دانستنیهای مفید در مورد درخت زردآلو

درخت زردآلو

میوه زردآلو

درخت زردآلو (نام علمی : Prunus armeniaca Rosaceae[۱]) جزو درختان میوه ده می‌باشد. به نقل از برخی منابع بومی چین می‌باشد و گفته می‌شود هنوز هم به صورت وحشی در این مناطق می‌روید و درخت در اوائل قرن اول میلادی به آسیا و اروپا راه یافته[۲]؛ در برخی منابع دیگر نیز زادگاه اصلی این درخت را ارمنستان، ایران و مصر معرفی کرده اند.[۳] درخت زردآلو تا ارتفاع ۵ متر می‌رسد. این درخت دارای برگهای خزان کننده به شکل قلب نوک تیز و به رنگ سبز روشن مایل به زرد می‌باشد و جوانه های زردآلو نسبت به جوانه های سایر دانه‌دارها کوچکتر است٬ برگهای انتهایی نیز به رنگ قرمز دیده میشوند که یک مشخصه برای شناسایی این درخت است.[۴]شکوفه‌های زردآلو درشت٬ تک گله و دارای دنباله دراز هستند و به رنگ سفید متمایل به قرمز است٬ این درخت دارای گلهای مذکر و مونث است. [۵]میوه آن گوشتی و زرد رنگ ، با طعمی مطبوع و شیرین بوده و در اواسط تابستان می رسد و به همین دلیل به آن طلای تابستان نیز می‌گویند٬ لازم به ذکر است که میوه درخت زردآلو بیشتر روی شاخه های یک ساله قوی دیده می شود. هسته زردآلو صاف قهوه ای و بیضی شکل است. در داخل هسته مغز آن قرار درد که طعم آن گاهی شیرین و گاهی تلخ می باشد و دارای 40 درصد روغن ، مقداری پروتئین ، قند و ویتامینهای آ و ث و کبالت می‌باشد.[۶]

شرایط کاشت٬ نگهداری و تکثیر

این درخت در هوای معتدل گرم بهتر از نقاط دیگر رشد می کند در نقاط سرد باید آن را در مقابل آفتاب کاشت. در زمینهای قابل نفوذ و گرم٬ بهتر از زمینهای رسی و مرطوب رشد کرده و محصول می‌دهد.درخت زردآلو در سال‌های اول رشد و بخصوص در فصل رشد به آبیاری فراوان نیاز دارند. لازم به توضیح است که آبیاری این گیاه به روش کرت بندی نباید صورت گیرد زیرا هم به ریشه‌ها اجازه تنفس داده نمی شود و هم از طریق تماس مستقیمی که طوقه با آب دارد درخت را بیمار می کند.[۷]

در باغ زردآلو٬ فاصله بین این درختان از یکدیگر ۶ تا ۷ متر منظور می گردد پایه های انتخابی برای زردآلو ، بادام و هلو می باشد ولی پایه زردآلو مناسبتر است.

تکثیر این گیاه به دو طریق انجام میپذیرد:

از طریق کاشت مستقیم بذر
از طریق پیوند زدن

که شیوه دوم محصول بهتری داده و رواج بیشتری دارد.

درخت زردآلو به زخم بسیار حساس است به طوری که در صورت ایجاد کوچکترین زخم٬ مورد حمله آفات قرار میگیرد. اگر چنانچه پوسته براحتی جدا شود یا اینکه تنه حالت پوکی داشته باشد درخت بیمار است.[۸]

انواع زردآلو

زردآلو انواع متفاوتی دارد که از میان آنها به موارد زی میتوان اشاره نمود[۹]:

هرس درختان زردآلو:

گياه زردآلو از زمان هاي بسيار قديم حدود چهار هزار سال پيش در چين كشت مي شده است. ولي عده اي از محققين بر اين باورند كه زردآلو برمي ارمنستان مي باشد. از آنجايي كه گل هاي زردآلو زود باز مي شوند بيشتر در معرض خطر سرماي بهاره قرار مي گيرند. لرذا بايستي در مناطقي كه همه ساله سرماي ديررس بهاره وجود دارد از كاشت درختان زردآلو خود داري نمود. به طور كلي درختان زردآلو طالب زمين هاي گرم و سبك مي باشند. جوانه هاي گل در درختان زردآْلو قبل از باز شدن مي تواند سرماي 4- درجه سانتي گراد را تحمل نمايد و پس از باز شدن گل ها درجه حرارت هاي كمتر از 2- درجه سانتيگراد موجب سرما زدگي آنها مي شود. نكته جالب، حساسيت گل هاي زردآلو به باران است و در اثر باران صدمه زيادي مي بيند. امروزه با استفاده از برخي هورمون ها مثل آلار يا سايكوسل (ccc) مي توان دوره رشد و زمان شكوفا شدن گل ها را در درختان زردآْلو تا حدي با تاخير انداخت و از خسارت حاصله در اثر حرارت هاي زير صفر در اوايل فصل جلوگيري كرد.

پايه هاي مناسب براي زردآلو:

پايه هاي بذري براي زمين هاي گرم و خشك و سنگلاخي و نامرغوب توصيه مي شود. ولي پايه هاي بذري هلو و گوجه كه زردآْلو روي آنها پيوند مي شود مورد استفاده قرار مي گيرد. بهترين پايه زردآلو پايه هاي انواع هلو مي باشد. در زمين هاي سنگين و نا مرغوب پايه گوجه براي زردآلو مناسب مي باشد.
هرس زردآلو:

به طور كلي ميوه زردآلو نيز بر روي شاخه هاي يك ساله تشكيل مي شود و گاهي ميخچه هايي كه در روي شاخه هاي يك ساله تشكيل مي گردند مي توانند بين دو تا سه سال بارآور باشند و بعدا خشك شوند. حال با توجه به كيفيت باردهي در روي اندام ها در صورت عدم اجراي هرس شاخه هاي خشك و كم بار انبوهي در درختان ايجاد كرده و موجب نرسيدن نور به داخل تاج مي شوند.
هرس فرماسيون درختان زردآلو:

هرس فرمي در درختان زردآْو از تنوع خاصي برخوردار است و به صورت پا بلند و نيمه پابلند پرورش مي دهند. ديگر فرم هايي كه براي پرورش فرمي زردآلو مرسوم مي باشد فرم جامي بدون محور و با محور – بادبزني با شاخه هاي مايل بادبزني يا شاخه هاي افقي و پالمت ساده است.

هرس باردهي درختان زردآلو:

همانطوري كه مشخص است هدف از هرس باردهي، ايجاد و توليد شاخه هاي جديدي مي باشد كه بتوانند جانشين شاخه هايي كه بارآوري آنها محدود و يا متوقف شده است، گردند. لذا شناسايي شاخه هاي زردآلو حائز اهميت است.

1- جوانه هاي چوب: اين جوانه ها كوچك، مخروطي، و در روي بالشتك كوچكي كه كمي برجسته است قرار دارند.

2- تكمه هاي گل: اين جوانه ها گرد هستند و در زمستان تشخيص آنها مشكل است ولي يك ماه قبل از شكوفا شدن گل به خوبي نمايان مي شوند. در روي برخي از شاخه هاي يك ساله جوانه هاي كشيده و منفردي كه در انتهاي شاخه ها كوتاه تر از جوانه هاي پايين هستند، پديد مي آيند. اين جوانه ها به علت عدم تغذيه مناسب و كافي تبديل به جوانههاي گل ضعيف مي شوند.

3- جوانه هاي دوبل: همانند هلو جوانه هاي گل گاهي به صورت دو تايي مجتمع و يا مجزا از يكديگر به طوري كه در ميان آنها يك جوانه برگ قرار گرفته ديده مي شود.

4- جوانه خواب: اين نوع جوانه ها همانند جوانه هايي كه در گونه هاي درختان دانه دار ديده مي شود در زردآلو تشكيل مي گردند. هنگامي كه جوانه انتهايي كورسون به دليلي فعال نشود آنها فعال گشته و اندام هايي را توليد مي كنند. با فعاليت و رشد و نمو جوانه هاي برگي اندام هاي خاصي در درختان زردآْلو تشكيل مي شود كه عبارتند از:

1- گورمان- شاخه هاي طويل و قوي هستند كه در ناحيه اتصال به شاخه بسيار ضخيم و قوي مي باشند و جوانه هاي روي آن با فاصله زيادي از يكديگر قرار دارند و جوانه هاي برگي هستند.

2- شاخه هاي چوبي: شاخه هايي كوتاه، باريك و فواصل جوانه ها طبيعي مي باشند. همچنين جوانه هايي كه در روي اين شاخه تشكيل مي شوند تبديل به جوانه هاي برگي مي شوند.

3- شاخه هاي بارآور: اين شاخه ها، شامل شاخه هاي مركب همانند شاخه هاي هلو بوده و در روي اين شاخه ها جوانههاي برگي (نوك تيز) و جوانه هاي گل به صورت گرد هستند. ضمنا جوانه هاي گل مجتمع (دسته گل بهاري) در درختان زردآْلو همانند هلو تشكيل مي گردد. اين جوانه ها به طول 3 تا 4 سانتي متر بوده و از چندين جوانه گل توليد شده اند كه در مركز آنها جوانه برگي قرار گرفته است. شكل عمومي آنها همانند تاجي بوده كه در وسط باريك و خاردار مي باشد. اين گونه جوانه ها معمولا بر روي برندي هاي دو يا سه ساله تشكيل مي شوند و از نظر توليد براي درختان زردآلو جالب هستند. به طور كلي جوانه هاي گل به صورت منفرد در روي شاخه هاي يك ساله و به طور اختصاصي در روي شاخه هاي 2 يا 3 ساله ظاهر مي شوند. هرس درختان زردآلو به منظور حفظ و نگهداري كورسون هاي كوتاه مي باشد تا عمل بارآوري به خوبي صورت گيرد. همچنين جوانه هاي چوبي تغيير يافته و برندي هاي بارده را ايجاد مي كنند. اگر هرس خيلي شديد انجام شود، جوانه هاي باقي مانده توليد شاخه هاي چوبي مي نمايند. عمليات هرس در تابستان قبل و يا بعد از برداشت محصول به منظور تشكيل ميوه ها و از طرف ديگر تبديل جوانه هاي برگي به جوانه هاي گل انجام مي شود. اصولا عمليات هرس تابستانه همانند هرس تابستانه هلو مي باشد.

دانستنیهای مفید در مورد درخت زردآلو

مطالب مشابه :

درخت زردآلو :

دانستنیهای مفید در مورد درخت زردآلو

زردآلو

(نحوه كاشت درختان سردسیری (سيب ، مو ، گردو ، گلابى ، زردآلو ، بادام ، هلو

درخت آلو