توت فرنگی

رده بندی گیاهی

توت فرنگی متعلق به تیره گلسرخیان، جنس فرگاریا[1] بوده و حاوی گونه های طبیعی از جمله توت فرنگی وحشی یا موسوم به جنگلی [2] بوده که از طرف اصلاح گران گونه اساسی از لحاظ ژنتیکی برای گونه های موجود در دنیا معرفی گردیده است. امروزه به صورت طبیعی و یا در اثر دورگیری های انجام شده، گونه های متعدد موجود می باشد که در گستره وسیعی از شرایط اقلیمی پرورش داده می شوند :

مشخصات برخی از گونه های توت فرنگی :

توت فرنگی جنگلی :

توت فرنگی وحشی و یا موسوم به جنگلی در سطح وسیعی از دنیا نظیر اروپا، شمال آسیا، شمال آمریکا و شمال آفریقا پراکنده شده است و نوعی از آن در مناطق شمال کشورمان به صورت طبیعی رشد می کند. توت فرنگی جنگلی را رومی های قدیم در باغات خود پرورش می دادند. در فرانسه توت فرنگی جنگلی را در قرن 14 به مزرعه انتقال دادند و از این نوع توت فرنگی گونه دیگری به نام توت فرنگی چهار فصل [3] حاصل گردید. امروزه در اثر اصلاح و دورگ گیری های انجام گرفته، گونه های مختلفی از توت فرنگی جنگلی حاصل گردیده است و به طوریکه گونه های اکتاپلوئید حاوی یک ژن مشترک با توت فرنگی جنگلی می باشند. توت فرنگی جنگلی دارای میوه های کوچک، نرم و معطر، به شکل بیضی و رنگ قرمز براق می باشد.

توت فرنگی معطر :

توت فرنگی معطر[4] از گونه های دیگر توت فرنگی بوده و موطن اصلی آن اروپای شمالی و سیبری معرفی گردیده است. توت فرنگی معطر نسبت به توت فرنگی جنگلی از رشد قوی برخوردار می باشد و پرورش آن در قرن 16 در فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی شروع گردید. توت فرنگی معطر که یک گونه هگزاپلوئید به شمار می آید، از دورگ گیری توت فرنگی جنگلی [5] حاصل گردیده است. توت فرنگی معطر گل های خود را در بالای بوته ها تشکیل می دهد و برگ ها حاوی رگبرگ های برجسته می باشند. میوه ها به رنگ قرمز ارغوانی، نرم ، بیضی شکل و معطر

می باشند.

توت فرنگی ویرجینیایی :

توت فرنگی ویرجینیایی [6] بومی مناطق شمال شرقی آمریکا می باشد و از گونه های اکتاپلوئید [7] به شمار می آید. در سال 1629 توت فرنگی ویرجینیایی از آمریکا به اروپا آورده شد اما این توت فرنگی با شرایط آب و هوای اروپا سازگار نبود و در باغات گیاه شناسی نگهداری می شد. توت فرنگی ویرجینیایی دارای برگ های نازک به رنگ سبز مایل به آبی و دندانه های حاشیه برگ ها، خشن می باشد. برگ ها حاوی دمبرگ طویل و نازک بوده و طوقه گیاه ضخامت کمتری دارد. توت فرنگی ویرجینیایی از گونه های خزان پذیر و دو پایه به شمار می آید. قطر گل بین 5/2-6/0 سانتی متر می باشد. میوه های آن به قطر 3 سانتی متر، قرمز روشن و به شکل کروی می باشند. ارقام این گونه زودرس بوده و مدت میوه دهی آن در طی فصل رشد طولانی می باشد.

توت فرنگی شیلی :

توت فرنگی شیلی [8]بومی سواحل اقیانوس آرام، آرژانتین، هاوایی و شیلی می باشد و از گونه های اکتاپلوئید به شمار می آید. توت فرنگی شیلی در سال 1714 و به عبارت دیگر در سال 1721 از شیلی به فرانسه آورده شود. توت فرنگی شیلی دارای برگ های ضخیم، براق به رنگ سبز تیره بوده و دایم سبز می باشد. قطر گل 35-20 میلی متر بوده و وزن میوه در انواع بومی آن 3-1 گرم و در ارقام تجاری 10 گرم می باشد. در انواع وحشی جنسیت گل ها شامل ارقام دو پایه[9]، ماده - دو پایه [10] (یعنی وجود گل های دو جنسی و گل های ماده بر روی یک گیاه) و دو جنسی می باشد. میوه ها به رنگ قرمز تیره، سفت و به شکل گرد تا بیضی می باشند. توت فرنگی شیلی مقاوم به خشکی اما حساس به سرما می باشد. ارقام تجاری آن که در فرانسه پرورش داده می شد، ماده خالص بودند و برای تولید میوه ، توت فرنگی شیلی همراه با توت فرنگی ویرجینیایی کشت می گردید.

توت فرنگی

مطالب مشابه :

آغاز طرح حکمت (طرح جوانه های امید در مزرعه تولید علم)

طرح حکمت

خلاصه از تولید ورمی کمپوست و پرورش کرم خاکی به زبان یک کار آفرین

کشاورزی دقیق

توت فرنگی

خواص شیرین كنندگی قند استویا