سراج الدین

  سلام

یه روز در میان هفته دوستی خواست که باهم هم صحبت شویم و محل قرار را زیارت تعیین کردیم اما من در حرم هرچه نشستم او نیامد تو این فاصله این شعرو با گوشی نوشتم:

24854674268354039558.jpg

آقای من

آقای من ای همدم تنهایی من                   مشکل گشای ساده و رویایی من

در یک صدف مانند گوهر آرمیدی               آرام در یک خانه از زر آرمیدی

اما جدا از این حرم غوغاست آقا                بیرون ازین خوان کرم غوغاست آقا

این زائران اینجا چنین بی ادعایند               اینجا پر از اشک و غم و فکر دعایند

می آمدی ایکاش بامن توی شهرم                 شاید بفهمی من چرا با خنده قهرم

آقا نمیدانی که مردم از تو دورند                اینها فقط با جسمشان غرق حضورند

آقای من بیرون ازینجا دیدنی نیست            همچون ضریحت زندگی بوسیدنی نیست

دلها شده از معرفت خالی شدیدا               رزق از تقلب میخورند اینجا جدیدا

این مردمان بیرون ازینجا خوابه خوابند             در فکر نان مفتی و در کار آبند

از لطف آب و صنعتِ دلچسب حیله              حاجی شدن آسان شده دراین قبیله

وقتی که رزق ملت از راه گناه است              آینده شان همچون شبی سرد و سیاه است

آوای خشم ایزدی پیچیده کم کم              سرچشمه های آبها خشکیده کم کم

آب قنات کمترشده از حدباور                در جویها جاریست یک شیر سماور

دین میشود در ظاهر مسجد خلاصه            در خواندن قرآن خوشرنگه گلاسه

از بند هر قانون و دین آزاد آزاد             دلهایمان ویران ومسجدها چه آباد

اینها به ظاهر پیش قبرت اشک ریزند          در باطن اما صاحب قلبی مریضند

آقا نبین این چهره های محترم را                لطفا بدقت بنگر اطراف حرم را

هر نوجوانی درهوای خودنمایی             اطراف مرقد پرشده از بی حیایی

اینسو جوانی لمس کرده دلبرش را             آنسو یکی دزدیده عقل خواهرش را

اینجا فقط حاجی بفکر مردگان است          
تنها حریم مردگان امن و امان است

اینها خریدارند و این مرقد حراجیست            جنسش حیا و عفت و ناموس حاجیست

آقا بگو با زایران علت کدام است           بی عفتی ها زاده مال حرام است

حاجی که عمری آبها بال و پرش داد                حالا تقاص آبها را دخترش داد

حاجی شده اما فقط در مغز پوکش               آب مقطر باعث سیر و سلوکش

آقا بگو با زایرانت دین که این نیست               هرکس که حاجی شد کمال المومنین نیست

کسب حرام و جمعه ها در اولین صف!              از کار این مردم خدا هم رفته در کف

حاجی که با آب مقطر مهربان است                  افسار ناموسش بدست دیگران است

فرزند آن بقاله دزد و کم فروش است            زیدی که هرشب بایکی درجنب و جوش است

گیرم تمام نوجوانان را بگیرند                  هرکس نگاه چپ کند آن را بگیرند

گیرم تمام دختران را رو بپوشند                     در بستن پس کوچه و پاتوق بکوشند

بند و بساط باده نوشی را بگیرند                  اینترنت و سیمکارت و گوشی را بگیرند

دوس دختران و بي افان گردند واصل                  آمارها اعلان شود اما چه حاصل؟

وقتي دكان دين بدست جاهلين است               حرف رسول و اهل بيتش بر زمين است

وقتي حرام و حيله در روزي دخيل است           در بين اهل خانه ها ايمان ذليل است

انصاف در چشم پدر وقتي جفنگ است                 رخت حيا بر قامت فرزند تنگ است

آقا ببخش امشب دلم را باز كردم                     درخلوت روحانيت پرواز كردم

آقا دهانم را دگر بستم به مولا                  اصلا ولش كن خسته شد شصتم به مولا
 


مطالب مشابه :


سراج الدین

به رنگ کویر روزهایی به رنگ تنهایی آقای من ای همدم تنهایی من مشکل گشای ساده و




گروه ضربت

روزهایی به رنگ تنهایی کانون گل برای رفع مشکلات چرا به مجامع بین المللی و




تلوزيون

روزهایی به رنگ تنهایی عرضم به حضور انور كه گويا ديگه كفگير صداو سيما خورده به بيخ بيخ




وبلاگ

روزهایی به رنگ تنهایی پیچیده و مشکلیه یا اساسا نیاز به تخصص و فرد خاصی داره هرچند این




باز آمد گند ماه مردسه

روزهایی به رنگ تنهایی البت حالا كه خوبه اون زماناي ما بچه رو به گوش خودشونم حساب نمي




برزك و زاهدان

روزهایی به رنگ تنهایی از پس گوشتون عبور ميكنه و به مسيرتون ادامه ميديد وقتي هم يه




توفيق اجباري

روزهایی به رنگ تنهایی آدمايي كه هنوز قديمين و رنگ و ريا نميدونن چيه. به اين نتيجه رسيدم




برچسب :