آب و مرغداری

امروزه مرغداری در کشور ما یک صنعت کاملا حرفه ای قلمداد می شود. مرغداران امروزه به دنبال سیستمها و روش هایی هستند که به بازدهی مطلوب تر )کاهش ضریب تیدیل( بیانجامد. با توجه به پیشرفتهای صنایع تجهیزات مرغداری امروزه تصفیه آب آنها به روشهای مختلفی انجام می شود. جدید ترین و مدرن ترین و کار آمد ترین و ارزانترین روش برای تصفیه آب این واحد ها روش تصفیه مغناطیسی و الکترومغناطیسی است. اکثر مرغداران در رابطه با آب دارای مشکلات فراوانی هستند از جمله سختی آب که باعث بروز مشکلاتی از جمله کاهش حلالیت آب است. که این باعث می شود دارو ها به طور کامل در آب حل نشوند و در ته تانک دارو و به صورت ژلاتینی رسوب دهند که در موجب به هدر رفتن مقدار قابل توجهی دارو می گردد. همچنین گرفتگی لوله ها و مسیر آب رسانی و آبخوری های نیپل که عموما یا به صورت رسوبات دارو ها و یا رسوبات آهکی می باشد یکی از معضلات است. در نتیجه مرغدار ناگزیر است که با مواد لوله باز کن (ونوشه) این مشکلات را بر طرف کند که مستلزم صرف هزینه و زمان و همچنین باعث خرابی و خوردگی لوله ها می شود. مشکل بعدی بار میکروبی آب است که مرغدار با استفاده از مواد ضد عفونی کننده اقدام به حذف آلودگی میکروبی می نماید. این در حالی است که این مواد شیمیایی در رشد مرغ تاثسر منفی دارد و بر خی از انها حتی سمی نیز هستند.
دستگاه های مغناطیسی و الکترو مغناطیسی باعث افزایش حلالیت آب و از بین رفتن مشکلات ناشی از سختی (گرفتگی لوله ها) شده و بار میکروبی را نیز به صفر می رساند. بالا رفتن حلالیت آب موجب می شود دارو بهتر حل شده و بهتر جذب بدن مرغ شود و دیگر مشکل رسوب را به هیچ عنوان نخواهید داشت. وقتی مرغ این آب را مصرف می کند چون عاری از هرگونه ماده شیمیایی است و قدرت هضم کنندگی ان بالاست سالم تر و شاداب تر می ماند.حالت های مقایشه ای (مثلا یک سالن با آب مغناطیسی و سالن دیگر یا آب معمولی) نشان می دهند که سالنی که آب مغناطیسی استفاده می کند تلفات ان کمتر و ضریب تبدیل آن هم بهتر خواهد شد.
به عنوان نمونه در آزمایشی بین دو سالن کاملا مشابه در یک فارم با نژاد جوجه یکسان و تاریخ ورود و خروج یکسان و جیره غذایی و حتی تناژ دان یکسان و کلا همه شرایط برابر بعد از 46 روز سالنی که از آب مغناطیسی استفاده می کرد برای هر مرغ 95 گرم وزن بیشتری گرفت که طبق براورد خود مرغدار توی همان دوره هزینه دستگاه جبران شد.

آب محتوای ذرات فیزیكی یا مواد معدنی غیر محلول ممكن است آبخوریهای اتوماتیك را تحت تأثیر قرار دهد. طیور ممكن است توسط مواد معدنی یا شیمیایی موجود در آب مسموم شوند سدیم در آبهای نمكی مشكلی معمول است. پرندگان جوان به سمیت سدیم خیلی حساس اند. سدیم بیش از 50 ppm درآب آشامیدنی ممكن است باعث مرگ در جوجه های جوان و بوقلمون ها شود و به سطح سدیم در غذا وابسته است. پرندگان جوان معمولا از سندروم آسیت و خیز می میرند و همچنین اسهال اتفاق خواهد افتاد. آبهای شور بیش از 1000ppm نباید استفاده شود برای جوجه های گوشتی تا سن 21 روزگی حتی اگر نمك به خوراك اضافه نشده باشد سطوح بالای سدیم، جوجه های بالغ را توسط اسهال و دهیدراته شدن می كشد. سدیم ممكن است در آب موجود باشد به صورت سولفات سدیم (Naso4) و یا بیكربنات سدیم (NaHco3). سولفات ممكن است به صورت منیزیم سولفات (Mgso4) موجود باشد و باعث اسهال و مرگ شود.اگر سطح سدیم در خوراك خیلی زیاد باشد باعث بیماری می شود. سدیم به هر حال یك ماده مغذی ضرری است و طیور برای رشد و تولید تخم به آن نیاز دارند. نیتریت در آب و خوراك ممكن است در سطوح بالا سمی شود اما می تواند در مقدار 50ppm در آب منجر به كاهش رشد شود. آبهای سطحی ممكن است توسط حشره كشهای كشاورزی كودها یا مواد شیمیایی آلوده شود.

جوجه های گوشتی همیشه باید به آب تازه و تمیز دسترسی داشته باشند :

منبع تامین آب مصرفی یک مرغداری معمولا چاه آب ، مخزن بصورت استخر ویا در مواردی لوله کشی عمومی می باشد ولی به هر حال آب باید در یک منبع و با تانک بزرگ ذخیره شود به منظور تامین فشار آب لازم ، تانک آب را می توان درمحلی مرتفع مستقر نمود .قبل از ورود به سیستم آبخوری به منظور اضافه نمودن ویتامین های محلول در آب بایستی درهر آَشیانه یک منبع کوچک در مسیر آب نصب گردد این منبع بایستی ازموادی ساخته شود که کاملا قابل شستشو و ضد عفونی باشد . انتقال آب باید بنحوی باشد که بوسیله نیروی ثقل و یا توسط پمپ به راحتی و بطور مساوی در تمام آبخوریها پخش گردد . توصیه می شود که سیستم آب کنتور داشته باشد تا به سادگی بتوان مصرف آن را درزمان دلخواه ثبت نمود نسبت مصرف آب به دان که درشرایط عادی 7/1- 6/1 به 1 می باشد یکی از شاخص های مهم در بررسی وضعیت سلامت گله ، کنترل آب و هوای آَشیانه و وضعیت تغذیه گله می باشد در شرایط طبیعی با رشد گله و همراه بالا رفتن سن آن ، میزان مصرف آب نیز افزایش می یابد اگر در مصرف اب کاهش یا افزایش ناگهانی و بیش از حد روی دهد می توان نتیجه گرفت که یکی از موارد فوق دچار اشکال شده است بنابر این با ثبت دقیق میزان مصرف آب مشکل سریعا قابل تشخیص خواهد بود . باید توجه داشت که در هوای گرم و همچنین افزایش میزان نمک جیره ، مصرف آب بطور طبیعی افزایش می یابد تغییر مصرف آب ممکن است ناشی از بروز بیماری نیز باشد که در این حالت معمولا کاهش خواهد یافت . درمواردی که هواگرم است فراهم نمودن آب خنک باعث افزایش مصرف ان خواهد شد که درنتیجه مصرف دان نیز بالا می رود این کار باعث می شود که گله از رشد و همچنین ضریب تبدیل مناسبتری برخوردار گردد در این رابطه بایدمراقب بود که سیستم آبرسانی حتی الامکان بدور از تابش مستقیم نور آفتاب قرارداشته باشد منبع آب باید همیشه تمیز باشد به همین دلیل هرچند وقت یکبار باید اب آن را تخلیه کرده و بخوبی شسته وتمیز نمود .توصیه می شود به منظور بررسی کیفیت ، آب مصرفی حداقل دوبار در سال مورد آزمایش قرارگیرد.

جدول استانداردهای کیفیت آب آشامیدنی طیور

ترکیب	حداکثر سطح قابل قبول	توضیحات
باکتری کل	MI /100	MI /0 مطلوب می باشد.
کلی فرمها	MI /50	MI /0 مطلوب می باشد.
نیترات	I / mg 25	سطوح 2-3 میلیگرم در لیتر ممکن است بر روی عملکرد پرنده موثر باشد.
نیتریت	Mg /14
ph	5/7-8/6	PH کمتر از 6 مطلوب نمی باشد سطوح زیر 3/6 ممکن است باعث کاهش عمکرد بشود.
سختی کل	180	سطوح سختی آب در دامنه 180 – 60 مناسب بوده و در خارج از این دامنه مناسب نمی باشد
کلرید	I / mg 250	در صورتیکه سطح سدیم آب بیش از mg/I 50 باشد ممکن است زیان آور باشد
مس	I / mg 06/0	سطوح بالاتر باعث طعم تلخ آب می شود .
آهن	I /mg 3/0	سطوح بالاتر باعث بو و طعم بد آب می شود .
سرب	I /mg 02/0	سطوح بالاتر سمی می باشد
منیزیم	I /mg 125	سطوح بالاتر دارای اثر ملین کننده می باشد سطوح بیش از mg/l 50 در صورتیکه سطح سولفات آب بالا باشد ممکن است بر روی عملکرد تاثیر بگذارد.
سدیم	I /mg 50	سطوح بالای mg/l 50 به همراه سطح بالای سولفات یا کلراید ممکن است بر روی عملکرد تاثیر بگذارد.
سولفات	I /mg 250	سطوح بالاتر دارای اثر ملین کننده می باشد سطوح بالای mg/l 50 به همراه سطح بالای منیزیم و کلراید ممکن است بر روی عملکرد پرنده تاثیر بگذارد.
روی	I /mg 5/1	سطوح بالاتر سمی می باشد .

کاهش و یا افزایش ناگهانی مصرف آب را باید جدی گرفت وعلت یابی نمود .

(جدول مصرف آب طیور گوشتی در سنین مختلف درهفته )

سن به هفته	1	2	3	4	5	6	7	8
میلی لیتردرهفته	225	480	725	1000	1250	1500	1750	2000

این ارقام برای دمای متوسط (25-20 درجه سانتی گراد ) صحت دارد و قطعا با تغییرات درجه حرارت محیط ، ترکیبات جیره ، سرعت رشد و نوع تجهیزات داخل آَشیانه تغییر می کند .

آبخوری :

آبخوریها همواره باید شستشو شده و تمیز نگهداشته شوند باید مراقب بود که سطح آب در آبخوریها به نحوی تنظیم گردد که سر ریز نشود در غیر اینصورت باعث خیسی بستر شده که برای سلامت گله بسیار زیان آور است همزمان با رشد گله ، ارتفاع آبخوریها را باید مطابق با ارتفاع شانه مرغها تنظیم کرد .

تعداد آبخوری :

· آبخوری گرد (به قطر 33 سانتی متر) برای هر 100-80 جوجه یک عدد.

· آبخوری کله قندی مخصوص جوجه این آبخوری ها معمولا 4 لیتر ظرفیت داشته و برای هر 100 جوجه یک عدد بکار می رود .

· آبخوری پستانکی یا نیپل ، برای 20-15 جوجه یک عدد نیپل درنظر گرفته می شود .

· درهفته اول جوجه ها بوسیله آبخوری های دستی ( کله قندی 2-4 لیتری) آب داده می شوند که با شروع هفته دوم بتدریج آبخوریها ی اتوماتیک گرد جایگزین این آبخوریها می شوند .

آب و مرغداری

مطالب مشابه :

آب و مرغداری

بیماری آسیت و اختلالات قلبی عروقی در طیور

برنامه های نوردهی و خاموشی در جوجه های گوشتی

پلت چیست وکاربرد آن چیست؟

مزایای آبخوری نیپل به آبخوریهای آویز و نکاتی که باید در سیستم آبخوری نیپل مورد توجه قرار گیرد

ردیابی عوامل وازدگی و تلفات اولیه در گله گوشتی

عفونت کیسه زرد