متن ادبی درباره شهادت فاطمه زهرا(س) وغربت علی(ع)

غربت بی انتها...

آه! فاطمه جان! سوز، مانند مار زخم خورده‌ای در من می‌پیچد و با آتش، بغض در جانم می‌دود و وجودم را شعله‌‌ور می‌سازد. آن زمان که کودکانت در گوشه خانه، پناه گرفته و می‌گریستند آن‌قدر معصومانه که مظلومیت و معصومیت از خود شرم می‌کردند.
غم، آن‌چنان برخانه علی چنبره زده است که گویی بهتر از این‌جا پیدا کرده است، آخر چرا؟!
در، از روی زهرا شرمگین است چرا که دیگر از او جانی برای عذرخواهی باقی نمانده تا خاکستری بر زخم زهرا شود.
شعله‌های آتش نمی‌دانند که چگونه از جلوی خانه علی فرار کنند و سرگردان و گریزان راه به سوی آسمان پیش می‌گیرند و از پشیمانی و سرنوشت شومی که برای آن‌ها رقم خورد چهره‌سیاه می‌کنند.
و اما آب، آبی که برای غسل، قرار داده‌اند، بیچاره نمی‌داند که بر کجا بریزد و سرگردان، انگشت حیرت بر دهان گرفته است. آیا بر آتش دل کودکان ریزد؟ آیا برتن پاک و معصوم تو آرام و صبور فرود آید؟
آه! ای جان، چقدر سنگدلی که هنوز در بدن مانده‌ای، طاقت را ببین که چگونه سرگردان و حیران سر به بیابان گذاشته است و دوان دوان از میان زخم‌های علی راه باز می‌کند و پا به گریز می‌گذارد؟!
آه از غربت بی‌انتهای علی، آه که چقدر علی مظلوم و تنها مانده است...
سعیده عابدی
منبع: موسسه جهانی سبطین

متن ادبی درباره شهادت فاطمه زهرا(س) وغربت علی(ع)

مطالب مشابه :

متن ادبی ، دلنوشته و شعر درباره شهادت امام جعفر صادق علیه السلام

جملات زیبا درباره شهید وشهادت

متن ادبی درباره شهادت فاطمه زهرا(س) - تنهایی علی(ع) و ظهور مهدی(عج)

حضرت زهرا(س) - شهادت - متن ادبی

متن ادبی درباره شهادت فاطمه زهرا(س) وغربت علی(ع)

متن ادبی درباره اربعین