آن که از سنبل او غالیه تابی دارد 124 - معنی فال حافظ آنکه از سنبل او غالیه تابی دهرد

آن که از سنبل او غالیه تابی دارد	باز با دلشدگان ناز و عتابی دارد
از سر کشته خود میگذری همچون باد	چه توان کرد که عمر است و شتابی دارد
ماه خورشید نمایش ز پس پرده زلف	آفتابیست که در پیش سحابی دارد
چشم من کرد به هر گوشه روان سیل سرشک	تا سهی سرو تو را تازهتر آبی دارد
غمزه شوخ تو خون م به خطا میریزد	فرصتش باد که خوش فکر صوابی دارد
آب حیوان اگر این است که دارد لب دوست	روشن است این که خضر بهره سرابی دارد
چشم مخمور تو دارد ز دلم قصد جگر	ترک مست است مگر میل کبابی دارد
جان بیمار مرا نیست ز تو روی سوال	ای خوش آن خسته که از دوست جوابی دارد
کی کند سوی دل خسته حافظ نظری	چشم مستش که به هر گوشه خرابی دارد

اشعار حافظ با صدای دلنشین موسوی گرمارودی

تعبیر فال حافظ :

گذشت داشته باشید. عفو با بزرگان است. لذتی که در عفو هست در انتقام نیست. عمر مثل باد می گذرد. فرصت را از دستندهید. دل خسته ای را به دست آورید که ثوابی بالاتر از این وجود ندارد.

تفسیر فال حافظ 2:

همراه هر خوشی و شادی رنج و حسرت است. باید آن را تحمل کرد. از دوری دوست در رنج و عذابی. راه رسیدن به او دشوار نیست. اگر عاشقی، صادق باش و ریا و تزویر را از خود دور کن. قدر لحظه ها و فرصت ها را بدان.

آن که از سنبل او غالیه تابی دارد,آنکه از سنبل او غالیه تابی داردتفسیر ,تعبیر غزل آنکه از سنبل او غالیه تابی دارد

فال حافظ آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

اختصاصی برگزیده ها