معاد

انسان از لحظه مرگ تا روز قامت کبری در این جهان (برزخ) به سر می برد و سرنوشت انسان در عالم برزخ در همین زندگی د نیوی و با اعمال خود رقم زده می شود البته پرونده انسان در هنگام مرگ به طور کلی مسدود نمی شود و ممکن است تغییراتی در آن رخ دهد از این رو اعمال انسان را به دو دسته تقسیم می کنند

الف . اعمالی که محدود به دوران عمر است

ب . اعمالی که حتی پرونده آنها با مرگ آدمی هم بسته نمی شود و می تواند خوب و یا بد باشد از قبیل ساخت موسسات خیریه مسجد دانشگاه و ... (خوب ) و یا توسعه اعتیاد و مواد مخدر (بد)

یُنَبَّأُ الْإِنسَانُ یَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ﴿13﴾

و در آن روز انسان را از تمام کارهایى که از پیش یا پس فرستاده آگاه مى‏کنند (13)

و اما قیامت :‌ مقارن بر پایی قیامت انقلاب و دگر گونی بس بزرگی در سرتاسر جهان واقع می شود و به فرمان خدا تمامی موجودات زنده جهان می میرند

ما بقی را توسط چند آیه از سوره مبارکه واقعه بیان می کنیم .

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿1﴾ لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَةٌ ﴿2﴾ خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ ﴿3﴾ إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ﴿4﴾ وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿5﴾ فَکَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا ﴿6﴾ وَکُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿7﴾ فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿8﴾ وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿9﴾ وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿10﴾ أُوْلَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿11﴾ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿12﴾ ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ ﴿13﴾ وَقَلِیلٌ مِّنَ الْآخِرِینَ ﴿14﴾ عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ ﴿15﴾ مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ ﴿16﴾ یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ ﴿17﴾ بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِّن مَّعِینٍ ﴿18﴾ لَا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنزِفُونَ ﴿19﴾ وَفَاکِهَةٍ مِّمَّا یَتَخَیَّرُونَ ﴿20﴾ وَلَحْمِ طَیْرٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَ ﴿21﴾ وَحُورٌ عِینٌ ﴿22﴾ کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ ﴿23﴾ جَزَاء بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿24﴾ لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًا ﴿25﴾ إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿26﴾ وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ ﴿27﴾ فِی سِدْرٍ مَّخْضُودٍ ﴿28﴾ وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ ﴿29﴾ وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ ﴿30﴾ وَمَاء مَّسْکُوبٍ ﴿31﴾ وَفَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ ﴿32﴾ لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿33﴾ وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ ﴿34﴾ إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء ﴿35﴾ فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًا ﴿36﴾ عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿37﴾ لِّأَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿38﴾ ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ ﴿39﴾ وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِینَ ﴿40﴾ وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿41﴾ فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ ﴿42﴾ وَظِلٍّ مِّن یَحْمُومٍ ﴿43﴾ لَّا بَارِدٍ وَلَا کَرِیمٍ ﴿44﴾ إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُتْرَفِینَ ﴿45﴾ وَکَانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِیمِ ﴿46﴾ وَکَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿47﴾أَوَ آبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ ﴿48﴾ قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ ﴿49﴾ لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِیقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ ﴿50﴾ ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَ ﴿51﴾ لَآکِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ ﴿52﴾ فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿53﴾ فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ ﴿54﴾ فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ ﴿55﴾ هَذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِ ﴿56﴾

سوره مبارکه واقعه آیات شریفه 1 تا 56

به نام خداوند رحمتگر مهربان

آن واقعه چون وقوع یابد (1)[که] در وقوع آن دروغى نیست (2) پست‏کننده [و] بالابرنده است (3) چون زمین با تکان [سختى] لرزانده شود (4) و کوهها [جمله] ریزه ریزه شوند (5) و غبارى پراکنده گردند (6) و شما سه دسته شوید (7) یاران دست راست کدامند یاران دست راست (8) و یاران چپ کدامند یاران چپ (9)

و سبقت‏گیرندگان مقدمند (10) آنانند همان مقربان [خدا] (11) در باغستانهاى پر نعمت (12) گروهى از پیشینیان (13) و اندکى از متاخران (14) بر تختهایى جواهرنشان (15) که روبروى هم بر آنها تکیه داده‏اند(16) بر گردشان پسرانى جاودان [به خدمت] مى‏گردند (17) با جامها و آبریزها و پیاله[ها]یى از باده ناب روان (18) [که] نه از آن دردسر گیرند و نه بى‏خرد گردند (19) و میوه از هر چه اختیار کنند (20) و از گوشت پرنده هر چه بخواهند (21) و حوران چشم‏درشت (22) مثل لؤلؤ نهان میان صدف (23) [اینها] پاداشى است براى آنچه مى‏کردند (24) در آنجا نه بیهوده‏اى مى‏شنوند و نه [سخنى] گناه‏آلود (25) سخنى جز سلام و درود نیست (26) و یاران راست‏یاران راست کدامند (27) در [زیر] درختان کنار بى‏خار (28) و درختهاى موز که میوه‏اش خوشه خوشه روى هم چیده است (29) و سایه‏اى پایدار (30) و آبى ریزان (31) و میوه‏اى فراوان (32) نه بریده و نه ممنوع (33) و همخوابگانى بالا بلند (34) ما آنان را پدید آورده‏ایم پدید آوردنى (35) و ایشان را دوشیزه گردانیده‏ایم (36) شوى دوست همسال (37) براى یاران راست (38) که گروهى از پیشینیانند (39) و گروهى از متاخران (40) و یاران چپ کدامند یاران چپ (41) در [میان] باد گرم و آب داغ (42) و سایه‏اى از دود تار (43) نه خنک و نه خوش (44) اینان بودند که پیش از این ناز پروردگان بودند (45) و بر گناه بزرگ پافشارى مى‏کردند (46) و مى‏گفتند آیا چون مردیم و خاک واستخوان شدیم واقعا [باز] زنده مى‏گردیم (47) یا پدران گذشته ما [نیز] (48) بگو در حقیقت اولین و آخرین (49)قطعا همه در موعد روزى معلوم گرد آورده شوند (50) آنگاه شما اى گمراهان دروغپرداز (51) قطعا از درختى که از زقوم است‏خواهید خورد (52) و از آن شکمهایتان را خواهید آکند (53) و روى آن از آب جوش مى‏نوشید (54) [مانند] نوشیدن اشتران تشنه (55) این است پذیرایى آنان در روز جزا (56)

در خاتمه این بحث باید یادآور شد که انسان حتی اگر کودک ،‌ دیوانه ، یا شخص دروغگویی که در شرایط عادی گفته آنها برایش چندان اعتباری ندارد خبر از وجود سمی در غذا و یا خطری برسر راه او بدهد چنان اعلام خطری را نادیده نمی گیرد و احتیاط لازم را به عمل می آورد ( چه رسد به اینکه قریب 124000 پیغمبر در طول تاریخ و در قرون مختلف همگی متفق القول خبر از آن داده اند ) به عبارتی دیگر دفع خطر احتمالی عقلا واجب است .

در زیر به چند نمونه دیگر از آیات قرآن در رابطه با معاد می پردازیم

بَلْ یُرِیدُ الْإِنسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ ﴿5﴾ یَسْأَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ ﴿6﴾ فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ﴿7﴾ وَخَسَفَ الْقَمَرُ ﴿8﴾ وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ﴿9﴾ یَقُولُ الْإِنسَانُ یَوْمَئِذٍ أَیْنَ الْمَفَرُّ ﴿10﴾ کَلَّا لَا وَزَرَ ﴿11﴾ إِلَى رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ ﴿12﴾ یُنَبَّأُ الْإِنسَانُ یَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ﴿13﴾ بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ ﴿14﴾ وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِیرَهُ ﴿15﴾

انسان شک در معاد ندارد بلکه او مى‏خواهد آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت در تمام عمر گناه کند (5) از این‏رو مى‏پرسد قیامت کى خواهد بود (6) بگو در آن هنگام که چشمها از شدت وحشت به گردش در آید (7) و ماه بى‏نور گردد (8) و خورشید و ماه یک جا جمع شوند (9) آن روز انسان مى‏گوید راه فرار کجاست (10) هرگز چنین نیست راه فرار و پناهگاهى وجود ندارد (11) آن روز قرارگاه نهایى تنها بسوى پروردگار تو است (12) و در آن روز انسان را از تمام کارهایى که از پیش یا پس فرستاده آگاه مى‏کنند (13) بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است (14) هر چند در ظاهر براى خود عذرهایى بتراشد (15)

سوره مبارکه القیامة آیات شریفه 5 تا 15

وَبَشِّرِ الَّذِین آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ کُلَّمَا رُزِقُواْ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقاً قَالُواْ هَذَا الَّذِی رُزِقْنَا مِن قَبْلُ وَأُتُواْ بِهِ مُتَشَابِهاً وَلَهُمْ فِیهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَهُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿25﴾

و کسانى را که ایمان آورده‏اند و کارهاى شایسته انجام داده‏اند مژده ده که ایشان را باغهایى خواهد بود که از زیر [درختان] آنها جویها روان است هر گاه میوه‏اى از آن روزى ایشان شود مى‏گویند این همان است که پیش از این [نیز] روزى ما بوده و مانند آن [نعمتها] به ایشان داده شود و در آنجا همسرانى پاکیزه خواهند داشت و در آنجا جاودانه بمانند (25)

سوره مبارکه بقره آیه شریفه 25

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ ﴿1﴾ الَّذِی جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ ﴿2﴾ یَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ﴿3﴾ کَلَّا لَیُنبَذَنَّ فِی الْحُطَمَةِ ﴿4﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿5﴾ نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ﴿6﴾ الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ ﴿7﴾ إِنَّهَا عَلَیْهِم مُّؤْصَدَةٌ ﴿8﴾ فِی عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ ﴿9﴾

به نام خداوند بخشنده و مهربان

واى بر هر بدگوى عیبجویى (1) که مالى گرد آورد و برشمردش (2) پندارد که مالش او را جاوید کرده (3) ولى نه قطعا در آتش خردکننده فرو افکنده خواهد شد (4) و تو چه دانى که آن آتش خردکننده چیست(5) آتش افروخته خدا[یى] است (6) [آتشى] که به دلها مى‏رسد (7) و [آتشى که] در ستونهایى دراز آنان را در میان فرامى‏گیرد (8) مگر ندیدى پروردگارت با پیلداران چه کرد؟ (9)

سوره مبارکه الهمزة

معاد

مطالب مشابه :

تنگه مرصاد اسلام اباد غرب

یلدا؛ نماد آشتی و مهرورزی

راهنمای حل جدول

واقعه­ی عاشورا در آینه ی شعر وصال شیرازی

معاد

واقعهی عاشورا در آینه ی شعر وصال شیرازی