روش های ارزیابی کاربری اراضی شهری

روش های ارزیابی کاربری اراضی شهری

ارزیابی کاربری های مختلف اساسا به منظور اطمینان خاطر از استقرار منطقی آنها و رعایت تناسبات لازم به دو صورت کمی و کیفی صورت می گیرد.
الف) ارزیابی کمی : این ارزیابی بر اساس مقایسه سرانه های موجود کاربری ها با استاندارد مربوط یا از طریق بررسی نیاز های فعلی و آتی مربوط یا از طریق بررسی نیاز های فعلی و آتی منطقه مورد مطالعه به فضا صورت می گیرد.
ب )ارزیابی کیفی: در این مرحله ویژگی های کیفی معین شده و نسبت آنها به یکدیگر بر اساس چهار ماتریس ذیل بررسی می شود:
1) ماتریس سازگاری 2) ماتریس مطلوبیت 3) ماتریس ظرفیت و 4) ماتریس وابستگی

1. ماتریس سازگاری:
کاربری هایی که در یک منطقه استقرار می یابند نباید موجب مزاحمت و مانع اجرای فعالیت های دیگر گردند. بر این اساس کاربریها از نظر سازگاری ممکن است حالتهای ذیل را داشته باشند:
الف) کاملا با یکدیگر سازگارند: یعنی هر دو خصوصیات مشترکی دارند و فعالیت های آنها نیز بر یکدیگر منطبق باشد، مانند دو مسکونی کم تراکم.
ب) نسبتا ناسازگار: با این ترتیب هر دو کاربری از یک نوع بوده اما در جزئیات اختلاف داشته مانند مسکونی کم تراکم با مسکونی تراکم متوسط.
ج) نسبتا ناسازگار باشند: یعنی اینکه میزان ناسازگاری بین این دو کاربری از سازگاری آنها بیشتر باشند.
د) کاملا ناسازگار باشند : یعنی مشخصات دو کاربری هیچ گونه هم خوانی بت یکدیگر نداشته و در تقابل با یکدیگر باشند مانند کاربری مسکونی با کاربری صنعتی.
ه ) بی تفاوت باشند : یعنی دو نوع کاربری از جهت سازگاری نسبت به هم بی تفاوت باشند.

منبع : پور محمدی ، محمد رضا ، برنامه ریزی کاربری اراضی شهری ، سازمان چاپ و انتشارات ، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ چهارم ،1387

برای مشاهده مطالب دیگر در همین باب فایل زیر را دانلود نمایید....

matris sazegari.rar (اندازه: 1.68 MB )

روش های ارزیابی کاربری اراضی شهری

مطالب مشابه :

ارزیابی کمی و کیفی کاربری اراضی شهری

مژده مژده (پاورپوینت درس ارزیابی اراضی)

معیارهای ارزیابی کاربری اراضی

پایان نامه ارزیابی کمی و کیفی کاربری اراضی شهری

فهرست صلاحیت های رشته کشاورزی و منابع طبیعی

معرفی توانمندی ها

روشهای ارزیابی کاربری های شهری

روش های ارزیابی کاربری اراضی شهری

ارزيابي اراضي

فهرست صلاحیت رشته کشاورزی و منابع طبیعی