سابقه پزشکی

سابقه پزشکی

متخصصین طب فیزیکی و توتانبخشی (فیزیاتریست) باید سابقه قبلی پزشکی و جراحی بیمار را بداند. این آگاهی به فیزیاتریست کمک می کند تا بفهمد چگونه بیماری های قبلی روی وضعیت کنونی بیمار تأثیر می گذارند و چگونه برنامه توانبخشی را بر اساس محدودیتها و احتیاطات تنظیم کند. سابقه پزشکی قبلی بیمار می تواند تأثیر مهمی روی نتایج توانبخشی داشته باشد.

سابقه بیماری قلبی ریوی

فعالیتهای روزمره زندگی، تحرک، کار، و تفریح بیمار می تواند شدیداً به خاطر اختلالات قلبی ریوی محدود شود. از بیمار باید در مورد نارسایی احتقانی قلبی، سکته قلبی اخیر یا قبلی، آریتمی و بیماری کرونری پرسیده شود. جراحی های قبلی مثل جراحی بایپس، پیوند قلب، جایگذاری استنت و تست های تشخیصی اخیر (تست ورزش یا اکوکاردیوگرام ( باید مشخص شوند. این اطلاعات برای اطمینان از اینکه تجویز فعالیت از محدودیت فعالیتی قلبی عروقی تجاوز نکند مهم است. همچنین از بیمار درباره تحمل فعالیت، جراحی مانند کاهش حجم ریوی یا پیوند ریه و اینکه آیا نیاز به اکسیژن در منزل دارد باید پرسیده شود. تنگی نفس ناشی از بیماری مزمن ریوی ارتباط چشمگیری با محدودیتهای عملکردی دارد.

اغلب تنظیم دارو جهت ایجاد حداکثر کارکرد قلبی و ریوی همراه با تحرک بیمار تجویز می شود. مهم است که ریسک فاکتورهای قابل تغییر برای بیماری قلبی مانند سیگار، فشار خون و چاقی بررسی شود.

سوابق بیماریهای استخوانی و عضلانی

محدوده وسیعی از بیماریهای اسکلتی عضلانی از آسیب حاد تا کاهش عملکرد تدریجی ناشی از آرتروز مزمن وجود دارد. از بیمار در مورد سابقه آسیب، آرتریت، قطع عضو، خشکی مفصل، درد عضلانی اسکلتی، اختلالات عضلانی اکتسابی، ضعف و عدم تعادل پرسیده شود. آگاهی از تأثیر عملکردی این اختلالات و ناتوانی ها مهم است. بیماران مبتلا به ناتوانی فیزیکی مزمن اغلب دچار سندرم استفاده بیش از حد عضلانی اسکلتی مانند درد شانه ثانویه ناشی از هل دادن مداوم ویلچر می شوند.

اختلال عصبی

اختلالات نورولوژیک اکتسابی یا مادرزادی قبلی می توانند تأثیر مهمی روی عملکرد بیمار و بهبود بیماری نورولوژیک و نیز غیرنورولوژیک بگذارند. مهم است که بدانیم اختلال نورولوژیک اکتسابی یا مادرزادی، پیشرونده یا غیر پیشرونده، مرکزی یا محیطی، آکسونال یا دمیلینه، حسی یا حرکتی است. این اطلاعات در فهم پاتولوژی، محل، شدت، پروگنوز و نتایج درمان کمک می کند.

متخصص طب فیزیکی باید ارزیابی نیاز قبل از درگیری برای وسایل کمکی ،ارتوزها، میزان اختلال صحبت، بلع و اختلال شناختی را انجام دهد.

بیماریهای روماتیسمی

در شرح حال نوع بیماری، زمان شروع، تعداد مفاصل مبتلا، شدت درد یا میزان فعال بودن بیماری اخیر و مداخلات ارتوپدی گذشته باید بررسی شود. از روماتولوژیست بیمار در مورد تغییرات دارویی که ممکن است تحمل فعالیت بیمار در برنامه توانبخشی را افزایش دهد سوال شود.

داروها

تمام داروها شامل داروی تجویزی و بدون نسخه و نیز مکملهای غذایی، گیاهی و ویتامین ها ثبت شوند. داروهای مراقبت (پرستاری در منزل، مراقبت حاد) و نیز در منزل که قبل از بستری مصرف می شده است ثبت شوند. کاهش اشتباهات دارویی با استفاده از تجمیع داروها ،بسیار مهم است. بیماران معمولاً داروهایی که فکر می کنند مربوط به مشکل اخیرشان نیست را ذکر نمی کنند مگر اینکه با جزئیات از بیمار سوال شود. حساسیت به دارو و غذا باید پرسیده شود. بسیار مهم است که لیست کاملی از داروهایی بیماری که مراجعه به پزشکان متعدد دارد تهیه شود.

توجه ویژه باید به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی شود چون معمولاً توسط متخصص طب فیزیکی برای اختلالات عضلانی اسکلتی تجویز می شود و توجه شود که دوز دارو دو برابر نشود. علت تجویز، احتیاطات و عوارض جانبی تمام داروهای تجویزی باید به بیمار توضیح داده شود.

ارزیابی طب فیزیکی

سابقه پزشکی

مطالب مشابه :

بهترين جراح مغز و اعصاب دنیا

دومین سمپوزیوم تازه های آرتروز زانو

فهرست چکیده مقاله های روان شناسی و مشاوره

بارداری و زایمان رویکردی جامع به ماساژدرمانی و فعالیت های بدنی

ستون فقرات

طب مکمل و جایگزین (Complementary and Alternative Medicine)

سابقه پزشکی

چکیده ارزیابی طب فیزیکی

انتخاب درمان برای بیمار