تعریف بتن

تعریف بتن :

بتن جسم بسیار سخت و سنگی مانندی است که از ترکیب مقدار معین و حساب شده ی سیمان ، شن ، ماسه و آب ، به دست می آید . در بعضی موارد از اجزای دیگری به نام مواد افزودنی نیز در ساخت بتن استفاده می شود . پس از اینکه آب به مخلوط مصالح سنگی و سیمان افزوده شد ، سیمان و آب با هم وارد فعل و انفعالات شیمیایی حرارت زا می شوند . در اثر این فعل و انفعالات ، ماده ی ژله مانند و چسبنده ای بوجود می آید که مصالح مختلف داخل مخلوط را به هم پیوند می دهد و آنرا بصورت جسم سختی در می آورد .

تاریخچه بتن :

استفاده از مواد شیمایی در ساختمان از زمانهای بسیار قدیم متداول بوده است . مصریان قدیم گچ تکلیس شده ناخالص را در ساختمان بکار می بردند . یونانیان و رومی ها سنگ آهل تکلیس شده را مصرف می کردند و بعدها آموختند که به مخلوط آهک و آب ، سنگ خرد شده یا آجر و سفالهای شکسته شده اضافه کنند و این اولین نوع بتن در تاریخ بود .

محاسن و معایب بتن :

محاسن :

 1-فراوانی و در دسترس بودن مصالح : شن و ماسه و آب در اکثر مناطق به آسانی و وفور یافت می شود به همین دلیل اغلب می توان بتن را با قیمت ارزان تهیه کرد و بکار برد .

2-فرم پذیری : بتن قبل از سخت شدن فرم پذیر است از اینرو می توان آنرا در هر قالبی و به هر شکلی ریخت .

3-مقاومت فشاری بالا : اگر در ساخت بتن از مصالح خوب و مناسب استفاده شود همچنین آب به مقدار لازم با ملاحظه ی نسبت آب به سیمان کم بکار رود و در طرح اختلاط و روشهای اجرا دقت کافی به عمل آید بتن مقاوت فشاری بالایی خواهد داشت .

4-عمر طولانی : در وضعیت بهره برداری مناسب ، سازه ی بتنی می تواند بدون آنکه مقاومت و باربری اش کاهش یابد ، مدتی نامحدود دوام داشته باشد .

5-مقاومت در مقابل آتش سوزی : در برابر آتش سوزی با درجه حرارتی معادل 1000 درجه سانتیگراد حدود یک ساعت طول خواهد کشید تا فولادی که دارای پوشش بتنی برابر 2/5cm است به دمای 500 درجه سانتیگراد برسد .

6-قابلیت پرداخت : سطح بتن تازه را باید بتوان به راحتی صاف نمود و یا روی آن نقش مورد نظر را اجرا کرد .

ب : ویژگیهای مطلوب بتن سخت شده : بتن سخت شده باید تمام یا برخی از خصوصیات زیر را بسته به شرایط مورد نظر داشته باشد .

1-مقاومت در برابر نیروی وارده 2-دوام در مقابل عوامل محیطی اعم از عو.امل فیزیکی و شیمیایی و به تعبیر دیگر حفظ شدن کیفیت و قابلیت بهره برداری آن در طی زمان 3-مقاومت در مقابل حرارت زیاد یا برودت زیاد 4-ثبات حجم – یعنی عدم تغییر حجم به میزانی که باعث شود تنشهای اضافی در آن ایجاد شود 5-مقاومت در مقابل اثر تخریبی آب و فرسایش 6-نفوذ پذیری بسیار کم

 

 

 

شکلهای رایج و کاربرد میل گردها در بتن :

میل گردها به شکلهای مختلف در اعضای بتنی مسلح مورد استفاده قرار می گیرند که معمولاً در نقشه های سازه ای ، بطور دقیق تریسم می گردند . کاربردهای مختلف آنها را در زیر ذکر می کنیم :

الف-میل گرد راست : برای افزایش مقاومت کششی بتن

ب-خاموت : برای جلوگیری از بیرون زدگی آرماتورهای طولی در اثر کمانش و تحمل نیروهای برشی و جلوگیری از گسترش ترک .

ج-سنجاقک : برای تقویت مقاومت برشی خاموتها و اتصال کامل بین میل گردهای طولی و خاموت

د-خرک : برای قرار دادن دو شبکه ی متوالی افقی با فاصله ی معین در داخل قالب ( در بتن ریزی های کف و فونداسیون )

ه-رکابی : برای در امتداد نگه داشتن آرماتورهای طولی یا عمودی در بتن ریزی دیوارها ( به شکل حرف u )

و-میل گرد ادکا : برای تحمل لنگرهای منفی در تکیه گاه های تیر و برای تحمل نیروهای برشی

اعضای تشکیل دهنده ساختمانهای بتنی :

فونداسیون و شناژ :

شالوده یا فونداسیون قسمتی از سازه است که غالباً پایین تر از سطح زمین قرار دادر و نیروهای وارده به سازه را به خاک یا بستر سنگی منتقل می کند .

تقریباً تمامی خاکها تحت تأثیر نیروی فشاری به مقدار نسبتاً زیادی فشرده می شوند که این کار باعث نشست سازه ی استوار بر آن می گردد .

فونداسیون ، نیروهای فوق را در سطح وسیعتری به خاک اعمال کرده و بدین وسیله یاعث می گردد که نشست کلی سازه به مقداری قابل قبول و جزئی محدود گردد . فونداسیون باید به گونه ای طرح شود که قسمتهای مختلف سازه تا حد امکان نشستهای نامساوی نداشته باشند . به فونداسیون پی نیز گفته می شود .

انواع شالوده :

شالوده ها در حالت کلی به شالوده های دیوار و ستون تقسیم بندی می شوند . شالوده ی دیوار ، یک نوار از بتن مسلح با عرضی بزرگتر از ظخامت دیوار است که بار دیوار را در سطح گسترده تری منتقل می کند ( شالوده ی نواری ) شالوده ی ستون معمولاً بصورت منفرد یا مرکب است . سطح مقطع شالوده های منفرد غالباً به شکل مربع یا مستطیل می باشد .

البته بعضی از شالوده ها ممکن است مقطعی و به شکل ذوزنقه نیز داشته باشند . شالوده های مرکب ، برای انتقال بار دو یا چند ستون ساخته می شوند .

هرگاه مقاومت زمین در حد متعارف باشد از شالوده های ساده و مرکب استفاده می شود و زمانی که زمین مقاومت کافی ندارد از شالوده های گسترده یا صفحه ای استفاده خواهد شد . ضخامت شالوده ی مرکب هنگامی که یک فونداسیون در کنار زمین واقع می شود نیز بکار می رود .

شالوده ی گسترده ، یک صفحه بتن مسلح یکپارچه است که در تمام سطح زمین زیر ساختمان گسترده شده و تمام ستونها بر روی آن قرار گرفته اند .

 

میل گرد گذاری شالوده ها :

در عمل میل گردها بصورت شبکه ای در کف شالوده قرار داده می شوند ( با احتساب فاصله ی پوشش بتن ) برای ایجاد چسبندگی بیشتر و انتقال مناسبتر نیرو بین فولاد و بتن در کناره های فونداسیون ، میل گرد شبکه با خم 90 درجه به طول معین ، شکل داده می شود .

با توجه به میزان بار و عمق فونداسیون سیستم میلگرد گذاری در آنها می تواند به صورت شبکه های تحتانی و یا ترکیبی از شبکه های تحتانی و فوقانی باشد .

 برای حفظ فاصله ی مناسب بین دو شبکه از خرک ( میلگرد خم شده به صورت تکیه گاه ) استفاده می شود .

شناژ رابط بین فونداسیون :

نقش شناژ کلاف کردن و مهار نمودن شالوده ها ( قونداسیون ) است . شناژ به منظور مقابله با نیروهای افقی ( زلزله ، باد و ... ) یکنواخت کردن نشست در ساختمانها بکار می رود .

ستون :

نقش ستون ، تحمل فشارهای محوری و نیروهای جانبی و انتقال آنها به فونداسیون است . در ستونهایی که بطور عمده تحت تأثیر نیروی محوری قرار دارند ، از نظر اقتصادی به صرفه است که قسمت اعظم بار بوسیله بتن تحمل می شود . اما به دلایل مختلف همیشه در ستونهای بتنی از میلگرد استفاده می شود .

انواع ستون :

1-ستونهایی با مقاطع مربع 2-ستونهایی با مقاطع مستطیل 3- ستونهایی با مقاطع چند ضلعی منظم ( شش ضلعی ، هشت ضلعی و ... ) 4-ستونهایی با مقاطع دایره .

از ستونهای با مقاطع مربع و مستطیل غالباً پخ های کوچکی در لبه های ستون به منظور سهولت باز و بسته کردن قالب و زیبایی و جلوگیری از پریدگی ، ایجاد می شود .

از نظر نحوه ی مسلح کردن ستون بتنی ، ستونها یا ساده اند یا مرکب .

 

میلگردگذاری ستونها :

حد اقل تعداد میلگرد طولی در هر یک از مقاطع ستونها عبارتند از : 4 میلگرد مقطع در مقطع مربع -8-6 میلگرد در مقطع مربع مستطیل-6نیلگرد در مقطع شش ضلعی منظم و حد اقل 6 میلگرد در مقطع دایره .

تنگهای جانبی یا خاموتها به منظور نگه داشتن میلگردهای طولی ستونها در جای خود و تأمین تکیه گاه جانبی ، جهت کوتاه نمودن طول آزاد این میلگرهای طولی فقط در حد فاصل ما بین دو تنگ امکان کمانش داشته باشند .

قطر خاموت نباید از مقادیر زیر کمتر باشد :

-       3/1 قطر بزرگترین میلگرد طولی ( برای میلگردهای طولی به قطر حد اکثر 30mm ) .

-       10 میلی متر برای میلگردهای طولی با قطر بیش از 30mm و نیز برای گروه میلگردهای در تماس

-       به هر حال قطر خاموتها نباید از 6mm کمتر باشد .

*فاصله ی هر دو خاموت متوالی نباید از هیچیک از مقادیر زیر بیشتر باشد :

- 12 برابر قطر کوچکترین میلگرد طولی اعم از اینکه منفرد باشد یا عضوی از گروه میلگردهای در تماس بشمار آید .

- 36 برابر قطر میلگرد خاموت

- کوچکترین عضو فشاری

- 250 میلیمتر

قیر :

در تیرهای بتن مسلح ، بعلت ضعف بتن در مقابل نیروهای کششی ، میلگردهای فولادی در ناحیه ی کششی قرار داده می شوند . در تیرهای بتن مسلح ، کشش ناشی از خمش به وسیله میلگردهای مسلح کننده و فشار ناشی از خمش به وسیله ی بتن ناحیه ی فشاری تحمل می شود . در حالی که بین بتن و فولاد چسبندگی کاملی وجود داشته باشد و میلگردها در داخل بتن نلغزند.

تعریف پی :

مجموعه بخشهایی از از سازه و خاک در تماس با آن ، که انتقال بار بین سازه و زمین از طریق آن صورت می پذیرد پی نام دارد . پی به شکلهای گوناگون ساخته می شود .

آرماتور گذاری پی های منفرد سطحی :

پی منفرد بار متمرکز دریافتی از ستون را به صورت گسترده به زمین منتقلی می کند و این موضوع باعث می شود که در قسمتهای پایینی پی کشیدگی ایجاد شود .

در سازه های بتن فولاد ، وظیفه ی تحمل کشش به عهده ی ملگردهای فولادی است پس لازم است در قسمتهای پایین پی ، که کشش در آن ناحیه ایجاد می شود میلگرد فولادی قرار می دهیم .

با توجه به این کشیدگی در هر دو جهت پی منفرد بر می آید ، لازم است آرماتورهای مربوط در دو جهت قرار گیرند . قطر و فاصله این آرماتورها از یکدیگر با محسبات فنی تعیین می شود و در صورت لزوم ، حد اقل های آئین نامه ای ، تعیین کننده قطر و فاصله ی آنها می باشد .

قالب بندی پی منفرد بتنی :

مصالح قالب بندی برای پی بتنی به شرح زیر است :

1-قالب آجری :

در ساختمانهای کوچک که فقط پی ها باید قالب بندی شوند و امکان دسترسی ارزان و اقتصادی به مصالح قالب بندی نظیر چوب و فلز وجود ندارد ، از دیوراهای آجری به عنوان قالب پی استفاده می شود . این دیوراها معمولاً با ملات گل چیده می شوند و روی آنها را با ورقه های پلاستیکی می پوشانند تا مانع خروج شیره بتن و در نتیجه ضعف پی شود .

به جای استفاده از ورقه های پلاستیکی نیز می توان روی آجرها را اندود ماسه سیمان کرد و پس از بتن ریزی داخل قالب آجری امکان برچیدن دیوار و استفاده از آجرها وجود دارد .

2-قالب چوبی :

از این قالبها می توان در دفعاات محدود استفاده کرد که قابل توجیه نیز باشد .

3-قالب فلزی :

در صورتی که بخواهیم بدنه ی قالب و قطعات آنرا در دفعات متعدد مورد استفاده قرار دهیم استفاده از قالبهای پیش ساخته از قالبهای چوبی و آجری اقتصادی تر است .

4-در بعضی مواقع که امکان خاکبرداری به اندازه ی کافی ، برای قالب بندی وجود نداشته باشد ( مانند پی های مجاور ساختمان همسایه که امکان خاکبرداری در زیر ساختمان همسایه وجود ندارد ) خاکبرداری پی به صورت کاملاً عمودی ( در کنار زمین همسایه ) انجام می گیرد . در واقع فرم قالب با خود خاک ایجاد شده و فقط برای جلوگیری از هدر رفتن شیره ی بتن جداره ی خاکبرداری با ورقه های پلاستیکی پوشانده می شود .

شناژ رابط پی های منفرد :

برای جلوگیری از حرکت افقی پی های منفرد ، در محل هایی که امکان داشته باشد آنها را به وسیله ی شناژ های رابط به یکدیگر وصل می کنند . ابعاد شناژ با استفاده از محاسبات فنی طراحی می شود به نحوی که بتواند حد اقل معادل 10% بار ستونهای طرفین خود را به صورت کششی و فشاری تحمل کند که در هر حال ، سطح مقطع شناژ نباید از 30×30 سانتیمتر کمتر باشد .

آرماتورهای طولی شناژ حد اقل 4 میلگرد به قطر 12mm است که دو عدد در پایین و دو عدد در بالا توسط خاموتهای به قطر 6mm به فاصله ی حد اکثر 25cm نگه داری می شوند .

میلگردهای طولی شناژها باید در پی های میانی ممتد باشند و در پی های کناری بر ستون مهار شوند .

ستونهای بتن آرمه :

تعریف ستون :

ستون عضوی عمودی است که بارهای تیرها و کف ها را به پی منتقل می کند و عضو فشاری محسوب می شود ، چون بتن از مقاومت فشاری بالایی برخوردار است می توان نتیجه گرفت که اگر تنش ناشی از بارگذاری از حد مقاومت ، فشاری بتن تجاوز نکند لزومی به آرماتور بندی ستون نخواهد بود . که در این صورت باید شرایط زیر برقرار باشد :

1-  بار محوری باشد .

2-  ستون کوتاه باشد .

3-  سطح مقطع ستون وسیع باشد .

از آنجایی که این شرایط به ندرت در ساختمانهای اسکلتی حاصل می شود و عدم تأمین آنها باعث بوجود آمدن کمانش در عضو می شود برای ایجاد مقاومت لازم این عضو در برابر نیروهای بوجود آمده از کمانش و حتی فشارهای مازاد بر تحمل بتن ، به میلگردهای طولی احتیاج نخواهد بود .

برای اینکه از کمانش آرماتورهای طولی جلوگیری شود از خاموتهای فولادی ، با فواصل مشخص در طول ستون استفاده می شود که قطر آنها حد اقل 4mm است . وظیفه ی دیگر خاموت یا تنگ در ستون مقابله با خطرات ناشی از برش است . مقاطع ستونها بسته به هندسه ی سازه و معماری آن ممکن است مربع ، مستطیل ، دایره ، چند ظلعی و ... باشد .

ستون :

ستون عضوی است که نسبت ارتفاع به حد اقل بعد جانبی آن برابر با 3 یا بیشتر از 3 باشد و اساساً برای تحمل بار محوری فشار استفاده شود .

پایه pedestal : پایه به عضو فشاری قائم با نسبت ارتفاع مهار نشده ( آزاد ) به حد اقل بعد جانبی کمتر از 3 اطلاق می شود . آرماتور گذاری ستونها با توجه به محاسبات فنی طرح و تعیین می گردد . بعضی اوقات که مقادیر به دست آمده از طریق محاسبه از حد اقل کدهای آئین نامه پایین تر باشد دستور العملهای آئین نامه ملاک عمل قرار می گیرد .

 

خصوصیات قالب ستونها :

1-  ارتفاع زیاد نسبت به ابعاد مقطع و در نتیجه احتیاج داشتن به مهارهای مناسب

2-  سطح کوچک که موجب پر شدن سریع قالب از بتن می شود و به تبع آن ایجاد فشار زیاد در پای قالب ستون خواهد شد .

3-  هم محوری بودن ستونها که در مرحله ی ساخت قالب مستلزم کنرتل دقیق آنهاست .

به دلیل ارتفاع زیاد مشکلاتی در مرحله ی ساخت ستون وجود دارد که عبارتند از  :

الف- ارتفاع زیاد بتن ریزی

ب – عدم دسترسی به ته قالب

ج – مشکلات نگهداری قالب و شاغولی بودن آن

د – تمایل به پیچش

قالبهای فلزی

در کارهای بتنی ، هرگونه بتن ریزی مستلزم قالب بندی و آرماتور گذاری است . از این جهت ، واحد اجرایی به ناچار باید یک نوع قالب متداول و موجود در بازار را انتخاب کند .

هزینه های قالب بندی برای انواع مختلف ساختمانها حدوداً 70-30 درصد کل هزینه ی اجرای بتن را شامل می شود .برای صرف چنین هزینه ای قطعاً به نیروی ماهر و برنامه ریزی نیاز است تا با برنامه ریزی درست و اجرای مناسب هزینه ها به حد اقل ممکن برسد .

در بتن ریزی های باحجم محدود که معمولاً قالبها برای دفعات مکرر بعدی مورد نیاز نیستند استفاده از قالب چوبی مناسب و توجیه پذیر تر است .

در کارگاه های بزرگ بتنی چون بایتسی از قالب مشابه ( تیپ ) به طور مکرر با دفعات استفاده شود ، استفاده از قالبهای چوبی ، با توجه به محدودیتهای نسبی چوب نظیر مقاومت در برابر نیروهای وارده ، وجود خطر آتش سوزی ، امکان تغییر شکل در اثر جذب رطوبت محیطی و ... مقرون به صرفه نیست و بهتر است از قالبهای مدولار  فلزی استفاده شود .

مزایای نسبتی این نوع قالبها :

1-  عمر طولانی

2-  سرعت عمل در برپایی و جمع کردن قالبها

3-  به وجود آوردن سطحی صاف برای بتن ذخیره شده در قالب .

4-  ایمنی کافی ، هم از جهت مقاومت در برابر نیروها .و هم از نظر بروز آتش سوزی .

5-  کاهش عملیات اجرایی به دلیل پیش ساخته بودن قطعات

6-  امکان تغییر دادن ظرفیت و مقاومت آنها .

7-  تمیز نگه داشتن محیط کار نسبت به قالبهای دیگر .

8-  داشتن مزیت اقتصادی بیشتر به واسطه نداشتن وابستگی به واردات ( 100% تولید داخلی )

انواع قالبهای فلز ی :

1-  قالبهای ثابت

2-  قالبهای رونده ( جا به جا شونده )

3-  قالبهای لغزان

قالبهای استاندارد فلزی :

قالبهای استاندارد فلزی ، قالبهایی هستند که ابعاد آنها مذربی از 5 باشد ( مدول پایه قالب بندی در ایران 10cm است ) . قالبهایی با این شرایط بدون نیاز به سفارش دادن ، در بازار یافت می شود .

سطح این نوع قالب از ورق آهن سیاه به ضخامت 3mm است . با توجه به میزان بارهای وارده بر آن توسط تسمه هایی از ورق به ضخامت 3 یا 4 میلیمتر تقویت می شود . تسمه های اطراف ، دارای سوراخهایی است که فاصله ی محور تا محور آنها دقیقاً 5cm است و این امکان را فراهم می آورد که بتوان گیره های پشت قالب را در هر کجا نصب نمود .

فیلر :

در مواقعی که هیچ ترکیبی از قالبها مدولار  نتوانند قالب بندی مورد نظر را پوشش دهد از ترکیبی استفاده می شود که فاصله ی باقیمانده را به حد اقل برساند . این فاصله همیشه کمتر از 10cm است .

برای پوشش این فاصله از قالب پر کننده ای بنام فیلر استفاده می شود . در هر مجموعه قالب پیش ساخته ، تعدادی فیلر با طولهای متفاوت برای رفع مشکلاتی از این گونه پیش بینی می شود .

فیلر به گونه ای نصب می شود که در یک طرف حالت کشویی داشته باشد و بتوان آنرا روی صفحه ی قالب حرکت داد طوری که فاصله های 5/ تا 10cm را پوشش دهد .

 

 

قابهای خاص :

اگر با ترکیب قالبهای استاندارد و فیلرها نتوان قالب سازه ای به وجود آورد در آن صورت باید از قالبهای خاص استفاده شود .

قالبهای خاص به شکل مثلث ، ذوذنقه ، متزاوی الاضلاع ، گرد ، منحنی و ... هستند . برای تهیه این نوع قالب ، باید آنها را بر اساس اندازه های نقشه به کارخانه ی تولید قالب سفارش داد .

بدنه قالب :

در قالبندی فلزی ، بدنه ها گاهی از یک قطعه قالب و گاهی از اتصال چند قالب مدولاربه یکدیگر تشکیل می شوند . در مواقعی که چند قطعه قالب تشکیل یک بدنه را می دهند ماصل کردن این قطعات به یکدیگر یا به وسیله ی پینهای زوجی شیار دار که به شکل گوه است و یا با پیچ و مهره انجام می گیرد . البته این اتصالات ، قطعات را فقط به شکل مفصلی به یکدیگر وصل می کنند لذا بدنه ی قالب فاقد پایداری لازم به عنوان یک بدنه ی صاف قالب می باشد .

برای ایجاد پایداری در قالب از قطعاتی بنام پشت بند استفاده می شود ، پشت بند ها را می توان از نوع لوله ، ناودانی و مقاطع فلزی قوی تری که برای این منظور ساخته شده اند انتخاب نمود .

گیره :

برای اتصال پشت بندها به بدنه ی قالب از گیره ها استفاده می شود . این گیره ها در انواع مختلف کوچک ، متوسط و بلند در بازار وجود دارند .

 

قالب واسطه ی کنج داخلی :

در بعضی مواقع بنا به طرح نقشه ، دو صفحه ی قالب مسطح توسط قالب کنج ساده با زاویه 90 درجه یا کنج های داخلی پخ دار 45 درجه به یکدیگر وصل می شوند .

اتصال دو بدنه ی قالب عمود بر هم :

اتصال بدنه ی قالبها به یکدیگر با استفاده از نبشی های پانچ شده یا انواع قالبهای کنج صورت می گیرد . در مواقعی که قرار باشد دو بدنه ی قالب مسطح عمود بر هم بدون قالب واسطه به یکدیگر وصل شوند ، از نبشی پانچ شده استفاده می شود . این نبشی ها سوراخ هایی دارند که فاصله محور تا محور آنها دقیقاً 5cm و مطابق سوراخهای تسمه های قالب می باشد .

قالب واسطه کنج خارجی :

در بعضی مواقع دو صفحه ی قالب کنج ساده با زاویه 90 درجه یا کنج خارجی پخ دار تحت زاویه 45 درجه به یکدیگر وصل می شوند .

داربست مدولار :

در قالب بندی فلزی سقف ها و تیرها با توجه به ارتفاع و سنگینی نسبی قالبهای فلزی ، استفاده از داربستهای مدولار تسهیلاتی برای اجرای کار فراهم می آورد . برپایی این نوع داربست نسبتاً ساده است به این ترتیب که چند قطعه مدولار از پیش ساخته شده را به دلیل سبکی به سرعت و سادگی به یکدیگر وصل می کنند و آنقدر این اتصالات را ادامه می دهند تا اندازه مورد نظر پدید آید . پس از اتمام کار قالب بندی می توان به سهولت و با سرعت مناسب آنرا باز کرد و در جای دیگری مورد استفاده قرار داد .

 

اعضای تشکیل دهنده داربست مدولار :

الف – اعضای قائم و ستونی

ب – اعضای افقی داربست

ج – اعضای قطری

د – سکوی کار

 

 

بهار 89


مطالب مشابه :


شناژ چیست؟

شناژ چیست؟ شن به زبان فرانسه به معناي زنجير و شناژ به معني زنجير كردن مي باشد. اين قسمت از




تعریف بتن

فونداسیون و شناژ : ستون عضوی عمودی است که بارهای تیرها و کف ها را به پی منتقل می کند و عضو




بتن چیست؟

2- نگهداری از بتن شناژهای عمودی: این شناژ که در بین دیوارها اجرا میشود پس از اجرای کامل




گزارش کارآموزی عمران ساختمان از پی تا نازک کاری

شناژهای افقی و عمودی فاصله نگهدار چینی ,قالب بندی شناژ های عمودی ,نحوه پر كردن




گزارش کارآموزی عمران ساختمان از پی تا نازک کاری

از بتن ,هم سطح كردن كف اتاقها با شناژ افقی دیوار چینی ,قالب بندی شناژ های عمودی ,نحوه پر




گزارش کارآموزی ساختمان

شناژهای افقی و عمودی -فاصله نگهدار چینی -قالب بندی شناژ‌های عمودی -نحوه پر کردن شنا




بخش دوم و پایانی گزارش کار اموزی ساختمانهای مسکونی

قالب بندی شناژ های عمودی: اغلب شناژهای عمودی بصورت چهار ضلعی مربع یا مستطیل می باشند.




برچسب :