کم کردن روغن مساله یا راه حل؟

فصل گرم آرام آرام رو به پایان است و نسیم خنک پاییزی آغاز به وزیدن نموده است . نگاهی به تابستانی که گذشت، نشان دهنده مشکلات متعدد مصرف کنندگان روانکار های به خصوص روغن موتور درباره کم کردن میزان روغن موتور به هنگام کارکرد است. اما سوالی که همیشه مطرح است این است که آیا کم کردن روغن مجاز است یا خیر؟

برای پاسخ به این سوال باید دانست که مکانسیم کم شدن میزان روغن در موتور چیست تا بتوان تحلیل مناسبی برای آن ارایه داد. همانطور که می دانید یک روغن موتور کارنکرده مجموعه ای از ترکیبات سبک و سنگین نفتی است که در کنار هم گرانروی مناسبی را برای کار در موتور ایجاد می نماید. در ساعات اولیه کارکرد موتور به دلیل بالا رفتن دمای کاری، اجزای سبکتر روغن به تدریج بخار شده و از سیستم خارج می شوند. خروج این ترکیبات علاوه بر کاهش میزان کل روغن، سبب افزایش نسبی گرانروی روغن نیز می گردد. این کاهش روغن برای روغنهای نفتی (معدنی) غیر قابل اجتناب بوده و آن را با آزمون شبیه سازی شرایط موتور (یا آزمون Noak)اندازه می گیرند که استاندارد های مختلف تا 10 درصد وزنی کاهش روغن را مجاز دانسته اند.

در هنگام کارکرد موتور مقادیری از روغن برای روانکاری حرکت پیستون در سیلندر مقادیری از روغن به سطح داخلی سیلندر پاشیده می شود که به هنگام حرکت پیستون توسط رینگ روغن جمع آوری شده و به کارتر بر می گردد. اگر رینگ روغن کار خود را صد در صد و کامل انجام دهد و هیچ روغنی در سطح داخلی پیستون باقی نماند، به دلیل عدم روانکاری حرکت پیستون در برگشت به داخل سیلندر سبب سایش آن شده و مشکل آیینه ای شدن سیلندر رخ می دهد.

برای حل این مشکل سطح داخلی سیلندر را با شیارهای بسیار ریزی ماشین کاری می نمایند که به آن شیار های شانه تخم مرغی گفته می شود. این شیار ها سبب باقی ماندن مقادیر بسیار کمی از روغن بر روی سطح سیلندر می شود که رواکاری حرکت برگشتی پیستون به داخل سیلندر را تضمین می نماید. وجود این مقدار از روغن در حفظه احتراق که زمان انفجار سوخت، سوخته و بخار می شود، سبب می شود تا میزان کل روغن تا حد چشمگیری کاهش یابد. سازندگان موتور این مقدار را در خودرو های سواری تا حد نیم لیتر در هزار کیلومتر مجاز می دانند. در مورد خودرو های دیزل این مقدار چشمگیر تر است به صورتی که برخی از این خودرو ها در حالت طبیعی تا 02/0 درصد مصرف سوخت، روغن می سوزانند که این میزان معادل 5/4 لیتر روغن در هزار کیلومتر است.

در خودرو های جدید که دور موتور ها برای بهره گیری بهتر از سوخت به شدت افزایش یافته است، طراحان برای جلوگیری از سایش موتور میزان روغن باقیمانده در سیلندر را افزایش داده اند که این امر سبب بالا رفتن میزان مصرف روغن در موتور می شود. در حالیکه در فرهنگ مصرف کننده روغن در ایران روغنی مناسب است که به هیچ عنوان کم نکند و هرنوع کم کردن روغن را به حساب روغن سوزی گذاشته می شود. البته کم کردن بیش از حد روغن به دلیل اول، یعنی تبخیر اجزای سبک آن، بیانگر پالایش نامناسب روغن است اما کم کردن روغن به دلیل نوع طراحی موتور ربط چندانی به کیفیت روغن ندارد. تفاوت این دو نوع کاهش روغن در بالا رفتن میزان گرانروی روغن در روش اول است. اگر میزان اجزای فرار روغن بیش از اندازه زیاد باشد، با تبخیر آن علاوه بر کاهش میزان روغن، گرانروی روغن نیز افزایش می یابد و در نهایت روغن تبدیل به یک ماده قیری شکل سیاه و چسبنده می شود. اما با سوختن جزیی روغن در محفظه کارتر، گرانروی کل روغن افزایش نمی یابد.

با این حال یکی از نگرانی های شدید مصرف کنندگان روانکار و رانندگان به هنگام کاهش روغن موتور، وجود روغن سوزی در موتور است. اما روغن سوزی چیست؟ وقتی به دلیل آسیب دیدگی رینگ روغن، یا چسبندگی آن به پیستون، روغن توسط آن به سمت محفظه کارتر جارو نشده و روغن زیادی در محفظه احتراق باقی بماند، این روغن سوخته و سبب کاهش شدید میزان روغن موتور می شود که به آن روغن سوزی گفته می شود. نشانه بارز این نوع مصرف روغن خروج دود آبی از اگزوز خودرو به دلیل ناقص سوزی روغن می باشد.

با جمع بندی موارد فوق می توان گفت به شرط استفاده از یک روغن مرغوب، کم کردن روغن در موتور راه حلی است که در برابر سایش اجزای موتور در دورهای بالا اتخاذ شده است و تنها زمانی یک مشکل به حساب می آید که میزان آن از حدود توصیه شده سازنده موتور فراتر می رود.

کم کردن روغن مساله یا راه حل؟

مطالب مشابه :

علت گرم شدن موتور پرايد و بالا آمدن آمپر آب...؟

چگونگی عملکرد موتورهای انژکتوری بنزینی(پراید)

تمام مشکلات ماشین پراید {{{جدید}}}}}}

کم کردن روغن مساله یا راه حل؟

دلایل آب بندی خودرو و نحوه آن:

نقاشی خودرو پراید - صافکاری و نقاشی دوستان