جایگاه پرورش گوساله پرواری

جایگاه مناسب دام:

هدف ازدامداري استفاده از توليدات مختلف دامها مثل شير، گوشت، پشم وغيره است. اگر توليدات دامها از نظر مقدار ومرغوبيت خوب باشد، دامداري سودمند است. نگهداري از حيواناتي كه توليد كمي دارند ويا توليد آنها از نوع مرغوب نيست، مفيد نمي باشد.

براي اين كه دام ها توليد خوبي داشته باشند، بايد شرايط وامكانات لازم براي آنها تهيه كنيم. يكي از اين شرايط ساختن جايگاهي است كه در ان اصول فني براي پرورش دام وجود داشته باشد. اين جايگاه بايد محيطي آرام و دور از هر نوع ناراحتي را براي دام به وجود آورد. در اين پست شما به طور خلاصه با مشخصات و شرايط جايگاه خوب براي دام آشنا مي شويد.

تعريف جايگاه
جايگاه به ساختمان يا ساختمانهايي گفته مي شود كه براي به وجود آوردن شرايط مناسب زندگي وتوليد براي دامها ساخته شده باشد. شرايط مناسب زندگي وتوليد شامل تهيه خوراك به اندازه كافي واز نوع خوب ، هواي تازه وپاكيزه به مقدار كافي وحفظ حيوان در برابر سرما ويا نور شديد خورشيد مي باشد.

شرايط عمومي جايگاه دام:
هر جايگاه دام بايستي شرايط زير را داشته باشد:

1- محل جايگاه بايد از خانه هاي مسكوني فاصله داشته باشد، اما اين فاصله نبايد به اندازه اي باشد كه دامدار در نگهداري دام دچار مشكل شود.

2- زميني كه براي جايگاه دام انتخاب مي شود بايد از زمين هاي اطراف بلند تر ويا هم سطح آن باشد تا از ورد آبهاي جاري به محل نگهداري دام ها جلوگيري شود.

3- ساختمان جايگاه دام بايد طوري ساخته شود كه از نور خورشيد به مقدار زيادي استفاده شود. تابيدن نور خورشيد به بدن دام ها وجايگاه بسيار مفيد است.

4- ساختمان جايگاه بايد طوري ساخته شود كه از وزش بادهاي فصلي به داخل جايگاه جلوگيري شود. همچنين مسير وزش باد هميشه از طرف خانه ها به سمت جايگاه باشد.

5- ديوار، سقف و كف جايگاه در صورت امكان از موادي مانند سنگ، آجر وسيمان ساخته شود تا امكان زندگي حشرات و ميكروب ها در جايگاه كم وتميز كردن و ضد عفوني كردن راحت تر باشد.

6- كف جايگاه بايد محكم و بادوام، غير قابل نفوذ وغير لغزنده باشد.

7- بايد تعدا دام ها و بزرگي جايگاه با هم هماهنگ باشد به عبارتي تعداد دام با مساحت جايگاه تناسب داشته باشد.

جایگاه مورداستفاده در پرورش گوساله پرواری

پرورش گوساله پرواری در مرتع:

درسیستم مرتعی گوساله نرازبدوتولد درکنار مادرشان درمرتع پرورش میابد.که این سیستم مخصوص مناطق پرباران ومعتدل است.درسیستم مرتعی یک سرپناه موقت برای حفظ دام ها از بارش برف وباران ویا تابش مستقیم خورشیدکفایت میکند.درپروارندی مرتعی گوساله ها تاسن 11الی18ماهگی پروار شدهوعلاوه برشیرمادرازعلوفه موجود در مرتع یادرفصل زمستان ازمقداری سیلووکنسانتره استفاده میکنند.وبرای ارائه کنسانتره ویاخوراک اضافه ازآخور موقت وقابل حمل ویاآخور ثابت استفاده میشود.

یکی ازارزانترین سیستم پرواربندی گوساله بوده به حداقل تاسیسات ممکن نیاز دارد.

خطرهای احتمالی در سیستم پرواری درمرتع:1حمله حیوانات وحشی2پراکنده شدن ویاگم شدن دام 3سرقت توسط افرادسودجوکه برای حفظ گوساله ازحصارهایی به صورت سیم خاردار یاسیم حاوی جریان برق به ارتفاع 1.2تا1.5متراستفاده میکنند.میشه از نرده چوبی یافلزی استفاده کردکه انتخاب روش فوق بستگی به امکانات دامدارو اندازه گله ووضعیت جغرافیایی مراتع دارد.

پرورش گوساله شیر پرواردرقفس:

دراین سیستم پرورش خوراک گوساله فقط شیرمادر ویا جایگزین های تجاری آن است.دراین سیستم گوساله به صورت انفرادی درقفس کوچک یابه صورت دست جمعی دریک قفس بزرگ نگهداری میشوندکه شیردهی به گوساله بااستفاده ازدستگاه اتوماتیک ویابه صورت دستی توسط کارگر انجام میشود.

دراین سیستم دروزن 110 تا250 کیلو گرمی کشتار میشوند.

باتوجه به نوع آب هوا یک منطقه ممکن است سالن پرورش ازتمام جهات با دیوار محصور بوده(جایگاه بسته)ویادریک یاچندجهت فاقددیوار جانبی باشد(جایگاه باز)که جایگاه بسته متداول تراست

شیب کغف جایگاه به سمت بیرونقفس بوده ودرمقابل نمام قفس ها یک کانال فاضلاب تعبیه شده است تاادرار گوساله به آن سراریزشود.دیوارجانبی قفس ازچوب فلز ویامصالحی همچون آجر ویابلوک ساختمانی ساخته شده است.

برای ایجادمحیط مناسب برای پرورش گوساله شیرپروار:رعایت بهداشت وتهویه مناسب نظافت کف جایگاه استفاده از بسترخشک ودفع حرارت اضافی وگازمضر وافزایش اکسیژن نیاز است.

پرورش گوساله پرواری به صورت متمرکز:

دراین سیستم تغذیه گوساله ها تاسن شیرگیری بااستفاده از شیر ویاجایگزین شیر ومقدارکمی علوفه وکنسانتره انجام میشود.در این نوع پرواربندی نیاز گوساله به جایگاه وتاسیسات شامل دومرحله است:1جایگاه نگهداری گوساله تاسن شیرگیری تامین بشه22جایگاه پرواربندی گوساله پس ازشیرگیری بایدتامین شود.دراین سیستم گوساله معمولا درکنار مادرشان یاجدا ازآنها تاسن مشخصی از شیرتغذیه کرده...گوساله پس از شیرگیری برای یک دوره کوتاه مدت یابلندمدت تحت تغذیه ومدیریت پرواری قرارگرفته وپس ازرسیدن به وزن مناسب کشتار میشوند.باتوجه به شرایط محیط پرورش وفراوانی مصالح ساختمانی وشرایط آب وهوایی ومیزان سرمایه اولیه دامدار این جایگاه ممکن است به شکل های گوناگون وبا طراحی های مختلف ساخته شوند.

پرورش متمرکز گوساله پرواری درجایگاه باز: جایگاه یا اصطبل باز:

منظور از جایگاه یا اصطبل باز، دسترسی دام به محل وسیعی برای استراحت بوده و به طور آزادانه از آخور و آبخوری استفاده می کند. این جایگاه در آمریکای شمالی با اصطلاح Bedded pack و در اروپا با عبارت Straw Yard مرسوم است.

در این سیستم که در ایران کاربرد زیادی دارد از یک بخش مسقف و یک بخش غیرمسقف به نام بهاربند تشکیل شده است. آبخوری و آخور در بهاربند قرار داده شده است که سبب افزایش سرانه استفاده از آخور توسط هر راس دام می شود. در برخی از گاوداری های آمریکا که از این سیستم استفاده می کنند آخور و آبخوری را به بخش مسقف منتقل کرده که این امر سبب کاهش رفت و آمد گاوها به محل بهاربند و مصون ماندن دام از شرایط نامساعد جوی و نور خورشید در هنگام مصرف خوراک می شود. نظر به اینکه دامها، در هنگام مصرف آب و خوراک بیشترین تولید کود را دارند لذا بین محل استراحت و آخور یک راهرو به نام راهروی آخور در نظر میگیرند تا جمع آوری روزانه کود به سهولت انجام گیرد.

ساختمان جايگاه باز از يك ساختمان بسيار ساده وبا سه ديوار ويك سقف تشگيل شده ويك طرف آن باز است در جلو جايگاه محلي به نام بهاربند براي گردش گوساله در نظر گرفته مي شود.بیشترمخصوص مناطق گرمسیر ومعتدل است.کف جایگاه استراحت گوساله معمولا بایک بسترنرم وخشک پوشانده می شودتاگوساله هنگام استراحت آسیب نبیند.واحساس راحتی بیشترکند.درمجاورت جایگاه استراحت گوساله بخش دیگری به عنوان محل گردش برای گوساله راحی میشود.که فاقدسقف بوده ودام ها ازآن برای راه رفتن آفتاب گرفتن بازی وگردش درهوای آزاد استفاده میکنند.هزنیه ساخت جایگاه باز نسبت به جایگاه بسته کمتر بودهوامکان بهره گیری گوساله ازتهویه طبیعی ونورخورشید دراین سیستم بیش از جایگاه بسته استدر این سیستم محل هایه استراحت وگردش گوساله وانبارعلوفه وکنسانتره وقرنطینه وساختمان کارگری نیز ساخته میشود.درپرواربندی گوساله لازم است که دام براساس سن وجثه گروه بندی شوند تارسیدگی وتیمار آنها بشکل مناسبتری انجام شود.

مشخصات جايگاه باز
1- محل بايستي سر پوشيده و رو به آفتاب باشد. عرض آن كم وطول آن زياد باشد. براي هر گوساله معمولاً در محوطه سقف دار 5 متر و در قسمت بهاربند 10 متر مربع بايد در نظر گرفته شود.

2- آخور و آبشخور در محوطه بهاربند ساخته شود. طول آخور براي هر گوساله حدود 60 تا90 سانتيمتر و پهناي آن حدود 50 سانتيمتر مي باشد.ارتفاع سقف محل سرپوشيده حدود 3 متر وشيب سقف به طرف پشت جايگاه باشد.

پرورش متمرکز گوساله پرواری درجایگاه بسته:

ازاین جایگاه در مناطق سردسیراستفاده میکنندبرای کنترل دما وجلوگیری ازبروزاسترس.

نکته:تفاوت جایگاه باز بابسته درنحوه طراحی محل استراحت است.درجایگاه بسته تمام جوانب ساختمان استراحت توسط دیوار ویا پنجره های متعدد پوشانده شده است.ورودجریان هوابه محل استراحت گوساله ها قابل تنظیم بوده ودامدارمیتواند باکاهش یاافزایش ورودی وخروجی ها میزان تهویه ودمای سالن راتحت کنترل داشته باشد..برخلاف جایگاه باز گوساله در جایگاه بسته نمیتوانند به اراده خود برای تمام ساعات شبانه روز به محل گردشی دسترسی داشته باشد.ازدیگرتفاوت های موجود درطراحی محل گردش آن است که محل گردش گوساله درسیستم بسته ممکن است به صورت مسقف ویا غیر مسقف طاحی شود.وهزینه این جایگاه بیشتر از جایگاه باز است.بدلیل استفاده بیشتر دام ها از محل استراحت مدیریت کودگوساله درجایگاه بسته نسبت به جایگاه بازمشکل تراست ونیاز به سرمایه بیشتری دارد.

جایگاه فری استال

این جایگاه از نظر دسترسی آخور و آبخوری شبیه جایگاه باز بوده اما محل استراحت توسط میله هایی به اسم فری استال مجزا شده است به طوری که هر دام فقط می تواند از یک فری استال استفاده نماید. در این سیستم معمولا از بهاربند استفاده نمی شود هر چند، این کار بستگی به نظر گاودار و مقررات محیط زیست منطقه دارد.

اصول تهویه جایگاه

سیستم های تهویه سالن های نگهداری دام به حفظ راحتی گاوها کمک کرده و موجب حفظ سلامتی و تولید آنها می شود. وقتی دام ها در زیر سقف قرار می گیرند به دلیل انتشار گرما و گازهای مختلف و همچنین رطوبت (از طریق تنفس و مدفوع و ادرار) باعث کاهش کیفیت هوای سالن می شوند که ضروری است این هوا با هوای تازه و با کیفیت مناسب بیرون سالن معاوضه شود. هوای تازه بیرون اصطبل حتی در شرایط سرد و زمستانی یا شبهای طوفانی برای خارج کردن رطوبت و گازهای جمع شده در اصطبل ضروری است؛ در غیر اینصورت سلامتی و عملکرد دام به مخاطره خواهد افتاد. از سوی دیگر، ساختمان‌هایی که از تهویه ضعیف برخوردارند به دلیل تجمع رطوبت و گازهای خورنده در آن، زودتر فرسوده می‌شوند. لذا یک سیستم تهویه مناسب جهت افزایش عمر ساختمان نیز موثر خواهد بود. وجود بوی نامطبوع و نم که احتمالا در بخش‌هایی از اصطبل رطوبت متراکم شده نشانه تهویه نامناسب است.

بنابراین سیستم تهویه سه نقش اصلی را ایفا می‌نماید:

الف- تامین هوای تازه و اکسیژن کافی

ب- خارج کردن رطوبت، گازها، گرد وغبار، گرما و پاتوژن‌های درون اصطبل

د- کنترل دمای هوا

اصول پایه تهویه- هوای تازه با هوای آلوده جایگاه مخلوط شده و از آن خارج می شود

به طور کلی دو نوع سیستم تهویه مورد استفاده قرار می‌گیرد:

الف- تهویه مصنوعی (مکانیکی): در این سیستم از هواکش‌ها برای ایجاد اختلاف فشار بین محیط بیرون و درون اصطبل جهت تبادل هوا استفاده می‌شود. در یک گاوداری از این سیستم معمولا برای ساختمان شیردوشی و اداری استفاده می‌شود اگر چه در چند سال اخیر، استفاده از این روش برای اصطبلها مورد توجه قرار گرفته است.

ب- تهویه طبیعی: این سیستم، بر جریان بادهای محلی و اختلاف دمای بیرون و درون ساختمان جهت جابجایی هوا تکیه دارد و از فن‌ها برای این منظور استفاده نمی‌شود. این سیستم معمولا برای اصطبل‌های نگهداری دام استفاده می‌شود زیرا هزینه‌های اجرایی آن کمتر از تهویه مصنوعی بوده و وابسته به نیروی برق و نگرانی از قطعی آن نبوده و از سوی دیگر، استفاده از لوازم روشنایی الکتریکی در روز منتفی می‌باشد زیرا سطح زیادی از ساختمان باز است. با وجود مزایای ذکر شده، مواردی نظیر ضعف کنترل دما در طول ماه‌های سرد سال، کمتر بودن کنترل توزیع هوا در داخل ساختمان و کمی اثر بر ایجاد جریان هوا در طول ماه‌های گرم تابستان از جمله نقاط ضعف این سیستم نسبت به تهویه مصنوعی است.

سیلوی ذرت، بخش چهارم: انواع ساختمان سیلو

در سه بخش قبلی سیلوی ذرت به فرآیند ذخیره کردن گیاه ذرت و نکته های این فرآیند اشاره شد. دراین بخش سعی شده است ساختمان های مختلفی که برای سیلو کردن استفاده می شود معرفی شود.

به طور کلی سیلوها را می توان به دو گروه تقسیم کرد:

1- سیلوهای عمودی یا برجی (Upright or Tower Silos)

این سیلوها که در انواع سیمانی، بتونی و فلزی ساخته می شود سطح کمتری را اشغال کرده و از ارتفاع برای افزایش حجم آن استفاده می شود. دراین سیلوها که از تجهیزات خاصی برای فرایند سیلو کردن استفاده می شود در ایران مرسوم نمی باشند.

2- سیلوهای افقی (Horizontal Silos)

این سیلوها داری شکل های مختلف هستند که بیشتر از سطح برای افزایش حجم آنها استفاده می شود و تکنیکهای مختلفی برای پر کردن آنها استفاده می شود. رایج ترین شکل های مورد استفاده آنها عبارت است از

الف- سیلوهای کپه ای یا دپویی ( Pile Silos)

این سیلوهای بسته به هدف گاودار ممکن است برای موقت یا طولانی مدت استفاده شود. این سیلوها نیازی به دیوار یا ساختمان خاصی ندارند و در جایی از گاوداری که فضای خالی مناسبی وجود دارد ایجاد می شود و سپس با پوشش پلاستیکی پوشانده می شود .

ب- سیلوهای کیسه ای یا پلاستیکی(Bag Silos)

این سیلوها از یک کیسه پلاستیکی تشکیل شده است که توسط ماشین مخصوصی، از گیاه ذرت پر می شود. این سیلوهای می تواند موقتی یا برای بلند مدت استفاده شود.

ج- سیلوهای دیواری رو زمینی یا دیواری(Bunker Silos)

این سیلوها که برای طولانی مدت یا دائمی استفاده می شوند یکی از رایج ترین شکل ساختمان سیلو در گاوداریهای مختلف به ویژه بزرگ، است معمولا از دو دیوار طولی و یک دیوار عرضی تشکیل شده است. در برخی از گاوداریها از دو دیوار طولی ساخته می شود. دیوار تشکیل دهنده این سیلوها می تواند بتونی یا سیمانی باشد.

ج- سیلوهای گودالی (Trench Silos)

این سیلوها همانند سیلوهای دیواری دائمی هستند و یکی از رایج ترین شکل ساختمان سیلو در گاوداریهای مختلف به ویژه بزرگ، است معمولا از یک طرف به داخل سیلو یک رمپ برای دسترسی وجود دارد.

محیط گوساله های شیرخوار

انواع جایگاه:

گوساله های شیرخوار را می توان در جایگاه های مختلفی نگهداری دارد که انتخاب هر کدام به دیدگاه گاودار، میزان سرمایه گذاری و ... بستگی دارد. این جایگاه ها عبارتند از:

1- هچ‌های انفرادی (Individual Hutches)

هچ‌های انفرادی که در ایران بیشترین کاربرد را دارد به اشکال مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. هچ‌ها ممکن است از دو قسمت مسقف و غیرمسقف تشکیل شده یا یک فقط دارای یک بخش مسقف باشد. از سوی دیگر این نوع جایگاه‌ها ممکن است که در اصطبل یا محوطه باز قرار داده شوند. در زیر، دو شکل بتونی (ثابت) و پلاستیکی (متحرک) نشان داده شده است.

2- پن های انفرادی

پن‌های انفرادی از دیوارهای جدا شونده یا یک قفس سیمی تشکیل شده و معمولا در اصطبل قرار داده می‌شوند.

اصول نگهداری:

صرف نظر از نوع جایگاه، برای موفقیت در نگهداری گوساله اصل های زیر بایستی رعایت شود:

1- تهویه: تهویه مناسب سبب کاهش انتقال پاتوژن‌های موجود در هوا از گوساله‌ای به گوساله‌ دیگر و خروج گازهای مضر می‌شود.

2- راحتی گوساله: راحت بودن گوساله سبب می‌شود تا مواد مغذی مصرف شده برای رشد او استفاده شود و برای مقابله با عوامل استرس‌زا(نظیر گرم کردن بدن) مورد مصرف قرار نمی‌گیرد. خشک بودن (وجود زه کشی جایگاه و بستر مناسب)، دور بودن از کوران و باد، دسترسی به آب و خوراک از جمله عواملی هستند که بر راحتی گوساله تاثیر زیادی دارند.

3- اقتصادی بودن جایگاه: علاوه بر توجه به هزینه ساخت جایگاه، بایستی راحتی کارگر یا کارگرها را نیز لحاظ کرد تا راندمان کاری افزایش یابد.

مواد بستر

سطح محلی که گاوها استراحت می کنند با مواد مختلفی می پوشانند که در اینجا به مواد بستر تعبیر می شود. مواد بستر و مديريت آن با راحتي دام، سلامتي پستان و توليد شير در ارتباط مي‌باشد. به عبارت ديگر، دامي دچار عفونت پستان نمي‌گردد شير بيشتری نسبت به دامي كه دچار ورم پستان شده توليد مي‌كند. از سوي ديگر، ورم پستان يكي از علل مهم حذف گاوهاي پرتوليد از گله مي‌باشد. از مهمترین فاكتورهايي كه در انتخاب نوع ماده بستر موثر هستند عبارتنداز:

- اقتصادي بودن استفاده از آن كه شامل قيمت و حفظ سلامتي دام بوده،

- خشك و تميز بودن،

- نامناسب بودن براي رشد ميكروبها

انواع مواد بستر

به طور كلي بسترها را به دو دسته تقسيم مي‌كنند:

الف- بستر آلي: مي‌توان به كاه، كلش، خاك اره، تراشه‌هاي نجاري و كود خشك اشاره كرد كه اين نوع بسترها حاوي مواد مغذي مورد نياز براي رشد باكتريها مي‌باشد.

ب- بسترهاي غيرآلي: مانند ماسه (بادی)، تشک و بسترهاي لاستيكي كه فاقد مواد مغذي براي رشد باكتريها مي‌باشند.

الف- بسترهاي آلي

از علل استفاده از اين نوع بسترها، مي‌توان به ارزان بودن، سازگار با سيستمهاي كار با كود و آسان بودن دسترسي به آنها اشاره كرد.

عمده‌ترين عيب اين نوع بسترها رشد سريع باكتريها به ويژه باكتريهاي محيطي مسبب ورم پستان بعد از افزايش رطوبت آنها به دليل تماس با آب يا ادرار دام مي‌باشد. به عبارت ديگر وجود رطوبت كه يكي از شرايط رشد ميكروبها مي‌باشد باعث افزايش سريع باكتريها در مدت 24 ساعت مي‌گردد.

در اين نوع بسترها اندازه ذرات مواد نيز مهم مي‌باشد زيرا هرچه ذرات ريزتر باشند تماس مواد بستر با سرپستان ها بيشتر شده و باعث انتقال باكتريهاي بيشتري به انتهاي آنها مي‌گردد.

تراكم جمعيت ميكروبي در كود خشك كمتر از كود معمولي است. اين نوع بستر را با اجراي مديريت مناسب در مناطقي كه آب و هواي خشك دارند مي‌توان استفاده نمود اما براي مناطق مرطوب، به دليل جذب رطوبت و رشد باكتريها نامناسب مي‌باشد و به طوري كه بعد از مرطوب شدن، تعداد باكتريهاي موجود در آن با كود معمولي تفاوتي نخواهد داشت.

در سال های اخیر، در گاوداری هایی که از فری استال استفاده می کنند سیستم های آبگیری کود به مرور رواج یافته است. در این سیستم کود که به طور کلی از رطوبت زیادی برخوردار است به دو قسمت جامد با رطوبت 85 درصد و مایع با رطوبت 99 درصد تبدیل می شود. که از بخش جامد آن برای بستر استفاده می کنند. در برخی از گاوداری های آمریکا که به طور مستقیم از این کود جامد استفاده کرده اند به مرور میزان ورم پستان گله افزایش یافت که سبب حذف این بخش کود به عنوان بستر گردید. لذا ضروری است در زمان استفاده از این بخش، به آمار ورم پستان گله توجه کرد. هر چند توصیه می شود این بخش کود به مدت 3 تا 6 ماه و حتی یک سال، در محلی نگهداری شود تا با از دست دادن رطوبت بیشتر، برای بستر مناسب تر شود.

ب-بسترهاي غير آلي:

ماسه را از ديدگاه ميكرويولوژي مي‌توان بهترين بستر براي دامها ذكر نمود به طوري كه مي‌توان به بيشترين ميزان سلامتي پستان و تميزي و راحتي دام نسبت به ساير مواد بستر اشاره كرد كه علل آن عبارت است از:

- عدم وجود كربن و ازت براي رشد ميكروبها،

- ظرفيت پايين درحفظ رطوبت

- نرم بودن بافت آن در تامين راحتي دام

عيب عمده ماسه بادي را مقدار بالاي استفاده براي هر فري استال نسبت به بسترهاي آلي، كاهش عمر تجهيزات كودروبي به دليل آسيب رساندن به آن بيان مي‌نمايند.

استفاده از بسترهاي لاستيكي به جاي بسترهاي آلي در واحدهاي دامپروري سبب افزايش سلامتي پستان، تميزي دام، مصرف خوراك و مديريت كود گرديده است. اما بایستی به کیفیت و طول عمر این بسترها توجه کرد. به طور کلی توصیه می شود قبل از استفاده از این بسترها، از گاودارانی که از آنها استفاده کرده اند پرس و جو کرد تا از کیفیت استفاده از آنها اطمینان حاصل نمود.

در خصوص مزایا و معایب ماسه با بسترهای لاستیکی یا تشک موارد مختلفی اشاره شده است که بایستی ذکر کرد آنچه در این میان مهم است مدیریت زمان خرید بستر و پس از آن از اهمیت زیادی برخوردار است. به بیان دیگر، مدیریت ضعیف در خصوص خرید نامناسب هر کدام از بسترهای فوق و همچنین عدم آگاهی از نحوه مدیریت استفاده از آنها در محل استراحت دام ها، باعث نارضایتی گاودار از بستر شده است. لذا ضروری است قبل از استفاده از این بسترها، اطلاعات لازم در خصوص کیفیت و مدیریت استفاده از آنها کسب شود.

جايگاه گوساله :

- جايگاه گوساله بايد جايي بنا شود كه بتوان به آساني فضولات آن را خارج نمود .

- جايگاه گوساله بايد به نحوي باشد كه دسترسي به مواد بستر وغذا باشد .

- گوساله نبايد دور ازنظرباشد . بهترين محل نزديك زايشگاه ويا دركنار آن است .

- براي جلوگيري ازانتشاربيماري بايد جايگاه گوساله را كمي دورازجايگاه دام هاي بالغ بنا نمود .

- جهت گوساله داني بايد به نحوي باشد كه زهكشي درآن به خوبي صورت گيرد و بادهاي زمستاني زياد به داخل آن نفوذ نكند ودرتابستان حداقل نورخورشيد به داخل آن بتابد .

- لايه نازك عايق كمك مي كند تا حرارت درزمستان كمتربه خارج نفوذ كند ودرتابستان نيزخيلي گرم نشود .

- تهويه درجايگاه گوساله مي تواند طبيعي يا مصنوعي توسط هواكش ها درجايگاه بسته حاصل شود . تهويه كافي ودائمي باعث كنترل رطوبت ، حرارت و بو درجايگاه درطول سال مي شود .

علائم تهويه :

- جمع شدن قطرات آب زيرسقف وديوارها

- يخ زدن آنها درفصل سرد

- بوي زننده

- رطوبت زياد

- اغلب ساختمان هاي گوساله داني طوري ساخته مي شوند كه براي خروج هوا قدري فاصله بين سقف و ديوارها وجود داشته باشد . اين كاربه تهويه كمك مي كند .

- درجايگاه بازجريان هوا بايد ازسمت گوساله داني به سمت دام هاي بالغ باشد ودرجايگاه بسته دستگاههاي تهويه بايد طوري كارگذاشته شوند كه هواي داخل جايگاه دام هاي بالغ به طرف دام هاي بالغ كشيده شود .

- براي پخش يكنواخت گرما و اجتناب ازخيس و كثيف شدن كف جايگاه،بايد شيب مناسب دركف ايجاد گردد و ادرار و آب

ناشي ازشستشو درون فاضلاب ريخته شود وبه خارج هدايت گردد .

- كف بهتراست ازبتون ساخته شود كه با شيب مناسبي به فاضلاب منتهي گردد .

- به طوركلي زايشگاه وگوساله داني احتياج به نظافت بيشتري دارند بنابراين طرح ساختماني درآنهابايد به نحوي باشد كه تميزكردن آنها آسان باشد .

- بستردرجايگاه گوساله ازاهميت بسياري برخوردارميباشد .

- كاه غلات (بلند ياخرد نشده)داراي رنگ روشن،بوي خوب و قابليت جذب رطوبت مناسب است وبسترخوب وگرمي را تشكيل ميدهد.

- اگرقيمت كاه بالاست پوست خردشده درخت،خاك اره،تراشه چوب وغيره رامي توان به كاربرد .اما تا حد امكان از اين مواد استفاده نكنيد .

- بستربايد حتي الامكان هر روز تعويض شده و قسمت هاي مرطوب آن برداشته شود .

- جايگاه انفرادي براي گوساله ها بسيارمناسب تر از آغل هاي گروهي مي باشند .

- درجايگاه انفرادي گوساله ها بايد ازاجرام ،تغييرناگهاني درجه حرارت و رطوبت محافظت شوند .

- آغل هاي انفرادي به دو دسته ثابت (بتوني )ومتحرك (اغلب فلزي)تقسيم مي شوند .

- ازمزاياي جايگاه انفرادي ميتوان به موارد زيراشاره كرد :

عدم تماس گوساله ها با هم كه منجربه كاهش گسترش عوامل بيماري زا به حداقل ممكن مي شود .

- امكان بازديد هر راس گوساله را به منظور دريافت حالات سلامتي يا بيماري آنها به آساني فراهم مي كند .

- از مكيدن ناف گوساله به وسيله يكديگر جلوگيري مي نمايد .

- مكان تميز ، شستشو وضد عفوني نمودن جايگاه به آساني فراهم مي شود .

- مي توان كف آن را به وسيله بستري از كاه يا كلش كاملا خشك و پاك نگه داشت .

- جيره يا شيره هر گوساله را مي توان به ميزان جثه هر گوساله به آساني در اختيار آن قرار داد .

- از بروز بيماريهاي تنفسي در اثر جايگاه مرطوب و پخش ميكروب ها جلوگيري ميكند .

خصوصيات جايگاه انفرادي :

- اين جايگاه بايد درسطحي قرارگيرد كه عمل زهكشي درآن به خوبي صورت گيرد .

- ظرف غذا (علوفه و كنسانتره)بايد در داخل آغل قرار گيرد .

- براي ايجاد تهويه مناسب در تابستان بهتر است در قسمت بالاي ديوار عقب جايگاه دريچه اي ايجاد گردد كه به راحتي باز و بسته گردد .

- ابعاد جايگاه انفرادي ثابت را معمولا به صورت زيردر نظر مي گيرند :

120 سانتي متر عرض

180 سانتي متر طول

5 سانتي مترشيب دركف به سمت فاضلاب

-ابعاد جايگاه انفرادي متحرك ازاين مقاديركمترمي باشد .

- براي ساختن اين جايگاه ها از ميله هاي فلزي استفاده مي شود كه كف آن را با مواد بستري مناسب مي پوشانند .از اين آغل ها به خصوص در يك هفته اول كه گوساله هاحساس هستند مي تواند مورد استفاده قرار گيرند . اين آغل ها كار پرورش گوساله ها را با مشكلات بهداشتي بسياركمتري ميسر مي سازد . به خصوص كه اين آغل ها به راحتي قابل شستشو بوده وضدعفوني كردن و شعله دادن آن راحت تر مي باشد . معمولا تعدادي از اين آغل هاي انفرادي را در يك هفته اول زندگي كه دوره بحراني است تحت كنترل بيشتري باشند . بعد از تخليه باكس از گوساله بايد باكس را به دقت شستشو وضد عفوني كرد .

- از روش مناسب براي مبارزه با حشرات استفاده كنيد .

- گوساله ها را بايد بعد ازگرفتن از شير (1 هفته به عنوان استرس از شيرگيري در نظرگرفته مي شود)از جايگاه انفرادي خارج كرده ودر آغل هاي گروهي درگروه سني بالاتر قرار دارد . در اين جايگاهها معمولا 3 تا 5/3 متر مربع فضا ،براي هر راس گوساله در نظر گرفته مي شود .

- پس از تخليه آغل از يك گوساله و قبل از قرار دادن گوساله ديگر درآن در صورت متحرك بودن بايد محل آن را تغيير داد ودر صورت ثابت بودن باد بستر و كف آن را كاملا جمع آوري و ضد عفوني نمود و حدود 15 سانتي متر سنگ آهگ خرد شده در آن قرار داد .

-كف جايگاه بايد قابليت تميز كردن را دارا باشد چون در پيشگيري از بيماري مفصلي بسيار موثر است . طي 3 روز اول زندگي بويژه در 24 ساعت اول ناف راه مناسبي براي ورود عفونت است و بديهي است كه احتمال اسقرار در يك بستر خيس و كثيف بسيار بيشتر از يك بستر خشك و تميز است .

-جاي ظرف آب و كنسانتره بايد در جايگاه انفرادي در نظر گرفته شود و براحتي قابل دسترس باشد .

در این جایگاه تعداد 60 محل و نقطه دوار جهت نگهداری گوساله های تازه متولد شده و به منظور تغذیه بهداشتی از مادر مصنوعی نگهداری و مراقبت می شود

جایگاه استراحت گروهی: دراین جایگاه چندین راس گوساله ازیک محوطه مسقف مشترک بعنوان محل استراحت استفاده می کنند.وهیچ کدام آن ها محل مشخص واختصاصی برای استراحت ندارند.سرمایه گذاری برای ساخت جایگاه گروهی به مراتب کمتر از جایگاه انفرادی است.وهزنیه نگهداری آن پایین است.محل استراحت گوساله معمولا به سمت جنوب یاشرق وپشت به باد ساخته میشود.ارتفاع سقف محل استراحت گوساله درنواحی سردسیر 2.5تا2.7متر ودرمنطق گرمسر 3تا 3.5 متراست.برای ساخت جایگاه گوساله پرواری طول محل استراحت ازتقسیم مساحت سالن برعرض آن قابل مقایسه است

جایگاه پرورش گوساله پرواری

مطالب مشابه :

مهمترین نژاد های گاو گوشتی

پرواربندی گوسفندان

خرید بره پروار بندي گوسفند ، Lamb finishing

جایگاه پرورش گوساله پرواری

نژاد گاوها

پرورش گوسفند به روش پرواربندی:

نژادهاي گاوگوشتي (ايراني وخارجي )

پرورش گوساله

اگر می خوای گاوداری بزنی اول اینجا رو مطالعه کن