چگونه کودکم را آرام کنم؟

چگونه کودکم را آرام کنم؟

نمی توانم بفهمم چرا کودکم گریه می کند. چه باید بکنم؟

او را قنداق پیچ کرده و در آغوش نگه دارید.

نوزادان دوست دارند گرما و امنیتی که در جنین داشته اند را احساس کنند، بنابراین سعی کنید او را در پتویی پیچیده، بپوشانید و یا در آغوش نگه دارید. اما به خاطر داشته باشید که قنداق پیچ کردن یا در آغوش گرفتن برای برخی کودکان ناخوشایند است و به دیگر روشهای دلداری دادن از قبیل حرکت ریتمیک و موزون، یا مکیدن پستانک بهتر جواب می دهند.

اجازه بدهید صدای ضربان قلبتان را بشوند.

کودکان به صدای ضربان قلب مادر عادت کرده اند، این دلیل دیگری است که دوست دارند در آغوش نگه داشته شوند. شما می توانید همچنین اهنگ ملایمی برای کودکتان بگذارید، برایش لالایی بخوانید و یا حتی او را نزدیک صدای پنکه یا صدای ملایم جارو برقی قرار دهید.

او را در حرکت قرار دهید (تکان داده یا بجنبانید).

بعضی مواقع فقط جنبش و حرکت دادن کودک برای آرام کردن او کافی خواهد بود. بعضی مواقع تکان دادن یا جنباندن ملایم کودک در صندلی گهواره ای یا صندلی تاب، قرار دادن کودک در صندلی فنری خودش، یا قرار دادن کودک در صندلی ماشین (مخصوص کودک) و گذاشتن صندلی بر روی ماشین لباسشویی البته با مراقبت خودتان، هم می تواند موثر واقع شود. همچنین می توانید او را در کالسکه قرار داده و بیرون ببرید.

کودک را ماساژ دهید.

اکثر کودکان و نوزادان دوست دارند که مورد لمس قرار گیرند، بنابراین ماساژدادن هم ممکن است در آرام کردن کودک به شما کمک کند. از اینکه روش درست ماساژدادن را نمی دانید نگران نباشید _ همانطور که آرام و ملایم ماساژ می دهید باید باعث آرامش او هم شود. همچنین سعی کنید پشت یا شکم کودک را هم ماساژ داده و بمالید. اگر کودک مشکل گاز معده داشته باشد _ مشکلی که در برخی کودکان که مشکل روده ای دارند Colicky وجود دارد _ این کار می تواند موثر باشد.

اجازه بدهید چیزی را بمکد.

حتی زمانی که گرسنه هم نباشد، مکیدن می تواند ضربان قلب کودکان را یکنواخت کند، باعث آرامش معده آنها شود، و باعث آرامش و رفع حرکتهای ناگهانی دست و پا (که ناشی از ترس ناگهانی می باشد) شود.

مراقب خودتان باشید.

تاکنون هیچ کودکی تا حد مرگ گریه نکرده است، اما گریه کردن می تواند برای والدینی (مخصوصاً والدینی که اولین فرزندشان است) استرس زا باشد. به شدت بی خواب شده اید و حتی ممکن است در مورد چگونگی مراقبت از کودک هم دچار شک و تردید باشید. تمام احساسات مادر با توجه به تغییرات هورمونی هم که داشته برانگیخته می شود. پدر ممکن است مطمئن نباشد که در مراقبت از نوزاد چه نقشی باید بازی کند (داشته باشد) و در این مورد که آیا باز هم مورد توجه مادر (همسر خود) خواهد بود یا نه نیز مردد است. به این سناریو کودکی که دائماً در حال گریه است را نیز اضافه می کنید، بسیاری از والدین با افکار و احساساتی چون بی کفایتی، عدم صلاحیت و شایستگی و... غوطه ور می شوند. اگر مطمئن هستید که همه نیازهای کودکتان را برآورده کرده اید و هر چه برای آرام کردن او تلاش کرده اید هنوز هم گریه می کند، وقت آن رسیده که کمی هم مراقب خودتان باشید و خیلی خودتان را خشمگین و ناراحت نکنید:

کودکتان را در جای امنی گذاشته و اجازه بدهید مدتی گریه کند.

با دوستان یا آشنایان خود تماس گرفته و از آنها راهنمایی بگیرید.

به خودتان استراحت داده و از شخص دیگری بخواهید از او مراقبت کند.

موسیقی ملایمی گذاشته و حواس خودتان را پرت کنید.

نفس های عمیق بکشید.

به خودتان یادآوری و خاطر نشان کنید که کودکتان مشکلی ندارد و گریه کردن آسیبی به او نخواهد رساند.

مرتب با خودتان تکرار کنید « او به زودی بزرگ خواهد شد، این دوره هم به زودی خواهد گذشت».

هر کاری می کنید سعی کنید با تکان دادن کودکتان خودتان را ناامید نکنید.

خوشبختانه کودکان (و والدین آنها) انعطاف پذیر بوده به هر طریق با شرایط خیلی بدتر هم کنار می آیند. مطمئن باشید زمانی که کودکتان به هفته های 8 تا 12 بعد از تولد می رسد خیلی بهتر قادر خواهد بود خودش را آرام کند و بسیاری از گریه های او نیز متوقف خواهد شد.

چگونه کودکم را آرام کنم؟

مطالب مشابه :

سیسمونی نوزاد

فروشگاه اینترنتی نوزاد

(هفته بیست و چهارم) گهواره و تخت کنار تخت مادر

دوران پس از بارداری

چگونه کودکم را آرام کنم؟

کودکم را دوست داشته باشید