مادر

مرحوم حاج اسماعیل دولابی:
مادرت را ببوس،
پایش را ببوس تا به گریه بیفتد، خودت هم به گریه می افتی،
آن وقت کارت روی غلتک می افتد و همه درهایی که به روی خود بسته ای، خدا باز می کند.
این که فرمود بهشت زیر پای مادر است یعنی تواضع کن.

پ.ن: با این پست گریه کردم. شاید تا رابطه من و مادرم را درست ندانید متوجه نشوید. در عین اینکه از بچگی کینه مادرم را در دلم داشتم، و از محبت ندیدن از او خیلی خیلی آزردم، ولی دلم هم خیلی خیلی به حالش می سوزد. اینکه این رفتارهایش همه تقصیر خودش نبوده. از بیماری اش بوده. از بی مهری هایی که خودش در کودکی دیده و ... خیلی دلم به حال مادرم میسوزد که من هم برایش کاری نکردم. فقط مثل قربانی بودم.

اشتباه فکر نکنید، با او خوبم، کمک حالش هستم و .. ولی راستش را بخواهید، ته ته دلم خیلی دوستش ندارم. خیلی دلم برایش تنگ نمی شود. فقط دلم برایش میسوزد و محبتهایم هم همه از سر ترحم بوده نه عشق.

یعنی نه انقدری که بتوانم به بالایی عمل کنم. خیلی برایم سخت است. و شاید دلیل درهایی که رویم بسته شده، اینست که با مادرم خیلی مهربان نیستم.

خدایا مرا ببخش.

خدایا قلبم را از آزردگی هایی که از او دیدم خالی کن.

خدایا قلبم را صاف کن.

خدایا مرا ببخش تا بتوانم ببخشم.

به سویم توبه کن تا بتوانم توبه کنم.

مادر

مطالب مشابه :

کیک سالگرد ازدواج

فوت و فن های آشپزی

مادر

نظم نوین 2

چگونه محبت کنیم؟