خاطرات سفر به گرجستان (2012) – روز ششم– تفلیس، بخش اول گشت شهری, از گرمابه شاه عباسی تا کلیسای جامع

سر ساعت 8 صبح نينا مهربون زنگ در رو به صدا درآورد و با دوتيكه خاچاپوري كوچيك كه البته طعمش به هیچ وجه به خاچاپوري ای كه تو باتومي خورده بوديم نمي رسيد سورپرايزمون كرد! ما هم بي معطلي آماده شديم و از اونجا كه اول از همه نگران اتوبوس برگشت به ايران بوديم با مترو به سمت ترمينال اتوبوسراني تفليس كه اورتاچالا (Ortachala) نام داشت، راه افتاديم.

در مسير راه براي اينكه مطمئن بشيم از يه خانوم جوون آدرس رو پرسيديم اينجا بود كه ديگه داستان كلاً عوض شد و با مشاركت چند تا خانوم و آقای مسن مهربون و چهار ساعت بحث بین اونها که بالاخره كدوم ايستگاه مترو به مقصد نزديكتره، آخرش علما اجماع کردند كه ما بايد در ايستگاه Samasi Argveli پياده بشيم!

در ايستگاه مترو حالا بايد جهت ترمينال رو پيدا مي كرديم كه اولش يكم گيج بوديم و خواستيم يه زوجي كه ساك دستشون بود رو دنبال كنيم اما اي دل غافل كه از بدشانسي ما بعد از چند دقيقه فهميديم كه بابا راه رو اشتباه رفتيم و این ابتکار من درآوردی جواب نداد! اين بار نوبت GPS موبايل بود و البته كمك شهروندان عزيز گرجي كه اگه زبون بفهمن كلا گزينه خوبي براي راهنمايي محسوب ميشن و اين شد كه تازه فهميديم همون خيابون بزرگ روبروي در اصلي خروجي مترو ما رو به ترمينال اورتاچالا مي رسونه و ما بی خود چپ و راست زدیم.

اولش خواستيم کل مسير رو پياده بريم اما راستش با بارون گرفتن و يكم پياده روي و البته پرسش مجدد از جووني كه كاور زرد پوشيده و متصدي بليط بود به اين نتيجه رسيديم كه بهتره با اتوبوس بريم و اینجا بود که فهمیدیم كه با اتوبوس شماره 50 يا 71 از اول خیابون مي تونستيم اين مسير رو طي كنيم.

خوشبختانه اين كارت مترو براي برخي اتوبوس هاي شهري هم كاربرد داره (احتمالا اونهايي كه رنگشون زرده) و در داخل اتوبوس دستگاهي تعبيه كردن كه از كارتتون پول بليط رو كم مي كنه و يه تيكه كاغذ كوچيك كه روش ساعت درج شده رو به عنوان بليط بيرون مي ده.

اين تكه كاغذ يا همون بليط خيلي مهمه و بايد تا آخر سفر با اتوبوس همراهتون باشه. برخلاف اروپا كه اساس كار رو بر اعتماد گذاشتن و در مقابل جريمه ها سنگينه در گرجستان هم چندان از اعتماد خبري نيست و در اكثر ايستگاهها چند نفر از متصدیهاي مربوطه كه با كاور زرد مشخص اند از دو طرف اتوبوس و درهاي جلو عقب بالا مي يان و بليطتونو چك مي كنن. جالب اونکه بازم اولين بار در روز نفري 0.4 لاري كم مي كرد و دفعه دوم تو همون روز 0.3 لاري و از اون به بعد هر بار 0.2 لاري!

از اينا كه بگذريم يكي دو كيلومتر پايينتر به ترمينال اورتاچالا رسيديم كه بي شباهت به ترمينال هاي اتوبوس راني شهرهاي درجه 2 خودمون نبود. اولش يه گشتي تو ترمينال زديم تا ببينيم چه شركتهايي به مقصد تهران اتوبوس دارن. با اينكه 4 يا 5 تا شركت نام ايران رو درج كرده بودن آخر كار فهميديم كه همش سياه بازيه و فقط 2 شركت عصر ايران و گيتي پيما به مقصد تهران اتوبوس دارن و بقيه يجورايي عامل همين دو شركت هستن و پورسانت مي گيرن. برخي شون بليط 100 لاري رو 107 لاري به مسافرها قالب مي كنن!!!

دفتر گيتي پيما تعطيل بود و عصر ايران هم كه چند نفري جلوش وايساده بودن و از اينكه برنامه حركت امروز به هم خورده شاكي بودن جواب درست و حسابي نمي داد. فقط يكيشون گفت كه اسمتونو بنويسيد تا اگه فردا اتوبوس داشتيم بهتون خبر بديم! يعني كلا همه چيز بي برنامه است و بستگي به اون داره كه اتوبوس از تهران كي مي رسه!!! واسه همينم هست كه تو ايران هم اين دو شركت بليط برگشتشون تاريخ نداره و ما هم به همين خاطر بليط برگشتمونو از ايران نخريديم كه دستمون باز باشه.

ما كه يكم نا اميد شده بوديم و نگران گيرنیاوردن بليط تهران بوديم يكم تلاشمونو بيشتر كرديم و اين بار با شماره موبايلي كه رو دفتر گيتي پيما بود تماس گرفتيم و اونا گفتن كه امروز چون تعطيله فقط دفتر داخل شهرشون بازه و بايد اونجا بريم. حالا ما رو مي بيني كلي شاكي و از اينكه چرا بايد همه چيز اينقدر بي برنامه باشه حرص مي خورديم و به سرعت به سمت خيابون حركت كرديم تا به دفتر اونا بريم. داشتيم با يه راننده تاكسي سر قيمت چونه مي زديم كه ما رو به اونجا برسونه كه يكدفعه يكي به فارسي صدامون زد و ديديم همون آقاييه كه تو دفتر عصر ايران گفته بود كه معلوم نيست كه فردا ماشين داشته باشن! انگار خدا همه كار رو برامون رديف كرده بود چون آقاهه گفت كه ماشين امروزشون كنسل شده اما براي فردا ظهر 2 تا جا داره و حركت قطعيه. ما رو كه مي بيني كلي ذوق كرده بوديم باهاش به دفتر فروش عصر ايران اومده و با پرداخت نفري 100 لاري نه چندان ناقابل (هر دلار حدود 1.63 لاري) بي معطلي بليط برگشتمونو خريديم.

بعد از اونكه نفسي به راحتي از خريد بليط برگشت كشيديم ديگه حالا مي تونستيم به گشت شهري بپردازيم. براساس نقشه و اطلاعات قبليمون نزديكترين جاي ديدني به ترمينال ناري كالا Narikala و حمومهاي تاريخي شاه عباس بودن. خوشبختانه با همون اتوبوس شماره 71 به راحتي مي شد به اونجا رسيد و این شد که ما دقايقي بعد به مقصد رسيديم.

با ترك اتوبوس اول از همه گنبدهاي كوچك در سطح به سبك معماري مناطق مركزي ايران به چشم مي اومد و به خاطر بوی سولفور و گوگرد به وجود حمامهايي كه تاريخ ساختشون به قرن 17 و 18 و شاه عباس صفوي برمی گشت پي برديم.

البته قدمت چشمه هاي معدني اون به مراتب بيشتر و از قرن ها پيش بوده تا جايیكه حتي نام تبيليس به معناي جاي گرم از قرن 5 ميلادي و به واسطه وجود اين چشمه هاي آب گرم براي اين منطقه بكار رفته است.

بخاری که تو اون هوای خنک و نم نم بارون از زیر زمین و داخل دودکشهای حمام بیرون میزد ما رو ترغیب کرد که داخل حمام رو هم ببینیم. وقتی داخل شدیم دختر متصدی حمام با زبون اشاره و نشون دادن شستن سر حالیمون کرد که فقط کسایی می تونن داخل بشن که واقعا می خوان حموم کنن!

از كنار اين حمام قديمي دورنمايي از مسجد شاه عباس هم به چشم مي خوره كه شباهت زيادي به معماري سبك صفوي در اصفهان داره.

در ادامه با امتداد مسير پله كاني به سمت تپه هاي مشرف بر حمامها بالا رفتيم و در اين حين براي اطمينان از چند پسربچه دبيرستاني جهت رو سئوال كرديم. يكيشون با چند كلمه انگليسي دست و پا شكسته و كمي هم غير مرتبط و با كمك زبون اشاره سعي كرد راهنمايمون كنه كه اين موضوع دستمايه اي شد براي تفريح ساير دوستانش.

چشم انداز زيباي شهر از بالا در پيچ و خم جاده و با پس زمینه نسيم مطبوع هواي پس از باران بيشتر از همه سرحالمون كرد.

در بالاي تپه سرانجام به خرابه هاي قلعه ناريكالا (نارين قلعه) رسيديم كه البته به جهت زلزله حدود 200 سال قبل بخش هاي زيادي از اين قلعه قديمي كه در طول دوران رونقش از قرن 4 ميلادي و حتي در دوران حكومت بني اميه در قرن 7 هجري حوادث زيادي رو تجربه كرده بود اكنون از بين رفته بود.

در كنار قلعه هم كليساي كوچكي با نام سنت نیکلاس قرار داشت كه برخلاف انتظار در اون روز يكشنبه تقريبا مملو از مردم بود كه اکثرشون از قشر جوون و حتي نسبتا مرفه با ماشين هاي گرون قيمت بودن!

در كنار قلعه راهي كوچك و در بخش هايي به صورت پله وجود داشت كه با امتداد دادن آن به سمت بالا دقايقي بعد به يكي از زيباترين مكان هاي شهر زيباي تفليس يا همان مجسمه زيبا و عظيم مادر گرجستان Mother Georgia رسيديم. اینجا دیگه پر بود از توريست هاي مختلف كه خوشبختانه تعداديشونم هموطناي عزيزمون بودن.

تو این حین چیزی که حسابی سورپرایزمون کرده بود چشم انداز زيبايي از بالاي شهر تفليس و رودخانه Mtkvari بود. در واقع اين بخش از تپه حال و هواي بسيار وصف نشدنی داشت.

بازم اون بالا نذر و نذورات مردم معتقد خودنمایی می کرد.

تاريخچه ساخت اين تنديس 20 متری آلومینیومي که تقریبا از همه جاهاي تفلیس دیده میشه، به سال 1958 و به مناسبت 1500 سالگي شهر تفليس بر مي گرده. در واقع این تندیس نشان دهنده زنی با شمشیری در یک دست و کاسه ای در دست دیگر است. کاسه برای پذیرایی از کسانی که با دوستی وارد گرجستان می شوند و شمشیر برای آن ها که با دشمنی می آیند یعنی اگر با دوستی به گرجستان آمدید مردم گرجستان مهمان نواز هستند و از شما استقبال می کنند ولی اگر با دشمنی و نیرنگ و دروغ آمدید تاوان آن را پس خواهید داد. ( منبع http://ariyapad.blogfa.com)

درست در بالاي تپه و در نزديكي تنديس مادر جورجيا تله كابين زيباي شهر تعبيه شده كه مستقيما تا پايين تپه و محوطه پل شیشه ای زيباي كنار رودخونه امتداد پيدا مي كنه.

براي سوارشدن به تله كابين بايد يك لاري پرداخت كنيد و جالبتر اونكه اين مبلغ با همون كارت شارژ شده مترو و اتوبوس شهري قابل پرداخته و همونجا مي تونيد كارتتونم شارژ كنيد.

با سوار شدن بر تله كابين و حركت به سمت پايين چشم انداز زيبايي از شهر تفليس و تنديس مادر جورجيا خودنمايي مي كنه.

در طرف ديگر رودخونه هم بر روي تپه پرتره زيبايي از كليساي تاريخي Methkhi با مجسمه زيباي مرد اسب سوار خودنمايي مي كنه.

در ايستگاه نهايي تله كابين محوطه چمنكاري شده زيباي كنار پل Methkhi فضاي رويايي رو فراهم كرده كه مي تونه حداقل براي ساعتي آدمو تو اون محوطه زيبا سرگرم كنه اما ما چون وقت نداشتيم ترجيح داديم تا به سرعت بخش بعدي برنامه كه كليساي جامع سامبا Sameba Cathedral بود رو دنبال كرديم

و از اونجا كه نماي زيباي كليسا از بالاي تپه و بیشتر نقاط شهر به وضوح قابل مشاهده بود در امتداد مسير با بالا رفتن از پله ها و كمي پياده روي به سمت بنا خودمونو به نزديكي اون در اطراف ايستگاه مترو Avlabari رسونديم.

كوچه هاي منتهي به كليساي جامع سامبا تا حدودي شيبدار و تنگ و باريكن و يجورايي فضايي شبيه به كوچه هاي اطراف امازاده ها رو تداعي مي کردن و شاید به خاطر روز یکشنبه بود که یه یکشنبه بازاری هم اونجا برپا بود و میوه وسبزی و صنایع دستی عرضه می کردند.

با ورود به محوطه كليسا چشم انداز زيباي اون نفس آدمو بند میاورد. عظمت اون بنا با تلفيق هنر معماري و موقعيتش در بالاي تپه كه مشرف بر شهر زيباي تفليسه به راحتي قابل وصف نيست.

از قرار این کلیسا كه مهمترین و بزرگترین کلیسای جامع نه تنها گرجستان بلکه کل منطقه قفقاز جنوبی میباشد و جزو بزرگترین کلیساهای ارتودکس جهان به شمار میرود در فاصله سالهای 1995 تا 2004 میلادی به دستور اسقف اعظم گرجستان در قلب شهر تفلیس بنا شد.

اين بنا شامل 9 کلیسای کوچکتر میباشد و علاوه بر این 5 کلیسای کوچکتر دیگر هم در طبقات پایینتر ابن بنای عظیم واقع شده اند. در ساخت این بنای عظیم از مواد طبیعی استفاده شده است. کف بنا با مرمر سنگ فرش شده است و از موزاییک جهت دکوراسیون آن استفاده شده است.

نقاشیهای ساختمان تماماً توسط گروهی از نقاشان زبردست کشیده شده است. بنای کلیسا شامل برج ناقوس، اقامتگاه پادشاه گرجستان، کارگاه، محل استراحت و اکادمی علوم دینی می باشد. کلیسای جامع مساحتی بالغ بر 5000 متر مربع را شامل میشود حجم اشغال شده بالغ بر 137 متر مکعب بوده و در ارتفاع 84 متری واقع است و ارتفاع ساختمانهای زیر زمینی کلیسا به 13 متر میرسد.( منبع http://ariyapad.blogfa.com)

جالب اینکه یه عروس و داماد همراه با مهمونهاشون هم اونجا بودند و روی پله ها مشغول فیلم برداری بودن! دیدن عروس و داماد گرجی که داماد لباس محلی پوشیده بود برامون خیلی جالب بود.

با بازديد از اين كليساي زيبا و در حاليكه ساعت حوالي 2 بود بازم تو مسير برگشت رنگ و بوي خاچاپوري هاي خوشمزه هوايیمون كرد و اين بار هم طاقت نياورده و خودمونو برای ناهار دو تيكه خاچاپوري پیتزایی مهمون کردیم!!! هرچند هرکاری کنیم بازم همه راه ها به خاچاپوری ختم میشه!!!

ادامه دارد ...

خاطرات سفر به گرجستان (2012) – روز ششم– تفلیس، بخش اول گشت شهری, از گرمابه شاه عباسی تا کلیسای جامع

مطالب مشابه :

سفر نامه گرجستان

نرخ بلیط اتوبوس گرجستان

سفرنامه گرجستان(بخش اول)حرکت به سمت عروس قفقاز

خاطرات سفر به گرجستان (2012) – روز ششم– تفلیس، بخش اول گشت شهری, از گرمابه شاه عباسی تا کلیسای جامع

شهر توريستي باتومي

سفر به گرجستان (تفلیس و باتومی)

خاطرات سفر به گرجستان (2012)– روز ششم و هفتم–بخش پایانی- تپه پارك متاسميندا،پل خشک و در مسیر بازگشت

سفر نامه گرجستان(بخش دوم) بازدید از شهر عروس قفقاز

صعود به قله کازبک گرجستان