها، از اسم و چگونگی تلفظ و هجای آن اسم درمی‌آید. والدین می‌توانند، با انتخاب یک اسم مناسب و درخور شخصیت فرزندشان، از گذاشته شدن لقب‌های نامناسب به فرزندشان جلوگیری کنند. پدر و مادرها در این سوءرفتارها نقش مهمی دارند؛ هم برای انتخابِ اسمی مناسب و هم آموزش چگونه صدا کردن و برخورد فرزندشان با دیگران.
اهمیت انتخاب نامی نیکو
پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید:
مِنْ حَقِّ الوَلَد على الوالدَأن یُحَسِّنُ اسْمَهُ.
از حقوق فرزند که به عهده والدین است، نهادن نام نیکو بر اوست. ( وسائل الشیعه،ج 3، ص 134)
کودک، شیرین‌ترین ثمره زندگ زن و مردی است که عاشقانه و با پیوندی الهى، با هم پیمان بسته‌اند و آنان خودِ مشترک را در وجود فرزندشان پرورش می‌دهند.
در آموزه‌های اسلامى، برای کودک حقوق فراوانی در نظر گرفته شده است که از آن جمله می‌توان، به شناسایی حق تابعیت خانوادگى، تأمین امنیت شخصی و اجتماعی فرزند، تلقین شعائر دینی و انتخاب نام شایسته برای کودک اشاره کرد.
انتخاب نام برای کودک
در اصل سوم اعلامیه حقوق کودک، به حق داشتن نام برای کودک تصریح شده و آمده است: «کودک باید از بدو تولد صاحب اسم و ملیت گردد».
اما از نظر اسلام، حق کودک، تنها با نام‌گذاری به یک نام ایفا نمی‌شود، بلکه اسلام تأکید می‌کند که انتخاب نام نیکو و زیبا برای کودک، حق اوست.
تفاوت بین اسلام و جاهلیت در نام‌گذارى، این است که اسلام به نام‌گذاری با نامهای زیبا سفارش و از نامهای زشت نهی می‌کند.
پیش از ظهور اسلام، عرب‌ها فرزندانشان را به نامهای حیواناتی مانند سگ، پلنگ و یوزپلنگ می‌نامیدند. (گفتار فلسفی (کودک)، ج 2، ص 228)
پیامبر گرامی اسلام(ص) نامهای زشت و ناپسند را به نامهای نیکو تغییر می‌داد. به‌عنوان نمونه، نقل شده است که مردی خادم بتکده بود. پس از مشاهده حادثه‌اى، خدمت پیامبر آمد و اسلام آورد. پیامبر از نام او پرسید. مرد گفت: نام من غاوی بن ظالم (گمراه، پسر ستمگر) است. حضرت نام او را به راشد بن عبدالله (هدایت یافته، فرزند بنده خدا) تغییر داد. (عزالدین ابن اثیر، اسد الغابة فی معرفة الصحابه، تهران، مکتبة الاسلامیه،ج 2، ص 149)
همچنین حضرت، نام زنی را که عاصیه (سرکش) بود، به جمیله (زیبا) تغییر داد. (عزالدین ابن اثیر، اسد الغابة فی معرفة الصحابه، ج 3، ص 76)
نام‌گذاری در اسلام
نام‌گذاری در نظام تربیتی اسلام، اهمیت زیادی دارد تا آنجا که سفارش می‌کند، بهتر است پیش از ولادت فرزند، نام نیکویی برایش انتخاب شود.
پیشوای هشتم، نام نیکو را احسان و نیکی در حق فرزند می‌داند و می‌فرماید:
نخستین احسان و نیکی که پدر در حق فرزندش روا می‌دارد، انتخاب نام زیبا برای اوست. پس لازم است هریک از شما نام نیکو برای فرزند خود انتخاب کنید. (محجة البیضاء، ج 2، ص 66)
نام نیکو و زیبا ضمن آنکه بر احترام و تکریم کودک می‌افزاید، نشان‌دهنده نوع تفکر و علایق فکری و روحی خانواده‌هاست. بنابراین، در اسلام به نام‌گذاری به اسم‌هایی که حامل پیام و فرهنگ اصیل اسلامی باشند، تأکید شده است و بهترین آنها، نام‌هایی هستند که دربردارنده بندگی خداوند باشند، مانند: عبدالله، عبدالرحمن و مانند آن و بعد از آن، نام پیامبران و امامان معصوم(ع) سفارش می‌شود که بهترین آنها نام محمد است. (امام خمینی(ره)، تحریر الوسیله، قم، اسماعیلیان، ج 2، ص 308)
انتخاب نامهای پرمعنا تأثیر زیادی بر روی فرزندان می‌گذارد و بهتر است در انتخاب نام فرزندان، نامهای مبارک امامان(ع) و حضرت رسول اکرم(ص) در اولویت قرار گیرند یا نام‌هایی مانند محمد، احمد و حامد را برگزینند که رسول خدا(ص) درباره آنها فرمود: «هرکس یکی از این سه نام را برای فرزندش بگذارد، این فرد اگر در میان جمعی باشد، رأی آن جمع نیکو خواهد بود. همان‌گونه که نام آن خیر است، رأی آنان نیز نیکو خواهد بود». (بحارالانوار، ج 101، ص 129)
نام‌گذاری در سیره اهل بیت(ع)
نام‌گذاری فرزندان در سیره معصومان(ع) اهمیت زیادی دارد و حتی بیشتر نامهای آنها را خداوند انتخاب کرده است. صدوق(ره) در کتاب عیون اخبار الرضا از اسماء بنت عمیس، کنیز حضرت فاطمه(س)، چنین روایت می‌کند:
زمانی که امام حسین(ع) متولد شد، جبرئیل بر حضرت رسول اکرم(ص) نازل شد و به ایشان فرمود: یا محمد، خداوند تو را سلام می‌رساند و می‌فرماید: على(ع) برای تو به منزله هارون برای موسی است. پس این مولد مسعود را با پسر هارون همنام کن.
پیغمبر فرمود: نام پسر هارون چیست؟ جبرئیل گفت: شُبیر. رسول اکرم(ص) فرمود: این نام به زبان عربی چه می‌شود؟ جبرئیل گفت: نام او را حسین بگذار، حسین معادل عربی شبیر است.
این نمونه‌ای از سیره ائمه(ع) در نام‌گذاری فرزندانشان است و این می‌فهماند که نام‌گذاری، در اسلام امری بسیار مهم است که حتی نام فرزندان حضرت رسول را خود خداوند انتخاب می‌کردند.
پیامبر اکرم(ص) فرمود: «اِنَّ اَوَّلَ ما یَنْحَلُ اَحَدُکَم وَلَدهُ الاسِمُ الحَسَن؛ اولین بخشش و عنایت شما به فرزندانتان، انتخاب نام نیکوست». (اصول کافى، ج 6؛ وسائل الشیعه، ج 15، ص 115)
از پیامبر اکرم(ص) روایت است: «حق فرزند بر پدر آن است که نام نیک و زیبا بگذارد و در بلوغ، او را همسری دهد و به او نوشتن بیاموزد». (ابوالقاسم پاینده، نهج‌الفصاحه، ج 1، ص 294)
امیرمؤمنان، على(ع) می‌فرماید: «حق فرزند بر پدر، سه چیز است: اول، نام نیکو برای او برگزیند. دوم، او را به آداب نیک ادب نماید. سوم، به او قرآن بیاموزد».
امام صادق(ع) از حضرت رسول نقل می‌کند که ایشان فرمود: «این اسم‌های شما، همان اسم‌هایی است که در قیامت شما را به آن صدا می‌زنند. پس اسم‌های خود را خوب کنید (و برای فرزندانتان اسم‌های خوب و زیبا و نیکو انتخاب کنید)». (وسائل الشیعه، ج 15، ص 123)
از امام جعفر صادق(ع) نقل است:
که یکی از وصیت‌های حضرت رسول به امیرمؤمنان، على(ع) این بود: «یا على، حق فرزند بر والدین این است که والدین او نام مناسب برای او انتخاب کنند؛ دوم، در تعلیم و تربیت و آداب او اهتمام ورزند، سوم، او را در یک موضع صالح قرار دهند. (وسائل الشیعه، ج 15، ص 123)
این چند روایت، پاره‌ای از احادیث و روایات ائمه(ع) در مورد نام‌گذاری فرزندان بود. با کمی بررسی و پژوهش در کتاب‌های روایى، به سادگی می‌توان اهمیت این مقوله را در روایات و زبان معصومان(ع) دریافت.
انتخابی مناسب برای همیشه
اهمیت نام‌گذاری فرزندان
یکی از مشغله‌های شیرین پدر و مادرها هنگام تولد فرزندشان، انتخاب نام برای اوست. نام‌گذاری برای فرزندان، نه تنها میان مسلمانان، بلکه در کلیه ادیان، ملل و اقوام دنیا امری جدی و لذت‌آفرین است.
البته راه و رسم و روش این نام‌گذاری در هر دین، ملت، شهر و حتی خانواده متفاوت است. در این میان، آنچه برای تمام خانواده‌ها و والدین فرزندان مشترک است انتخاب یک نام «مناسب» و خوب برای فرزندان است.
نام‌گذاری فرزندان، از مسائلی است که حتی والدین پیش از تولد فرزندان خود و بلکه پیش از باردار شدن، به آن می‌اندیشند و پدر و مادر برای انتخاب نام، پیشنهادهایی می‌دهند.
آداب و رسوم نام‌گذارى
در گذشته
1. تبادل نظر: در شب ششم تولد نوزاد که جشن و شب‌نشینی برپا بود، همه اقوام به‌ویژه پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها و سران خانواده گرد می‌آمدند و با تبادل نظر، نامی را برمی‌گزیدند و در حاشیه قرآن، دیوان حافظ و یا هر کتاب ارزشمند دیگرى، سال، ماه، روز و ساعت تولد نوزاد را ثبت می‌کردند.
2. تفأل زدن: اسم‌های پیشنهادی را میان برگه‌های قرآن یا حافظ می‌گذاشتند و به آنها تفأل می‌زدند.
3. رأی‌گیرى: مواقعی که بر نامهای پیشنهادی اتفاق نظر نمی‌شد، نام‌گذاری با رأی‌گیرى به سرانجام می‌‌رسید.
4. بزرگ فامیل: در بعضی خانواده‌ها انتخاب نام فرزند تازه‌وارد، بر عهده بزرگ فامیل (پدربزرگ، مادربزرگ، عمو، دایى، عمه، خاله) گذاشته می‌شد.
در این روزگار
1. هماهنگی میان نام و نام خانوادگى: بعضی خانواده‌ها ترجیح می‌دهند که میان نام و نام خانوادگی کودک، هماهنگی وجود داشته باشد. این ارتباط ممکن است به‌صورت صفتی متناسب با اسم، جزئی از کل، کلمات هم‌ریشه و هم‌خانواده، یا آهنگ مشابه باشد.
2. انتخاب از نامهای نزدیکان: در بعضی خانواده‌ها نام فرزند با گرفتن از نام مادر، پدر یا هر دو انتخاب می‌شود. برخی نیز دوست دارند که فرزندانشان نامهای هم‌آوا یا هم‌معنا داشته باشند و یا اینکه ابتدای نام همه فرزندانشان، یک حرف مشخص باشد یا به یک حرف واحد ختم شود.
3. براساس مناسبت و وصیت: گاهی به مناسبت یا بنا به درخواست یا وصیت بزرگان خانواده، نامی برای نوزاد در نظر گرفته می‌شود، اما او را به اسم دیگری می‌خوانند که «شهرت» نام دارد و در شناسنامه ثبت نمی‌شود.
نکته‌هایی برای انتخاب نام کودک
1. هجا و چگونگی تلفظ اسم بسیار مهم است. دقت کنید که نام ضمن داشتن آهنگ خوش و معنای پسندیده، تلفظ آسانی داشته باشد، خیلی مهجور یا پیچیده نباشد و با دیگر اسم‌ها یا کلمات اشتباه نشود. کودک شما در آغاز سخن گفتن، نام خود را می‌گوید و در مهد کودک و مدرسه این‌گونه ارتباط برقرار می‌کند.
2. اگر خویشاوندان شما از قوم‌های مختلفی هستند یا اگر ممکن است در آینده فرزند شما در شهر یا کشور دیگری زندگی کند، به امکان تلفظ و معنای اسم او در لهجه و زبان‌های دیگر نیز توجه کنید.
3. بعضی از نامها جنسیت ندارند یا جنسیت آنها نامشخص است. در انتخاب این‌گونه اسم‌ها دقت کنید و اگر شک دارید، پیش از تولد نوزاد با سازمان ثبت احوال مشورت کنید. بخشی از شکل‌گیری هویت جنسی اطفال، متأثر از نام آنها خواهد بود.
4. اگر نام خانوادگی شما طولانی یا ترکیبی از چند کلمه است، بهتر است یک نام کوتاه برای فرزندتان در نظر بگیرید. اما اگر نام خانوادگی کوتاهی دارید، می‌توانید از میان اسم‌های بلندتر یا مرکّب نیز انتخاب کنید.
5. توجه داشته باشید که نام انتخاب شده، حتماً متناسب با موقعیت اجتماعی و محل زندگی‌تان باشد و حتماً به معنای اسم انتخابی و معنایی که در موقعیت و محل زندگی شما دارد، توجه داشته باشید.
6. سابقه تاریخی اسم مورد نظر خود را دربیاورید و بدانید که چه کسانی در تاریخ به این نام مشهور هستند و آیا انسان‌های خوبی در تاریخ بودند یا خیر. بررسی رابطه اسم‌های تاریخی و شخصیت فرزندانتان، می‌تواند خیلی مؤثر و مفید باشد.
منابع نام‌گزینى
1. کتاب: کتاب‌های متعدد و مختلفی برای این کار وجود دارد که به «نام نامه» یا «فرهنگ اسامی» مشهورند. می‌توانید تعدادی از آنها را از کتاب‌فروشی‌ها تهیه کنید یا از کتاب‌خانه محل و دوستانتان به امانت بگیرید.
2. مهدهای کودک: اگر این فرصت برای شما وجود داشته باشد می‌توانید با مراجعه به مهدهای کودک و مدارس، از روی فهرست، نام‌هایی را بیابید که در سال‌های پیش استفاده می‌شوند.
3. استفاده از مراجع اینترنتى: امروزه در اینترنت سایت‌هایی وجود دارد که مراجع نام‌هایی را به شما می‌دهد. یکی از بهترین و کامل‌ترین منابع اینترنتی موجود، فرهنگ نامهای سازمان ثبت و احوال (http://www.sabteahval.ir/default.aspx?tabid=65) است که افزون بر معنا و ریشه هر نام، اطلاعات سودمند دیگری را نیز، مثل تعدادی که تاکنون از این نام ثبت شده به شما می‌دهد.
پی نوشت‌ها:
دستیار علمی دانشگاه پیام نور واحد بندر خمیر.
امیر ملک‌محمودى، راهنمای خانواده: راز شاد زیستن و خوشبختی در کانون گرم خانواده، قم، شهاب‌الدین، ص 172.
طوبی :: تیر 1388 - شماره 34
مطالب مشابه :
انتخاب اسم کودک
انتخاب اسم تغذیه کودک و نوزاد نحوه برخورد با کودکان متفرقه انتخاب نام
انتخاب نام نوزاد
بدون شك انتخاب نام براي نوزاد يكي از مهمترين مواردي است كه والدين به درستي به اون اهميت
چگونگی انتخاب اسم نوزاد
نحوه انتخاب اسم مناسب برای فرزندان موقع گذاشتن اسم روی بچه‌ها باید با دقت و رغبت به این کار
اسم نوزاد
معلم (حقمراد خانی ) - اسم نوزاد - شخصی والدین می‌توانند، با انتخاب یک اسم مناسب و درخور
انتخاب اسم فارسی برای فرزند
نام فارسی اسم ایرانی پسر اسامی پارسی دختر نامهای اصیل ایرانی سایت انتخاب اسم بهترین نامها
آيا در خصوص انتخاب اسم نوزاد نظرخواهي كردن از خانواده ها ضرورت داره؟
جمع آسمانی ما - آيا در خصوص انتخاب اسم نوزاد نظرخواهي كردن از خانواده ها ضرورت داره؟
25. اسامی ترکمن ها / انتخاب اسم در بین ترکمن ها ...
اگر نوزاد اسم پدر بزرگ و یا مادر بزرگ را بخود بگیرد، جشن مفصلی برگزار می شود انتخاب اسم
انتخاب نام كودك
معمولا در شب ششم تولد نوزاد كه جشن و شب نشيني بر پا انتخاب اسم زيبا و مناسب براي كودكي
نام کودک خود را چگونه انتخاب می‌کنید؟
موقع گذاشتن اسم روی بچه‌ها باید با دقت و نام انتخاب شده برای نوزاد توقعات والدین را
برچسب :
انتخاب اسم نوزاد