جزایر سوکوترا

نام گذاری:

گمان می ‌رود نام سوکوترا از واژه ی سانسکریتی دویپا ساخادراوا (dvipa sakhadrava) به معنی جزیره ی شادکامی گرفته شده باشد.

تاریخ:

جزایر سوکوترا در دوران باستان دیوسکوریدس Dioscorides نامیده می ‌شد و برای یونانیان، مصریان و رومیان شناخته شده بود. نام این جزایر حتی در انجیل نیز آمده است. مردمان جزیره مدت‌ها پیرو آیین مسیحیت نسطوری بودند اما در قرن شانزدهم به دین اسلام گرویدند. آلبوکرک دریاسالار پرتغالی این جزایر را در سال ۱۵۰۷ فتح کرد، اما در سال ۱۵۱۱، سلطان مهره این جزایر را از اشغال پرتغال خارج ساخت. در سال ۱۸۸۶ جزایر سوکوترا به بریتانیا تعلق گرفت بریتانیا از این جزیره به عنوان یک پایگاه دریایی استفاده می ‌کرد که پس از استقلال دولت یمن جنوبی به این کشور واگذار شد.

مردم:

نزدیک به ۴۳٬۰۰۰ نفر (برآورد سال ۲۰۰۴) در این جزایر زندگی می‌ کنند که بیشتر سامی ‌تبار هستند. این مردم به گویش سقطری سخن می ‌گویند که به برخی از گویش‌های رایج در یمن نزدیک است.

جغرافیا:

مجمع‌الجزایر سوکوترا، دربرگیرنده ی جزیره‌های مرجانی سوکوترا، عبدالکوری، سمهه، درسه و چندین جزیره ی کوچک ‌تر است، که روی هم رفته ۳٬۶۲۵ کیلومتر مربع مساحت دارند. فاصله ی این جزایر تا کرانه‌های خاک اصلی یمن ۳۴۰ کیلومتر و تا کرانه ‌های کشور سومالی ۲۵۰ کیلومتر می‌باشد. دو جزیره ی سمهه و درسه به جزایر برادر (الإخوان) نیز مشهور هستند.

بوم‌ شناسی:

جزایر سوکوترا، زیست‌ بومی بسته ‌است، به همین دلیل گونه‌های جانوری و گیاهی منحصر بفردی دارد. نزدیک به یک سوم جانداران این جزایر، تنها در همانجا یافت می‌شوند. گونه‌ای درخت که به خون اژدها معروف است، در این منطقه فراوان دیده می‌ شود.