دکوراسیون «خانه عروس» با رنگ سفید - دکوراسیون - مطهره حیدری
آکایران :مجله منزل - سمانه رحیمی: از در واحد طبقه چهارم که وارد می شوی، حس آدمی را داری که یک دفعه از یک چاه سرش را بیرون آورده؛ حس آدمی که ساعت 10 شب برق خانه اش یک دفعه وصل شده یا کسی که ناگهان چشم هایش را باز کرده و می بیند روز شده است. تا در را باز می کنی، حجم نوری که از سمت چپ خانه وارد چشم هایت می شود، آنقدر عجیب، زیاد و خوشایند است که ناخودآگاه، مثل یک نخ نامرئی دور پاهایت حلقه می شود و تو را به سمت خودش می کشاند.
مطهره حیدری
برگزیده ها:
« خانه عروس » با رنگ سفیداینجا، توی خانه طبقه چهارم همه چیز ترکیبی از سفید و یک رنگ ثانویه است. سالن پذیرایی ترکیبی از سفید و آبی است؛ آبی ای که به خوبی در کنار آن حجم از سفیدی و نور نشسته و حس آرامش خوشایندی به آدم می دهد.
بنا به گزارش برگزیده ها : سرت را که می چرخانی، آشپزخانه ترکیبی از صورتی و سفید است؛ ترکیبی که حس امنیت می دهد؛ آنقدر که دلت می خواهد همانجا، وسط آشپزخانه چهارزانو روی زمین بنشینی. همه تکه های این مهمانی رنگ و نور، طراحی و خریدش از آذرماه سال گذشته شروع شد و ایده هایش از روی صفحات فروشگاه های وسایل دکوری خارج از کشور گرفته شد.
بوفه سفید رنگ
از آذر تا فروردین که عروس ی شان بود، با هم همه مغازه های شهر را گشتند تا بتوانند همه چیز را درست کنار هم بنشانند، جزییات را با هم جور کنند و از چینش همه این اسباب و وسایل کوچک و بزرگ چینی، شیشه ای و چوبی، سفید و رنگی ترکیبی دلپذیر به وجود بیاورند؛ ترکیبی که تا مدت ها چهاردیواری خوش ساخت شان در غرب تهران را زیبایی ببخشد. اینجا خانه مطهره و حمیدرضاست؛ خانه ای که برای همه گوشه و کنارش وقت و انرژی گذاشته اند. این شما و این توضیحات مطهره حیدری در مورد جزییات خانه اش.
مبل: دفعه اولی که وارد بازار مبل شدیم، همین سرویس را پسندیدیم و آخرش هم همین را خریدیم. حس کردم رنگ آبی نسبت به رنگ های دیگر خاموش تر است. درواقع جیغی رنگ های دیگر را ندارد و تلفیقش با سفید قشنگ می شود. به ترکیب پارچه هایش هم دست نزدم چون معمولا ترکیبی که خود ژورنال ها انتخاب می کنند فکر شده است. فقط برای میز دونفره توی آشپزخانه ، رنگ پارچه یکی از صندلی ها را آبی و یکی شان را قرمز انتخاب کردم که کمی رنگ قرمز هم توی آشپزخانه داشته باشم. هزینه مبل، میز ناهارخوری و میز آشپزخانه ام 15 میلیون تومان شد.
خانه سفید
کتابخانه: این کتابخانه را به Studio On سفارش دادم. ترکیب رنگش کاملا به فضای خانه ام می خورد و همان چیزی شده که توی ذهنم بود. کتاب ها و سی دی های فرانسوی ام را تویش می چینم.
میز کنسول: طرح این میز را خودمان به یک مغازه در جاجرود سفارش دادیم. خیلی ها می گفتند به جای این کمد، یک بوفه بخر و تویش کریستال بگذار اما من دلم نمی خواست کریستال ها مثل یک مغازه در بوفه نمایش داده شوند.
خیلی ها هم وارد خانه مان شدند و از این سبک خوش شان نیامد اما خودمان از انتخاب مان راضی هستیم. سبک آینه ها را هم توی خانه یکی از دوستان مان دیده بودم و خوشم آمده بود. اولش قرار بود آینه ها سفید باشند اما چون یک سری المان سفیدرنگ روی میز چیده بودیم، همه پیشنهاد دادند که بگذاریم آینه ها کرم رنگ بمانند. قیمت میز و آینه ها 4میلیون و 700 هزار تومان شد.
پرده: اسم این مدل پرده رومن است. از همان اول برایم مشخص بود که پرده ساده و پرده والان دار دوست ندارم. همیشه مدل رومن را ترجیح می دادم چون احساس می کردم تلفیق طرح های مدرن و فانتزی است؛ هم به سبک خانه عروس می خورد و هم دخترانه است. این طرح را هم به این خاطر پسندیدم که تویش مقدار کمی رنگ آبی دارد.
نمی خواستم پرده هایم خیلی هم آبی باشند که چشم را خسته کنند. همان بار اولی که از زرتشت رد شدم، همه پرده ها یم را خریدم که قیمت پرده پذیرایی حدود چهار میلیون تومان و پرده اتاق ها نزدیک به سه میلیون تومان شد.
روی میز: همیشه دوست دارم روی میزهای خانه ام پر از خوراکی باشد. شاید این طور شلوغ به نظر برسد اما من دوست دارم خوراکی ها دم دست باشند و خورده شوند. گلدان های روی میز ناهارخوری و میز وسط مبل ها و گل های توی شان را هم در اکسیر دیدم و حس کردم با خرید اینها، فضای خانه رنگ می گیرد و سفیدی اش شکسته می شود.
وسایل روی کنسول: دوست دارم دور و برم عکس ها و یادگاری هایی باشندکه دوست شان دارم. به همین خاطر روی این میز چیزهایی مثل قاب های عکس، دسته گل عروس ی و یادگاری هایی که از اطرافیانم گرفته ام را کنار هم چیده ام؛ چیزهایی که دوست دارم همیشه جلوی چشمم باشند.
لوازم تزیینی راهروها و آشپزخانه : اینها را از ترکیه و مغازه هایی مثل ورچین هوم سر خیابان فرشته، نیک گالری در مجیدیه، خانه سفید در پاساژ ونک و فروشگاه اکسیر خریدم.
کابینت: از سال ها پیش وقتی از سهروردی رد می شدم از این سبک کابینت خوشم می آمد. این کابینت ها مدل کلاسیک انگلیسی هستند. شاید فضای شان نسبت به سبک های دیگر کمتر باشد اما واقعا از انتخابم راضی هستم و حس می کنم بخش بزرگی از زیبایی خانه به خاطر کابینت هایم است. برای انتخاب دسته های شان هم حسابی سختگیری کردم. آن روزها هنوز بار این دسته ها وارد بازار نشده بود.
من آنقدر صبر کردم تا بالاخره یک هفته قبل از عروس ی دسته ها رسیدند. علت اصرارم هم این بود که حس می کردم دسته دیگری به این کابینت ها و فضای خانه نمی آید. کابینت جلوی آشپزخانه را هم به شکل جزیره انتخاب کردیم چون حس کردیم جزیره خانه را قشنگ تر می کند و نمای کار را از زمختی درمی آورد. سنگ دیوارها را هم یک رنگ خاموش انتخاب کردم تا کابینت ها خودشان را بیشتر نشان دهند.
لوستر: پروژه لوستر برای من از همه پروژه های دیگر سخت تر بود. اصلا لوستری که به سبک خانه مان بیاید، پیدا نمی کردم تا اینکه توی یک مغازه در دزاشیب که لوستر و آباژورهای فانتزی دارد، اینها را دیدم. من سبکی می خواستم که نه خیلی اسپرت باشد و نه خیلی مجلسی و کریستال های کمی هم داشته باشد. قیمت هر دو لوستر با هم حدود یک میلیون و 500هزار تومان شد.
