تحولات تامین اجتماعی در ایران طی 80 سال اخیر (قسمت دوم)

دهه سوم تحولات

1330 تاسیس شعبه در شیراز

1331 در آغاز دهه 1330، تحولات سیاسی و اقتصادی ایران از یک سو و تحولات بین المللی از سوی دیگر، شرایط را برای اجرای بیمه اجتماعی کارگران به شیوه متداول در کشورهای اروپایی فراهم کرده بود. دولت وقت با درک ضرورت بیمه اجتماعی، قانون بیمه اجتماعی کارگران را در بهمن ماه 1331 به تصویب رساند.

1332 از اردیبهشت ماه 1332 با تشکیل سازمان بیمه های اجتماعی کارگران، امور مربوط به بیمه اجتماعی کارگران ( که تا پیش از آن از طریق صندوق تعاون و بیمه کارگران و نیز شرکت سهامی بیمه ایران انجام می شد ) در این سازمان متمرکز شد.

در واقع شکل سازمان تامین اجتماعی از تاریخ تصویب و اجرای قانون مزبور است. به گونه ای که در ماده 1 قانون مزبور مقرر شده است: ” کلیه کارخانه ها و بنگاه های مشمول قانون کار موظفند کارگران خود را برای استفاده از کمک های مذکور در این لایحه قانونی در موارد زیر نزد سازمان بیمه نمایند:

حوادث و بیماری ها و از کارافتادگی ناشی از کار و غیر ناشی از کار کارگر، حوادث و بیماری های خانواده بلا فصل کارگر، ازدواج، حاملگی، وضع حمل، عائله مندی بازنشستگی، کفن و دفن، کمک به بازماندگان کارگر متوفی و بیکاری .”

همچنین در ماده 2 قانون مزبور مقرر شده است: ” سازمان می تواند پیشه وران و به طور کلی هر نوع کارگران دیگر را که مشمول ماده یک این لایحه نشوند، در صورت تقاضای اشخاص ذینفع در مقابل تمام و یا قسمتی از موارد استفاده در این لایحه قانونی بیمه کند مشروط بر اینکه تقاضا کننده پرداخت تمام حق بیمه را با شرایطی که سازمان تعیین خواهد نمود تعهد کند . “

لذا همان گونه که در ماده 1 و 2 قانون مزبور لحاظ شده است، جهات اجتماعی و عمومی قانون مزبور بسیار بارز است؛ به گونه ای که تقریباً می توان گفت تا قبل از تصویب و تشکیل سازمان بیمه های اجتماعی در زمینه بیمه و بازنشستگی و حمایت های قانونی از کارگران و سایر گروه های مولد و مشمول، عملاً صندوق های مربوط موفقیت های قابل اتکا به دنبال نداشتند و در چارچوب نظام تامین اجتماعی نمیتوان گفت که حمایت های برقرار شده در واقع تور حمایتی مورد نظر را همانند سایر کشورهای در حال توسعه به اجرا گذاشته است. لیکن از زمان تشکیل سازمان مزبور و اجرای مفاد قانونی آن است که می توان گفت باب راه اندازی و استفاده از تجربه جهانی در قلمرو نظام تامین اجتماعی به ویژه بیمه های اجتماعی در ایران مفتوح شد.

در اصل سر منشأ حضور ایران در نظام تامین اجتماعی و شروع مؤثر حمایت از آحاد مردم، از همان زمان تشکیل سازمان بیمه های اجتماعی کارگران آغاز شد. به طوری که امروزه کشور ما یکی از فراگیرترین خدمات اجتماعی را در قلمرو بیمه های اجتماعی در دنیا داشته و از مؤثرترین اعضای سازمان های بین المللی (نظیر سازمان بین المللی کار و انجمن بین المللی تامین اجتماعی) است.

مهمترین ویژگی های این قانون را می توان به شرح زیر برشمرد:

1- ایجاد یک سازمان مشخص با اختیارات قانونی لازم تحت نظارت یک شورای (عالی) فرا بخش برای انجام امور بیمه اجتماعی کارگران.

2- تعیین ضوابط نسبتاً دقیق و اجرایی برای انجام امور بیمه گری، پوشش جمعیت، تامین منابع مالی و ارائه تعهدات سازمان.

3- گسترش دامنه شمول بیمه اجباری به کلیه کارگران و شاغلان مشمول قانون کار و ارائه انواع خدمات و مزایای رایج بیمه ای در چارچوب این قانون.

4- ایجاد حمایت کمک بیکاری که در آن دوران در نوع خود در میان کشورهای خاورمیانه تقریباً بی نظیر بود.

5- تحت پوشش قراردادن خانواده بلا فصل بیمه شدگان.

6- برقراری رسمی و قانونی مستمری بازنشستگی و مستمری بازماندگان.

7- تعیین سن رسمی بازنشستگی ( مردان 65 سال، زنان 60 سال تمام و کارهای سخت و زیان آور 55 سال تمام )

8- صدور مجوز قانونی برای تأسیس شعب و نمایندگی در شهرستان ها.

9- صدور مجوز قانونی مبنی بر واگذاری قسمتی از کمک های مقرر در قانون به شورای مورد توافق در هر کارگاه.

10- تکلیف به کارفرمایان مبنی بر رعایت حفاظت فنی و حفظ تندرستی کارگران.

11- ایجاد تکلیف به کارخانجات، مؤسسات دولتی و وابسته به دولت به اعاده کار کارگران مسلول بهبود یافته.

نرخ حق بیمه کارگر چهار درصد دستمزد، سهم کارفرما هشت درصد و جمعا دوازده درصد بود.

تاسیس شعبه چالوس، بهشهر، ارومیه، همچنین هدايت ا…خان، محلي را در خيابان دولت وقف بيمارستاني كرد كه با نام بيمارستان هدايت در اختيار بيمه هاي اجتماعي قرار گرفت.

1333 تاسیس شعبه بندر عباس، قم

1334 در این سال با انجام اصلاحاتی در قانون بیمه اجتماعی کارگران، ضمن افزایش نرخ حق بیمه به 18 درصد برای کارگاه های دولتی و 15 درصد برای کارگاه های غیر دولتی، مبانی تعیین حق بیمه شفاف تر و روش های وصول آن مشخص تر شد. تاسیس شعبه بوشهر

1335 بيمارستان شماره 2 از اسفند 1335 مورد استفاده كارگران قرار گرفت.

1336 در سال 1336 دولت زمين هاي سرخه حصار را در 18 كيلومتري شرق تهران جهت راه اندازي بيمارستاني برايمسلولين در اختيار سازمان قرار داد. تكميل بيمارستان شماره 2 در روزنامه اطلاعات مورخ 7/12/1336 بعنوان يكي از مهمترين اقدامات انجام شده توسط سازمان بيمه هاي اجتماعي گزارش گرديد.

1337

1338 تاسیس بانک رفاه کارگران در اجراي تبصره 39 قانون بودجه سال 1338 كل كشور و نيز ماده 38 قانون تامين اجتماعي درجهت تامين مسكن كارگران و تسهيل امور بانكي داخلي و خارجي و همچنين در رشته هاي توليدي و انجام معاملات غير منقول در خدمت اقتصاد كشور، تاسیس شعبه کردستان، گچساران

1339 تغییرات این قانون در 24 تیر ماه سال 1339 بیشتر مربوط به نحوه ارائه تعهدات سازمان در زمینه بیماری ها و بارداری بود. که در حقیقت حذف تعهد کمک بیکاری، افزایش حق بیمه به هجده درصد ( پنج درصد سهم بیمه شده و سیزده درصد سهم کارفرما) بود.

افتتاح شعبه تامین اجتماعی در خارگ براي بيمه كارگران شاغل در شركت نفت و ایجاد شعبه در زاهدان

دهه چهارم تحولات

1340 شروع فعالیت بانک رفاه کارگران، تاسیس شعبه ساری

1341 آغاز فعالیت سازمان بیمه های اجتماعی در کرمان به عنوان يكي از سازمانهاي وابسته به اداره كار و امور اجتماعي

1342 در سال 1342 با حذف واژه کارگران از نام سازمان و عنوان قانون بیمه های اجتماعی، شمول این قانون به عموم افراد (به جز کسانی که تابع کشوری یا مقررات خاص بیمه ای بودند) تسری یافت. تا قبل از سال 1342 سازمان بيمه هاي اجتماعي كارگران از ساختاري ساده برخوردار بوده و طي رشد سازماني تعداد واحدهاي اين سازمان از 9 واحد اجرايي به 38 واحد اجرايي در سال 1342 افزايش يافته است همچنين تعداد كاركنان اين سازمان طي دوره مذكور از 450 نفر به 3448 نفر رسيده است.

1343

1344

1345 تاسیس شعبه کرمانشاه، بابل

1346 تاسیس شعبه تنکابن

1347 حذف کلمه ” کارگران ” از پسوند نام سازمان بیمه های اجتماعی به قصد افزایش دایره شمول قانون در تاریخ 17/10/1347

تاسیس شركت خانه سازي ايران با هدف ساخت و ساز واحدهاي مسكوني ارزان قيمت براي كارگران و كشاورزان و با سرمايه گذاري مشترك بانك رفاه كارگران و صندوق تامين اجتماعي که پس از مدت كوتاهي تمامي سهام شركت به سازمان تامين اجتماعي منتقل گرديد. تاسیس شعبه آمل

1348 تصویب قانون بیمه های اجتماعی روستاییان، تصویب آيين نامه استخدامي سازمان بيمه هاي اجتماعي

1349 با تصویب قانون بیمه های اجتماعی روستاییان در سال 1348 و الحاق موادی به آن در سال 1349، روستاییان مشمول اصلاحات ارضی و نیز کارگران مشاغل کشاورزی تحت پوشش بیمه بیماری ها، حوادث ناشی از کار، از کار افتادگی و فوت قرار گفتند.

تاسیس بیمارستان 29 بهمن تبریز

دهه پنچم تحولات

1350 تاسیس شعبه زابل

1351 تاسیس شعبه شهر کرد

1352 در سال 1352 با تصویب قانون بیمه اجباری کارگران ساختمانی، کارگران شاغل در فعالیت های مربوط به ایجاد، توسعه و تجدید بناهای ساختمانی، تحت پوشش بیمه حوادث ناشی از کار و مزایای منبعث از آن شامل درمان، غرامت ها، مستمری از کار افتادگی و مستمری بازماندگان قرار گرفتند. برای مطالعه بیشتر اینجا کلیک کنید.

تاسیس شعبه ایلام

1353 در سال 1353 با تشکیل وزارت رفاه اجتماعی، سازمان بیمه های اجتماعی (و همچنین دیگر سازمان ها و نهادهای بیمه ای مرتبط) به این وزارت وابسته شدند که البته این تغییر سازمانی، در تعهدات بیمه ای سازمان تغییری ایجاد نمیکرد.

1354 و سرانجام در سال 1354، با تصویب قانون تامین اجتماعی و تشکیل سازمان تامین اجتماعی نقطه عطف دیگری در مسیر بیمه های اجتماعی کشور به وجود آمد.

تصویب قانون تامین اجتماعی در شرایطی که اندیشه های رفاهی و بیمه همگانی در کشور شکل گرفته بود، منجر به تحولاتی شد که از آن می توان به بهره گیری از واژه ” تامین اجتماعی ” به جای بیمه اجتماعی و همچنین تأکید بر واژه ”بیمه شده ” به جای کارگر اشاره کرد. این نوع نگرش که پیمودن گامی بلند در عرصه تامین اجتماعی کشور را از نظر فراگیری، پوشش جمعیتی و جامعیت تعهدات مد نظر داشت، به دلیل فراهم نبودن شرایط و زیر ساخت های اجتماعی و سیاسی و همچنین ضعف در اجرا ناکام ماند و با تغییرات سازمانی پی در پی طی سال های 1354 و 1355 و پس از پیروزی انقلاب اسلامی دچار دگرگونی شد.

در قسمت قبل اشاره کردیم که کارکنان و مسئولان سازمان تحت تاثیر تربیت اولیه معتقد به صرفه جوئی، و تا حدی خسیس بودند و به قول منتقدان، تحویل خودکار و کاغذ برای مصارف اداری هم دارای ضوابط سخت بود. هنگامی که در سال 1354 قانون تامین اجتماعی تصویب و اجرا شد، از آنجا که سازمان بیمه های اجتماعی با عنوان جدید ” تامین اجتماعی ” زیر نظر وزیر رفاه اجتماعی قرار گرفت و طبق ماده 29 قانون مزبور مقرر شده بود ” نه درصد از ماخذ حق بیمه مذکور در بند های الف و ب ماده 3 این قانون به هزینه های درمان ” تخصیص یافته و به سازمان تامین خدمات درمانی پرداخت شود، ضوابط و فرم تشکیلات تغییر کرد و با ایجاد سازمان های منطقه ای بهداری و بهزیستی در استانها ارتباط مستقیم سازمان با امر درمان در عمل قطع شد و مدتها علاوه بر پرداخت نه درصد حق بیمه برای مصارف درمانی موضوع جابجائی و تخلیه ساختمان ها و تحویل و تحول سبب اتلاف وقت و بروز اختلاف شد.

آقای خسرو سعیدی، دکترای حقوق که از سال 1340 به استخدام سازمان بیمه های اجتماعی کارگران درآمده بود و تا سال 1362 در مسئولیت های ریاست شعبه، ریاست اداره بیمه بیماری و کمک های قانونی، مدیریت منطقه فارس و بنادر، معاونت مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی در امور فنی و عضویت در هیات مدیره سازمان خدمت کرده است در خاطرات خود در انتقاد از کار های بسیار عجولانه می گوید ” این وضعیت به طور مسلم هزینه ها را افزایش و متاسفانه بازده و بهره کار را تقلیل داد، شرحی در حدود سی صفحه برای وزیر محترم رفاه اجتماعی، مدیر عامل وقت سازمان و دیگران فرستادم و پرسیدم با سازمان عزیز ما که با تمام کاستی ها پیش میرود و نقص های خود را ترمیم و رفع می کند چرا چنین رفتار می کنند و شاخ و برگ آن را ناشیانه می برند؟ “

استقلال فعالیت سازمان بیمه های اجتماعی در کرمان، تاسیس شعبه بروجن، یاسوج

1355 در تیر ماه سال 1355 نیز وزارت رفاه اجتماعی همزمان با تشکیل وزارت بهداری و بهزیستی وقت منحل شد و کلیه وظایف وزارت مزبور در قانون تامین اجتماعی به عهده وزارت بهداری و بهزیستی وقت قرار گرفت. متعاقب تشکیل وزارت مورد اشاره برابر ماده 10 قانون تشکیل وزارت، سازمان تامین اجتماعی (سازمان مرکزی) تبدیل به صندوق تامین اجتماعیشد. تشکیلات، وظایف و امور اجرایی شعب هم در مناطق بهداری و بهزیستی وقت ادغام شد. ضمنا حق بیمه از اول سال 1355، به میزان سی درصد مزد و حقوق افزایش پیدا کرد: هفت درصد سهم بیمه شده، بیست درصد سهم کارفرما و سه درصد کمک دولت ( برای تقویت بنیه مالی سازمان)

متعاقب قانون تامین اجتماعی به موجب قانون مصوب 10/4/1355، وزارت بهداری و بهزیستی از ترکیب وزارت بهداری و وزارت رفاه اجتماعی و سازمان تامین اجتماعی به وجود آمد تا عهده دار وظایف مربوط به تامین بهداشت، رفاه اجتماعی، خدمات درمانی، توان بخشی، تنظیم خانواده و … شود. از مصوبات قانونی و انحلال و ادغام سازمانها هدفهای زیادی تعیین و انتظار میرفت. از جمله آنکه باید شبکه های درمانی مرتبی تشکیل شود تا نیاز های درمانی ساکنان روستاها را در چند مرحله رفع کند و در نهایت آنها را به بیمارستان مجهزی واقع در مرکز استان متصل نماید. این برنامه زیبا در تصور و روی کاغذ، به طور طبیعی جاده ارتباطی آماده، آمبولانس کافی، پزشک، درمانگاه هائی در فواصل معین و همچنین برق، تلفن، ساختمان و پرسنل کار آزموده لازم داشت. در این زمان به دلیل کمبود پزشک ایرانی یا عدم علاقه انها به خدمت در روستاهای فاقد امکانات، برنامه استخدام پزشکان فیلیپینی، مالزیائی، هندی و پاکستانی پیش آمد. پزشکانی که نه زبان اهالی محل خدمت خود را می فهمیدند و نه دانش پزشکی آنها مورد برسی و تائید قرار گرفته بود و هرگز نتوانستند توقعات بحق درمانی روستائیان و کارگران را برآورده سازند و همچنین حقوق بالاتری نسبت به پزشکان ایرانی دریافت می کردند. ایجاد شعبه ایرانشهر

1356 ایجاد شعبه چابهار

1357 همانطور که اشاره شد در نیمه دوم دهه 50، حساب و کتابهای سازمان بر اثر سوء سیاست ها و خطاها به حد کافی در هم ریخته و ” سازمان تامین اجتماعی ” به مرتبه ” صندوق! تامین اجتماعی! ” تنزل یافته بود تا انکه در بهمن ماه 1357، انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و مهندس زاوش بعد از هجده سال دوباره ریاست سازمان را عهده دار شد. اما عنوان ” صندوق ” که یاد آور صندوق تعاون سال 1328 بود، آزارش می داد.

1358 پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تاریخ 28/4/1358 دوباره در جهت احیای ماده 10 قانون تامین اجتماعی، سازمان با حفظ شخصیت حقوقی و استقلال اداری و مالی تشکیل و صندوق تامین اجتماعی موضوع 10 ماده قانون تشکیلات بهداری و بهزیستی با حفظ کلیه وظایف، داراییها، مطالبات، دیون و تعهدات با سازمان ادغام و منتقل گردید و برابر قانون مزبور کلیه واحدهای اجرایی تامین اجتماعی مستقر در سازمان های منطقه ای بهداری و بهزیستی استان ها موضوع ماده 6 قانون تشکیلات وزارت مورد اشاره از سازمان های مذکور منتزع و با کلیه وظایف، داراییها، مطالبات، دیون و تعهدات و کلیه کارکنان به سازمان تامین اجتماعی منتقل شد. و خوشبختانه دوباره از نام صندوق به نام سازمان تامین اجتماعیتغییر یافت. البته در این نقل و انتقالات کلیه بیمارستان ها و درمانگاه ها و امور درمانی بیمه شدگان کماکان در اختیار وزارت بهداری و بهداشت باقی ماند.

اگر چه در سال های آغازین انقلاب اسلامی ، مبانی مشروعیت بیمه اجتماعی با تردیدها و پرسش های جدی مواجه شد، کوشش های پیگیر دست اندرکاران این امر موجب شد که این بنای مستحکم لطمه ای جدی نخورد و به حیات خود ادامه دهد و زمینه های فعالیت سازمان تامین اجتماعی و دامنه اختیارات آن بیش از پیش گسترش یابد.

متاسفانه جناب آقای مهندس زاوش در سن هفتاد سالگی در گذشتند و سازمان تامین اجتماعی خدمتگزاری شایسته را از دست داد. می گویند مهندس زاوش در شروع مجدد بکار خویش در سازمان دستور رفتار و انتخاب منش متناسب با کار در سازمان کارگری را برای همکاران نوشته بود و کلامی از شیخ اجل سعدی را بر بالای نامه تحریر نموده بود:

در خاک بیلقان برسیدم به عابدی ، گفتم مرا به تربیت از جهل پاک کن

گفتا برو چو خاک ” تحمل ” کن ای فقیه ، یا آنچه خوانده ای همه در زیر خاک کن

دکتر خسرو سعیدی، خاطره ای را از ایشان نقل می کنند: در آخرین فرصتهائی که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایرانتدوین میشد، آیفون روی میزم صدا کرد و از آن طرف مرحوم زاوش خیلی کوتاه فرمودند: ” … فقط حدود دو ساعت فرصت داریم پیش نویس متنی را تهیه و به کمیسیون تدوین قانون اساسی بفرستیم تا ضرورت حمایتها و مسائل تامین اجتماعی به عنوان یک اصل در قانون گنجانیده شود، فوری اقدام کنید. این یک ضرورت حیاتی است …” در کمتر از وقت تعیین شده متن را تهیه کردم و به کمیسیون رساندم و اصل 29 قانون اساسی حاصل آن می باشد که البته با لحن خاص و عبارات مورد پسند اعضای کمیسیون نوشته شده است. شادروران زاوش، تامین اجتماعی را برای جامعه، واجد آن درجه از اهمیت می دانست که اصلی از اصول قانون اساسی مملکت به آن اختصاص یابد.(روحش شاد)

تصویب بخشی از قانون بازنشستگی پیش از موعد

اصلاحیه لایحه قانونی شمول مواد 60، 70، 72، 73، 74، 80، 81، 82 و 83 قانون تامین اجتماعی درباره کلیه بیمه شدگانی که در جریان انقلاب اسلامی دچار نقص عضو، از کار افتادگی جزئی و یا کلی شده اند و یا به درجات شهادت رسیده اند مصوب 26/6/1358 مجلس شورای اسلامی

1359

دهه 40 و 50

در این دهه مصادف با دوره مدیریت عاملی زنده یاد مهندس محمد زاوش بود، ساختمان هائی برای استقرار شعب، درمانگاه و بیمارستان از بودجه خود سازمان ساخته شد و ضوابط کارها، بخشنامه ها و دستور العمل ها به قصد آموزش کارکنان آماده و ابلاغ شد، در هنگام استخدام کارکنان جدید کلاس های آموزشی کوتاه مدت تخصصی برگزار میشد. بیمارستانهای بزرگ سازمان مانند بیمارستان شماره2، سرخه حصار، خزانه، سوانح و هدایت ایجاد و اعمال جراحی و درمانی مهمی را انجام می دادند و در نتیجه تعداد بیمه شدگان نیز بتدریج و پس از فراهم کردن امکانات پاسخگوئی، افزایش می یافت. مرحوم زاوش که مهندس معدن بود به اعتلای نام سازمان و محکم و مستقل شدن شالوده آن عشق عجیبی داشت، بنای ساختمان های مرکزی و وزارت کار و امور اجتماعی در جوار یکدیگر و برقراری ارتباط نزدیک با نمایندگان کارگران در جلسات مشترک به منظور انجام امور بیمه شدگان و به طور اصولی تمرین تبادل نظر و گفتگو از یادگار های آن مرحوم می باشد.

سپس نوبت به ریاست استاد دکتر محمود خواجه نوری (استاد دانشکده حقوق) رسید که اغلب موارد چراغ اتاق کارش در طبقه نهم ساختمان مرکزی تا ساعت یازده شب روشن بود و او به تنهائی برای خواندن و پاسخ دادن به انبوه گزارشها و کسب دستور ها، از جان و دل مایه می گذاشت. در دوره دکتر خواجه نوری هم احداث بی وقفه ساختمان های توامان شعبه و درمانگاه که نیاز و وجودشان در گوشه و کنار مملکت به طور روز افزون احساس میشد با قراردادهای 12 ماهه به انجام میرسید و از آنها بهره برداری میشد. در این دوره ضوابط حقوقی و فنی و آموزشهای کارکنان شعب و درمانگاه ها بوسیله ادارات ستادی شدت گرفت.

در سال های 1345 – 1350 با فزونی تعداد بیمه شدگان ( و به همین نسبت افزایش مراجعه کنندگان به درمانگاه ها و بیمارستانها) و افزایش امکانات درمانی در تهران و آگاهی های مشمولان بیمه از این مطلب که می توانند از طریق دیگری رفع مشکل نمایند، موضوع استفاده از سیستم آزاد، یعنی مراجعه به پزشک و بیمارستان انتخابی مطرح شد. در همین حال مسائلی چند در نارضایتی گروهی از بیمه شدگان از وضع درمان، تاثیر داشت:

1- مراجعات بی حساب افراد به درمانگاه ها مخصوصا در ساعات معین روز و عدم تفکیک بیمار واقعی با متمارضان حرفه ای و وقتگیر و عدم فرصت پزشک برای دقت در تشخیص بیماران نیازمند مراقبت.

2-مشکلات مربوط به ارسال مرتب و بموقع فهرست پرداخت حق بیمه بیمه شدگان برای پرداخت حق بیمه که احراز شرایط لازم برای تامین اعتبار دفترچه و استفاده های دیگر را مختل می کرد.

3-دوری از محل سکونت بیمه شدگان (بیمه شده و خانواده او) از محل درمانگاهی که باید به آن مراجعه کنند و مشکلات رفت و آمد ناشی از آن.

4- تصور اینکه پرداخت حق بیمه صرفا برای درمان است و سایر تعهدات ( مانند مستمری بازنشستگی و … ) فعلا دور از دسترس و باور هستند.

این ضرورت ها در دوران تصدی دکتر خواجه نوری که دوران گسترش چشمگیر واحد های درمانی و اداری بود، بسیار زود هنگام، غیر قابل کنترل و متضمن هزینه های گزاف تلقی و لذا محقق نشد. در این دوران کارکنان و مسئولان سازمان تحت تاثیر تربیت اولیه معتقد به صرفه جوئی، و تا حدی خسیس بودند و به قول منتقدان، تحویل خودکار و کاغذ برای مصارف اداری هم دارای ضوابط سخت بود.

دهه ششم تحولات

1360 قانون‌ راجع‌ به‌ برقراري‌ مستمري‌ درباره‌ بيمه‌شدگاني‌ كه‌ بعلت‌ همكاري‌ با نيروهاي‌ مسلح‌ شهيد و يا معلول‌ شده‌ يا مي‌شوند مصوب‌ 18/11/1360 مجلس‌ شوراي‌ اسلامي‌

1361 تصویب قانون منع دریافت خسارات و جرایم و بهره مندرج در قانون مصوب 13/4/1361، قانون‌ برقراري‌ حقوق‌ وظيفه‌ از كارافتادگي‌ و وظيفه‌ عائله‌ تحت تكفل‌ جانبازان‌ و شهداء انقلاب‌ اسلامي‌ ايران‌ و جنگ‌ تحميلي‌ و پرداخت‌ حقوق‌ و مزاياي‌ مجروحين‌ جنگ‌ تحميلي‌ و انقلاب‌ اسلامي‌ مصوب‌ 25/11/1361 مجلس‌ شوراي‌ اسلامي

1362

1363 تاسیس اداره کل تامین اجتماعی بوشهر

1364 تاسیس اداره کل تامین اجتماعی استان یزد، لرستان، سمنان، مازندران، آذربایجان غربی، چهار محال و بختیاری، ایجاد شعبه فارسان،

1365 تصویب قانون اصلاح بند ب و تبصره 3 ماده 4 تامین اجتماعی در سال 1365 برای پوشش بیمه ای صاحبان حرف و مشاغل آزاد به صورت اختیاری، تصویب قانون‌ نقل‌ و انتقال‌ حق‌ بيمه‌ يا بازنشستگي‌ مصوب‌ 27/3/1365 مجلس‌ شوراي‌ اسلامي‌، تاسیس شركت سرمايه گذاري تامين اجتماعي (شستا) به منظور حفظ و ارتقاء ارزش ذخاير سازمان، ایجاد شعبه خاش

1366 تصویب قانون بیمه بیکاری به طور آزمایشی در سال 1366، قانون بیمه بیکاری مصوب 24/3/1366 که نرخ حق بیمه سه درصد سهم فرد بیمه شده است و کلا توسط کارفرما تامین و پرداخت و در حساب دیگری نگهداری میشود.

1367 تصویب بخشی دیگر از قانون بازنشستگی پیش از موعد

1368 در تاریخ 21/8/1368 به منظور ارتقای کمیت و کیفیت خدمات درمانی، قانون الزام سازمانی تامین اجتماعی به اجرای بندهای الف و ب ماده 3 قانون تامین اجتماعی مصوب و کلیه تعهدات درمانی مورد اشاره دوباره از ابتدای سال 1369 به سازمان تامین اجتماعی واگذار شد. در این راستا تمامی بیمارستان ها، درمانگاه ها و تجهیزات درمانی سازمان که با حفظ مالکیت در اختیار وزارت بهداری و بهزیستی وقت ( وزارت بهداشت، درمان و آموزش زمان تصویب قانون) قرار گرفته بود، دوباره به سازمان برگشت داده شد، و از آن زمان تا کنون کلیه خدمات درمانی بیمه شدگان راساً توسط سازمان از طریق درمان مستقیم و غیر مستقیم به خدمت گیرندگان ارائه می شود.

تاسیس مديريت درمان تامين اجتماعي استان كرمان، ایجاد شعبه سراوان، شعبه دهدشت چهار محال و بختیاری

1369 تصویب قانون بیمه بیکاری به طور قطعی در سال 1369، تصويب قانون الزام، واگذاري امر درمان بيمه شدگان به سازمان تامين اجتماعي

تاسیس مدیریت درمان استان چهار محال و بختیاری، پزد، سمنان، ایلام، لرستان، گیلان، هرمزگان، کاشان، سيستان و بلوچستان، اصفهان، بهره برداری از پلي كلينيك شبانه روزي آيت اله كمالوند خرم آباد

دهه هفتم تحولات

1370 تمدید قانون بازنشستگی پیش از موعد مصوب سال های 1358 و 1367، اصلاحیه لایحه قانونی شمول مواد 60، 70، 72، 73، 74، 80، 81، 82 و 83 قانون تامین اجتماعی درباره کلیه بیمه شدگانی که در جریان انقلاب اسلامی دچار نقص عضو، از کار افتادگی جزئی و یا کلی شده اند و یا به درجات شهادت رسیده اند مصوب 8/5/1370 مجلس شورای اسلامی . تاسیس شركت مشاور مديريت و خدمات ماشيني تامين به منظور اجرايي نمودن امور رايانه اي سازمان تامين اجتماعي، آغاز فعالیت های مستقیم درمانی سازمان تامین اجتماعی در استان کهکیلویه و بویر احمد، تاسیس مدیریت درمان خوزستان، ایجاد شعبه دو قم، بهره برداری از پلي كلينيك شبانه روزي آيت اله بروجردي بروجرد، درمانگاه شهداي كارگر دورود، درمانگاه شهداي هفت تير اليگودرز، تاسیس مدیریت درمان استان قزوین

1371 انجام اصلاحاتی در مواد 72 ، 76 (الحاق دو تبصره به ماده 76 قانون تامین اجتماعی ) و 77 قانون برای تغییر در شرایط بازنشستگی ، مشاغل سخت و زیان آور و محاسبه مستمری های مصوب 16/12/1371، تاسیس شركت كار و تامين با هدف تدارك نيروي انساني خدماتي براي انجام فعاليتهاي خدماتي در مراكز بيمه اي و درماني و بيمارستانهاي سازمان تامين اجتماعي، تاسیس شركت گروه پزشكي حكمت با هدف اداره و نگهداري بيمارستان صدرا و توسعه و تكميل آن، تاسیس درمانگاه فارسان و شعبه فرخشهر در استان چهار محال و بختیاری، مرکز درماني آستارا

1372

تحولات تامین اجتماعی در ایران طی 80 سال اخیر (قسمت دوم)

مطالب مشابه :

مراکز درمانی

دندانپزشكي كه سرآمد قاريان قران شد

دنیا دار مکافات است

نامه سرگشاده به رئیس قوه قضائیه

نرم افزار های پزشکی

تحولات تامین اجتماعی در ایران طی 80 سال اخیر (قسمت دوم)

چهره درخشان قمر بنى هاشم ابوالفضل العباس عليه السلام. (جلد دوم )

محمد حسن كريمي نژاد

عملكرد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي در دولت نهم