متن‌ قطعنامه‌ مارس‌ شوراي‌ حكام‌ درباره‌ ايران‌

به‌: اعضاي‌ شوراي‌ حكام‌
a) يادآوري‌ مي‌كنيم‌ قطعنامه‌ تصويبي‌ شوراي‌ حكام‌ در تاريخ‌ 26 نوامبر 2003 (GOV/2003/81) و قطعنامه‌ تصويب‌شده‌ شورا در تاريخ‌ 12 سپتامبر 2003 (GOV/2003/69) و بيانيه‌ شورا در تاريخ‌ 19 ژوئن‌ 2003 (GOV/2003/1072)
b) با تشكر از گزارش‌ محمد البرادعي‌ در تاريخ‌ 24 فوريه‌ 2004 (GOV/2004/11) درباره‌ اجراي‌ پادمانها در ايران‌
c) با تشكر از رئيس‌ آژانس‌ و دبيرخانه‌ وي‌ براي‌ تلاشهاي‌ مداوم‌ آنان‌ براي‌ اجراي‌ توافقنامه‌ پادمان‌ با ايران‌ و حل‌ وفصل‌ تمام‌ مسائل‌ مهم‌ باقي‌مانده‌ هسته‌اي‌ در اين‌ كشور
d) با رضايت‌ اعلام‌ مي‌كنيم‌ كه‌ ايران‌ پروتكل‌ الحاقي‌ را در تاريخ‌ 18 دسامبر 2003 امضا و در ارتباطي‌ كه‌ در تاريخ‌10 نوامبر 2003 با رئيس‌ آژانس‌ برقرار كرد، ايران‌ خود متعهد شد كه‌ از آن‌ تاريخ‌ طبق‌ مقررات‌ پروتكل‌ عمل‌ كند.اما همچنين‌ اعلام‌ مي‌كنيم‌ كه‌ اين‌ پروتكل‌ تا به‌ حال‌ طبق‌ قطعنامه‌ 12 سپتامبر 2003 و 26 نوامبر 2003 شوراي‌حكام‌ تصويب‌ نشده‌ است‌.
e) خاطرنشان‌ مي‌كنيم‌ تصميم‌ ايران‌ در 24 فوريه‌ 2004 براي‌ توسعه‌ حوزه‌ فعاليتهاي‌ مربوط‌ به‌ تعليق‌ و بازفرآوري‌و تأييد اين‌ كشور مبني‌بر اين‌ موضوع‌ كه‌ تعليق‌ در همه‌ تسهيلات‌(تجهيزات‌) ايران‌ انجام‌ خواهد شد.
f) با نگراني‌ جدي‌ خاطرنشان‌ مي‌كنيم‌ كه‌ اظهارات‌ ايران‌ در اكتبر 2003، تصوير كامل‌ و نهايي‌ برنامه‌ هسته‌اي‌ گذشته‌و حال‌ ايران‌ نيست‌. آژانس‌ در قطعنامه‌ سپتامبر 2003 كه‌ تعدادي‌ از قصورات‌ ايران‌ را متذكر شده‌ (uncovered) ازايران‌ خواسته‌ بود كه‌ تصويري‌ كامل‌ و نهايي‌ از برنامه‌ هسته‌اي‌ حال‌ و گذشته‌ خود نشان‌ دهد. براي‌ مثال‌، يك‌ طرح‌پيشرفته‌تر سانتريفوژ از آن‌ چيزي‌ كه‌ قبلاً اعلام‌ شده‌ بود شامل‌ فعاليتهاي‌ تحقيقات‌، تست‌ و ساخت‌ قطعات‌آزمايشي‌ وابسته‌؛ دو طيف‌ سنج‌ وسيع‌ كه‌ در برنامه‌ غني‌سازي‌ ليزري‌ كاربرد دارد و اينكه‌ ايران‌ ساخت‌ سلولهاي‌گرم‌ در راكتور تحقيقاتي‌ آب‌ سنگين‌ اراك‌ (كه‌ رسيدگي‌ و تحقيق‌ بيشتري‌ براي‌ آنها لازم‌ است‌) را در نظر گرفته‌است‌ كه‌ ممكن‌ است‌ به‌ فعاليتهاي‌ هسته‌اي‌ ديگري‌ كه‌ تاكنون‌ ايران‌ گزارش‌ نداده‌ باشد، رهنمون‌ كند.
g) با همين‌ اندازه‌ نگراني‌ خاطرنشان‌ مي‌كنيم‌ كه‌ ايران‌ همه‌ سؤالات‌ مربوط‌ به‌ گسترش‌ فن‌آوري‌ غني‌سازي‌اش‌ راحل‌ نكرده‌ است‌. مواردي‌ از جمله‌ مكان‌، اندازه‌ و ماهيت‌ كار انجام‌ شده‌ براساس‌ طرحهاي‌ پيشرفته‌ سانتريفيوژبي‌پاسخ‌ مانده‌؛ ماهيت‌، وسعت‌ و هدف‌ فعاليتهاي‌ مربوط‌ به‌ راكتور آب‌ سنگين‌، و شواهدي‌ دال‌ بر اثبات‌ ادعاهامربوط‌ به‌ هدفهاي‌ آزمايشهاي‌ پلونيوم‌ 210، و منابع‌ همه‌ آلودگيهاي‌ هسته‌اي‌ در ايران‌ نيز از همين‌ سؤالات‌مي‌باشند.
h) با نگراني‌ خاطر نشان‌ مي‌كنيم‌ با توجه‌ به‌ گزارش‌ 20 فوريه‌ 2004 (GOV/2004/12) رئيس‌ آژانس‌، اگرچه‌برنامه‌هاي‌ فرآوري‌ و سانتريفوژ ايران‌ و ليبي‌ در زمانهاي‌ متفاوتي‌ بوده‌، اما داراي‌ عناصر اصلي‌ مشترك‌ مي‌باشند.تكنولوژي‌ كه‌ به‌ طور وسيع‌ از يك‌ منبع‌ خارجي‌ تهيه‌ شده‌، يكي‌ از اين‌ عناصر مشترك‌ است‌.
1- اذعان‌ مي‌كنيم‌ رئيس‌ آژانس‌ گزارش‌ كرد كه‌ ايران‌ به‌ شكل‌ فعال‌ درباره‌ دسترسي‌ به‌ مكانهايي‌ كه‌ آژانس‌ لازم‌دانسته‌، با اين‌ مرجع‌ بين‌المللي‌ همكاري‌ كرده‌ است‌. اما از آنجايي‌ كه‌ همكاري‌ ايران‌ نسبت‌ به‌ آنچه‌ لازم‌ بوده‌،تاكنون‌ كاهش‌ يافته‌ است‌، از ايران‌ مي‌خواهيم‌ كه‌ همكاري‌ خود را به‌ ويژه‌ با ارائه‌ اطلاعات‌ فعال‌ و شفاف‌ و جزئيات‌معتبر از همه‌ جنبه‌هاي‌ فعاليتهاي‌ هسته‌اي‌ گذشته‌ و حال‌ افزايش‌ دهد.
2- از امضاي‌ پروتكل‌ الحاقي‌ از سوي‌ ايران‌ خرسند هستيم‌ و خواستار تصويب‌ سريع‌ آن‌ مي‌باشيم‌ و بريافته‌ شوراي‌حكام‌ تأكيد مي‌كنيم‌ كه‌ ايران‌ در ارتباط‌ 10 نوامبر 2003 با رئيس‌ آژانس‌ به‌ طور داوطلبانه‌ متعهد شده‌ است‌ كه‌ از آن‌زمان‌ طبق‌ مقررات‌ پروتكل‌ عمل‌ كند و بر اهميت‌ اطاعت‌ كردن‌ از ضرب‌العجلي‌ كه‌ براي‌ اظهارات‌ در بند 3پروتكل‌ آمده‌، متعهد بوده‌ است‌ و بر اهميت‌ تعيين‌ ضرب‌الاجل‌ براي‌ ايران‌ كه‌ در بند 3 پروتكل‌ آمده‌، تأكيدمي‌كنيم‌.
3- با يادآوري‌ اينكه‌ شوراي‌ حكام‌ در قطعنامه‌هاي‌ 26 نوامبر 2003 و 12 سپتامبر 2003 از ايران‌ خواست‌ كه‌ تمام‌فعاليتهاي‌ فرآوري‌ و غني‌سازي‌ را تعليق‌ نمايد، خاطرنشان‌ مي‌كنيم‌ كه‌ تصميمات‌ ايران‌ در 29 دسامبر 2003 و 24فوريه‌ 2004 نشان‌ دهنده‌ گامهاي‌ مثبتي‌ در اين‌ رابطه‌ از سوي‌ ايران‌ است‌ و از اين‌ كشور مي‌خواهيم‌ كه‌ اجراي‌ اين‌تعهد را به‌ همه‌ فعاليتهاي‌ اين‌ چنيني‌ در ايران‌، توسعه‌ دهد و از رئيس‌ آژانس‌ تقاضا داريم‌ كه‌ بر انجام‌ كامل‌ اين‌اقدامات‌ نظارت‌ نمايد.
4- محكوم‌ مي‌كنيم‌ كه‌ ايران‌ همان‌ طور كه‌ به‌ تفضيل‌ در گزارش‌ البرادعي‌ آمده‌، در نامه‌ 21 اكتبر 2003 هيچ‌ منبعي‌ارائه‌ نكرده‌ است‌. در حالي‌ كه‌ بايد «نمايه‌اي‌ كامل‌ از فعاليتهاي‌ هسته‌اي‌ ايران‌» و «گاه‌ شماري‌ كامل‌ تحقيق‌ و ساخت‌سانتريفوژ»، و همچنين‌ دارابودن‌ طرحهاي‌ سانتريفوژ P2 و تحقيقات‌ وابسته‌، ساخت‌ و فعاليتهاي‌ آزمايشي‌ -مكانيكي‌ كه‌ مديركل‌ به‌ عنوان‌ نگراني‌ جدي‌ از آن‌ ياد مي‌كند، خصوصاً با توجه‌ به‌ اهميت‌ و حساسيت‌ اين‌ فعاليتهاارائه‌ دهد.
5- تكرار مي‌كنيم‌ نگرانيهاي‌ البرادعي‌ را درباره‌ هدف‌ ايران‌ از آزمايشات‌ مربوط‌ به‌ توليد و وابسته‌ به‌ پلونيوم‌ 210.در حالي‌ كه‌ ايران‌ اطلاعاتي‌ براي‌ پشتيباني‌ اين‌ موضوع‌ در بيانيه‌ خود ارائه‌ نداده‌ است‌.
6- از ايران‌ مي‌خواهيم‌ كه‌ براي‌ همكاري‌ كامل‌ و فعال‌ با آژانس‌ گامهاي‌ ضروري‌ بردارد و براي‌ حل‌ همه‌موضوعات‌ باقي‌مانده‌ مثل‌ آلودگيهاي‌ اورانيوم‌ غني‌شده‌(ضعيف‌ و قوي‌) در شركت‌ كاملاً الكتريك‌ و نطنز وموضوع‌ ماهيت‌ و اندازه‌ تحقيقات‌ غني‌سازي‌ ايزوتوپ‌ ليزر در ايران‌ و موضوع‌ آزمايشاتي‌ كه‌ به‌ توليد پلونيوم‌210 منجر مي‌شود.
7- با قدرداني‌ خاطرنشان‌ مي‌كنيم‌ كه‌ آژانس‌ منابع‌ و ريشه‌ تهيه‌ اين‌ فن‌آوري‌ و تجهيزات‌ مربوطه‌ و مواد هسته‌اي‌ وغيرهسته‌اي‌ كه‌ در ايران‌ يافت‌ شد را بررسي‌ مي‌كند و تكرار مي‌كنيم‌ كه‌ همكاري‌ فوري‌، كامل‌ و نزديك‌ سه‌ كشور باآژانس‌ براي‌ شفاف‌سازي‌ سؤالات‌ باقي‌مانده‌ درباره‌ برنامه‌ هسته‌اي‌ ايران‌، ضروري‌ است‌. اين‌ سؤالات‌ شامل‌پذيرش‌ فن‌آوري‌ هسته‌اي‌ از منابع‌ خارجي‌ است‌ و همچنين‌ هرگونه‌ همكاري‌ در اين‌ راستا را با آژانس‌ تحسين‌مي‌كنيم‌.
8- درخواست‌ مي‌كنيم‌ از رئيس‌ آژانس‌ كه‌ درباره‌ اين‌ موضوعات‌ و اجراي‌ آنها پيش‌ از پايان‌ ماه‌ مي‌ يا زودتر قبل‌ ازآنكه‌ قطعنامه‌اي‌ براي‌ ايران‌ صادر شود، گزارشي‌ ارائه‌ دهد تا در شوراي‌ حكام‌ ماه‌ ژوئن‌ مورد ملاحظه‌ قرار گيرد.
9- تصميم‌ داريم‌ بررسي‌ پيشرفتمان‌ را در تأييد اظهارات‌ ايران‌ و چگونگي‌ پاسخگويي‌ به‌ قصورات‌ ذكر شده‌ دربالا را تا جلسه‌ ماه‌ ژوئن‌ و پس‌ از دريافت‌ گزارش‌ رئيس‌ آژانس‌ كه‌ در بند قبل‌ به‌ آن‌ اشاره‌ شد، به‌ تعويق‌ بيندازيم‌.
10- ما كاملاً نسبت‌ به‌ اين‌ موضوع‌ مصمم‌ هستيم‌